21  ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

«Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του.
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος,
μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο»                                                                                                                            Nelson Mandela

Ο ρατσισμός ή αγγλιστί racism, προέρχεται από την λέξη razza που σημαίνει φυλή.

Ο όρος ρατσισμός στην κυριολεκτική του χρήση σημαίνει το μίσος ή τον φόβο για άτομα που ανήκουν σε φυλές διαφορετικές από τη δική μας, καθώς και την εχθρική ή και υποτιμητική στάση απέναντί τους, τους συστηματικούς περιορισμούς και τις διακρίσεις εις βάρος τους. Τα παραπάνω συνδέονται με την πεποίθηση ότι οι φυλές από τις οποίες προέρχονται είναι κατώτερες από τη δική μας. Ο όρος ρατσισμός χρησιμοποιείται κατ’ επέκταση και για τις ανάλογες αντιλήψεις και συμπεριφορές προς άτομα διαφορετικά από εμάς, όσον αφορά άλλα διακριτικά γνωρίσματα πέρα από τη φυλή, π.χ. το φύλο, την εθνική/τοπική καταγωγή, την κοινωνική θέση, την κατάσταση της υγείας.

Με την έννοια του ρατσισμού συνδέεται η έννοια της φυλής. Ο όρος φυλή υποδηλώνει μια ομάδα ανθρώπων που χαρακτηρίζεται από κοινή καταγωγή και συνήθως από ορισμένα ευδιάκριτα φυσικά χαρακτηριστικά, όπως το χρώμα του δέρματος. Η έννοια αμφισβητείται, ιδίως μετά την αποκωδικοποίηση του DNA, καθώς οι φυλετικοί δείκτες έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν ένα ελάχιστο, αμελητέο ποσοστό της γενετικής σύνθεσης του ατόμου. Οι κοινωνικοί επιστήμονες συμφωνούν σήμερα ότι η φυλή είναι μάλλον μια κοινωνική κατασκευή παρά μια γνήσια βιολογική κατηγορία. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια κοινή καταγωγή και οι ομάδες που ανήκουν στο ενιαίο ανθρώπινο είδος μετανάστευαν και μεταναστεύουν ερχόμενες συνεχώς σε επιμειξίες. Έτσι οι φυλετικές διαφοροποιήσεις είναι σχετικές και όχι απόλυτες.

Ο ρατσισμός οφείλεται στο φόβο από την εμφάνιση του άλλου, του διαφορετικού και χρησιμοποιείται ως επιχείρημα για την καταπίεση και τη χειραγώγησή του.. Κι ‘όλα αυτά επειδή οι υπαρκτές ή ανύπαρκτες διαφορές του άλλου, χαρακτηρίζονται από το ρατσιστή ως αρνητικά και ανεπιθύμητα στοιχεία.

Λήψη αρχείου

Ρατσισμός είναι η μεροληπτική και προκατειλημμένη αντιμετώπιση ορισμένων ατόμων, ομάδων ή φυλών που δέχονται μια διαρκή καταπίεση , την οποία προκαλούν κοινωνικές στερεοτυπικές αντιλήψεις. Ο ρατσισμός είναι στην ουσία αποτέλεσμα της δυνατότητας κάποιου να ασκεί εξουσία απέναντι σε άλλους, η ύπαρξη δηλαδή μιας μορφής δύναμης. Γι’ αυτό εμφανίζεται ευκολότερα σε συνθήκες όπου παρατηρείται ανισορροπία στην κοινωνική  και την πολιτική δύναμη μεταξύ των ατόμων και προέρχεται βέβαια από την πλευρά των δυνατών.

Μέλη κοινωνικά και πολιτικά αδύναμων ομάδων δεν μπορούν να εμφανίσουν ρατσιστικές συμπεριφορές, ακόμα και αν διακατέχονται  από έντονες αρνητικές προκαταλήψεις. Μέλη αδύναμων ομάδων μπορούν να αναπτύξουν ρατσιστικές συμπεριφορές μόνο απέναντι σε μέλη εξίσου ή και περισσότερο αδύναμων ομάδων.

Σε μια κοινωνία που θα ήταν κοντά στο τέλειο, όλοι οι άνθρωποι θα είχαν γεννηθεί ίσοι και θα απολάμβαναν τα ίδια δικαιώματα.

Η μη αποδοχή της διαφορετικότητας και ο  αποκλεισμός των ανθρώπων από θέσεις εξουσίας, υπηρεσίες, αγαθά, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, η τάση του σύγχρονου ανθρώπου για υπεροχή κ.α. είναι οι διαχρονικές ταυτότητες του ρατσισμού.

Οι πιο συνηθισμένες μορφές ρατσισμού είναι:

– Ο φυλετικός ρατσισμός όπου οι άνθρωποι αναγνωρίζονται ανάλογα με τη φυλή τους (λευκοί, μαύροι, κίτρινοι κ.λπ.) σε ανώτερους και κατώτερους. Όπως η «υπεροχή της λευκής φυλής» στο δυτικό κόσμο.

– Ο θρησκευτικός ρατσισμός που κατατάσσει τους ανθρώπους βάση των θρησκευτικών τους επιλογών. Κλασικό παράδειγμα των ημερών μας η θρησκευτική άποψη των Τζιχαντιστών για το Ισλάμ, αλλά και ο ισλαμο-οθωμανισμός Ερντογάν.

– Ο εθνικός ρατσισμός είναι αντίληψη ότι ένα έθνος είναι ανώτερο από τα άλλα. Η ανωτερότητα της εθνικής καταγωγής, τις ράτσας του λαού, όπως οι Γερμανοί του Χίτλερ κατά το Β΄. Π.Π.

– Ο κοινωνικός ρατσισμός: Φυλές ή ομάδες ανθρώπων που προσδιορίζονται μεροληπτικά, όπως οι Ινδιάνοι, οι Ρομά κ.α.

Οι ρίζες του ρατσισμού κρατούν από τον ίδιο τον άνθρωπο και οι αιτίες του συνήθως προέρχονται από:

–Τα οικονομικά συμφέροντα με αποτέλεσμα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
–Τα πολιτικά προβλήματα της κοινωνίας όπως ανεργία, εγκληματικότητα, μπούλινγκ κ.α.
-Οι διαφορές στο επίπεδο της παιδείας και της μόρφωσης (αναλφάβητοι).
– Ο ακραίος ανταγωνισμός που δημιουργεί κοινωνικά πρότυπα και αποδιοπομπαίους κ.α.

