«…ἡ θλῖψις ὑπομονήν κατεργάζεται, ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα, ἡ δέ ἐλπίς οὐ καταισχύνει,…» (Ρωμ. ε΄ 3-5)   

                                 Παρελαύνουν, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἐνώπιόν μας οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ,  οἱ τιμώμενοι καί ἑορταζόμενοι ἅγιοι τούτη τή μέρα.  Παρελαύνουν χρυσοστεφανωμένοι καί βραβευμένοι μέ τά ἔπαθλα τῆς νίκης καί τά βραβεῖα τῆς τιμῆς.  Οἱ ἅγιοι καί φίλοι τοῦ Θεοῦ ἀνήκουν στήν ἀόρατη Ἐκκλησία καί τιμοῦνται ἀπό ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦμε μέλη τῆς ὁρατῆς Ἐκκλησίας.  Ἡ ὁμάδα τῶν ἁγίων καί φίλων τοῦ Θεοῦ, τούς ὁποίους προβάλλει καί τιμᾶ σήμερον ἡ Ἐκκλησία, ἔζησαν τά πρῶτα χίλια χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ, ἐδῶ στά Βρετανικά νησιά. 

Παράλληλα σήμερα ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε τούς Νεομάρτυρες.  Αὐτοί ἔζησαν στίς ζοφερές μέρες τῆς τουρκοκρατίας καί ἐπίσης τίς πρόσφατες δεκαετίες στίς χῶρες τοῦ σιδηροῦ παραπετάσματος.  Ὅλοι αὐτοί μέ σθένος ἀκατάβλητο, μέ ὑπομονή ἰώβειο, μέ ἐλπίδα ἄσβεστη καί μέ δύναμη, τήν ὁποία ἐδέχοντο νά κατέρχεται πάνω τους ἀπό τό Θεό, κράτησαν τή λαμπάδα τοῦ ἀγώνα ἀναμένη.  Μέ τό ἁγνό αἷμά τους πότισαν ἀσταμάτητα καί ἀφειδώλευτα τό δένδρο τῆς πίστεως, ὥστε ὅταν ἔπνευσε ὁ ἀέρας τῆς ἐλευθερίας, οἱ πιστοί μπόρεσαν νά δώσουν φανερά τό παρόν τους καί νά καταθέσουν τή γνήσια μαρτυρία τους γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. 

Ἐπιπρόσθετα σήμερα τελοῦμε τήν ἑορτή καί σεβασμία μνήμη τοῦ Ἁγίου Τριφυλίου, τοῦ Ἐπισκόπου Λήδρας (Λευκωσίας), ὁ ὁποῖος ἔζησε καί ἔδρασε τόν 4^ο αἰῶνα, στίς μέρες τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος.

Τά πρῶτα χίλια χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ ἡ Ἐκκλησία ἦταν ἑνωμένη καί ἔτσι ὅσα πρόσωπα ἔζησαν ