Τις τελευταίες ημέρες, η σκόνη από την έρημο Σαχάρα καλύπτει τον ουρανό πάνω από την Ευρώπη, από την Βόρεια Αφρική μέχρι την Εσθονία. Η εικόνα που ακολουθεί λήφθηκε την 1η Απριλίου από τον δορυφόρο Sentinel3 και δείχνει νέφη σκόνης να διασχίζουν τη Μεσόγειο προς την Ελλάδα:

Ακολουθεί ο χάρτης σκόνης αυτή τη στιγμή (2/4 και ώρα 3μμ) πάνω από την Ελλάδα από το meteo.gr:

Τα επίπεδα ποιότητας του αέρα στην Ελλάδα απεικονίζονται σε πραγματικό χρόνο στον χάρτη που βρίσκεται ΕΔΩ

πηγή: https://twitter.com/CopernicusEU/status/1775101789617922459

olo1

 

 

Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει ότι στην καρδιά της Ευρώπης του Μεσοπολέμου, παρά τον Διαφωτισμό και τον πολύ αναπτυγμένο ανθρωπιστικό και επιστημονικό πολιτισμό της, θα κυριαρχούσαν οι ρατσιστικές θεωρίες περί «αρίας φυλής», που θα οδηγούσαν στην «τελική λύση» της εξόντωσης εκατομμυρίων Ευρωπαίων; Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη με το Ολοκαύτωμα: μια πρωτοφανής μαζική θανατοπολιτική που δεν αφορούσε εδαφικές ή πολεμικές διεκδικήσεις, αλλά στόχος της ήταν η επιλεκτική γενοκτονία των «υπανθρώπων» στο όνομα της φυλετικής καθαρότητας.

Με αφορμή την Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Ιανουαρίου, θα εξετάσουμε τις προϋποθέσεις για τη μετατροπή της βιοπολιτικής σε μαζική θανατοπολιτική και της ορθολογικής τεχνοεπιστήμης σε φονικό εργαλείο στα χέρια της ναζιστικής εξουσίας.

Η εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελεί το πιο απτό -αλλά κάθε άλλο παρά μοναδικό- παράδειγμα του πόσο εύκολα μπορεί η ορθολογική σκέψη να διαβρωθεί από μια ολοκληρωτική ιδεολογία, ικανή να μετατρέπει τη συνήθως επωφελή για τους ανθρώπους τεχνοεπιστήμη σε ανθρωποκτόνο τεχνολογία.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ozone hole extension 2023 card full

Μετρήσεις από τον δορυφόρο Copernicus Sentinel-5P δείχνουν ότι η φετινή τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική είναι μία από τις μεγαλύτερες που έχουν καταγραφεί. Η τρύπα, η οποία είναι αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «περιοχή που καταστρέφει το όζον», έφτασε σε μέγεθος 26 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. Αυτό είναι περίπου τρεις φορές το μέγεθος της Βραζιλίας.

Πώς μετράμε την τρύπα του όζοντος

Το μέγεθος της τρύπας του όζοντος κυμαίνεται σε τακτική βάση. Από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο, η τρύπα του όζοντος αυξάνεται σε μέγεθος – φτάνοντας στο μέγιστο από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου. Όταν οι θερμοκρασίες ψηλά στη στρατόσφαιρα αρχίζουν να αυξάνονται στο νότιο ημισφαίριο, η καταστροφή του όζοντος επιβραδύνεται, η πολική δίνη εξασθενεί και τελικά καταρρέει και μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου τα επίπεδα του όζοντος επιστρέφουν στο φυσιολογικό.

Εκτοξεύτηκε τον Οκτώβριο του 2017, ο Copernicus Sentinel-5P – συντομογραφία του Sentinel-5 Precursor – είναι ο πρώτος δορυφόρος Copernicus που είναι αφιερωμένος στην παρακολούθηση της ατμόσφαιράς μας. Αποτελεί μέρος του στόλου των αποστολών Copernicus Sentinel που αναπτύσσει η ESA για το πρόγραμμα περιβαλλοντικής παρακολούθησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο δορυφόρος φέρει ένα προηγμένο φασματόμετρο πολυφασματικής απεικόνισης που ονομάζεται Tropomi. Ανιχνεύει τα μοναδικά δακτυλικά αποτυπώματα των ατμοσφαιρικών αερίων σε διαφορετικά μέρη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος για να απεικονίσει ένα ευρύ φάσμα ρύπων με μεγαλύτερη ακρίβεια και υψηλότερη χωρική ανάλυση από ποτέ.

Οι μετρήσεις του συνολικού όζοντος Tropomi υποβάλλονται σε επεξεργασία εντός του επίγειου τμήματος Sentinel-5P στο Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο ( DLR ) χρησιμοποιώντας αλγόριθμους που έχουν αναπτυχθεί από την DLR και το Βασιλικό Ινστιτούτο Διαστημικής Αερονομίας του Βελγίου (BIRA-IASB).

Παίζω

$video.data_map.short_description.content

Τρύπα του όζοντος όπως παρακολουθείται από το Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο
Πρόσβαση στο βίντεο

Ο Diego Loyola, ανώτερος επιστήμονας της DLR, σχολίασε: «Τα προϊόντα ολικού όζοντος Sentinel-5P έχουν ακρίβεια σε ποσοστό σε σύγκριση με τα επίγεια δεδομένα και αυτό μας επιτρέπει να παρακολουθούμε στενά τη στιβάδα του όζοντος και την εξέλιξή της. Οι μετρήσεις Tropomi επεκτείνουν το παγκόσμιο αρχείο δεδομένων του όζοντος των ευρωπαϊκών δορυφορικών αισθητήρων που καλύπτουν σχεδόν τρεις δεκαετίες».

