Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, κινείται μαζί με τον Ήλιο γύρω από το κέντρο το Γαλαξία μας και απομακρύνεται μαζί με τον Γαλαξία μας από τους άλλους γαλαξίες.

Αν θέλετε να μάθετε πόσο γρήγορα κινείται η Γη στο σύμπαν μας, πρέπει να θέσετε την ερώτηση: «Σε σχέση με τι;» Ρωτάτε αποκλειστικά για την (ιδιο)περιστροφή της; Για την κίνησή της γύρω από τον Ήλιο*; Γύρω από το κέντρο του Γαλαξία; Την Τοπική Ομάδα γαλαξιών; Την μεγάλης κλίμακας δομή του σύμπαντος; Ή τα υπολείμματα της ακτινοβολίας από την Μεγάλη Έκρηξη, την κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου;

Ανεξάρτητα από την οπτική γωνία που επιλέγετε, η Γη βρίσκεται πάντα σε κίνηση. Έτσι, ο πλανήτης μας περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του ολοκληρώνοντας μια πλήρη περιστροφή 360° μία φορά την ημέρα. Επιπλέον, περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, ολοκληρώνοντας μία περιφορά κάθε χρόνο. Αλλά και ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα – ο Ήλιος, οι πλανήτες, οι δορυφόροι και όλα τα άλλα – κινούνται μέσα στον Γαλαξία μας, σε τροχιά γύρω από το γαλαξιακό κέντρο. Ο Ήλιος χρειάζεται περίπου 223 εκατομμύρια χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας. Και τέλος, ο Γαλαξίας μας κινείται μαζί με την τοπική ομάδα γαλαξιών στον διαγαλαξιακό χώρο.

H ‘συνολική’ μας κίνηση στο διάστημα ανέρχεται σε περίπου 370 km/s προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση: προς τον αστερισμό του Λέοντα. Κατά τη διάρκεια ενός έτους, αυτό μπορεί να διαφέρει έως και ~30 km/s, κυρίως λόγω της μεταβαλλόμενης κίνησης της Γης γύρω από τον Ήλιο. Αυτό επιβεβαιώνεται από μετρήσεις της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, η οποία εμφανίζεται κατά προτίμηση θερμότερη προς την κατεύθυνση που κινούμαστε (προς τον Λέοντα) και κατά προτίμηση ψυχρότερη προς την αντίθετη κατεύθυνση από την κίνησή μας (μακριά από τον αστερισμό του Υδροχόου).

Στο σχήμα το διπλό βέλος παριστάνει την ταχύτητα του ηλιακού μας συστήματος σε σχέση με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου. Από τις μετρήσεις ανισοτροπίας της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου προέκυψε η τιμή 370 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Η ταχύτητα αυτή είναι το διανυσματικό άθροισμα της ταχύτητας του ηλιακού μας συστήματος ως προς το κέντρο του γαλαξία μας, που είναι περίπου 220 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, της ταχύτητας του γαλαξία μας ως προς το κέντρο μάζας της τοπικής ομάδας γαλαξιών, περίπου 80 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και της ταχύτητας της τοπικής ομάδας γαλαξιών ως προς το «ακίνητο» σύστημα της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου (διαβάστε σχετικά: Η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου μπορεί να παίξει τον ρόλο του αιθέρα;).

Τελικά, αγνοώντας τις διακυμάνσεις στην ετήσια κίνησή μας γύρω από τον Ήλιο, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το πλανητικό μας σύστημα κινείται σε σχέση με την κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου με ταχύτητα 368 km/sec, με αβεβαιότητα μόλις ± 2 km/sec.

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο με τίτλο:’ How fast does planet Earth move through space?’ – https://bigthink.com/starts-with-a-bang/fast-earth-move

Αναδημοσίευση από https://physicsgg.me

… την Δευτέρα 8 Απριλίου 2024

Δείτε live την ολική έκλειψη Ηλίου στη Βόρεια Αμερική στις 8 Απριλίου «με τα μάτια της NASA»:

Εναλλακτικά μπορείτε να επιλέξετε το timeandate:

ή από το Τέξας (McDonald Observatory, Lake Buchanan):

 

ή το National Solar Observatory (NSO)

 

(νεώτερη ενημέρωση 4/4/2024)
Βέβαια το ζητούμενο είναι ο ουρανός να μην είναι συννεφιασμένος και να μην βρέχει κατά την διάρκεια της έκλειψης. Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε την σημερινή πρόβλεψη της νέφωσης πάνω από το μονοπάτι της ολικότητας (προς το παρόν δεν είναι και τόσο αισιόδοξη):

