kantonopou’s blog

«στήκετε ἐν τῇ πίστει» (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13)

Ὁ θεῖος Παῦλος, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἔγραφε καί ἀπηύθυνε ἐπιστολές πρός τούς πιστούς τῶν τοπικῶν ἐκκλησιῶν, τίς ὁποῖες ἐκεῖνος ἵδρυσε.  Αὐτές τίς ἐπιστολές ὁ Παῦλος χώριζε σέ δύο μέρη, τό θεωρητικό καί τό πρακτικό.  Στό πρῶτο ἐξέθετε τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας γύρω ἀπό τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ.  Στό δεύτερο μέρος παρεῖχε πρακτικές συμβουλές, πῶς νά κρατήσουν τήν πίστη, πῶς νά ζοῦν καί νά πολιτεύονται μέσα σ’ αὐτήν καί πῶς νά ἀναπτύξουν τήν πίστη μέσα τους.

Οἱ Κορίνθιοι, ὡς νεόφυτοι χριστιανοί, κουβαλοῦσαν πολλά προβλήματα τοῦ παλαιοῦ ἑαυτοῦ τους, τά ὁποῖα δέν ἀπέβαλαν ἀκόμη.  Ἔτσι ὑπῆρχαν στιγμές κατά τίς ὁποῖες μέσα τους ἦταν διχασμένοι.  Ὡς νωποί χριστιανοί δέν εἶχαν ἀκόμη ρίξει βαθιές ρίζες καί ἡ τοπική τους Ἐκκλησία δέ διέθετε μάρτυρες καί ἄλλους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θυσίασαν τά πάντα γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά ἐμπνέονται ἀπό τή θυσία καί νά μιμοῦνται τό παράδειγμά τους.  Γιά τοῦτο ὁ Παῦλος τούς προτρέπει νά μένουν σταθεροί στήν πίστη καί νά μήν ἐπιστρέφουν στόν παλαιό ἑαυτό τους.

Στό σημεῖο αὐτό ἐνθυμούμεθα τήν ἀναφορά τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, ὁ ὁποῖος ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐπιστρέφουν στόν παλαιό ἑαυτό τους παρομοιάζει μέ τό σκυλί, τό ὁποῖο ἐπιστρέφει στό δικό του ξέρασμα καί ἐπίσης μέ τό γουρούνι, τό ὁποῖο ἀφοῦ λουσθεῖ καί καθαρισθεῖ εἰσέρχεται πάλι στό βοῦρκο τῶν βορβόρων.

Παρόμοιο φαινόμενο καί διαγωγή ἀπομακρύνσεως ἀπό τήν πίστη συναντοῦμε στήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή, ὅπου ὁ Παῦλος λέγει: «Θαυμάζω ὅτι οὕτω ταχέως μετατίθεσθε ἀπό τοῦ καλέσαντος ὑμᾶς ἐν χάριτι Χριστοῦ εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον.» (Γαλ. α΄ 6)  Ἐδῶ ἐπισημαίνεται ἕνας ἄλλος κίνδυνος, αὐτός ὁ ὁποῖος προέρχεται ἀπό τούς αἱρετικούς καί τούς ψευδοδιδασκάλους, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν δολομένη τήν πίστη, πρός αὐτούς τούς ὁποίους ἐπεδίωκαν νά καταστήσουν ὀπαδούς τους.

Ὡς γνωστόν, ὅλοι ἀσπαζόμεθα τήν πίστη μέ τήν ἀποδοχή ἀπό μέρους μας καί τή συμμετοχή μας στό μυστήριο τοῦ βαπτίσματος.  Τό μυστήριο τοῦτο μᾶς καθιστᾶ μέλη τῆς Ἐκκλησίας μέ δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις.  Ἄν ἐνθυμηθοῦμε τή ζωή τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ συνειδητοποιοῦμε ὅτι ἡ πίστη μέσα στόν ἄνθρωπο μέχρι νά ριζώσει καί νά ὡριμάσει διέρχεται ἀπό πολλά στάδια.  Στήν ἀρχή πιθανόν νά εἶναι ἐπιφανειακή, ἀσταθής, καχεχτική, καιροσκοπική, νερουλή καί ἀδύνατη.

