Η σκιά μας το πρωί. Για να βάλουμε σημάδι, μέχρι που φτάνει.

Μέχρι το μεσημέρι λέτε να αλλάξει μέγεθος και θέση;

Κάνουμε τις υποθέσεις μας για τον τρόπο που παίρνουμε το αλάτι από το θαλασσινό νερό.

Και αν το αφήσουμε στον ήλιο, τι θα γίνει; Ναι, το νερό εξατμίστηκε και έμεινε το αλάτι!!!

Χρώματα, σχήματα, αριθμοί, μεγέθη…. Μέσα από τα φρούτα έμαθα πολλά πράγματα. Τώρα όμως δεν κρατιέμαι…. Όλα θέλω να τα φάω για να πάρω τις πολύτιμες βιταμίνες τους!!

Έχουμε όλοι ίσα κερασάκια; Άλλοι έχουν 6, άλλοι 8, άλλοι 10…. Πόσα πρέπει να δώσω στον φίλο μου για να έχουμε όλοι 8; Βερίκοκκα πόσα παιδιά θέλουν να φάνε; 6. Έχουμε όμως μόνο 3. Τι θα κάνουμε;

Με τα φυσικά υλικά στην αυλή μας μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα: κάνουμε τούρτες από άμμο που στολίζουμε με κλαδιά και χρησιμοποιούμε ξύλα αντί για κεράκια, βάζουμε ξύλα το ένα πάνω στο άλλο για να ανάψουμε φωτιά, γυρίζουμε γύρω από το δέντρο, γιορτάζουμε γενέθλια με τούρτα από χώμα, κατασκευάζουμε πισίνα που μετατρέπεται σε λασπόλουτρο προσθέτοντας χώμα και άλλα πολλά…

Τέλος, μετά από πολλές μέρες που βλέπαμε το πουλί- μαμά να κλωσάει το αυγό του στη φωλιά, είδαμε το μικρό πουλάκι να ξεπροβάλλει…

Τα παιδιά κάνουν τις προβλέψεις τους για τα υλικά που διαλύονται στο νερό και στη συνέχεια τις ελέγχουν, ώστε να βγάλουν τα συμπεράσματά τους

Συζητήσαμε και καταγράψαμε τι γνωρίζουν τα παιδιά για το Δημοτικό Σχολείο, τι θέλουν να μάθουν και με ποιον τρόπο προτείνουν να βρούμε απάντηση στις απορίες μας. Με αυτόν τρόπο δημιουργήσαμε εννοιολογικούς χάρτες.

Λόγω του κορωνοϊού, αποφασίσαμε να μην επισκεφθούμε τους εσωτερικούς χώρους του Δημοτικού Σχολείου, αλλά μόνο τους εξωτερικούς. Γι’ αυτό ζητήσαμε από την εκπαιδευτικό της Α’ τάξης να συναντηθούμε στην αυλή του Δημοτικού σχολείου, ώστε να υποβάλλουμε τις ερωτήσεις μας και να γνωρίσουμε τα παιδιά. Πριν ξεκινήσουμε. φτιάξαμε λουλούδια, τα οποία τα παιδιά έκοψαν, ζωγράφισαν και έγραψαν το όνομά τους για να τα προσφέρουμε ως δώρο.

Αφού γνωριστήκαμε, κάναμε τις ερωτήσεις μας και πήραμε τις απαντήσεις μας από τη δασκάλα αλλά και από τα παιδιά της Α’ τάξης. Έτσι λύθηκαν πολλές απορίες, ξεδιαλύναμε τις λανθασμένες εντυπώσεις μας και διώξαμε τους φόβους μας.

Συζητήσαμε και καταγράψαμε τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται τώρα που φεύγουμε από το Νηπιαγωγείο και τα παιδιά τα ζωγράφισαν. Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα: Χαρά γιατί μεγαλώνουμε και μάθουμε καινούρια πράγματα και λύπη γιατί αποχαιρετούμε τους φίλους μας και τις δασκάλες μας…

Την άλλη μέρα ο δάσκαλος της μουσικής μας κάλεσε να συνοδεύσουμε ρυθμικά, χτυπώντας παλαμάκια, το τραγούδι “Μήλο μου κόκκινο”

Αρχικά παρατηρήσαμε τον σχετικό πίνακα του Ιακωβίδη και τα παιδιά προσπάθησαν να αιτιολογήσουν για ποιον λόγο υποστήριξαν ότι στον πίνακα αναπαρίσταται η μητέρα του παιδιού και όχι κάποιο άλλο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο. Στη συνέχεια ζωγράφισαν και τα ίδια τον πίνακα, προσπαθώντας να αποδώσουν το συναίσθημα της μητέρας.

Διαβάσαμε το ποίημα του Γ. Βιζυηνού “Η μητέρα” και συζητήσαμε για την μοναδική προσφορά της μητέρας στο παιδί. Στη συνέχεια εντοπίσαμε την ομοιοκαταληξία του ποιήματος και τα παιδιά ζωγράφισαν εικόνες.

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα δωράκι έκπληξη για τις μητέρες  και συγκεκριμένα μια κορνίζα την οποία στόλισαν τα παιδιά με φυσικά υλικά.

Το δέντρο  που φυτέψαμε πριν λίγα χρόνια στην αυλή μας άνθισε!!! Ευκαιρία να παρατηρήσουμε τα άνθη της και να συζητήσουμε για αυτά… Τι χρώμα έχουν, πόσα πέταλα, που είναι η γύρη τους, με ποιον τρόπο θα γίνουν φρούτα;

Αφού παρακολουθήσουμε αποκριάτικα έθιμα με τη βοήθεια διαδραστικού χάρτη, ο καθένας μας ζωγραφίζει το έθιμο που του άρεσε πιο πολύ.

Ταξινομούμε τις ζωγραφιές μας, τοποθετώντας μαζί αυτές που απεικονίζουν το ίδιο έθιμο.

Μετράμε τις ζωγραφιές σε κάθε έθιμο και κατασκευάζουμε τις γραφικές παραστάσεις (ραβδογράμματα και πίτα) για να δείξουμε τα ποσοστά των προτιμήσεων μας.