Άλλη μία σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της! Και ήταν τόσο γεμάτη απ’ όλα, που κανείς μας νομίζω δε θα μπορέσει να την ξεχάσει. Χτες το μεσημέρι μας έκαναν το τραπέζι ο διευθυντής μας και οι καθηγήτριες των μαθηματικών και της οικιακής οικονομίας που φεύγουν με σύνταξη. Να ‘ ναι καλά, γεροί, ευτυχισμένοι, δημιουργικοί πάντοτε και να περνούν καμιά βόλτα να μας βλέπουν! Γιατί τώρα αρχίζει μια νέα εποχή και χρειαζόμαστε πάντοτε την καθοδήγησή τους.
Όσο για την αγαπημένη μου Γ’ τάξη, εύχομαι να ‘ ναι πάντα γελαστή και να διαβεί το δύσκολο δρόμο της επιτυχίας με τον πιο ανώδυνο τρόπο. Τώρα σιγά – σιγά θα δείτε τον εαυτό σας να ωριμάζει ίσως λίγο απότομα, γιατί πρέπει να θέσετε στόχους για το μέλλον και ν’ αρχίσετε να εργάζεστε για την επίτευξή τους. Κι ό,τι χρειαστείτε, εδώ είμαστε εμείς. Άλλωστε, ένας όροφος θα μας χωρίζει με τους περισσότερους. Οι υπόλοιποι έχετε πάντα τους ίδιους κωδικούς και μέχρι να τελειώσετε το σχολείο μπορούμε να τα λέμε μέσω του blog. To πρόγραμμα τελείωσε, αλλά εμείς συνεχίζουμε κανονικά!
Παράκληση: όσοι μπαίνετε και διαβάζετε κάτι, γράφετε κι ένα σχόλιο, για να καταλαβαίνω ὀτι δεν επικοινωνώ μόνο με την οθόνη του ΗΥ μου… Τόσο καιρό σας άφησα να αφοσιωθείτε στο διάβασμά σας (καλό!!!) αλλά τώρα όλο και κάτι θα ανεβάζω. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!
Κι επειδή η ζωή συνεχίζεται και τα τριτάκια αποχωρούν, Β1 ετοιμάσου. Σταμάτογλου δε θέλατε; Μόνο που τώρα δεν έχει επιστροφή… Διότι έχω άγριες γραμματικοσυντακτικές διαθέσεις …
Κύριε Πυρομάλη, ευχαριστούμε πολύ!