“Μικροί ποιητές”
Καλώς ήρθατε στο λογοτεχνικό μας εργαστήρι!!!
Σ’ αυτή του γωνιά του ιστολογίου θα αναρτώνται εργασίες δημιουργικής γραφής που έφεραν σε πέρας οι μαθητές μας στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, δουλεύοντας κυρίως ομαδικά μέσα στην τάξη, αλλά και ατομικά.
“Μελέτη χωρίς ελπίδα”
Αφού επεξεργαστήκαμε το ποίημα του Σάμιουελ Τ. Κόλεριτζ “Δουλειά χωρίς ελπίδα” (Γ΄ Γυμν. σελ. 78), επιδιώκοντας να έρθουμε σε επαφή με το λογοτεχνικό ρεύμα του ρομαντισμού, ανατέθηκε στα παιδιά η παρακάτω εργασία σε ομάδες:
Γράψτε το δικό σας ποίημα, μέσα στο πνεύμα του ρομαντισμού, με τίτλο ” Μελέτη χωρίς ελπίδα”. Ξεκινήστε με το στίχο “Όλοι μελετούν στην τάξη”. Να συμπεριλάβετε αυτούσιους ή παραλλαγμένους τους εξής στίχους: “Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους με δίχως μελέτη τριγυρνάω”, “Δίχως ελπίδα η μελέτη”.
Σκοπός της εργασίας είναι γράψουν οι μαθητές δημιουργικά, εργαζόμενοι συνεργατικά, παίρνοντας τη θέση ενός ρομαντικού ποιητή. Τους επισημάνθηκε ότι πρέπει το κλίμα του ρομαντισμού να είναι διάχυτο στο ποίημά τους και πράγματι κατέδειξαν τη μελαγχολία, την αδιαφορία και την απελπισία του μαθητή που “τριγυρνά” χωρίς ελπίδα”. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, τα ποιήματα απέκτησαν και απρόσμενες διαστάσεις, καθώς συνδέθηκε η αποξένωση και η απελπισία του μαθητή με οικονομικούς λόγους… Δεν έλειψε βέβαια και η παιγνιώδης και σκωπτική διάθεση των παιδιών. Για του λόγου το αληθές, παραθέτονται οι εργασίες τους:
Γ1
Όλοι μελετούν στην τάξη και εγώ βαριέμαι και πεινάω,
μόνος εγώ μέσα σ’ όλους με δίχως μελέτη τριγυρνάω.
Δίχως ελπίδα η μελέτη, μια βλακεία είναι κι αυτή,
καθώς το μέλλον είναι αβέβαιο, χωρίς χαρά και προκοπή.
Και καθώς τελειώνει η μέρα, με το κουδούνι που χτυπά,
ονειρεύομαι πως φεύγω από αυτό το μέρος πια.
και άμα πέσει μία βόμβα, θα χαρώ τόσο πολύ,
που θα ευχαριστώ τους πάντες από το βράδυ ως το πρωί.
“Οι Απίθανοι” (Μπάμπης, Βαγγέλης, Στράτος, Αμπαν.)
Όλοι μελετούν στην τάξη. Για δες: ο δάσκαλος διδάσκει,
οι μαθητές αμίλητα γράφουν ό,τι ο καθηγητής διαβάζει.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους με δίχως μελέτη τριγυρνάω
κι ούτε μιλώ κι ούτε λαλώ κι ούτε το δάσκαλο κοιτάω.
Δεν προσπαθώ τη λύση να βρω
σε κάθε πρόβλημα που συναντώ.
Γιατί γνωρίζω μόνο αυτό:
Δίχως ελπίδα η μελέτη
τη γνώση της άδικα δίνει
και δίχως κάποιο σκοπό
στο τέλος κάθε ελπίδα σβήνει.
(Μ+Κ)2 – Κατερίνα, Μάγια, Μάριος, Κατερίνα
Όλοι μελετούν στην τάξη.
Δίχως ελπίδα να υπάρξει.
Μόνος μ’ όλους με δίχως μελέτη τριγυρνάω,
χωρίς έμπνευση δεν μπορώ να μελετάω.
Δίχως ελπίδα η μελέτη τυπωμένη στα βιβλία
και δεν αντέχω άλλο τους μαθητές και την κυρία.
Φύγε έμπνευση από μένα
και μην πας ποτέ σε κανένα.
Φωτεινή, Θοδωρής, Κωνσταντίνος
Όλοι μελετούν στην τάξη και εγώ τους κοιτάω.
Μόνος εγώ μέσα σε όλους με δίχως μελέτη τριγυρνάω.
