kantonopou’s blog

……..14). Το μάθημα 27 έχει τίτλο: «Λάβετε φάγετε….- Ο Μυστικός Δείπνος και η συμφωνία του Ιούδα για τηνπαράδοση του Ιησού».

Όπως διαπιστώνουμε από τον τίτλο του μαθήματος  η  προδοσία  του Ιούδα ,  γίνεται παράδοση . Αλλά και πιο κάτω στη σελίδα 112 στο ερμηνευτικό 2 αναφέρεται: «Κατά την επικρατέστερη σήμερα ερμηνεία ο Ιούδας θέλησε να παραδώσει τον Διδάσκαλο του για τον εξής λόγο : Ήταν επαναστάτης. Πίστευε και περίμενε ότι ο Ιησούς θα ήταν ηγέτης που θα ελευθέρωνε τους Ισραηλίτες από τους Ρωμαίους…… …….……..».  Η φράση δηλαδή “προδοσία του Ιούδα” δεν χρησιμοποιείται καθόλου .

Στο πιο πάνω ερμηνευτικό  όμως έχουμε και κάτι άλλο ,που δεν στέκει Γραφικά , είναι η παρουσίαση του Ιούδα του Ισκα­ριώτη ως Ζηλωτή, ο οποίος προδί­δει τον Ιησού όχι λόγω της φιλαργυρίας του, όπως αναφέρουν οι ευαγγελι­κές δι­ηγή­σεις και  η πατερική ερμηνευ­τική προσέγγιση του θέματος καθώς και η σχετική υμνογραφική παράδοση, αλλά επει­δή θε­ώρησε ότι ο Ιησούς  διέψευσε τις ιουδαϊκές μεσσιανικές προσδοκίες (βλ. σ. 112) .

Η Αγία Γραφή όμως αναφέρει, ότι λόγω φιλαργυρίας ο Ιούδας είχε το ελάττωμα να κλέβει  «κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν».(Ιωαν. 12,6).

Στους Αρχιερείς είπε  « τί θέλετέ μοι δοῦναι, καὶ ἐγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια.».(Ματθ.26 ,15 ).

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει « Εἰσῆλθε δὲ ὁ σατανᾶς εἰς ᾿Ιούδαν τὸν ἐπικαλούμενον ᾿Ισκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα, καὶ ἀπελθὼν συνελάλησε τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι καὶ στρατηγοῖς τὸ πῶς αὐτὸν παραδῶ αὐτοῖς.  καὶ ἐχάρησαν, καὶ συνέθεντο αὐτῷ ἀργύρια» (Λουκ.. 22, 3-5).   Επειδή υπήρξε μεταμέλεια, χωρίς  βεβαίως μετάνοια αυτό δεν είναι επιχείρημα ότι ο Ιούδας κινήθηκε από πατριωτισμό(!) και όχι από φιλαργυρία .   Ο Ιούδας ενήργησε έτσι γιατί σκέφθηκε την κατακραυγή που θα προκαλούσε η πράξη του. Όταν είδε ότι ο Ιησούς καταδικάστηκε , μεταμελήθηκε και είπε « ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον» (Ματθ. 27,3-4). Δεν είπε δηλαδή  ότι ήταν ένοχος και σωστά καταδικάσθηκε γιατί διέψευσε τις εθνικές προσδοκίες μας.  Ποιος ο λόγος όμως  που ένα σχολικό βιβλίο που μελετά την Καινή Διαθήκη υιοθετεί – προβάλλει μια εικασία και αδια­φορεί για την τόσο ξεκάθαρη μαρτυ­ρία της Καινής Διαθήκης;

15). Στο μάθημα 28 « “Περίλυπός έστιν η ψυχή μου έως θανάτου” – Η προσευχή στη Γεθσημανή και η σύλληψη του Ιησού», στη σελίδα 115    ο στίχος « ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ᾿Ιούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;» (Λκ 22,48 ),  μεταφράζεται: «Ο Ιησούς όμως είπε : «Ιούδα , με φίλημα παραδίδεις τον Υιό του ανθρώπου» . Αποφεύγεται δηλαδή και εδώ η λέξη η λέξη προδοσία .

Μόνο μια φορά  η λέξη προδοσία χρησιμοποιήθηκε στο 5 ερμηνευτικό τις σελίδας 116 για να απαντήσει στο ερώτημα « Τι προσέφερε ο Ιούδας με την προδοσία του ; » (!) …..

16). Tο μάθημα 30  έχει τίτλο :«Άρον άρον , σταύρωσον αυτόν !»          Ο Πιλάτος  παραδίδει τον Ιησού να σταυρωθεί» . Από τον τίτλο του μαθήματος όμως, δημιουργείται σύγχυση στους μαθητές, γιατί  δεν ξεκαθαρίζεταιότι ο Πιλάτος καταδικάζει τον Ιησού σε σταύρωση και όχι – όπως ωραιοποιημένα λέγεται –  παραδίδει τον Ιησού να σταυρωθεί .

Το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και στα δύο προηγούμενα μαθήματα , δηλαδή  ξεκάθαρα να ειπωθεί ότι ο Ιούδας προδίδει τον Κύριο και όχι παραδίδει .

Βλέπε σχετικά: https://blogs.sch.gr/kantonopou/2008/04/

& http://analogion.net/Oikoumenismos/Biblion0rhskeutikwnBCGumnasiou-Antwnopoulos.htm