Βασίλης Τασινός

Ιωάννινα 1 Απριλίου 2016

Το Ολοήμερο Σχολείο έχει ανάγκη από ικανούς δασκάλους με διδακτική εμπειρία σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, για να μπορέσει να επιτελέσει το ρόλο του και να αποκτήσει την ευρεία αποδοχή των γονέων.

Από τη θέση του προϊσταμένου εκπαιδευτικών θεμάτων που υπηρέτησα για εννέα χρόνια στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων (2002-2011), διαπίστωσα ότι στα Ολοήμερα Σχολεία που είχαν τοποθετηθεί ανεπαρκείς και φυγόπονοι δάσκαλοι, σταδιακά, μειώνονταν ο αριθμός των μαθητών· αντιθέτως, εκεί που είχαν τοποθετηθεί καλοί και έμπειροι δάσκαλοι, αυξάνονταν ο αριθμός των μαθητών, και μάλιστα μερικές φορές προέκυπτε η ανάγκη να τοποθετηθεί και δεύτερος δάσκαλος!

Το Ολοήμερο Σχολείο με ανεπαρκείς και φυγόπονους δασκάλους, δεν μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές στη μελέτη τους και μετατρέπεται σε παιδοφυλακτήριο! Είναι κρίμα οι μαθητές να φεύγουν το απόγευμα από το σχολείο και την επόμενη ημέρα να είναι απροετοίμαστοι στα μαθήματα!

Η επιλογή των δασκάλων για το Ολοήμερο Σχολείο, είναι πλέον αρμοδιότητα του Συλλόγου Διδασκόντων και όχι των στελεχών της Εκπαίδευσης, όπως ίσχυε πριν. Η αλλαγή αυτή, πιστεύω πως είναι προς τη θετική κατεύθυνση και θα αναβαθμίσει τη λειτουργία του Ολοήμερου.

Όταν τις επιλογές των δασκάλων για το Ολοήμερο Σχολείο τις έκαναν τα στελέχη της Εκπαίδευσης, η κυριαρχούσα άποψη ήταν να τοποθετούνται κατά προτεραιότητα οι ανεπαρκείς δάσκαλοι και κατόπιν οι άλλοι! Κι αυτό γινόταν, γιατί οι γονείς των μαθητών αντιδρούσαν έντονα, όταν οι ανεπαρκείς δάσκαλοι αναλάμβαναν κάποια τάξη του Δημοτικού. Άκουσα σχολικό σύμβουλο να λέει σε διευθυντή σχολείου: «Αυτός είναι ανεπαρκής δάσκαλος, για να αποφύγουμε τις διαμαρτυρίες των γονέων, να τον τοποθετήσεις στο Ολοήμερο.»!

Ακόμη, υπήρχαν και μερικοί δάσκαλοι που είδαν το Ολοήμερο ως κρύπτη για τη φυγοπονία τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που γινόταν συνωστισμός από φυγόπονους δασκάλους για το ποιος θα καταλάβει  τη θέση του Ολοήμερου! Και οι δάσκαλοι αυτοί, όπως και οι ανεπαρκείς δάσκαλοι, είχαν την «κατανόηση» των στελεχών της Εκπαίδευσης!

Αξίζει να αναφέρω ένα σύντομο διάλογο που είχα μ’ ένα στέλεχος της Εκπαίδευσης, όταν ήμουν μάχιμος δάσκαλος, που υπερασπιζόταν τους ανεπαρκείς και φυγόπονους δασκάλους για ανθρωπιστικούς λόγους: «Αν είχατε ένα ιδιωτικό σχολείο θα προσλαμβάνατε ανεπαρκείς και φυγόπονους δασκάλους για να τους εντάξετε στο διδακτικό σας προσωπικό;», τον ρώτησα. «Όχι βέβαια», μου απάντησε! «Θα θέλατε τα παιδιά σας να τους έχουν δασκάλους;», συνέχισα. Και πάλι «όχι» μου απάντησε! Βλέπουμε, λοιπόν, μόλις η ανεπάρκεια ακούμπησε, έστω και θεωρητικά, τα συμφέροντα του ιδίου, οι ανθρωπιστικοί λόγοι πήγαν περίπατο· αλλά πόσο ανθρωπιστικό μπορεί να είναι το γεγονός, να υπερασπίζεται ένα στέλεχος της Εκπαίδευσης τους ανεπαρκείς και φυγόπονους δασκάλους, και όχι τους μαθητές που τους υφίστανται!!!

Συχνά, οι δάσκαλοι που δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους, εκτός από την προστασία των στελεχών της Εκπαίδευσης, έχουν και τη θαλπωρή των κομμάτων και των συνδικάτων για κομματικούς και ψηφοθηρικούς λόγους, και δεν είναι λίγες οι φορές που τους εξασφαλίζουν και κάποια προνομιούχο θέση εκτός της αίθουσας διδασκαλίας! Φαύλος κύκλος δηλαδή!!!