Το προϊόν ολικής στήλης όζοντος Sentinel-5P παρέχεται εντός τριών ωρών μετά το χρόνο μέτρησης στην Υπηρεσία Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus ( CAMS ). Το CAMS, το οποίο υλοποιείται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Προγνώσεων Καιρού ( ECMWF ) για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβάνει αυτά τα δεδομένα όζοντος Sentinel-5P σχεδόν σε πραγματικό χρόνο στην ανάλυση δεδομένων και στο σύστημα πρόβλεψής τους.

Η ανώτερη επιστήμονας της CAMS, Antje Inness, δήλωσε: «Η επιχειρησιακή υπηρεσία παρακολούθησης και πρόβλεψης του όζοντος δείχνει ότι η τρύπα του όζοντος του 2023 ξεκίνησε νωρίς και έχει αυξηθεί γρήγορα από τα μέσα Αυγούστου. Έφτασε σε μέγεθος πάνω από 26 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα στις 16 Σεπτεμβρίου, καθιστώντας την μια από τις μεγαλύτερες τρύπες του όζοντος που έχουν καταγραφεί. Τα δεδομένα του όζοντος Tropomi αποτελούν ένα σημαντικό σύνολο δεδομένων για την ανάλυση του όζοντος».

 

Γιατί είναι τόσο μεγάλη η τρύπα του όζοντος;

Η μεταβλητότητα του μεγέθους της τρύπας του όζοντος καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ισχύ μιας ζώνης ισχυρού ανέμου που ρέει γύρω από την περιοχή της Ανταρκτικής. Αυτή η ισχυρή ζώνη ανέμου είναι άμεση συνέπεια της περιστροφής της Γης και των ισχυρών διαφορών θερμοκρασίας μεταξύ των πολικών και των μέτριων γεωγραφικών πλάτη.

Εάν η ζώνη του ανέμου είναι ισχυρή, λειτουργεί σαν φράγμα: οι μάζες αέρα μεταξύ πολικών και εύκρατων γεωγραφικών πλάτη δεν μπορούν πλέον να ανταλλάσσονται. Στη συνέχεια, οι αέριες μάζες παραμένουν απομονωμένες στα πολικά γεωγραφικά πλάτη και ψύχονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Αν και μπορεί να είναι πολύ νωρίς για να συζητήσουμε τους λόγους πίσω από τις τρέχουσες συγκεντρώσεις όζοντος, ορισμένοι ερευνητές εικάζουν ότι τα ασυνήθιστα μοτίβα του όζοντος φέτος θα μπορούσαν να σχετίζονται με την έκρηξη του Hunga Tonga-Hunga Ha’apai τον Ιανουάριο του 2022.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Tropical forest around the Capim River Brazil card full

Χάρη στην ικανότητά τους να απορροφούν και να αποθηκεύουν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, τα δάση έχουν από καιρό αναγνωριστεί ως βασικό εργαλείο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής – αλλά δεν είναι όλα τα δάση ίσα. Νέα έρευνα που βασίζεται σε δεδομένα από τη δορυφορική αποστολή SMOS της ESA διαπίστωσε ότι, παραδόξως, τα νεαρά δέντρα είναι πρωταθλητές στη δέσμευση άνθρακα.

Για να κατανοήσουν καλύτερα την πολυπλοκότητα του κλιματικού μας συστήματος και να προβλέψουν τις επιπτώσεις της αλλαγής, οι επιστήμονες πρέπει να είναι σε θέση να υπολογίζουν την αποθήκευση άνθρακα. Ωστόσο, οι προσπάθειές τους ματαιώθηκαν από την αβεβαιότητα όσον αφορά τον άνθρακα που περιέχεται στη βλάστηση στη στεριά, καθιστώντας δύσκολη την εκτίμηση του παγκόσμιου ισοζυγίου άνθρακα – μέχρι τώρα.

Μια εργασία που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nature Geosciences περιγράφει πώς οι επιστήμονες που χρηματοδοτούνται από την ESA παρατήρησαν, για πρώτη φορά, άμεσα πώς τα επίγεια αποθέματα άνθρακα έχουν αλλάξει σε περιφερειακή και παγκόσμια κλίμακα χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις από τον δορυφόρο SMOS της ESA.

Αλλαγή στη βιομάζα 2010–2019
Αλλαγή στη βιομάζα 2010–2019

 

Τα αποτελέσματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την αποτελεσματική παρακολούθηση της προόδου προς τους καθαρούς μηδενικούς στόχους έως το 2050, όπως ορίζεται στη Συμφωνία του Παρισιού .

Η ομάδα, με επικεφαλής ερευνητές στο Γαλλικό Εργαστήριο Επιστημών του Κλιματισμού και Περιβάλλοντος (LSCE), διαπίστωσε ότι τα χερσαία αποθέματα άνθρακα αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 510 εκατομμύρια τόνους άνθρακα ετησίως κατά την περίοδο μελέτης 2010-2019.

Το κέρδος σε πλούσια σε άνθρακα βιομάζα προήλθε σε μεγάλο βαθμό από τα βόρεια και εύκρατα δάση, με τα τροπικά δάση να προσθέτουν μόνο μικρές αυξήσεις σε άνθρακα – αποτέλεσμα της αποψίλωσης των δασών και των γεωργικών διαταραχών.

