Αναμφίβολα η Ανάσταση του Κυρίου είναι το πλέον σημαντικό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Αλλάζει τη σχέση του ανθρώπου με το θάνατο και τον απελευθερώνει από τη δυναστευτική εξουσία του. Πρόκειται για αλλαγή, ανακαίνιση καλύτερα, της σχέσεως του με το Θεό, τον περιβάλλοντα κόσμο, το συνάνθρωπο, αλλά και τον εαυτό του. Η ορθόδοξη Εκκλησία είχε και […]

Σε όλες τις γιορτές η νηστεία λήγει με τη Θεία Λειτουργία της ημέρας της εορτής. Το ίδιο συμβαίνει και με τη νηστεία του Πάσχα. Τα πράγματα όμως είναι λίγο πιο σύνθετα, καθώς το Μεγάλο Σάββατο το πρωί τελείται στους Ναούς μας η λεγόμενη «πρώτη Ανάσταση» και πολλοί νομίζουν ότι πλέον έληξε η νηστεία. Ο ιερέας […]

Οι νηστείες είναι υποχρεωτικές; Ποιοι πρέπει να τις τηρούν; Ή απάντηση είναι όχι. Ό Κύριός μας δεν δεσμεύει και δεν επιβάλλει σε κανένα την τήρηση της νηστείας. Ή προτροπή του ή γενική είναι: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι». Όστις θέλει. Εκείνος όμως που δε θα […]

Προσέχετε κάποτε τον καθρέφτη πώς κάνει εντάφιο το πρόσωπό μας; Και τον ήλιο τον κλέφτη πώς παίρνει τα φτιασίδια μας κάθε πρωί; Θα προτιμούσα τη ζεστασιά του ήλιου χωρίς τον ήλιο . θ’ αποζητούσα μια θάλασσα που δεν απογυμνώνει . ένα μαβί χωρίς φωνή, χωρίς αυτή την ανάγωγη ανάκριση την καθημερινή. («Στα περίχωρα της Κερύνειας») Η χλωμάδα του θανάτου καθρεφτίζεται […]

«Το ξέρει όποιος αγάπησε . στο φως των άλλων ο κόσμος φθείρεται . μα εσύ θυμήσου Άδης και Διόνυσος είναι το ίδιο» («Έφεσος-Μνήμη Β’») Ανέβηκε στο Σταυρό το Φως του κόσμου. Και στην δική Του προοπτική το ιδανικό του κόσμου χωρίς Θεό φθάρηκε. Επικράνθη ο Άδης. Και στη φθορά του άφησε τους σπασμούς του μίσους του, πετώντας κάθε προσωπείο. Εμπτυσμοί. […]

Κύριε, βόηθα να θυμόμαστε πώς έγινε τούτο το φονικό . την αρπαγή το δόλο την ιδιοτέλεια, το στέγνωμα της αγάπης . Κύριε, βόηθα να τα ξεριζώσουμε… τη γνώμη των δυνατών ποιος θα μπορέσει να τη γυρίσει; ποιος θα μπορέσει ν’ ακουστεί; Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά των άλλων. («Σαλαμίνα της Κύπρος»)  Η προδοσία είναι το στέγνωμα της […]

Τη φλόγα τη γιατρεύει η φλόγα όχι με των στιγμών το στάλαγμα αλλά μια λάμψη, μονομιάς .  όπως ο πόθος που έσμιξε τον άλλο πόθο κι απόμειναν καθηλωμένοι ή όπως ρυθμός της μουσικής που μένει εκεί στο κέντρο σαν άγαλμα αμετάθετος («Πάνω σε μια χειμωνιάτικη αχτίνα»)  Η ζωή είναι έρωτας. Οι πολλοί ξέρουμε τον έρωτα για το πρόσωπο. Για […]

Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας. Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα. Όπως τα πεύκα κρατούνε τη μορφή του αγέρα ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί το ίδιο τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί…αλλά πού θα είσαι τη στιγμή που θα  ‘ρθει […]