Τα μεμονωμένα θύματα του ρατσισμού είναι αμέτρητα. Ολόκληρες κοινωνίες βίωσαν τις καταστροφικές του συνέπειες. Λαοί και ομάδες ανθρώπων στερήθηκαν την οικονομική, την πνευματική και την πολιτισμική ανάπτυξη. Τους έλλειψε και σε πολλές περιπτώσεις λείπει ακόμα η βασική παιδεία, η στοιχειώδης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, με τη βία, το φόβο και την ανασφάλεια.

Οι συνεχείς μέχρι και σήμερα βίαιες συμπεριφορές και δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς στις ΗΠΑ την πιο ανεπτυγμένη χώρα του πλανήτη, οι συμπεριφορές των Ευρωπαίων στους πρόσφυγες των πολέμων και η εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών παντού, είναι η ντροπή του ονομαζόμενου πολιτισμένου κόσμου.

Οι έννοιες ρατσισμός και πολιτισμός είναι ασύμβατες.
Μέχρι σήμερα αποδείχθηκε ότι διώκτες του ρατσισμού είναι η εκπαίδευση και ο πολιτισμός. Οι δυο μήτρες που γεννούν δημοκρατία και δικαιοσύνη, αυτές που χαρίζουν στην ανθρώπινη φύση την αύρα της ευαισθησίας για φιλία, αλληλεγγύη και ελευθερία…. αυτές που ξεθωριάζουν την κηλίδα από το ανθρώπινο πρόσωπο.

Εξυπακούεται ότι, κάθε τι που συμβαίνει στο γενικότερο πλαίσιο της κοινωνίας, μεταφέρεται στο σχολικό περιβάλλον. Γι’ αυτό, ο εκπαιδευτικός καλείται να αναπτύξει στοιχεία από τη δική του προσωπικότητα , να αγωνιστεί με το δικό του τρόπο για να συμβάλει στην όσο το δυνατόν μείωση των ρατσιστικών αντιλήψεων, πρώτα πρώτα, μέσα στη δική του τάξη. Αυτή είναι η πρώτη αχτίδα ελπίδας. Η εκπαίδευση θα πρέπει να έχει ως κύριο στόχο της παγκοσμίως, τη δημιουργία πολιτών με ενσυναίσθηση . Τα παιδιά μας θα πρέπει να μάθουν να ζουν μαζί και να ευημερούν στο πλαίσιο ενός κόσμου πολιτισμικά πολύμορφου, που μεταβάλλεται συνεχώς.Γίνεται όμως δυστυχώς από τους περισσότερους εκπαιδευτικούς αντιληπτό ότι η οικογένεια είναι αυτή που έχει βάλει ήδη τα θεμέλια ρατσιστικών ή αντιρατσιστικών στάσεων.
Η κατανόηση του άλλου , μέσα στην σχολική μονάδα καλλιεργείται και αναπτύσσεται στο πλαίσιο των διαδικασιών της διαπολιτισμικής  εκπαίδευσης, ιδιαίτερα όταν  τα κοινωνικο-πολιτισμικά πλαίσια εξετάζονται συνδυαστικά.Τα πλαίσια αυτά περικλείουν σχεδόν πάντα συναισθηματικές εμπειρίες, η γνώση και το βίωμα των οποίων συμβάλλει στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης. Γιατί η αντιρατσιστική εκπαίδευση γενικότερα, αφορά όλους μας, γηγενείς και αλλοδαπούς.

 “Κατανοώ, Νοιάζομαι, Συνδέομαι”

Περιγραφή του βίντεο:
Η ταινία με τίτλο “Κατανοώ, Νοιάζομαι, Συνδέομαι” δημιουργήθηκε από τους μαθητές Λυκείου του Συνόλου Μιούζικαλ και Μουσικής Κινηματογράφου του Μουσικού Σχολείου Λάρισας στο πλαίσιο ενός πολιτιστικού προγράμματος και αποτελεί τη συμμετοχή του στον 11ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους «Cinema… διάβασες;»- δημιουργία Λυκείων (Μυθοπλασίας) καθώς και τη συμμετοχή του στην κατηγορία “Νοιάζομαι και Δρω” λόγω της προσέγγισης της έννοιας της Αλληλεγγύης. Με σκοπό την καταπολέμηση των στερεοτύπων και προκαταλήψεων και την καλλιέργεια και προαγωγή του σεβασμού στη διαφορετικότητα, οι μαθητές του Συνόλου επινόησαν τη δική τους ιστορία, την ιστορία της “πολυφωνίας”! Φωνές “παράφωνες”, ήχοι “παράταιροι”, ρυθμοί “ασυντόνιστοι” έχουν θέση στο μουσικό μας Σύνολο; Φωνές “σκληρές” που απορρίπτουν το διαφορετικό και το απομονώνουν, φωνές υποστηρικτικές που τού εξασφαλίζουν χώρο να ανθίσει! Και – τι μαγεία – οι “ανένταχτοι”, οι “περιθωριοποιημένοι” δημιουργούν, πρωτοτυπούν, οι κλίσεις τους φωτίζονται, είναι χρήσιμοι στην ομάδα μας! Και τότε οι φωνές ενώνονται, οι παραφωνίες εναρμονίζονται, η μουσική, ο χορός, η χαρά, η αποδοχή υπερισχύουν! Όλες οι “φωνές”, όλα τα παιδιά του Συνόλου μας!