Παραδόξως, η έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του  προγράμματος Climate Change Initiative RECCAP-2 της ESA, διαπίστωσε ότι τα νεαρά και μεσήλικα δάση – που περιλαμβάνουν δέντρα ηλικίας μεταξύ 50 και 140 ετών – έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην απορρόφηση του ατμοσφαιρικού άνθρακα και στη συσσώρευση βιομάζας .

Ωστόσο, τα δάση ηλικίας 140 ετών και άνω ήταν περίπου ουδέτερα από άνθρακα, κάτι που είναι το αντίθετο από τις προβλέψεις των μοντέλων βλάστησης.

Συνεχίστε την ανάγνωση

trax

του Στέφανου Τραχανά

Αφιερώνεται σε όλους τους ανθρώπους  των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και του Mathesis.

Χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν σήμερα εδώ.

Το βραβείο ανήκει σε όλους μας.

Η ομιλία διηγείται πέντε σύντομες ιστορίες που οδηγούν όλες σε ένα κοινό συμπέρασμα, σε ένα «δίδαγμα».

ΙΣΤΟΡΙΑ 1η: Ένα παιδί ρωτάει για τ’ άστρα

Ας αρχίσουμε όπως στα παραμύθια: Μια φορά κι έναν καιρό… Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ήταν ένα χωριό της Ανατολικής Κρήτης από τη φτωχή μεριά του κόλπου του Μεραμπέλου, δηλαδή απέναντι από την πλούσιά του μεριά που ήταν πάντα για μας η πλευρά του Αγίου Νικολάου. Εκεί, λοιπόν, στις ρίζες των στειακών βουνών ήταν ένα χωριό που λέγεται Καβούσι και ήταν το χωριό του μεγάλου παιδιού που βρίσκεται σήμερα μπροστά σας με αισθήματα ευγνωμοσύνης για την τιμή που του κάνατε και τα γενναιόδωρα λόγια που ειπώθηκαν.

Σ’ αυτό το χωριό –στη φτωχή μεριά του κόλπου– γεννήθηκε και μεγάλωσε εκείνο το παιδί κι ένα από τα πρώτα πράγματα που κίνησαν την περιέργειά του –εκτός από τα φωτάκια που τρεμόσβηναν στον ουρανό και του είπαν πως αυτά τα λέμε άστρα και είναι δουλειά ενός ουράνιου καντηλανάφτη να τα ανάβει κάθε βράδυ– του κίνησαν  λοιπόν την περιέργεια και κάποια άλλα φωτάκια που έβλεπε από το δώμα του σπιτιού του, κοιτάζοντας προς την πλούσια μεριά του κόλπου. Και τότε άκουσε για πρώτη φορά για μέρη που λέγονται πόλεις και όπου οι άνθρωποι δεν ανάβουν λύχνους το βράδυ, γιατί έχουν ηλεκτρισμό! Μια παράξενη λέξη που τον μάγεψε!

Κανείς από τους παππούδες αυτού του παιδιού δεν είχε πάει ποτέ σχολείο, ο πατέρας του (που τον έχασε πολύ γρήγορα) μόλις μέχρι την Τρίτη Δημοτικού και η σπουδαγμένη της οικογένειας ήταν η μάνα του που το είχε τελειώσει.

Όμως η λαχτάρα για τα γράμματα όλων τους –γονιών, παππούδων και όλου του χωριού– ήταν τόση και η αγάπη της δασκάλας του, της Μαρίας Μουτσάκη, ακόμα μεγαλύτερη, ώστε εκείνο το μικρό παιδί, που κοιτούσε με θαυμασμό τη μεγάλη πόλη προς την πλούσια μεριά του κόλπου, να πάρει τελικά αρκετή φόρα και να φτάσει κάποτε –έχοντας αποφοιτήσει πρώτα από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ (όπου σπούδασε με κρατική υποτροφία) και ύστερα από έναν χρόνο μεταπτυχιακών σπουδών στη θεωρητική φυσική στον Δημόκριτο (πάλι με υποτροφία)– να φτάσει λοιπόν έως και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αναζητώντας όλο και καλύτερες απαντήσεις στα παράξενα εκείνα παιδικά ερωτήματα για τα ουράνια ή τα γήινα φωτάκια.

Και έτσι έμαθε, μεταξύ άλλων, ότι τα ουράνια φωτάκια τα ανάβει κάποιος ονόματι Χάιζενμπεργκ και τα γήινα ένας άλλος ονόματι Μάξγουελ. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!

Τίποτα το ασυνήθιστο στην ιστορία μας μέχρι τώρα. Με εξαίρεση το αμερικανικό της κομμάτι, αυτή ήταν η τυπική πορεία εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών από οικογένειες φτωχών γεωργών της δεκαετίας του ’50 έως και του ’70, τα οποία κατάφεραν να σπουδάσουν και να ανανεώσουν ταυτόχρονα την ίδια τη χώρα χάρη στη θέληση, τον δυναμισμό και την εργατικότητα με την οποία τα όπλισε η ταπεινή καταγωγή τους.

Κι όλα αυτά χάρις και σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εκείνα τουλάχιστον τα χρόνια μπόρεσε να ανταποκριθεί στη βασική αποστολή του που πιστεύω πως ήταν, και πρέπει να συνεχίσει να είναι, τούτη: Να μειώνει όσο γίνεται τις συνέπειες των κοινωνικών ανισοτήτων πάνω στα ίδια τα παιδιά. Ώστε οι εκπαιδευτικές τουλάχιστον ευκαιρίες να είναι οι ίδιες για όλα. Να εξαρτώνται μόνο από τις ικανότητές τους και όχι από την οικονομική επιφάνεια ή την κοινωνική θέση της οικογένειάς τους.