Η κ. Σταμ. φωνάζει, η κ. X. ουρλιάζει
κι εγώ με δίχως μελέτη τριγυρνάω. Τι να πω; Που έκανα
έξι χρόνια Δημοτικό και δεν μπορώ να κουνηθώ
και ζητάω μιαν ελπίδα για να ζω μέσα στο χαμό.
Θα φτάσω 28 και θα είμαι άνεργος χωρίς κανένα ευρώ.
Τάσος, Κωνσταντίνος, Μαμούς, Παναγιώτης
Όλοι μελετούν στην τάξη,
άλλοι εργασίες διαβάζουν
και άλλοι παίζουν και γελούν.
Κάποιοι με την καθηγήτρια διαφωνούν
και άλλοι συνεχίζουν να μιλούν.
Οι παρέες στιχάκια τραγουδούν
και οι μοναχικοί το βιβλίο τους κοιτούν.
Επικρατεί ανησυχία
και υπάρχει φασαρία.
Δέσποινα, Σοφία, Ευαγγελία, Ειρήνη
Γ2
Όλοι μελετούν στην τάξη, όλοι εκτός από μένα.
Δίχως βιβλίο, τετράδιο και στυλό γύρω
από το σχολείο περπατώ, να βλέπω τους μαθητές
να μαθαίνουν κάτι μοναδικό. Στο διάλειμμα ρωτώ
αν υπάρχει βιβλίο δανεικό. Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους
με δίχως μελέτη τριγυρνώ.
Στο μυαλό μου τη γνώση θέλω να κρατήσω,
μα στη φτώχεια πρέπει να υποκύψω.
Μα στην πόλη έχω έρθει και έχει μείνει
δίχως ελπίδα η μελέτη.
“Οι Μικροί Καβάφηδες” (Χρήστος, Αλέξανδρος, Λορέντζο, Γιώργος)
Όλοι μελετούν στην τάξη. Για δες: οι μισοί διαβάζουν
οι άλλοι μισοί ρεμβάζουν. Τη φύση έξω απ΄ το παράθυρο.
Ο ήλιος μπαίνει μες στην τάξη, τα παιδιά έχουν αράξει.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους με δίχως μελέτη τριγυρνάω
και δεν ξέρω πού ν’ απευθυνθώ το βιβλίο μου να βρω.
Κι όμως νιώθω μοναξιά δίχως βιβλίο στην αγκαλιά.
Ξέρω βιβλία που μπορούν να με βοηθήσουν
την ελπίδα μου να βρω. Αλλά μέσα μου γνωρίζω
πως δίχως ελπίδα η μελέτη είναι ένα βιβλίο κενό.
“3 to 1” (Στέφανος, Σοφία, Κωνσταντίνα, Ιωάννα)
Όλοι μελετούν στην τάξη.
Για δες: οι μαθητές ψιθυρίζουν,
απ’ το μυαλό τους οι σκέψεις βγήκαν,
η μελέτη ξεκινά.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους
με δίχως μελέτη τριγυρνάω.
Κι όμως το μυαλό μου τριγυρνάει
σε άλλους κόσμους μακρινούς,
δίχως ελπίδα η μελέτη…
Κατερίνα, Έκτορας, Θοδώρα, Νταϊάνα, Άννα
Όλοι μελετούν στην τάξη, πίνακες γραμμένοι.
Βιβλία ανοιχτά, χάρακες σηκωμένοι κι η δασκάλα τσαντισμένη.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους, δίχως μελέτη τριγυρνώ
και νόημα η ζωή δεν έχει, γιατί θα αποθάνω εδώ.
Δίχως ελπίδα η μελέτη αρχίζει ξανά – ξανά
κι είμαστε όλοι μπουχτισμένοι,
γιατί ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει πια.
Ο X. φωνασκεί για Ιστορίες κι Αρχαία,
ενώ ο Ψ. δε μας κάνει πια παρέα.
Μες στην τάξη ηρεμία, επικρατεί η ησυχία
και με το που θα μπει η Φ. μέσα,
επικρατεί ανησυχία.
Ενώ τελειώνει το χαρτί, αγωνία με πιάνει,
όπως τελειώνουν τα λεπτά και η Σταμάτογλου θυμώνει.
Βασίλης, Ίριδα, Γιώργος, Άκης
Γ3
Όλοι μελετούν στην τάξη,
μόνο εγώ δεν το κάνω πράξη.
Προσπαθώ να αντιγράψω από τη διπλανή,
μπας και καταφέρω να γίνω κάτι στη ζωή.