Χρονική διάρκεια: 10:51

Διδακτικοί στόχοι ή αναμενόμενα αποτελέσματα:
Να γνωρίσουν διάφορα είδη μουσικής
Να γνωρίσουν τα μουσικά όργανα
Να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους σχετικά με τη μουσική
Να γνωρίσουν διαφορετικούς τρόπους έκφρασης μέσα από τη μουσική
Να σέβονται τους διαφορετικούς τρόπους έκφρασης του κάθε ανθρώπου
Να ευαισθητοποιηθούν για το θέμα του σχολικού εκφοβισμού και της απομόνωσης
Να γνωρίσουν πώς μπορούν να συνδέονται και να σχετίζονται με το διαφορετικό

Συνοπτική περιγραφή της δραστηριότητας:
Το βίντεο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για προβολή μέσα στην τάξη σε δράσεις που σχετίζονται με το θέμα του σχολικού εκφοβισμού, στο μάθημα της Μουσικής με σκοπό την απεικόνιση των σχέσεων της Μουσικής με τον Κινηματογράφο και τον χορό. Αναδεικνύει το θέμα του λεκτικού bullying και της απομόνωσης, στοχεύει στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και την αποδοχή της διαφορετικότητας που θα οδηγήσουν στην ένταξη/σύνδεση των μαθητών-θυμάτων στην ομάδα.
Αρχικά, μέσα από ερωτήσεις, συζητάμε για τις τέχνες που εμφανίστηκαν, τα μουσικά όργανα που παρατηρήσαμε, τα είδη μουσικής.
Στη συνέχεια, σχολιάζουμε τους τρόπους με τους οποίους εκφράζεται το κάθε παιδί στο βίντεο, πόσο διαφορετικά εκφράζεται ο καθένας από μας και πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τον τρόπο έκφρασης των συνανθρώπων μας.
Στο τέλος, συζητάμε για το θέμα της απομόνωσης και του σχολικού εκφοβισμού.
Σαν κλείσιμο, μπορούμε να ζητήσουμε από το κάθε παιδί να σκεφτεί ποιος είναι ο δικός του τρόπος έκφρασης και να κάνουμε μια λίστα.

Επέκταση δραστηριότητας

Στο επόμενο μάθημα, δημιουργούμε το δικό μας 5λεπτο βίντεο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο κάθε μαθητής εκφράζεται με το δικό του διαφορετικό τρόπο για 3΄, επιλέγουν έναν διαφορετικό τρόπο έκφρασης (κάποιου άλλου παιδιού) για 2΄, κάνουν ομάδες και αλληλεπιδρούν όλοι μαζί για 4΄. Τα παιδιά μπορούν να φέρουν αντικείμενα και υλικό από το σπίτι τους, όπως μουσικά όργανα, τραγούδια, να προετοιμάσουν μια μικρή χορογραφία κτλ. Σχολιάζουμε τα συναισθήματα που τους προκάλεσε η δραστηριότητα αυτή σε όλες τις φάσεις.

---

Όλοι χωράνε στο σχολειό (ΔΣ Αρχοντοχωρίου)

Οι “θρησκευτικοί” και “πολιτισμικοί” λόγοι που ανενδοίαστα επικαλούνται κάποιοι για να περιθωριοποιήσουν και να θυματοποιήσουν μικρά παιδιά, δεν είναι παρά ένα ρατσιστικό και ξενοφοβικό παραλήρημα που δηλητηριάζει τις ψυχές και τη συνείδησή μας. Ας απομονώσουμε τέτοιες φωνές μίσους. Στο σχολείο που ονειρευόμαστε, χωράνε όλοι.
Στο Δημοτικό Σχολείο του Αρχοντοχωρίου, με χαρακτηριστική πολυχρωμία μαθητών,τα  τα παιδιά άνοιξαν τα χέρια τους και αγκαλιάσαν όλο τον κόσμο. Από την αγάπητους για το σχολείο και την ανάγκη να γκρεμίσουν τα ρατσιστικά τείχη, προέκυψε το τραγούδι «Όλοι χωράνε στο σχολειό».
Στίχοι: Δευτεραίος Παντελής, Dim- Dim, King Joffrey
Μουσική: Δευτεραίος Παντελής
Τραγουδούν: και όλα τα αστέρια του σχολείου.

Στίχοι:
Το ξέρω είχα λάθη, μα ξέρω πως είχες και συ πολλά.
Ίσως είν’ τα πάθη, που μας έφεραν μακριά
Τι ‘ναι αυτό, που μας χωρίζει;
Τι ‘ναι αυτό, που μας κρατά;
Ίσως είν΄η αγάπη, που χαρίζεις,
ίσως είν’ η αγάπη, που φυλάς.
Όσα έχω χέρια μάτια, έχεις και εσύ φυσικά.
Κ’ ένα στόμα να φωνάζεις, πως δεν είσαι τέρας τελικά.
Πού πήγε η μαγκιά σου; Πού πήγε η ανθρωπιά σου;
Πώς έγινε και νιώθω καλύτερος εγώ;
ΟΛΟΙ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ! Ψηλοί, κοντοί, χοντροί, λεπτοί, αχτένιστοι,
αδιάβαστοι, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Ρουμάνοι, Αλβανοί.
ΟΛΟΙ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΑΥΤΗ!

---

ΡΙΖΑ – ROOT (ταινία μικρού μήκους του 2ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών)

---

Η ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

(Μουσική: Π.Λ.Μπέλλος – Ποίηση: Γ. Σακελλαρίδης. Βρίσκεται ηχογραφημένο στο βιβλίο που συνοδεύεται από CD, με τίτλο: “Τραγούδια για τα δικαιώματα των παιδιών όλου του κόσμου”. Εκδόσεις Φιλ. Νάκας)

Όποιος στη θέση τ’ αλλου μπαίνει,διώχνει μακριά το ρατσισμό.

Γιατί αυτός καταλαβαίνει του “ξένου” τον πικρό καημό.

Καλά ο Έλληνας τη ξέρει του μετανάστη την “πληγή”.

Είχε παππούδες σ’ άλλα μέρη γιαγιάδες είχε σ’ άλλη γη.

Γι’ αυτό, στη θέση τ’ άλλου μπαίνει παλεύει με το ρατσισμό

γιατί καλά καταλαβαίνει του μετανάστη τον καημό.