Σ’ αυτόν τον ρόλο του εξισωτή ευκαιριών, το εκπαιδευτικό μας σύστημα ανταποκρίθηκε με υποδειγματικό τρόπο για πολλά-πολλά χρόνια. Δεν είμαι βέβαιος ότι συνεχίζει να το κάνει εξίσου αποτελεσματικά σήμερα.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Οι Κινέζοι επιστήμονες άρχισαν να σκάβουν μια τρύπα σε βάθος άνω των 10.000 μέτρων, με σκοπό την επιστημονική εξερεύνηση του εσωτερικού του πλανήτη μας. Η τρύπα θα διαπεράσει περισσότερα από 10 στρώματα του φλοιού της Γης, ορισμένα από τα οποία διαθέτουν πετρώματα που χρονολογούνται πριν από περίπου 145 εκατομμύρια χρόνια.

Η βαθύτερη τρύπα που άνοιξαν μέχρι σήμερα οι άνθρωποι στη Γη οφείλεται στη ρωσική γεώτρηση στη χερσόνησο Κόλα, η οποία έφτασε σε βάθος 12.262 μέτρων το 1989, μετά από 20 χρόνια γεωτρήσεων. Η γεώτρηση είχε διάμετρο 23 εκατοστά και το 1989 είχε φτάσει σε βάθος 12.262 μέτρων. Η γεώτρηση σταμάτησε το 1992, όταν τα τρυπάνια συνάντησαν υψηλότερες από τις αναμενόμενες θερμοκρασίες (180 °C αντί για 100 °C), και το εγχείρημα εγκαταλείφτηκε οριστικά το 1995.

H εγκατάσταση της γεώτρησης σε βάθος άνω των 10.000 μέτρων για επιστημονική εξερεύνηση στην περιοχή Xinjiang Uygur της βορειοδυτικής Κίνας.

Η γεώτρηση ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη στη λεκάνη Ταρίμ στην περιοχή Σιντζιάνγκ της βορειοδυτικής Κίνας. Νωρίτερα το ίδιο πρωί, η Κίνα έστειλε τον πρώτο της πολίτη αστροναύτη στο διάστημα από την έρημο Γκόμπι.

«Η κατασκευαστική δυσκολία του έργου της γεώτρησης μπορεί να συγκριθεί με ένα μεγάλο φορτηγό που κινείται πάνω σε δύο λεπτά ατσάλινα καλώδια», δήλωσε στο Xinhua ο Σουν Τζινσένγκ, επιστήμονας της Κινεζικής Ακαδημίας Μηχανικής.

Το έργο θα παράσχει δεδομένα για την εσωτερική δομή της Γης, ενώ παράλληλα θα δοκιμάσει τεχνολογίες βαθιάς υπόγειας γεώτρησης.  Η γεώτρηση αναμένεται να διαρκέσει 457 ημέρες.

Παράλληλα, οι εργασίες αυτές μπορούν να εντοπίσουν ενεργειακούς πόρους και να βοηθήσουν στην εκτίμηση των κινδύνων περιβαλλοντικών καταστροφών, όπως οι σεισμοί και οι εκρήξεις ηφαιστείων.

 

πηγή: https://www.gazzetta.gr/plus/2227571/giati-oi-kinezoi-skaboyn-mia-trypa-bathoys-10000-metron-vid – https://www.newsbomb.gr/bombplus/fun/story/1047426/h-megalyteri-trypa-toy-planiti-giati-oi-rosoi-eskapsan-12-262-metra-kato-apo-ti-gi –

Κάθε χρόνο, στις 22 Απριλίου, γιορτάζουμε την Ημέρα της Γης  και τον όμορφο πλανήτη που αποκαλούμε σπίτι. Η Ημέρα της Γης, που καθιερώθηκε το 1970, έχει χρησιμοποιηθεί για να τονίσει τις περιβαλλοντικές προκλήσεις του πλανήτη μας και να ευαισθητοποιήσει τη σημασία της προστασίας του κόσμου μας για τις μελλοντικές γενιές. Αλλά δεν πρέπει κάθε μέρα να είναι Ημέρα της Γης; Έχουμε μόνο έναν όμορφο πλανήτη τελικά. 

Ελπίζουμε να απολαύσετε αυτήν την επιμελημένη λίστα με 10 από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα για τη Γη. 

Κάντε κύλιση μέχρι το τέλος του άρθρου για να λάβετε μέρος στην εκστρατεία της ESA για την Ημέρα της Γης 2023.

10 γεγονότα για τη Γη

  1. Η Γη στην πραγματικότητα δεν είναι στρογγυλή
  2. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι η μεγαλύτερη ζωντανή δομή της Γης 
  3. Η Γη έχει ένα στριμωγμένο εσωτερικό
  4. Στην Ανταρκτική βρίσκεται το μεγαλύτερο στρώμα πάγου στη Γη
  5. Η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη
  6. Η Ατακάμα είναι το πιο ξηρό μέρος στη Γη
  7. Ο μαγνητικός πόλος της Γης σέρνεται προς τα δυτικά
  8. Η Ευρώπη είναι η δεύτερη μικρότερη ήπειρος σε μέγεθος αλλά η τρίτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό
  9. Το θιβετιανό οροπέδιο είναι ο «τρίτος πόλος» της Γης
  10. Τα δέντρα αναπνέουν

Σας αρέσει!