 

 

Μια έκλειψη ηλίου συμβαίνει όταν η Σελήνη παρεμβάλλεται ακριβώς ανάμεσα στον ήλιο και τη Γη, αποκλείοντας μέρος ή όλο το φως του:

Σκιά (Umbra) και Παρασκιά (Penumbra) κατά την έκλειψη ηλίου: Οι περιοχές της Γης που βρίσκονται εντός της σκιάς της σελήνης έχουν ολική έκλειψη Ηλίου. Αυτές που βρίσκονται στην παρασκιά έχουν μερική έκλειψη Ηλίου

Η ολική έκλειψη του Ηλίου στις 8 Απριλίου χαρακτηρίζεται ως το σημαντικότερο αστρονομικό γεγονός του 2024. Θα είναι ορατή μόνο στη Bόρεια Αμερική. Θα δημιουργηθεί ένας διάδρομος από το Μεξικό, προς τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Θα ξεκινήσει από τον Ειρηνικό, θα περάσει στο Μεξικό και στη συνέχεια θα διασχίσει το Τέξας σε μια βορειοανατολική πορεία μέσω 15 Πολιτειών, προτού κατευθυνθεί πάνω από τον Καναδά και τον Βόρειο Ατλαντικό. Στην Ευρώπη η έκλειψη θα είναι ορατή μερικώς, κατά τη δύση του ηλίου σε περιοχές της Ισλανδίας, της Ιρλανδίας, της Βρετανίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Παρακολουθήστε επίσης την διαδρομή της έκλειψης ΕΔΩ:https://go.nasa.gov/eclipseexplorer

Η μέγιστη διάρκεια της έκλειψης θα είναι 4 λεπτά και 28,13 δευτερόλεπτα στην περιοχή του Μεξικού και το μέγιστο πλάτος του μονοπατιού της ολικότητας θα είναι 198 χιλιόμετρα. Η στιγμή της μέγιστης έκλειψης θα συμβεί στις 21:17:18 ώρα Ελλάδας, με τον Ήλιο να βρίσκεται 69,8 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα στις επαρχίες Durango και Coahuila στο Μεξικό.

Το φαινόμενο αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους επιστήμονες, προκειμένου να διεξάγουν διάφορα πειράματα. Έτσι, οι Dittrich et al σχεδιάζουν μια ακριβέστερη επανάληψη της μέτρησης του Arthur Eddington [Modern Eddington Experiment 2024]. Υπενθυμίζεται ότι, το αρχικό πείραμα έγινε για πρώτη φορά κατά την ολική έκλειψη ηλίου το 1919 από ομάδα επιστημόνων υπό την καθοδήγηση του Eddington στις ακτές της Αφρικής, η οποία εξέτασε τη θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Λίγο μετά την λήξη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, ο Eddington ταξίδεψε στο νησί Príncipe κοντά στην Αφρική, στον Ατλαντικό ωκεανό, για να παρατηρήσει την έκλειψη Ηλίου της 29 Μαΐου 1919. Κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης φωτογράφησε τους αστέρες που φαίνονταν δίπλα στον Ήλιο. Σύμφωνα με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, οι θέσεις των αστέρων δίπλα στον Ήλιο θα φαίνονταν ελαφρώς μετατοπισμένες. Το μέγεθος αυτής της μετατόπισης αποδεικνύει την πρόβλεψη της θεωρίας ότι το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου αλλάζει την γεωμετρία του χωροχρόνου στη γειτονιά του, γεγονός που δημιουργεί την αίσθηση ότι το φως «καμπυλώνεται» από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου.

Σχηματική περιγραφή των μετρήσεων «καμπύλωσης του φωτός», από την αποστολή του Eddington, κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης στις 29 Μαΐου του 1919. Η εικόνα αυτή δημοσιεύθηκε στις 22 Noεμβρίου 1919 στην εφημερίδα Illustrated London News.

