“Ελπίδα είναι η μόνη ελπίδα”
Μαρία
Τελικά η φιλότεχνη ομάδα του σχολείου μας ξεκίνησε από τον Καβάφη και κατέληξε να γράφει τη δική της ποίηση, μια ποίηση διαμαρτυρίας, μια ποίηση των παιδιών που θέλουν απλώς να ακούσουμε τη φωνή τους.
Το σχολείο μας δε γέμισε Καβάφη, γέμισε φωνές και χαμόγελα, στίχους και μελωδίες, γέμισε ελπίδα και την ελπίδα οι μαθητές μας τη ζωγράφισαν στον τοίχο! έτσι για να χωρέσουν την ποίησή τους κάπου….
Ευχαριστούμε!
Οι μαθητές μας ασκήθηκαν στη σύνθεση χαϊκού, χρησιμοποιώντας λέξεις του Κ.Π.Καβάφη, Σας παραθέτω τα πρώτα δείγματα δημιουργικής γραφής, που προοιωνίζονται μεγάλες καλλιτεχνικές δράσεις!
“Ανθίζει η γη
Και μοιάζει με παιχνίδι
Άλλαξα ήδη”
“Βαριά καμπάνα
χτύπησε στα αυτιά μου
Ήρθε η σιωπή”.
“Παραθυράκι
παρηγορία ή φως
ή τυραννία”
“Φωνές μακρινές
μεσ’ τα όνειρα μιλούν
σα μουσικούλα”.
“Τα ταξίδια μας
πρέπει να’ ναι μακρυνά
γεμάτα πλούτο.”
“Περιπέτειες
και να ευχαριστούμε
την Ιθάκη μας”.
“Ωραία μέρα
άνοιξε πλατιά η γη
όχι η καρδιά”.
“Ήρθε ρατσισμός
όχι ναι όχι ναι
είναι η ζωή”.
“Τι κι αν εσύ ζεις
κάποτε πεθαίνεις
αναστήθηκες”.
“Στην παραλία
πήγα μια μέρα μ’ ήλιο
Καλοκαίρι μου.”
“Ο χρόνος τρέχει
ποτάμι που κυλάει
πίσω δε γυρνά”.
“Αν θες λέγε μου
ωραίες ιστορίες
θα τις πιστέψω.”
“Αγάπησέ με
με όλα τα λάθη μου
έτσι αξίζει”.