Το Space Ambition είναι ένα γυαλιστερό, σκληρόδετο βιβλίο, που εκδόθηκε στα τέλη του 2022 και διανεμήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο της ESA στο Παρίσι. Αυτή η διαδραστική έκδοση περιλαμβάνει όλο το περιεχόμενο που παρουσιάζεται στην έκδοση με σκληρό εξώφυλλο, με μια εισαγωγή στη φιλοδοξία της ESA για το διάστημα στην Ευρώπη και εκπληκτικές εικόνες των δραστηριοτήτων της ESA. Αυτή η διαδραστική έκδοση του βιβλίου Space Ambition μπορεί να περιηγηθεί στο διαδίκτυο από οποιαδήποτε συσκευή. Συνιστάται το πρόγραμμα περιήγησης Chrome.

Μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας πάνω στην εικόνα

esa

Πηγή: https://www.esa.int/About_Us/ESA_Publications/Space_Ambition

 

 

Το προκασσάνδρειο πόλισμα του 4ου π.Χ. αιώνα ήταν ένας ακμαίος οικισμός ως τον 3ο π.Χ. αιώνα, οργανωμένος με το ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα

Μια άγνωστη πόλη, το όνομα της οποίας δεν ταυτίζεται σε καμία από τις ιστορικές πηγές -αν και έχει γίνει μία εκτίμηση-, έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στα έγκατα του μετρό στην καρδιά του μεγάλου συγκοινωνιακού έργου, στο Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας στην Πυλαία, στην ανατολική Θεσσαλονίκη.

Συνεχίστε την ανάγνωση

screen 960x600

Η ΨΗΦΙΑΚΗ «ΔΙΑΠΛΑΣΗ» ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Απόστολος Λακασάς
17.01.2023 

Η σχέση με το κινητό και το τάμπλετ ξεκινάει πριν από το σχολείο. Οι ειδικοί της εκπαίδευσης και της παιδικής υγείας βλέπουν ήδη τις επιπτώσεις της ψηφιακής ζωής στην πρόσληψη της γνώσης και τη συγκέντρωση

Διαστάσεις πανδηµίας λαμβάνει η έκθεση των παιδιών στις οθόνες των κινητών και των τάμπλετ από πολύ μικρή, ακόμη και τη βρεφική ηλικία. Παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι αρχίζουν ήδη να διαπιστώνουν τις μαθησιακές δυσκολίες που προκαλεί η ψηφιακή ζωή των παιδιών: Εχουν εθιστεί στο διαρκές και έντονο ερέθισμα που δίνουν οι συσκευές, είναι πια πολύ πιο δύσκολο να συγκεντρωθούν σε κάτι άλλο. Ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουν έχει αλλάξει, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία, και όταν δεν είναι «συνδεδεμένοι» παραπονιούνται πως βαριούνται.

Οι ειδικοί κάνουν λόγο στην «Κ» για απώλεια ελέγχου και εφιστούν την προσοχή όλων, και κυρίως των γονιών, για την αρνητική επίδραση των τάμπλετ και των κινητών τηλεφώνων στην ανάπτυξη των παιδιών. Οι πρώτες επιπτώσεις φαίνονται στο δημοτικό σχολείο, ωστόσο στο γυμνάσιο τα προβλήματα εντείνονται. «Είναι οι συνέπειες όταν η οθόνη κάνει babysitting…» ανέφερε στην «Κ» η καθηγήτρια Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, Μαρίνα Τσολιά.

«Είναι το μόνιμο παράπονο των γονιών. Τα παιδιά δεν διαβάζουν στο σπίτι βιβλία, γιατί είναι συνεχώς μπροστά σε ένα τάμπλετ. Αυτό τα κουράζει, τους αποσπά την προσοχή και δεν εξασκούνται –δεν τους γίνεται συνήθεια– να δίνουν χρόνο σε ένα βιβλίο, που θέλει εστίαση. Στην τάξη είναι νευρικά. Να σας πω πως όταν στις εκθέσεις γράφουν για τη σχέση με τους φίλους τους, μιλούν για τις συνομιλίες τους μέσα από ψηφιακά δίκτυα και πλατφόρμες και όχι π.χ. στο πάρκο ή σε μια βόλτα», παρατηρεί στην «Κ» ο Λάμπρος Γιαννούχος, δάσκαλος σε σχολείο της Χαλκίδας. Αυτή η κατάσταση δυσκολεύει και τη διδασκαλία στην τάξη ενώ οδηγεί και σε αναγκαία αλλαγή των διδακτικών μεθόδων. «Εχω δει η οθόνη να κουράζει ιδιαίτερα τους μαθητές, και να τους δυσκολεύει στο διάβασμα. Αυτό επηρεάζει και τον τρόπο που μελετούν τα μαθήματα», τονίζει.

Ηδη από δύο (!) χρόνων πολλά παιδιά «παίζουν» με το τάμπλετ των γονιών τους ή διαθέτουν τα ίδια τάμπλετ ή κινητό τηλέφωνο. Ωστόσο, η χρήση των συσκευών αυτών «μονιμοποιείται» από το δημοτικό σχολείο. Ερευνα από την αρμόδια Μονάδα του Νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία – Αγλαΐα Κυριακού έχει δείξει ότι το 78% των παιδιών ηλικίας 5 έως 12 ετών χρησιμοποιεί το Ιντερνετ, ενώ το ποσοστό ανεβαίνει στο 90% στην ηλικιακή ομάδα 10-12 ετών.