Όμως οι επιστήμονες σχεδιάζουν κι άλλα πειράματα που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της έκλειψης, για τα οποία μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ:Γιατί η NASA θα εκτοξεύσει τρεις πυραύλους κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης (ένας σημαντικός επιστημονικός στόχος είναι η κατανόηση του πώς η ξαφνική πτώση του ηλιακού φωτός επηρεάζει την ατμόσφαιρα της Γης – πώς επηρεάζεται το όριο μεταξύ της ανώτερης και κατώτερης ατμόσφαιρας της Γης, την ιονόσφαιρα)
ή ΕΔΩ:These Cold War–Era Jets Will Chase the Eclipse to Uncover the Sun’s Mysteries ή να δείτε το βίντεο που ακολουθεί:

Από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών ο Δρ. Κώστας Τζιότζιου, ερευνητής Ηλιακής Φυσικής και η Δρ. Φιόρη –Αναστασία Μεταλληνού Διαστημική Φυσικός από το Κέντρο Επισκεπτών Θησείου, θα παρατηρήσουν την έκλειψη από το San Antonio του Τέξας και από το Durango του Μεξικού αντίστοιχα. Στην Αμερικανική Ήπειρο θα είναι και οι: Αριστείδης Βούλγαρης, κυνηγός εκλείψεων / Αδριανός Γολέμης, γιατρός της ESA / Αντώνης Φαρμακόπουλος, αστροφωτογράφος / Θανάσης Οικονόμου καθηγητής του Πανεπιστημίου του Chicago / Κοσμάς Γαζέας, αστροφυσικός του ΕΚΠΑ και πολλoί ακόμη αστροφωτογράφοι και μέλη συλλόγων ερασιτεχνών αστρονόμων από όλη την Ελλάδα.
Στο Durango του Μεξικού, όπου θα βρίσκονται με μέλη της Αστρονομικής Ένωσης Σπάρτης «Διόσκουροι» η έκλειψη ξεκινά στις 08/04/2024 στις 10:55 και τελειώνει στις 13:36, έχοντας διάρκεια συνολικά 2 ώρες και 41 επτά. Η ολικότητα, κατά την οποία παρατηρούμε εντελώς σκοτεινό τον ηλιακό δίσκο, διαρκεί 3 λεπτά και 47 δευτερόλεπτα. Το μέγιστο της έκλειψης θα παρατηρηθεί στις 12:14.

πηγή : Physicsgg.gr

xeimerino hliostasio23

Την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου έχουμε το χειρμερινό ηλιοστάσιο για το 2023

Λόγω της κλίσης του άξονα της Γης, αυτή τη μέρα οι τόποι του βόρειου ημισφαιρίου βρίσκονται στην πιο μακρινή απόσταση από τον Ήλιο και γι αυτό έχουν την μικρότερη μέρα.
Η διάρκεια αυτής της μέρας εξαρτάται από την απόσταση του τόπου από τον Βόρειο Πόλο.
Στην Ελλάδα έχει διάρκεια 8 ώρες και 30 λεπτά ενώ στο Παρίσι 8 ώρες και 14 λεπτά.
Στο Όσλο της Νορβηγίας, έχει διάρκεια λιγότερες από 6 ώρες. Ο Ήλιος θα ανατείλει στις 9:17 π.μ. και θα δύσει στις 3:11 μ.μ.,
Στο Nome της Αλάσκας το φως της μέρας θα διαρκέσει μόλις 3 ώρες και 54 λεπτά, ενώ στο Prudhoe στην Αλάσκα που βρίσκεται στην πολική ζώνη, τη σημερινή μέρα δεν θα δουν ούτε μια ακτίνα του Ήλιου.
Στη φωτογραφία φαίνεται πως το φως του Ήλιου δεν φτάνει πάνω από τον αρκτικό κύκλο ( η πολική ζώνη είναι μαύρη ).

Παρουσίαση βιβλίου 27.11.2022 11:30

Ελάτε να πειραματιστούμε, να συζητήσουμε και να συνδέσουμε τον μαγικό κόσμο της επιστήμης με αυτόν της καθημερινής μας ζωής, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Οδηγός Διδασκαλίας των Φυσικών Επιστημών με πειράματα» των Παναγιώτη Κουμαρά και Θοδωρή Πιερράτου.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Κώστας Κεραμιδάς (Φυσικός, εκπαιδευτικός Β/θμιας Εκπ/σης), η Αναστασία Γκιγκούδη (Χημικός, Υπ. Ε.Κ.Φ.Ε. Τούμπας) και η Ναταλία Διονυσίου (εκπαιδευτικός Α/θμιας Εκπ/σης).
Πειράματα θα πραγματοποιηθούν από ομάδα φοιτητών και φοιτητριών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.
Είσοδος ελεύθερη