Τους περισσότερους πολιτικούς, διαχρονικά, δεν τους αφορά η ποιότητα των εκπαιδευτικών του Δημόσιου Σχολείου· το έχουν αποδείξει, συν τοις άλλοις, και με το να στέλνουν τα παιδιά τους στο Ιδιωτικό Σχολείο. Αλλά ούτε και τους περισσότερους συνδικαλιστές τους αφορά, γιατί φροντίζουν με διάφορους τρόπους οι ανεπαρκείς και φυγόπονοι δάσκαλοι να μη διδάξουν ποτέ στα παιδιά τους! Αφορά, όμως, όλους τους γονείς που εμπιστεύονται τα παιδιά τους στο Δημόσιο Σχολείο, όπως και τους περισσότερους εκπαιδευτικούς που εργάζονται με ευσυνειδησία και δεν ανέχονται την κατάσταση αυτή!

Το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει, επιτέλους, να αντιμετωπίσει το χρόνιο πρόβλημα με τους εκπαιδευτικούς εκείνους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στο εκπαιδευτικό τους έργο και όχι να τους κρύβει σε διάφορες θέσεις ή στο Ολοήμερο Σχολείο! Η λύση του προβλήματος είναι απλή και αυτονόητη: Να μεταταχθούν υποχρεωτικά σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου που να μπορούν να προσφέρουν έργο και έτσι να απαλλαγούν και τα παιδάκια από την παρουσία τους στην αίθουσα διδασκαλίας. Η λύση αυτή, επιπλέον, προστατεύει και την αξιοπρέπεια των ιδίων των εκπαιδευτικών, γιατί δεν πιστεύω να τους είναι ευχάριστη η απόρριψη που βιώνουν!

Οι εργαζόμενοι γονείς έχουν την απαίτηση να γίνεται σωστή δουλειά στο Ολοήμερο Σχολείο, όπως προβλέπει το ολοήμερο πρόγραμμα. Δηλαδή, να μελετούν τα παιδιά τους υπό την επίβλεψη και τη βοήθεια ενός καλού δασκάλου τα μαθήματα της επόμενης ημέρας και να παρακολουθούν τα μαθήματα των ειδικοτήτων (Ξένη Γλώσσα, Πληροφορική, Αθλητισμός, Χορός, Θεατρική Αγωγή, Μουσική, Εικαστικά).

Για να λειτουργήσει, όμως, σωστά το Ολοήμερο Σχολείο και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γονέων, είναι αναγκαίο να επιλέγεται από το Σύλλογο Διδασκόντων, δάσκαλος ικανός και με πείρα σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού, για να ανταπεξέρχεται στις ανάγκες των μαθητών, και όχι δάσκαλος που απλώς θα παρίσταται στην αίθουσα διδασκαλίας! Και πέραν τούτου, ο καλός δάσκαλος του Ολοήμερου θα μπορεί να στηρίζει παιδαγωγικά και τους νέους εκπαιδευτικούς των ειδικοτήτων, που διδάσκουν μαζί του στο ολοήμερο πρόγραμμα! Οι νέοι εκπαιδευτικοί, συχνά, αναζητούν την παιδαγωγική στήριξη στο πρόσωπο ενός έμπειρου και ικανού δασκάλου!

Ακόμη, ο έμπειρος και ικανός δάσκαλος του Ολοήμερου, λειτουργεί και ως φροντιστής των μαθητών εκείνων που υστερούν σε κάποια βασικά μαθήματα, κυρίως στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά, και συνεργάζεται με τους δασκάλους του Δημοτικού Σχολείου, καλύπτοντας ενδεχομένως και κάποιες αδυναμίες των νέων δασκάλων.

Υπάρχει κι ένας ακόμη βασικός λόγος που συνηγορεί στην τοποθέτηση ενός ικανού και έμπειρου δασκάλου στο Ολοήμερο, και είναι το «ατομικό συμφέρον» όλων των δασκάλων του Δημοτικού. Και λέγοντας «ατομικό συμφέρον», εννοώ ότι το διδακτικό έργο τού κάθε δασκάλου γίνεται πιο εύκολο, και κυρίως πιο αποδοτικό, όταν οι μαθητές του – που παρακολουθούν το πρόγραμμα του Ολοήμερου – βοηθιούνται στην καθημερινή τους μελέτη από έναν δάσκαλο που γνωρίζει πολύ καλά τη διδακτέα ύλη όλων των τάξεων!

Για όλους τους παραπάνω λόγους, ο Σύλλογος Διδασκόντων θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στο δάσκαλο που θα επιλέξει για το Ολοήμερο Σχολείο, γιατί επιβάλλεται να είναι ο καλύτερος από τους καλύτερους!

Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι τα προβλήματα του Ολοήμερου – όπως και της Εκπαίδευσης γενικότερα – είναι απλά, και απλές λύσεις απαιτούν. Όμως, οι απλές λύσεις, πάνε πάντα μαζί με την αξιοκρατία· κ` η αξιοκρατία, είναι ακόμη το μεγάλο ζητούμενο για τον τόπο μας!