Μουσικοπαιδαγωγικό και λοιπό υλικό
για την παγκόσμια ημέρα κατά του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
από τον Ιστότοπο του Γιώργου Σακελλαρίδη
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα

 

ΚΙΝΗΜΑΤΟ-γράφοντας ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Προσπαθώντας να δουλέψουμε πάνω στι ίδιο μοτίβο….
Σε αυτό το άρθρο  θα βρείτε προτάσεις – Εκπαιδευτικές δραστηριότητες   για την αξιοποίηση ταινιών μικρού μήκους, με στόχο την αφόρμηση  για συζήτηση και ομαδικές δημιουργικές δραστηριότητες . Οι θεματικές που περιλαμβάνουν αφορούν  ζητήματα διαφορετικότητας, αλληλεγγύης, διακρίσεων και ρατσισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, παρέχονται ιδέες για την ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων στην προσχολική και πρωτοσχολική ηλικία. Οι 12 πρώτες  ταινίες είναι  οι παρακάτω:

Δείτε τις ταινίες
Το δέντρο που ήθελε να το αγαπήσουν, ενα ταινιάκι για την φιλία και την αγάπη
γιατί όλοι θέλουμε να μας αγαπούν και παλεύουμε για αυτό…

“Lou” – Ένα εκπληκτικό ταινιάκι της Pixar για το bullying

Ο Lou είναι ένας χαρακτήρας φτιαγμένος από αντικείμενα που χάνονται και βρίσκονται ξανά για να πάρουν τη σωστή τους θέση μέσα στην ιστορία. Όλα αυτά τα αντικείμενα γίνονται ένα πρόσωπο που ψάχνει τη δικαιοσύνη και αναλαμβάνει δράση για να διορθώσει τις αδικίες.
Ο JJ είναι ο βασικός χαρακτήρας και είναι αυτός που εκφοβίζει και τρομοκρατεί τα υπόλοιπα παιδιά, προσπαθώντας να τους αποσπάσει αγαπημένα αντικείμενα και παιχνίδια. Το animation δεν εστιάζει στην ιστορία του θύματος, αλλά του θύτη, ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με μία σειρά από δυσάρεστες εκπλήξεις και καταστάσεις μέχρι να επανορθώσει για τις πράξεις του και να δεχτεί ένα… μικρό δώρο.

μια ταινία μικρού μήκους που μας εξηγεί πόσο σημαντικό είναι να μπαίνουμε στη θέση του άλλου

The Power Of Teamwork – Funny Animation

Παρακολουθούμε το βιντεάκι και συζητούμε για τη δύναμη της ομάδας.

1. Θα ήταν εύκολη η αντιμετώπιση των κινδύνων αν τα πλάσματα δεν είχαν βοήθεια από την ομάδα τους;
2. Πώς καταφέρνουν και οργανώνονται για να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους;

Migrants | Award-Winning CG Animated Short Film

Δυστυχώς η παρακάτω ταινία δείχνει πώς συμπεριφέρομαστε οι άνθρωποι αυτούς που θεωρούμε ¨ άλλους” . Καχυποψία, θυμός, κακία. Συνεχίζουμε να ξεχνάμε ότι ουσιαστικά είμαστε όλοι ίδιοι. Συμπεριφερόμαστε σαν να κατέχουμε τα πάντα όταν δεν έχουμε τίποτα. Είτε είναι η αναγκαστική μετανάστευση, η κλιματική αλλαγή, για να επιβιώσουμε, πρέπει να συνεννοηθούμε γιατί επηρεάζονται όλοι…
Η  ταινία θίγει την φρικτή στάση και μεταχείρισης που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες μεταναστών για το έγκλημα να θέλουν αυτό που θέλουν ΟΛΟΙ… μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς φόβο.

CGI 3D Animated Short: “Castaway” 

Η παρακάτω σύντομη ταινία αφιερώνεται κυρίως σε όσους φοβούνται να συναναστραφούν με άλλους.Η Νόρα είναι μια νεαρή γυναίκα που ζει μόνη σε ένα σύννεφο που συνδέεται με ένα χωριό κάτω από μια ατελείωτη σκάλα. Εύχεται να μπορούσε να κατέβει, αλλά έχει παραλύσει από τον φόβο.
Η αγάπη όμως συνήθως μας παρακινεί να προχωρήσουμε, να χρησιμοποιήσουμε την  δημιουργικότητα για να δραπετεύσουμε στον πραγματικό κόσμο με θάρρος. Ζήσε στη γη με τους ανθρώπους που μπορεί να μην είναι οι αγαπημένοι σου, αλλά είναι καλύτερο από το να ζεις μόνος.

ΒΙΝΤΕΟ: Πως μεταδίδεται η Καλοσύνη

Μια τυχαία πράξη καλοσύνης, όπως το να βοηθάς κάποιον να κουβαλήσει ένα κουτί, μπορεί να καταλήξει να αλλάξει τον κόσμο. Όλοι ζούμε τη ζωή ως άτομα. Αλλά αυτό που πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. είναι πως μια τυχαία πράξη καλοσύνης μπορεί να μας κάνει να  συνειδητοποιήσουμε πως ο κόσμος γύρω μας αλλάζει και γίνεται πιο όμορφος από μικρές πράξεις καλοσύνης.Αν κάποιος Μας ακολουθήσει, τότε θα το καταλάβει κι αυτός, μέχρι να καταλάβει όλος ο κόσμος. . Η ανθρωπότητα είναι όμορφη. Μπορεί να ακούγεται ανόητο, αλλά είναι ανόητο να βοηθάς κάποιον άλλο; είναι ανόητο να κάνεις μια τυχαία πράξη καλοσύνης; και είναι πολύ δύσκολο να σκεφτούμε – τι θα γινόταν αν ήμουν εγώ;
Ας σκεφτούμε πως πρέπει να κάνουμε ΠΑΝΤΑ  ό,τι θα  θέλαμε να κάνουν οι άλλοι σε μας, γιατί μόλις κάνουμε μια τυχαία πράξη καλοσύνης, θα έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο μέχρι να φτάσει πίσω σε μας…
Αυτά είναι τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε για τους συνανθρώπους μας. Δυστυχώς οι άνθρωποι είναι τόσο τυλιγμένοι στον δικό τους κόσμο (κυρίως τα τηλέφωνά τους) που δεν αντιλαμβάνονται καν πότε και πως θα μπορούσαν να δώσουν μια μικρή βοήθεια….