Ὅλες ὅμως αὐτές οἱ μορφές πίστεως ἐνῶ εἶναι ἐλλιπεῖς καί ἐλαττωματικές ἐπιδέχονται ἀνάπτυξη καί πορεύονται πρός τό καλύτερο, σέ σημεῖο ὅπου ἀποβαίνουν πίστη τελεία, ὁλοκληρωμένη καί πλήρης.  Τοῦτο συμβαίνει ὅταν ἡ πίστη βρεθεῖ ἐνώπιον καλυτέρων προϋποθέσεων.  Τό περιβάλλον τό κοινωνικό, τό σχολικό, τό οἰκογενειακό, τό φιλικό συντελοῦν πολύ πρός τή θετική κατεύθυνση, ὁπότε ἔχουμε πρόοδο στήν πίστη ἤ πρός τήν ἀρνητική κατεύθυνση, ὁπότε ἔχουμε ἀποδυνάμωση καί μαρασμό τῆς πίστεως.

Ὁ Κύριος μέσα στόν Ἰουδαϊκό καί τόν ἐθνικό κόσμο συνάντησε περιπτώσεις πίστεως, τήν ὁποία πίστη ἐπήνεσε καί πρόβαλε πρός μίμηση.  Τέτοια ὑπῆρξε ἡ πίστη τῆς χαναναίας, ἡ πίστη τοῦ ἑκατοντάρχου, ἡ πίστη τοῦ τελώνη Ζακχαίου, ἡ πίστη τοῦ Πέτρου, ἡ πίστη τῆς ἁμαρτωλῆς γυναίκας, ἡ ὁποία ἄλειψε τά πόδια τοῦ Κυρίου μέ πανάκριβο μύρο καί ἀκόμη ἐκείνη τοῦ ληστῆ πάνω στόν σταυρό.  Περιπτώσεις ὅμως πίστεως πρός μίμηση ὑπάρχουν καί στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅπως ἐκείνη τοῦ δεσμοφύλακα στούς Φιλίππους καί τοῦ Ρωμαίου κυβερνήτη στήν Κύπρο, Σέργιου Παύλου.

Ἐπιπρόσθετα ἔχουμε παραδείγματα πίστεως πρός μίμηση στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅπως ἐκείνη τοῦ Ἀβραάμ, τῶν γονέων τοῦ Μωυσῆ, οἱ ὁποῖοι διέσωσαν τόν υἱόν τους κάνοντας ὑπακοή στούς νόμους τοῦ Θεοῦ καί ὄχι στό νόμο τοῦ τυράννου Φαραώ, τοῦ βασιλέα Δαυίδ, τοῦ ἀρχιερέα Ζαχαρία καί τῆς συζύγου του Ἐλισάβετ καί ἄλλα πολλά.

Μελετώντας τή ζωή τῶν πιστῶν μέσα στούς εἰκοσιένα αἰῶνες τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας συναντοῦμε ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας καί τάξεως, ἀπό πολλές φυλές καί γλῶσσες, ἄνδρες καί γυναῖκες, πλούσιους καί πτωχούς, ἀγράμματους καί σοφούς, ἄσημους καί ξακουστούς.  Ὅλοι αὐτοί χάριν τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ ἐθεώρησαν τά πάντα σκύβαλα, ἔμειναν σταθεροί στήν πίστη καί πότισαν τό ἀειθαλές δένδρο της μέ τό παφλάζον αἷμά τους γιά νά ἀποδώσουν δόξα στόν  ἐναθρωπήσαντα, διδάξαντα, παθόντα, σταυρωθέντα, ταφέντα, ἀναστάντα καί ἀναληφθέντα στούς οὐρανούς Κύριό μας.  Ἀμήν!

Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρνάβα