Προετοιμάζουμε ψυχολογικά το παιδί μας μιλώντας του θετικά (με καλά λόγια) τόσο για το σχολείο , όσο και για τον δάσκαλό του.
Ποτέ δεν απειλούμε το παιδί μας, παρουσιάζοντας του τον ΔΑΣΚΑΛΟ σαν ΤΙΜΩΡΟ για τις τυχόν αταξίες του.
Δείχνουμε – αν έχουμε – ευχάριστες αναμνηστικές φωτογραφίες από τα δικά μας σχολικά χρόνια. Με αυτόν τον τρόπο τον «προκαλούμε» να μας μιμηθεί.
Αντίθετα, δεν χρειάζεται να του λέμε για κάποιες δικές μας άσχημες σχολικές εμπειρίες.
Προσπαθούμε να το βοηθήσουμε να εξοικειωθεί με διάφορα βιβλία (όχι όμως Μίκυ Μάους). Αξίζει να το πάμε μια σύντομη επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο.
Αφήνουμε την πρωτοβουλία στο παιδί μας να επιλέξει τη σχολική τσάντα, τα τετράδια, και την κασετίνα (έχοντας όμως προκαταβολικά συμφωνήσει για το τι θα αγορασθεί).
Προσπαθούμε από την πρώτη μέρα του σχολείου να αλλάξουμε τα ωράρια ύπνου και διατροφής. Ασφαλώς και πρέπει να κοιμάται νωρίτερα.
Αρχίζουμε αμέσως να λιγοστεύουμε τις ώρες παρακολούθησης της τηλεόρασης και γινόμαστε πιο αυστηροί στα προγράμματα.
Συνοδεύουμε μεν το παιδί στο σχολείο όμως αποφεύγουμε να είμαστε μαζί στα διαλείμματα.
Διατηρούμε συχνή επικοινωνία με το δάσκαλο – ειδικά τους πρώτους μήνες. Η συνεργασία γονιού-δασκάλου έχει τεράστια αξία!!!
Αφήστε μια απάντηση