το παιδί που δεν εκτιμούσε τον πατέρα του. Μια ταινία μικρού μήκους για την ανθρωπιά και την αγάπη (eng)

Παιδιά με αναπηρία: αόρατα στα σχολεία

Κατόπιν Εκμεταλευόμαστε τον Οδηγό  (Προσφορά της Δημοκρατικής Παιδείας) για να εκμεταλευτούμε τις δραστηριότητες

Λήψη αρχείου

Τον οδηγό μπορείτε επίσης να τον κατεβάσετε εδώ

Προσεγγίζοντας τον Φυλετικό Ρατσισμό……

“Schwarzfahrer“ (Λαθρεπιβάτης)
(πηγή: Γεωργία Σταμπολτά)

  Το Schwarzfahrer (λαθρεπιβάτης)του σκηνοθέτη Pepe Danquart είναι μια ταινία μικρού μήκους και έχει κερδίσει το όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994. Γυρίστηκε στο Βερολίνο και απέσπασε  το Οskar καλύτερης ταινίας μικρού μήκους. Ο τίτλος της ταινίας είναι ένα λογοπαίγνιο. Η λέξη είναι σύνθετη (Schwarz (=μαύρος) fahrer (= επιβάτης) και σημαίνει “λαθρεπιβάτης”. Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η θεματική της παραμένει το ίδιο επίκαιρη: ξενοφοβία, προκαταλήψεις, ρατσισμός και η κοινωνία που δε βλέπει, δεν ακούει και δεν αντιδρά

  Ένας νεαρός νέγρος μπαίνει σε τραμ και  κάθεται  δίπλα σε μια ηλικιωμένη γυναίκα. Αυτή ενοχλείται έντονα και αρχίζει να του φαίρεται άσχημα. Μονολογώντας τον προσβάλλει συνεχώς και αυτόν, αλλά και τους άλλους μετανάστες. Στο επίκεντρο της ταινίας είναι αφενός ο μονόλογος της γυναίκας που διακατέχεται από προκαταλήψεις και ξενοφοβία και αφετέρου η παθητικότητα και η αδιαφορία των άλλων επιβατών. Οι υπόλοιποι επιβάτες παρακολουθούν σιωπηλοί τα γεγονότα.Στο τέλος ο νεαρός νέγρος, παίρνει την εκδίκησή του και η  απρόσμενη τιμωρία της γυναίκας κάνει την ταινία να μοιάζει με σάτιρα.

Θέμα της, η καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ:   

Δείχνουμε την ταινία ως το σημείο που μπαίνει μέσα ο ελεγκτής

Ερωτήσεις:

– Πώς συμπεριφέρεται η γυναίκα στον νεαρό; Γιατί;

– Πώς αντιμετωπίζει η γυναίκα τους αλλοδαπούς που ζουν στη χώρα της; Γιατί; Ποιους φόβους εκφράζει η γυναίκα; Είναι δικαιολογημένοι οι φόβοι της; Γιατί;

– Πώς αντιδρά ο νεαρός; Γιατί; Πώς νοιώθει και τι μπορεί να σκέφτεται;

– Τι κάνουν οι άλλοι επιβάτες; Πώς αντιδρούν; Γιατί; Υπάρχουν κάποιοι που συμφωνούν ή διαφωνούν με όσα λέει η γυναίκα; Πώς το δείχνουν;

– Εξηγούμε τον τίτλο της ταινίας. (Schwarz (=μαύρος) fahrer (= επιβάτης) που σημαίνει “λαθρεπιβάτης”) – Τι νομίζετε ότι γίνεται στη συνέχεια;

Δείχνουμε την ταινία ως το τέλος

Ερωτήσεις:

– Πώς νιώσατε στη σκηνή που ο νεαρός τρώει το εισιτήριο της γυναίκας;

 – Η γυναίκα τιμωρείται άδικα. Γιατί δεν την υπερασπίζεται κανένας επιβάτης;

 – Πώς κρίνετε το τέλος της ταινίας; Eίναι ένα happy end; Γιατί ναι/όχι;

–  Με ποιο τρόπο θα αντιδρούσατε εσείς ως επιβάτης- παρατηρητής; Ποιοι είναι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι;

---

 Γράφουμε τη λέξη “μαύρος” στον πίνακα και παρακινούμε τους μαθητές να βρουν εκφράσεις με αυτή τη λέξη

 (π. χ μαύρο πρόβατο, μαύρη εργασία, μαύρη αγορά, τα βλέπω μαύρα, μαύρα κι άραχνα, μαύρη μέρα κ.α.). Οι μαθητές αναγνωρίζουν ότι η λέξη “μαύρος” έχει συχνά αρνητική σημασία (δηλώνει κάτι παράνομο, στενάχωρο, κακό) και αναζητούν τους λόγους (παραπέμπει στο σκοτάδι/φως, στο ρατσισμό κ.α.).

– Ποιες προκαταλήψεις είναι και στη χώρα μας πολύ διαδεδομένες; Απέναντι σε ποιες ομάδες;

– Ποιες προκαταλήψεις θεωρείτε παράλογες ή υπερβολικές; Γιατί;

– Πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε τις προκαταλήψεις και την ξενοφοβία;

---

Το βίντεο με τίτλο «Οι συνθήκες ζωής Ελλήνων Ρομά»

 Μετά την προβολή της ταινίας μπορούν να συζητηθούν  και  να αναλυθούν  στην τάξη θέματα που επηρεάζουν την κοινωνική συμπεριφορά: Νοοτροπία, στάση, στερεότυπα και προκαταλήψεις».

Casus Belli 

Σενάριο / Σκηνοθεσία:Γιώργος Ζώης

Άνθρωποι διαφορετικών φύλων, ηλικιών, τάξεων και εθνικοτήτων περιμένουν σε εφτά διαφορετικές ουρές δημιουργώντας μια τεράστια ανθρώπινη σειρά.
Όμως στο τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά.Ένας άνθρωπος πεινασμένος και εξαθλιωμένος ξεκινώντας από τα κάτω δίνει μία σπρωξιά στα πάνω….       ( από το σισίτιο…στα κλαμπ, στη γκαλερί, στα σούπερ μάρκετ) πολύ καλή σκηνοθεσία και ένα δυνατό κοινωνικό- πολιτικό μήνυμα!
Στο Casus Belli παίζουν 146 ηθοποιοί.
Το Casus Belli έκανε την πρεμιέρα στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα ταινιών μικρού μήκους στο 67ο Φεστιβάλ της Βενετίας, πήρε έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας 2011 και το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Επιλέχτηκε στα επίσημα διαγωνιστικά των μεγαλύτερων φεστιβάλ του εξωτερικού (Rotterdam, Clermont Ferrand, Tokyo Shorts Shorts, Brussels, Krakow, Palm Springs California, Los Angeles LA SHORT FEST, Era New Horizons κ.ά.) και το ταξίδι της συνεχίζεται μέχρι στιγμής σε πάνω από σαράντα διεθνή φεστιβάλ. Ταυτόχρονα είναι η πρώτη ελληνική ταινία μικρού μήκους που εξασφάλισε διανομή στις γαλλικές αίθουσες ενώ έχει ήδη προβληθεί από τηλεοπτικούς σταθμούς στην Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Αμερική, Φιλανδία, Αυστραλία.