Το… ψαλίδι

«Οι γονείς παραπονιούνται ότι τα παιδιά περνούν πολλές ώρες το απόγευμα μπροστά σε μία οθόνη ή και ότι αρχίζουν να παίζουν παιχνίδια νωρίς το πρωί πριν έλθουν στο σχολείο. Αυτό επηρεάζει την αντίληψή τους, τον τρόπο που λειτουργούν, που μεγαλώνουν. Για παράδειγμα, έχω διαπιστώσει πως τα παιδιά τα τελευταία χρόνια διαθέτουν λιγότερες απτικές ικανότητες, δηλαδή δεν μπορούν να κάνουν χρήση εργαλείων όπως π.χ. ένα ψαλίδι στα εικαστικά, να κάνουν λεπτές κινήσεις. Επίσης, την τελευταία δεκαετία έχει παρατηρηθεί ότι η απόδοση των μαθητών μειώνεται σταθερά. Και αυτό εντοπίζεται στη μαθηματικολογική σκέψη, στην κατανόηση κειμένων και στο διάβασμα», προσθέτει ο Αλέξανδρος Κουπατσιάρης, δάσκαλος στη Σητεία και γονιός ενός τετράχρονου αγοριού.

«Τα παιχνίδια στους υπολογιστές είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να δημιουργούν εξάρτηση στον χρήστη τους. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι πως παρέχουν άμεση ανταμοιβή, όπως π.χ. η ντοπαμίνη, και επηρεάζουν τα κέντρα του εγκεφάλου».

«Τα παιδιά σπαταλούν τον χρόνο στο τάμπλετ, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία, αποσπώνται συχνά από αυτό που κάνουν, αποξενώνονται, δεν παίζουν πια έξω από το σπίτι, δεν κινούνται, δεν κάνουν βόλτες. Είναι συνεχώς μπροστά σε μια οθόνη, δημιουργούν μία πλαστή πραγματικότητα και μέσω αυτής ερμηνεύουν τον κόσμο», προσθέτει ο κ. Κουπατσιάρης.

«Οι άνθρωποι σκέφτονται ότι τα τάμπλετ είναι ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αλλά δεν είναι. Κάναμε μία έρευνα για τον χρόνο που ένα βρέφος 18 έως 24 μηνών πρέπει να σπαταλά με τα αγαπημένα του παιχνίδια – ένα βιβλίο, έναν κύβο, ένα αυτοκινητάκι, μία κούκλα. Είναι κατά μέσο όρο 20 λεπτά. Εντούτοις τα παιδιά σπαταλούν στο τάμπλετ πολύ περισσότερο χρόνο. Αυτό μόνο μας λέει ότι πρόκειται για μία θεμελιωδώς διαφορετική εμπειρία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο βέβαια, μπορεί η χρήση των συσκευών αυτών να καταλήξει ψυχαναγκαστική, παθολογική και εθιστική. Και ο χρόνος μπροστά στη συσκευή αντικαθιστά άλλες σημαντικές δραστηριότητες για την ανάπτυξη του παιδιού, όπως το διάβασμα, η άσκηση, το παιχνίδι, οι ανθρώπινες συναναστροφές», παρατηρεί, μιλώντας στην «Κ» για το θέμα, ο Δημήτρης Χρηστάκης, καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και διευθυντής του Κέντρου για την Παιδική Υγεία, Συμπεριφορά και Ανάπτυξη στο νοσοκομείο Παίδων του Σιάτλ. Η συμβουλή του είναι τα παιδιά να μην κάνουν χρήση οθονών πριν να συμπληρώσουν τους 18 μήνες και κατόπιν με την επίβλεψη των γονιών.

Οι χρόνοι χρήσης

«Τα παιχνίδια στους υπολογιστές είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να δημιουργούν εξάρτηση στον χρήστη τους. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι πως παρέχουν άμεση ανταμοιβή, όπως π.χ. η ντοπαμίνη, και επηρεάζουν τα κέντρα του εγκεφάλου», παρατηρεί στην «Κ» η Ιλια Θεοτοκά, κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία έχει ορίσει τους χρόνους χρήσης μιας συσκευής από ένα βρέφος και ένα νήπιο. Τους πρώτους 18 μήνες δεν πρέπει καθόλου να εκτίθεται σε οθόνη (στις οθόνες περιλαμβάνεται, εκτός από υπολογιστή και τηλέφωνο και η τηλεόραση). Κατόπιν, από 18 έως 24 μηνών μπορεί να κάνει χρήση οθόνης το πολύ 30 λεπτά την ημέρα, πάντα με την επιτήρηση του γονιού και παρακολουθώντας συγκεκριμένα προγράμματα. Από τα 2 έως τα 5 του χρόνια, το νήπιο μπορεί να απασχοληθεί σε μία οθόνη έως μία ώρα, και μετά τα 5 έτη ο χρόνος μπροστά σε μία οθόνη αυξάνεται σε μιάμιση ώρα την ημέρα και από δύο ώρες το Σάββατο και την Κυριακή.

Τηρούνται τα όρια από τους γονείς; «Χρησιμοποιούν το τάμπλετ των γονιών τους και δεν είναι εύκολο να τεθούν όρια. Διεθνής μελέτη έχει δείξει ότι το 30% των παιδιών εκτίθεται στην οθόνη πριν από τα δύο τους χρόνια, και το 60% πριν από τα 5 τους χρόνια. Να σημειώσω ότι η τεχνολογία αποτελεί εκπαιδευτικό εργαλείο αλλά δεν έχει θετικά αποτελέσματα πριν από τα 5 χρόνια», λέει η κ. Θεοτοκά, προσθέτοντας πως το τάμπλετ σαφώς επηρεάζει το παιδί, ακόμη κι αν το χρησιμοποιήσει για να διαβάσει ένα κείμενο ή ένα βιβλίο. «Στο τάμπλετ τα μάτια γίνονται πιο ξηρά και ο εγκέφαλος μαθαίνει λιγότερο. Ο οπτικός και ο γνωστικός έλεγχος εξελίσσεται καλύτερα όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο στο χέρι παρά στο τάμπλετ».