Κάθε μέρα πηγαίνω στο γραφείο του Διευθυντή
και κάθε φορά φεύγω με αποβολή.
Μόνος εγώ μέσα σε όλους δίχως μελέτη τριγυρνάω,
σαν καράβι χαμένο στον ωκεανό.
Γιώργος, Κωνσταντίνος, Πέτρος, Ιάσονας, Μάριος
Όλοι μελετούν στην τάξη
και υπάρχει ηρεμία και όλα εντάξει.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους με δίχως
μελέτη τριγυρνάω,
μέσα στις σκέψεις κολυμπάω.
Δίχως ελπίδα η μελέτη,
όλο βάσανα εδώ και τόσα έτη.
Θεέ μου, βόηθα με να ξεφύγω
απ’ αυτό το δύσκολο τοίχο.
Ειρήνη, Στέλλα, Σάρα, Χρήστος
Όλοι μελετούν στην τάξη,
δίχως ελπίδα η μελέτη.
Όλοι μελετούν στην τάξη,
μα κάποιος δεν το κάνει πράξη.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους
με δίχως ελπίδα τριγυρνώ.
Δεν έχω κάτι να πω,
ανάμεσα σ’ όλους απλά περπατώ.
Δεν ξέρω τι φταίει,
δεν ξέρω ποιος φταίει.
Ίσως να φταίω κι εγώ.
Ελίνα, Τάσος, Σταμάτης, Ιωάννα
Όλοι μελετούν στην τάξη. Για δες: οι μαθητές διαβάζουν,
στα θρανία κάθονται και τον καθηγητή κοιτάνε.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους με δίχως μελέτη
τριγυρνάω και ούτε βιβλίο ούτε τετράδιο κοιτάω.
Δίχως ελπίδα η μελέτη για εμένα είναι πια.
“Αγγελικό σκοτάδι” (Μαρία, Στέλλα, Μαρία, Βαλεντίνη)
Όλοι μελετούν στην τάξη,
δεν ξέρω αν φταίει η τάξη ή εγώ,
αλλά ποτέ μου δε μου άρεσε η μελέτη.
Μόνος εγώ μέσα σ’ όλους χωρίς μελέτη τριγυρνάω.
Πάντα αδιάβαστος,
πάντα εμένα να φωνάζει η δασκάλα.
Τι ατυχία είναι αυτή;
Δίχως ελπίδα η μελέτη για μένα.
Πάντοτε κακοί βαθμοί,
πάντοτε φωνές στο σπίτι.
Μα τι να κάνω επιτέλους;
απλώς δε μ’ αρέσει η μελέτη.
“Οι χαμογελαστές” (Κατερίνα, Άννα, Μαρία, Καλυψώ)
“Με τις λέξεις του Ελύτη”
Και για να μη νομίζετε ότι μόνο εσείς μπορείτε να αποκαλείστε “μικροί ποιητές”, σας παραθέτω μερικά από τα ποιήματα που έγραψαν οι μαθητές του Β1 στο 10ο Γυμνάσιο Καλλιθέας.
Η εργασία τέθηκε στα παιδιά μετά την επεξεργασία του ποιήματος του Οδυσσέα Ελύτη, “Πίνοντας ήλιο κορινθιακό” και είχε ως εξής: “Χρησιμοποιήστε τους ρηματικούς τύπους του ποιήματος και γράψτε το δικό σας υπερρεαλιστικό ποίημα”.
Δρασκελίζοντας τ΄όνειρο
ξαναγίνεται η μοίρα.
Σημαδεύοντας τα σύννεφα
χαίρεται η ψυχή.
Γλιστρώντας στο διάβα, πνίγοντας το δάκρυ,
κόβοντας ευτυχισμένες στιγμές,
χώνοντας στο σκοτάδι τη φλόγα,
σκίζοντας τα πανιά που με οδηγούσαν
στις Σειρήνες
Αποστήθισα τη στράτα και τον άνεμο
και άρδευσα την άχνα της ζωής.
Μ.Κ.
Πίνοντας του Διονύσου το θεϊκό ποτό
Βρέθηκα σε απέραντο ωκεανό.
Δρασκελίζοντας ποτάμια και βουνά
Διαβάζοντας αστέρια φωτεινά
Άνοιξα ολόλευκα πανιά
Σημαδεύοντας του βυθού τα μυστικά.
Πίνοντας του Διονύσου το θεϊκό ποτό
Δρασκελίζοντας το ανθρώπινο
Σημαδεύοντας το άπειρο
διαβάζοντας το απόκρυφο
τις Ηράκλειες Πύλες πέρασα σαν άλλος ημίθεος.