NO PARKING

Σενάριο / Σκηνοθεσία: ΣΤΑΜΟΣ ΤΣΑΜΗΣ

«Η εποχή που ζούμε δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερο ιδεαλισμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπροστά στα καθημερινά προβλήματα ζωής που αντιμετωπίζουν ή στο κυνηγητό του κέρδους και της επιτυχίας είναι εύκολο να χάσουν την ευαισθησία τους για τις κοινωνικές ομάδες που θέλουν στήριξη.
Η αναγνώριση των δικαιωμάτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) είναι αδιαπραγμάτευτο συνταγματικό δικαίωμα κάθε πολιτισμένης κοινωνίας.»

Ο Μεγάλος Δικτάτωρ (The Great Dictator, 1940)

Ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν μια ιδιοφυΐα που απλά γύριζε κωμωδίες. Όμως τι κι αν οι ταινίες του είναι 80φεύγα χρονών; Όχι μόνο εξακολουθούν να είναι ξεκαρδιστικά αστείες, αλλά δεν έχουν χάσει στάλα από τη δύναμη τους, χάρη στη διορατικότητα ενός μέγιστου δημιουργού. Στον «Δικτάτορα» και τον αθάνατο τελικό μονόλογό του,  πολύ απλά, τα λέει ΟΛΑ… Και να σκεφτεί κανείς  ότι όταν πρωτοπαίχτηκε στην εποχή της αυτή η σκηνή, πολλοί πέταγαν ντομάτες στην οθόνη, βρίζοντας τον…..

---

THE BOX»/«Το κουτί»

Ταινία του Τούρκου σχεδιαστή κινουμένων σχεδίων Merve Cirisoglu Cotur, 2017   (Διάρκεια: 6:48΄)

Πολυβραβευμένη ταινία μικρού μήκους (animation) χωρίς λόγια για τον πόλεμο στη Συρία και τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.Η βία, ο παραλογισμός και η σκληρότητα του πολέμου παρουσιάζεται μέσα από την ταινία ”Το κουτί” η οποία είναι κινούμενα σχέδια και εστιάζει στη ζωή ενός παιδιού που αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον τόπο του και να ψάξει να βρει αλλού ειρηνική πατρίδα να το φιλοξενήσει!

Υπόθεση

Ένα μικρό αγόρι παίζει χαρούμενο μέσα σε μια χάρτινη κούτα με το γατάκι του. Αποκοιμιέται την ίδια ώρα που τα γιορτινά πυροτεχνήματα στην πόλη του μετατρέπονται σε βομβαρδισμούς. Ξυπνά σε στρατόπεδο προσφύγων όπου οι συνθήκες είναι άθλιες: φτώχεια, πείνα και κίνδυνοι πολλοί. Είναι μόνος με μόνη συντροφιά το γατάκι. Το κουτί γίνεται τώρα το καταφύγιο του. Κι όταν το κουτί το παίρνει ο αέρας μακριά δεν διστάζει να τρέξει πίσω του για να το φτάσει και να το μετατρέψει σε βάρκα που θα τον οδηγήσει μακριά από κει, στην ελπίδα και ίσως στην  ασφάλεια πέρα από τη θάλασσα… αφήνοντας πίσω ότι πιο αγαπημένο, το γατάκι του!

Η ταινία μικρού μήκους για τα προσφυγόπουλα της Συρίας έχει προβληθεί σε 240 φεστιβάλ σε 52 διαφορετικές χώρες και έχει πάρει 44 βραβεία!

 

Πόσο σκληρός και απάνθρωπος τελικά είναι ο ρατσισμός!

Θέματα που αναδεικνύει

 –       Την καταστροφή, το φόβο και τις απώλειες του πολέμου

–        Το προσφυγικό και τα ανθρώπινα δικαιώματα

–        Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και το ταξίδι τους

 Σκέψεις – Προβληματισμοί

 Η ιστορία του μικρού αγοριού είναι η ιστορία κάθε πρόσφυγα που ξεριζώνεται από την πατρίδα του και φεύγει μακριά για να βρει ασφάλεια. Κάθε πρόσφυγα που χάνει ότι πολύτιμο έχει στον πόλεμο ή στη διαδρομή προς τη σωτηρία. Κάθε ασυνόδευτου προσφυγόπουλου που χάνει την ανεμελιά και το παιχνίδι του και βρίσκεται μόνο να παλεύει για την επιβίωση του σε ένα άγνωστο κόσμο. Ο μικρός ήρωας μόνος του παίρνει τη ζωή στα χέρια του,  βρίσκει τη δύναμη να αφήσει πίσω ότι αγαπά και μπαίνει στη βάρκα. Χωρίς να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το ταξίδι. Ο συμβολικός ρόλος του κουτιού κυρίαρχος: αλλάζει καθώς αλλάζει η ζωή και τα συναισθήματα του ήρωα. Και το γατάκι δίπλα του να εκπροσωπεί όλα εκείνα το υπέροχα και σημαντικά στη ζωή μας.  Το ανοιχτό πέλαγος στο τέλος με τη βάρκα να απομακρύνεται και τον γλάρο ελεύθερο στον ουρανό, εναποθέτει τις ελπίδες και την ευθύνη σε μας. Να είμαστε στην άλλη πλευρά, να τον υποδεχτούμε, να τον ακούσουμε, να τον φροντίσουμε. Τέλος τα στοιχεία στο τέλος της ταινίας έρχονται σκληρά να μας υπενθυμίσουν ότι τα νούμερα είναι μεγάλα. Εκατομμύρια παιδιά είναι σαν τον μικρό ήρωα και κάποια από αυτά βρίσκονται δίπλα μας.

