Ένα υπέροχο κομμάτι στολίζει το αφιέρωμα στη άλωση της Πόλης που μας έστειλε η κ. Πουλιάνου. Ευχαριστούμε!
“Της άρνης το νερό“, στίχοι και μουσική Σταύρος Σιόλας
Αααα…
Της Άρνης το νερό
Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς…
Της αρνησιάς τη βρύση
Αααα…
Της Άρνης το νερό
το ήπιες και…
το ήπιες και μ’ αρνήθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ
Αααα…
Της λήθης το στενό
το πέρασες…
το πέρασες κι εχάθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ
στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ’ αρνηθώ
και πάλι εσένα θ’ αγαπώ…
Αφιερωμένο στην Πόλη μας!