Η κατάχρηση, φυσικά, έχει αρνητικές επιπτώσεις στις νοητικές λειτουργίες του οργανισμού που είναι η σκέψη, η προσοχή, η ρύθμιση του συναισθήματος, η συγκέντρωση. Μάλιστα, ο κ. Χρηστάκης παρουσιάζει τη διάσταση του θέματος τονίζοντας ότι «με δεδομένο ότι τα τάμπλετ έχουν μπει στη ζωή μας περίπου εδώ και μία δεκαετία, δεν έχουμε καν συνειδητοποιήσει πλήρως τις επιπτώσεις τους».

Όταν το κινητό τηλέφωνο είναι δίπλα στο βιβλίο

Από τα τέλη του Δημοτικού και σίγουρα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, το κινητό τηλέφωνο αρχίζει να γίνεται βαριά εξάρτηση! Οι καθηγητές του Γυμνασίου παρατηρούν όλο και περισσότερο στους μαθητές διάσπαση της προσοχής, άγχος, υπερκινητικότητα κατά τη διάρκεια του μαθήματος. «Η κατάχρηση της οθόνης τα έχει αποξενώσει λειτουργικά από τη μελέτη ενός τυπωμένου βιβλίου», λέει στην «Κ» καθηγητής σε Γυμνάσιο της Αθήνας. Με δεδομένη τη χρήση από τα παιδιά των συσκευών οθόνης εδώ και μία δεκαετία, είναι πλέον καιρός να μελετηθούν οι επιπτώσεις τους στη μαθησιακή λειτουργία. Ηδη ο ΟΟΣΑ στον επόμενο διαγωνισμό PISA το 2025, εκτός από τις δεξιότητες των 15χρονων στην κατανόηση κειμένου, τις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά, θα αξιολογήσει και την ικανότητα των εφήβων να μαθαίνουν σε έναν ψηφιακό κόσμο. Μάλιστα, ο ΟΟΣΑ ρωτά εάν η αύξηση της χρήσης των ψηφιακών μέσων απομακρύνει τους μαθητές από τα τυπωμένα βιβλία. «Σαφώς η χρήση ψηφιακών μέσων έχει επηρεάσει τον τρόπο ανάγνωσης βιβλίων, τόσο σχολικών όσο και λογοτεχνικών», παρατηρεί στην «Κ» η Μαρία Τσολιά, καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και διευθύντρια Παιδιατρικής Κλινικής στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού. «Είναι μονόδρομος η χρήση των οθονών. Αλλά ο κίνδυνος στην εφηβική ηλικία μεγαλώνει, διότι εκτός από τις επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού, πρέπει να υπάρχει έλεγχος σε τι είδους υλικό εκτίθενται στο Διαδίκτυο. Εχουμε σε αυξανόμενη συχνότητα περιστατικά παιδιών που ξενυχτούν, που πέφτει η απόδοσή τους στο σχολείο και επιβραδύνεται η ανάπτυξή τους, που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ανάπτυξη της γλώσσας, της γνωσιακής λειτουργίας και έλλειμμα στη συναισθηματική τους ωρίμανση», παρατηρεί, προσθέτοντας τους κινδύνους για παχυσαρκία και μυοσκελετικά προβλήματα.

«Διαβάζοντας ένας έφηβος έχοντας στο πλάι του το κινητό, κουράζεται πάρα πολύ. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένος για έντονες παράλληλες εργασίες. Τις διεκπεραιώνει με μεγάλο κόστος».

Στρεσογόνο δίπολο

«Οταν ο έφηβος διαβάζει και έχει δίπλα του ένα κινητό τηλέφωνο κουράζεται πάρα πολύ. Είναι στην ηλικία που οι νοητικές του λειτουργίες είναι πολύ ισχυρές και αυτό το δίπολο τον στρεσάρει. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένος για έντονες παράλληλες εργασίες. Τις διεκπεραιώνει αλλά αυτό έχει ένα κόστος. Σε μελέτες έχει βρεθεί ότι μια πνευματική εργασία μπορεί να καθυστερήσει έως και 400% όταν διακόπτεται από δραστηριότητα κάποιας οθόνης που βρίσκεται δίπλα. Μάλιστα επηρεάζεται ακόμη και όταν ο έφηβος αποφασίσει να αγνοήσει το κινητό του τηλέφωνο. Και αυτό γιατί το έχει στο μυαλό του και αυτό επηρεάζει την εστιασμένη προσοχή του», παρατηρεί στην «Κ» η Ιλια Θεοτοκά, κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Στην ηλικία των 15 ίσως πια είναι αργά για να βάλουν οι γονείς τα όρια.