Τρόποι αξιοποίησης στην τάξη

 Αυτή η δυνατή ταινία μικρού μήκους είναι ιδανική για να εισάγουμε τους μαθητές μας τόσο στο θέμα του προσφυγικού όσο και των ασυνόδευτων ανήλικων προσφυγόπουλων με σκοπό την ευαισθητοποίηση των παιδιών στα θέματα που η ταινία αναδεικνύει. Tο τέλος της ταινίας ανοίγει το δρόμο και για αναζήτηση ασυνόδευτων προσφυγόπουλων στην περιοχή μας και επιπλέον δραστηριότητες διάδρασης.

 Ø Προβληματισμός- συζήτηση:

• Ποιο είναι το  θέμα της ταινίας;
• Ποια σκηνή σας εντυπωσίασε και γιατί;
• Υπήρξε κάτι απρόβλεπτο στην ταινία;
• Ποιές  σκέψεις σας δημιούργησε το τέλος της ταινίας;
• Ο  ρυθμός της ταινίας πώς σας φάνηκε;
• Υπάρχουν πράγματα που σας φάνηκαν μη ρεαλιστικά; Περιγράψτε τα.

 Ø Έκφραση συναισθημάτων και σκέψεων:

Ποιες σκέψεις και συναισθήματα σας δημιουργήθηκαν μόλις την είδατε;

Ø Ανάλυση συμβόλων:

Τι νομίζετε ότι συμβολίζουν: Το κουτί, το γατάκι, η θάλασσα, η βάρκα…

 Ø Δημιουργική γραφή:

1. Γράψτε τις σκέψεις του αγοριού μόλις βγαίνει από το κουτί και βλέπει την καταστροφή που επήλθε.
2. Γράψτε του ένα γράμμα.
3. Τι θα του λέγατε αν το συναντούσατε στον καταυλισμό;

 Ø Παγωμένες εικόνες:

Δημιουργήστε με τα σώμα σας μια εικόνα σχετική με την ταινία.

Αν μιλούσε ο χαρακτήρας που υποδύεστε τι θα έλεγε;

 Ø Ανακριτική καρέκλα:

Τι θα θέλατε να μάθετε γι’ αυτόν;

 Ø Δραματοποίηση:

ØΑυτοσχεδιάστε ένα διάλογο μεταξύ των παιδιών στον καταυλισμό , όπου δειλά συμμετέχει και ο ήρωας.

ØΑυτοσχεδιάστε μία συνάντηση του μαζί σας στην έρημο καθώς περπατάει προς τη θάλασσα.  Τι θα του λέγατε;

Παιχνίδι πέρα από χρώματα

Οι μαθητές από την Πάτρα παρουσιάζουν τη σχολική καθημερινότητα και θίγουν με έξυπνο τρόπο το θέμα της μετανάστευσης και του ρατσισμού. Οι διακρίσεις, ο στιγματισμός και η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής, αποτελούν στοιχεία της κοινωνίας μας. Πρόκειται λοιπόν, για μια επίκαιρη παραγωγή που ενέχει έντονες πολιτικές, και όχι μόνο, διαστάσεις (Τσαγκαράκης Βαλεντίνος Σπύρος).

Στην Πάτρα της ανεργίας και των έντονων κοινωνικών αντιθέσεων, η πολιτεία δηλώνει “απούσα” ! Μέσα από το μικρό όμως αυτό video που έντεχνα αναπαριστά την καθημερινότητα των Πατρινών και το πως αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ακόμη και μέσα σε μία μικρογραφία της κοινωνίας, όπως είναι αυτή του σχολείου, ξεπετάγεται η ελπίδα. Με καλή θέληση το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αποφεύγοντας ακρότητες και ρατσιστικές κινήσεις. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ακόμη και το πιο “άσχημο” φυτό , βγάζει λουλούδι... Ας το προσέξουμε λοιπόν

Ο Τοίχος- the wall

Μια ταινία μικρού μήκους αφιερωμένη σε όλα τα θύματα της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και της αδιαφορίας από το δημοτικό σχολείο της Γενναδίου.

Μέσα σε 20 λεπτά τα παιδιά  κατάφεραν να αποτυπώσουν με τον καλύτερο και πιο διαδραστικό τρόπο τις τεράστιες  αντιφάσεις του 21^ου αιώνα. Απο τη μία μεριά οι λίγοι που απολαμβάνουν τη ζεστασιά, την ασφάλεια, τη σιγουριά, τα πλούτη και τις ανέσεις και απο την άλλη οι πολλοί που απλά επιβιώνουν γεμάτοι ανασφάλεια, φόβο και αβεβαιότητα για το μέλλον. Και τι υπάρχει άραγε ανάμεσά τους; Μα φυσικά ένα τείχος! Ένα τείχος που χωρίζει δύο κόσμους. Ένα τείχος που όσο το αγνοείς… ψηλώνει!

Η ταινία μπορεί να θυμίσει σε κάποιους την ταινία του Mark Herman «Το αγόρι πίσω απο το συρματόπλεγμα». Όπως και εκεί, έτσι και εδώ, ένα παιδί εύπορης οικογένειας, προσπαθώντας να ανακαλύψει τον κόσμο βρίσκεται καθημερινά μπροστά σε εικόνες που δε θυμίζουν σε καμία περίπτωση τα παραμύθια που του διάβαζαν οι γονείς του. Η παιδική περιέργεια το παρακινεί να προσεγγίσει τα απαγορευμένα μέρη και να γνωρίσει αυτούς τους «κακούς» που η κοινωνία και οι «μεγάλοι» του απαγορεύουν. Θέλοντας σαν παιδί να παίξει, κάνει φίλο ένα αγόρι που βρίσκεται πίσω απο το συρματόπλεγμα. Ένα προσφυγόπουλο, ένα Μουσουλμάνο, ένα… διαφορετικό παιδί. Γυρνώντας σπίτι του και έχοντας δει όλες αυτές τις εικόνες, προσπαθεί να καταλάβει το λόγο για τον οποίο κάποια παιδιά πεθαίνουν στις ακτές, κοιμούνται στο δρόμο, δεν πάνε σχολείο και βρίσκονται εγκλωβισμένα πίσω από συρματοπλέγματα σε ένα απόμακρο νησί. Σαν παιδί μπορεί να μην καταλαβαίνει το λόγο, αλλά νιώθει ότι δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τα παιδιά που βρίσκονται πίσω απο το συρματόπλεγμα. Έτσι μία νέα φιλία ανθίζει ανάμεσα στα δύο αγόρια. Σε αντίθεση με το σκληρό και απάνθρωπο τέλος της ταινίας του Mark Herman, η ταινία των παιδιών της Γενναδίου τελειώνει με ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα. Ένα ποιήμα του Γιάννη Ρίτσου και ένα graffiti των ίδιων των παιδιών που απαντάει στις προκλήσεις της εποχής.