Τ’ άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου, τη δική σου φωνή όχι εκείνη που σ’ αρέσει . μουσική σου είναι η ζωή αυτή που σπατάλησες. Μπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις αν καρφωθείς σε τούτο τ’ αδιάφορο πράγμα που σε ρίχνει πίσω εκεί που ξεκίνησες («Θερινό ηλιοστάσι»)  Μας αρέσει τα πράγματα να είναι όπως φαίνονται. Να […]

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὅποιος ἀλλοιώσει “ἰῶτα ἓν” ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν πίστη της χαρακτηρίζεται αἱρετικός. Τὸ ἴδιο ὅμως αἱρετικὸς ἀποδεικνύεται ὅποιος δέχεται “εἰκόνες” ἀντίθετες μὲ τὴν λατρεία, τὰ κείμενα, τὴν ὑμνολογία καὶ τὴν παράδοσή της. Μιὰ τέτοια “εἰκόνα” εἶναι καὶ ἡ λεγομένη τῆς Ἀναστάσεως, ποὺ ἐμφανίζει ἕνα ἄγγελο νὰ κυλάει τὸν λίθο μπροστὰ ἀπὸ […]

῾Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν…᾽ ῾Η πιό κατανυκτική περίοδος τῆς ᾽Εκκλησίας μας θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἡ Μεγάλη Σαρακοστή. Διότι κατ᾽ αὐτήν προκαλεῖται ὁ πιστός νά ἀπεμπλακεῖ ἀπό ὁτιδήποτε τόν δεσμεύει μέ τό ἁμαρτωλό φρόνημα καί νά ἀνοίξει τά φτερά του στόν χῶρο τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ. Κι ἐπειδή ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἤδη μᾶς ἔχει δοθεῖ στήν […]

*  Όπου ευρίσκεται ο Θεός, εκεί δεν υπάρχει κακό. Όλα όσα απορρέουν από τον  Θεόν, έχουν μέσα τους την ειρήνη και οδηγούν τον άνθρωπο προς την αυτοκατάκριση και ταπείνωση. *  «Η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστί» (Ιακώ­βου 6, 26). Η πραγματική πίστις δεν είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς τα έργα. Όποιος πραγματικά πι­στεύει, εκείνος […]

Ἡ ἀνάσταση θά εἶναι γιά ΟΛΟΥΣ ἡ ἴδια. Ὄχι μόνο γιά τούς πιστούς, ἀλλά καί γιά ὅσους δέν ἀποδέχτηκαν τό λυτρωτικό μήνυμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι θά λάβουν ἄφθαρτο σῶμα (ὄχι ἄυλο. Τό ἀναστημένο σῶμα θά εἶναι ὅπως αὐτό πού εἶχε ὁ Κύριος μετά τήν ἀνάσταση). Τό γενικότερο θέμα, ὅπως τίθεται, ἐπανέρχεται σέ διάφορα σημεῖα τῆς Καινῆς […]

Τα σχετικά χωρία είναι τα εξής Α) Κατα Ματθαίον – Κεφάλαιο 27 – Στίχος 44 …καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν. Β) Κατα Μάρκον – Κεφάλαιο 15 – Στίχος 32 …καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν. Στο κατά Λουκάν έχουμε διαφοροποίηση : Γ) Κατα Λουκάν – Κεφάλαιο 23 – Στίχος 39 Εἷς δὲ τῶν […]

Με δέος και κατάνυξι, ατενίζουμε απόψε στη μέση των εκκλησιών μας υψωμένο το Σταυρό του Λυτρωτή και ακούμε τα ιερά Ευαγγέλια να μας αφηγούνται τις συνθήκες της σταυρώσεως και νοερά μεταφερόμαστε στη μακρυνή εκείνη Ιερουσαλήμ, και ζούμε από κοντά όλες τις φάσεις του θείου δράματος. Έτσι, καθώς και από το συναξάρι της αποψινής βραδυάς, καλούμαστε να […]