«Μπορεί και πάνω από πέντε ώρες την ημέρα…»

Oσο κι αν γίνεται προσπάθεια για μέτρο στη χρήση τάμπλετ ή κινητού τηλεφώνου, η πειθαρχία δεν είναι εύκολη. Ακόμη κι αν οι γονείς θέλουν να την επιβάλλουν, τα παιδιά παρασύρονται από τους φίλους τους. «Στις διακοπές μπορεί να ξεπεράσω τις πέντε ώρες την ημέρα στο κινητό τηλέφωνο. Οταν έχω σχολείο, υπολογίζω ότι ασχολούμαι γύρω στις 4 με 5 ώρες», παραδέχεται στην «Κ» ο 14χρονος Βασίλης, μαθητής στην Γ΄ Γυμνασίου. Πρώτη φορά απέκτησε τάμπλετ στα πρώτα χρόνια του δημοτικού σχολείου, το οποίο άλλαξε μία φορά. Στην ΣΤ΄ Δημοτικού πήρε το smart του. «Νιώθω κουρασμένος αρκετές φορές όταν χρησιμοποιώ το κινητό τηλέφωνο. Αλλά οι φίλοι έχουν τηλέφωνο και επικοινωνούμε, οπότε είναι δύσκολο να το αφήνω», παρατηρεί.

Οπως αναφέρουν οι γιατροί, ακόμη κι αν μειωθούν οι ώρες χρήσης μιας συσκευής οθόνης, το παιδί έχει μάθει να κάνει πολλές λειτουργίες μέσα από την οθόνη, όπως ας πούμε να μελετά και να διασκεδάζει. Δεν του είναι οικείοι, έχουν «εξασθενήσει» οι άλλοι τρόποι χαλάρωσης. Για να συμβεί αυτό μετράει η ηλικία του παιδιού όταν απέκτησε την πρώτη του συσκευή και η χρήση που έκανε.

«Νίωθω κουρασμένος αρκετές φορές όταν το χρησιμοποιώ. Αλλά οι φίλοι μου έχουν τηλέφωνο και επικοινωνούμε, οπότε είναι δύσκολο να το αφήνω».

Από ένα τάμπλετ πήραν δώρο για τις γιορτές των Χριστουγέννων ο 11χρονος Γιώργος και ο 10χρονος Σταύρος, αδέλφια από την Αθήνα. Ο πρώτος είχε ήδη αλλά «δεν ήταν καλό, είχε παλιώσει», όπως λέει στην «Κ», ο δεύτερος είχε μόνο ένα κινητό τηλέφωνο αφής. Και οι δύο δεν θυμούνται σε ποια ηλικία είχαν την πρώτη επαφή με κάποια συσκευή με οθόνη. «Στο τάμπλετ παίζω παιχνίδια και βλέπω βίντεο. Δεν νομίζω πως κάνω μεγάλη χρήση, για παράδειγμα δεν ξυπνώ το πρωί να παίξω πριν το σχολείο», λέει ο Γιώργος, που παραδέχεται όμως ότι «κάποιες φορές κουράζομαι, τσούζουν τα μάτια μου». Οι πρώτες ημέρες του Σταύρου με το τάμπλετ ήταν αργίες, οπότε ας θεωρηθεί λογικό ότι πέρασε πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη του. «Οταν είχα μόνο το κινητό τηλέφωνο αφής, έπαιζα μόνο παιχνίδια. Βαριέμαι να γράφω μηνύματα, ούτε έκανα κλήσεις. Οι περισσότεροι συμμαθητές έχουν και τάμπλετ και κινητό τηλέφωνο. Εγώ στο κινητό δεν έχω εφαρμογές για να μιλάω με συμμαθητές μου», εξηγεί.

Οι γονείς των δύο αγοριών δηλώνουν ότι ελέγχουν τη χρήση του τάμπλετ από τα παιδιά, ωστόσο, όπως παραδέχονται, μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων άφησαν τα παιδιά να χαρούν τα δώρα τους. «Είναι γεγονός πως ανησυχούμε για τυχόν κατάχρηση. Το βλέπουμε στα παιδιά πολλών φίλων μας, είναι ανησυχητικό και δυστυχώς είναι… κολλητικό γιατί το ένα παιδί επηρεάζει το άλλο. Οταν αρχίσουν τα μαθήματα θα περιοριστεί το τάμπλετ. Αλλωστε, τα απογεύματα έχουν δραστηριότητες», παρατηρεί στην «Κ» η μητέρα τους.

Οι αριθμοί

Εως και 400% μπορεί να καθυστερήσει μια πνευματική εργασία όταν κάποια οθόνη βρίσκεται δίπλα
78% των παιδιών ηλικίας 5 έως 12 ετών χρησιμοποιούν το Ίντερνετ
30% των παιδιών εκτίθενται στην οθόνη πριν από τα δύο τους χρόνια και το 60% πριν από τα 5
Πριν από τους 18 μήνες, δεν πρέπει τα βρέφη να εκτίθενται σε οθόνη σύμφωνα με την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία
70% των Ελλήνων 15χρονων δηλώνουν ότι το διάβασμα δεν συγκαταλέγεται στις αγαπημένες τους συνήθειες, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ

Πόση ώρα μπορούν να συγκεντρωθούν τα παιδιά

Έως 2 ετών: 4 – 6 λεπτά
Έως 4 ετών: 8 – 12 λεπτά
Έως 8 ετών: 15 – 25 λεπτά
Έως 10 ετών: 20 – 30 λεπτά
Έως 15 ετών: 25 – 35 λεπτά
Έως 18 ετών: 32 – 48 λεπτά

 

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα Καθημερινή:   https://www.kathimerini.gr/investigations/562228318/pos-o-ethismos-stin-othoni-alloionei-ti-skepsi-ton-paidion/?utm_source=push&fbclid=IwAR3XvOh_RxCz0B7-zXdfxmmIs_SjP_dA8t28rOAJmEZhGu4bwwZnlgduafQ