Με τα παιδιά παρατηρήσαμε εικόνες από τις κοινωνικές ιστορίες για τον σχολικό εκφοβισμό και συζητήσαμε για όσα βλέπουμε. Μιλήσαμε για τα συναισθήματα του παιδιού που βιώνει τον εκφοβισμό, αλλά και τα συναισθήματα του παιδιού που ασκεί τον σχολικό εκφοβισμό. Προσπαθήσαμε να βρούμε λύσεις για το παιδί θύμα και προτείναμε τους δικούς μας τρόπους αντίδρασης σε μια τέτοια κατάσταση.

Παρακολουθήσαμε μια ιστορία σχολικού εκφοβισμού “Η Φοβεροσκουφίτσα και ο λυκογλυκούλης”

Κατανοήσαμε πόσο μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η βία και συμφωνήσαμε πως δεν είναι σωστό να συμπεριφερόμαστε βίαια σε κάποιον επειδή και μόνο είναι διαφορετικός από εμάς.

Βρήκαμε λύσεις σε όποιον αντιμετωπίζει σχολικό εκφοβισμό και δημιουργήσαμε τις δικές μας ασπίδες προστασίας με ό,τι πρέπει να πει κάποιος και πως να αντιδράσει στον εκφοβισμό.

Τα παιδιά διαπίστωσαν πως ο καθένας τους είναι ξεχωριστός και νιώθουν όμορφα που είναι μεταξύ τους διαφορετικοί.

Τους δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσουν, επίσης πόσο καλά γνωρίζει το καθένα τον εαυτό του!!!

Στην ολομέλεια της τάξης μιλήσαμε για τον εαυτό μας και με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού σχεδιάσαμε το περίγραμμα της παλάμης μας προκειμένου να δημιουργήσουμε το λουλούδι της υπερηφάνειας! Στα πέντε δάχτυλα η εκπαιδευτικός έγραφε πέντε πράγματα που καταφέρνει το  παιδί  και για τα οποία νιώθει περήφανο.

Διαβάσαμε μια ιστορία αυτισμού με τίτλο “Όλες μου οι ρίγες”.

Και για όσα παιδιά δεν κατάφεραν να μιλήσουν για τα δικά τους κατορθώματα, μιλήσαμε όλα τα υπόλοιπα παιδιά για εκείνα και τα όσα θαυμάζουμε σε αυτά εμείς!!!

Έπειτα ζωγραφίσαμε ό,τι μας άρεσε στην ιστορία της  μικρής ζέβρας!

Στο τέλος του εργαστηρίου διαπιστώσαμε πως όσο ξεχωριστοί και διαφορετικοί κι αν είμαστε, όλοι εμείς μπορούμε να είμαστε φίλοι!!!

Κάναμε τον πύραυλο της φιλίας κι έπειτα αρχίσαμε τις αγκαλιές!

Στις αρχές του Οκτώβρη ξεκινήσαμε τα εργαστήρια δεξιοτήτων για τη φετινή σχολική χρονιά με την πρώτη θεματική “ΕΥ ΖΗΝ”, με στόχο την ψυχική ενδυνάμωση των παιδιών και την αποδοχή του διαφορετικού και με απώτερο σκοπό την πρόληψη της βίας!

Το νηπιαγωγείο είναι ο χώρος όπου τα παιδιά θα αποκτήσουν γερές βάσεις για την μετέπειτα ζωή κι εμείς φέτος θέλουμε να τους μάθουμε να δημιουργούν φιλίες και να δείχνουν σεβασμό ακόμη και σε οποιονδήποτε μοιάζει διαφορετικός.

Παίξαμε παιχνίδια για να παρατηρήσουμε και να αντιληφθούμε τα κοινά, αλλά και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά μας. Με τη βοήθεια των καρτών που ετοιμάσαμε ζητήσαμε από τα παιδιά να σηκωθούν σαν ελατήρια από τη θέση τους όταν έχουν κάποιο κοινό εξωτερικό χαρακτηριστικό!!!

Ετοιμάσαμε το φύλλο με τα αγαπημένα μας για να παρουσιάσουμε τον εαυτό μας στους άλλους και να μιλήσουμε για όσα μας αρέσουν.

Βρήκαμε κοινά αγαπημένα με πολλούς που δεν το περιμέναμε και δώσαμε τα χέρια ή και αγκαλιές!

Επαναλάβαμε το παιχνίδι με την παρουσίαση των αγαπημένων μας κρατώντας ένα νήμα από κουβάρι. Κάθε παιδί που μιλούσε έδινε το νήμα στο παιδί που θυμόταν πως είχαν έστω ένα κοινό στοιχείο, π.χ. αγαπημένο χρώμα κ.α.

Τα παιδιά στην πλειονότητά τους είχαν πολλά κοινά στοιχεία κι έτσι αποφασίστηκε και με βάσει το μαθητικό δυναμικό να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες. Οι δύο αυτές ομάδες συν-διαμορφώνουν το συμβόλαιο της τάξης!

Προτού προχωρήσουμε στο συμβόλαιο της τάξης διαβάσαμε ένα βιβλίο για τους καλούς τρόπους και παίξαμε παιχνίδια αναγνώρισης, ταξινόμησης και κατηγοριοποίησης των θετικών και των αρνητικών συμπεριφορών.

Συμπληρώσαμε ένα φύλλο αξιολόγησης ώστε να δούμε κατά πόσο κατανοήσαμε όλοι ποιες είναι οι αρνητικές και ποιες οι θετικές συμπεριφορές.

Η πρώτη ομάδα αποφάσισε να δημιουργήσει μια μεγάλη αφίσα με τίτλο που έδωσαν τα ίδια τα παιδιά

“Τα χρωματιστά χέρια είναι χαρούμενα να κάνουν καλούς κανόνες”

Η δεύτερη ομάδα προσπάθησε να σκεφτεί και να προτείνει τους θετικούς κανόνες που θα μας υπενθυμίζουν πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε μέσα στην τάξη και στους άλλους!!!

Στο τέλος τα παιδιά και των δύο ομάδων υπέγραψαν το συμβόλαιο των θετικών κανόνων της τάξης τους και συμφωνήσαμε πως θα προσπαθήσουμε πάρα πολύ να τους τηρήσουμε.