«Εμείς κανέναν δεν μισούμε.
      Αφήστε μας, ν’ αγαπάμε τον κόσμο, να σας αγαπάμε.
                        Εμείς άλλον εχθρό δεν έχουμε
   Παρά μονάχα κείνον που δεν σέβεται τον άνθρωπο…»
                                                                       Γιάννης Ρίτσος

Η ταινία σε συνδυασμό με τα κομμάτια που έχουν επιλεχθεί για τη μουσική υποστήριξη αποτελεί μια γροθιά στο στομάχι για όλους αυτούς που βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα και υποκριτικά αδιαφορούν, γυρνώντας τελικά την πλάτη στα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη και σε ανθρώπους που δεν τους πιάνει κανένα θαύμα, μήτε ανθρώπων μήτε θεών. Τέλος η ταινία των παιδιών σε κάνει να σκεφτείς ότι έχεις και μια δύναμη που κρύβεις μέσα σου, όταν η απέξω σου ξοφλά. Στα χέρια σου τώρα έχεις ανθρώπους, αφού δεν σε παίρνει να τα έχεις στις τσέπες. Γι’ αυτό μην κοντοσταθείς αν πρόκειται να ακολουθήσεις, τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις.

ΣΕΝΑΡΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αρχοντής Ευθύμιος, Καπετανάκη Αντιόπη, Βασιλούδα Αναστασία
ΜΟΝΤΑΖ: Καλογεράς Θανάσης TNS
Εικαστική επιμέλεια: Μακρής Αριστείδης

Πηγή : Κώστας Μιχαήλ

Δείτε ακόμη τις παρακάτω ταινίες :

©Billy Elliot – Γεννημένος Χορευτής(ταινία για το δικαίωμα στην ελευθερία και στην έκφραση)

© «ΘΑΥΜΑ» μια συγκλονιστική ταινία για τον εκφοβισμό και την αυτοεκτίμηση

 

21 ΜΑΡΤΗ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Ένα γκράφιτι ενάντια στον ρατσισμό στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Γιατί , όπως λένε και οι φοιτητές μα;σ, οι λαοί μπορούν και έχουν την δύναμη  να χαράξουν «αντίθετη πορεία στο γρανάζι» για να «έρθει εκείνη η στιγμή όπου αλλάζουν οι καιροί»».

Love Has No Labels | Diversity & Inclusion 

Τ βίντεο από την ημέρα που ανέβηκε στο YouTube (11 Μαρτίου 2015)  μέσα σε 24 ώρες είχε ξεπεράσει τα 1 εκατομμύριο κλικ. Δεν είναι τυχαίο….

 

Ηαγάπη δεν έχει όρους. Η αγάπη υπερνικά τα πάντα. Τις προκαταλήψεις για την εθνικότητα, την ηλικία, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, τις αναπηρίες, το φύλο.
Δεν θα είναι πολύ πιο εύκολο να αποδεχτούμε τους ανθρώπους γι αυτό που πραγματικά είναι;

 

Δείτε και τα σχετικά άρθρα 

1. «Η εκπαίδευση ως μέσον μείωσης της ξενοφοβίας. Ένας κόσμος που χωράει πολλούς….
2. «ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΧΩΡΑΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΦΙΛΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ!!! συμπεριληπτική εκπαίδευση
3. Φεύγοντας από το «Εγώ», βαδίζουμε στον δρόμο του «Εμείς»!! η δύναμη της ομάδας
4. Όλος ο κόσμος μια γειτονιά– Εξοικείωση με την αναπηρία και… «εξ αποστάσεως»
5. Στερεότυπα-Η διάσταση του φύλου στην εκπαίδευση και στη ζωή
6. Οι διατροφικές διαταραχές και το Body Shaming…
7. Βία στις σχέσεις & έμφυλη βία: Μύθοι και Πραγματικότητα…
8. «ΘΑΥΜΑ» μια συγκλονιστική ταινία για τον εκφοβισμό και την αυτοεκτίμηση
9. «Η αγάπη είναι μεγαλύτερη από το φόβο» /Ταινίες δύναμης για τον παιδικό καρκίνο και την αξία της ζωής
10. Απλώνουμε χέρι βοήθειας… γιατί είναι Άνθρωποι πάνω απ’όλα…

Η οικογένεια στην οδό φιλίας

 

Το βιβλίο αυτό προάγει τον προβληματισμό και την ευαισθητοποίηση σε θέματα οικογενειακών σχέσεων,  συνύπαρξης, διαφορετικότητας και διαπολιτισμικότητας.
(Πατήστε στην διπλανή εικόνα για να το επισκεφθείτε)

 

 

 

 

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ

 

Ένα εικονογραφημένο αλφαβητάρι που περιλαμβάνει λέξεις που προδίδουν ρατσιστική ή αντιρατσιστική σκέψη, γλώσσα και συμπεριφορά. Περιέχει παιδικές ζωγραφιές και έντονα χρώματα που μπορούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των παιδιών . Κάθε σελίδα του ουσιαστικά αποτελεί ένα πολυτροπικό κείμενο που μπορεί να υποστηρίξει ανοιχτές μορφές διδασκαλίας και πολυτροπική έκφραση των παιδιών.
(Πατήστε στην διπλανή εικόνα για να το επισκεφθείτε)

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.