῾Προσκυνοῦμέν Σου τά πάθη, Χριστέ᾽        1. ῾Τά ἅγια καί σωτήρια καί φρικτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ᾽ πού ἐπιτελοῦμε τήν ῾Αγία καί Μεγάλη Παρασκευή, ἀποτελοῦν τό ἀποκορύφωμα τῶν ὅλων Παθῶν τοῦ Κυρίου. Διότι ὁλόκληρη ἡ ζωή Του ἦταν ἕνα Πάθος, ἀπαρχῆς τοῦ ἐρχομοῦ Του στόν κόσμο – ἄς θυμηθοῦμε τά […]

Ο Θεός να δώσει , ώστε να εξομολογηθείς και να κοινωνήσεις όπως πρέπει. Έτσι ο αγώνας της νηστείας και όσα τυχόν κέρδισες απ’ αυτόν, θα επισφραγιστούν με τη θεϊκή σφραγίδα των ιερών Μυστηρίων. Μακάρι να εξομολογηθείς με αληθινή μετάνοια και με τη σταθερή απόφαση της διορθώσεως. Μη φοβάσαι. Αυτός ο φόβος είναι εντελώς ανώφελος και […]

Ι. Χρυσόστομος, ομιλία 71 στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο:  ”Βλέπεις πως αποκομίζουμε μέγιστο κέρδος από την αδικία των άλλων; Τίποτε δεν ευχαριστεί τόσο τον Θεό, όσο το να μη ανταποδίδουμε κακόν εις το κακόν. Και γιατί λέω να μην ανταποδίδουμε κακόν εις το κακόν; Διότι λάβαμε εντολή να ανταποδίδουμε τα αντίθετα, ευεργεσίες και ευχές. Δια τούτο και […]

Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Π. Μπρούσαλη, σχετικά με την θεολογία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης για την σχέση της σάρκωσης του Θεού Λόγου και της ανάστασης του ανθρώπου. Από το βιβλίο «Μυστική Θεολογία», σελ. 22-25. Επειδή λοιπόν θεληματικά υποδουλώθηκε ο άνθρωπος, «αυτομολήσας» προς το αντίπαλο στρατόπεδο, θεληματικά έπρεπε και να επιστρέψει, γιατί το σχέδιο του Θεού είναι η εξομοίωση […]

Όσοι από σας, Χριστιανοί, πηγαίνετε στην Εκκλησία του Χριστού, φυλαχθείτε καλά να μην είσθε διαιρεμένοι και χωρισμένοι μεταξύ σας, έχοντας έχθρες και μίση και διχόνοιες, αλλά να έχετε αγάπη και ομόνοια και συμφιλίωση, όλοι να έχετε το ίδιο φρόνημα, «πάντες το εν πνέοντες», όλοι να είστε σαν ένα σώμα και ένα πνεύμα, με μία ελπίδα της κλήσεώς μας, κατά τον Απόστολο. […]

Πρωτοπαπαδάκη στο Πανελλήνιο Συνέδριο ‘‘Η Νάξος δια μέσου των αιώνων’’ 1η Σεπτεμβρίου 2013     Η Ορθοδοξία έχει αναγκασθεί να πολεμήσει για να επιζήσει και, αν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει, είναι ανάγκη να εξακολουθήσουμε να πολεμούμε. Στην εποχή μας και στο πρόσφατο παρελθόν αντίπαλός της αναδείχθηκε ο υλισμός. Αυτός υποστηρίχθηκε στην Ελλάδα από λογίους, οι […]

Το αίμα τώρα τινάζεται καθώς φουσκώνει η κάψα στις φλέβες τ’ ουρανού τ’ αφορμισμένου. Γυρεύει να περάσει από το θάνατο για να  ‘βρει τη χαρά Το φως είναι σφυγμός ολοένα πιο αργός και πιο αργός θαρρείς πως πάει να σταματήσει. (“Θερινό ηλιοστάσι”) Βράζει το αίμα μας. Θέλουμε ζωή, αλλά δεν ξέρουμε πώς να την βρούμε. Μας φταίνε […]