Φ.Δ.
Πίνοντας κάθε σειρά απ΄ της θάλασσας το κύμα
διαβάζοντας κάθε σταθμό από του ορίζοντα το φως
δρασκελίζοντας τις μέρες τους μήνες τα χρόνια
σημαδεύοντας επίκεντρα τον φόβο
αναζητώ την αιώνια γαλήνη
ξεπερνώ τις δυσκολίες της ζωής
και βρίσκομαι αντιμέτωπος με την ευτυχία.
Πίνοντας κάθε πνοή του Ολύμπου
διαβάζοντας τις πηγές του Ευρώτα
δρασκελίζοντας απέραντους ωκεανούς και ηπείρους
σημαδεύοντας επίκεντρα τον φόβο
αναζητώ την αιώνια γαλήνη.
Αναπαύομαι στη σκέψη ενός καλύτερου κόσμου.
φεύγω μ΄ένα αύριο.
Μ΄ένα καλύτερο και ελπιδοφόρο αύριο
όπου ο κόσμος ξαναγεννιέται
μέσα απ΄την αγάπη και την ειρήνη.
Ταξιδεύοντας.
Ι.Κ. + Α.Α.
Πίνοντας νερό θαλασσινό
Διαβάζοντας την αφρισμένη θάλασσα
Δρασκελίζοντας την αμμουδιά
Βρήκα ψάρια που η θάλασσα ξερνά.
Πίνω αλμυρό νερό και το χέρι σου κρατώ.
Χώνω τις σκέψεις μου βαθιά
μέσ΄τα μαύρα τα νερά και από σένα φεύγω
μακριά.
Κ.Ζ.
Πίνοντας γάργαρο νερό
Βρέθηκα σε έναν κόσμο μαγικό
Δρασκελίζοντας θεόρατα βουνά
Σημαδεύοντας τα μυστικά
του δάσους τα κρυφά
Διαβάζοντας χάρτες και βιβλία
ανακάλυψα μια αρχαία ιστορία.
Σ.Δ.
“Θάλασσα – ήλιος – πόλη”
Οι μικροί ποιητές του Β1, αφού ολοκληρώσαμε την ενότητα των κειμένων :
Οδυσσέα Ελύτη, “Πίνοντας ήλιο κορινθιακό”
Ν. Ασλάνογλου, “Αθήνα” – Α. Τσακνιά, “Η πόλη”
Μ. Λυμπεράκη, “Οι Κυριακές στη θάλασσα”
Γ. Σαραντάρη, “Ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας”
παρουσίασαν ομαδικές εργασίες με θέμα: “Γράψτε το δικό σας υπερρεαλιστικό ποίημα, χρησιμοποιώντας τις λέξεις θάλασσα – ήλιος – πόλη. Μην ξεχάσετε να βάλετε τίτλο στο ποίημα.”
Μια εικόνα αληθινή
Καθρέφτης του ήλιου
η θάλασσα.
Καθρέφτης της πόλης
ο ουρανός.
Οι ακτίνες του ήλιου
τριαντάφυλλα στην πόλη.
Της θάλασσας τα κύματα
σύννεφα στον ουρανό.
Πατέρας του Ήλιου ο ουρανός
Μητέρα της θάλασσας η πόλη.
Και εγώ έξω από εδώ
πουλί ανέμελο
πέρα απ΄τον ουρανό γυρνώ.
Μ.Β. + Α.Α. + Ι.Κ. + Δ.Λ. + Π.Κ.
Διαβάζοντας της θάλασσας τα κύματα
Διαβάζοντας της θάλασσας
Τα κύματα
Με τον ήλιο να με λούζει από
Ψηλά
Βρήκα την γαλήνη που
Έκρυβα μέσα μου βαθιά.
Ήταν όλα διαφορετικά
Τώρα πλέον είμαι απ΄την
Πόλη μακριά.
Σ.Α. + Ι.Β. + Κ.Κ. + Κ.Κ.
Αναμνήσεις
Πάνω στη θάλασσα περπατώ
κοιτάζοντας τον ήλιο το λαμπρό.
Καράβι με σκισμένα τα πανιά,
όπως η πόλη στην ερημιά.
Την σκέφτομαι και δεν θα γυρίσω πια.
Θάλασσα γλυκιά, θάλασσα πλατιά
η βάρκα μου σκίζει τα αφρισμένα σου
νερά. Ο ήλιος δύει και το φεγγάρι
την αγάπη του μας δίνει.
Κ.Ζ. + Α.Α. + Μ.Κ. + Κ.Κ.
Σχολικό έτος 2013-2014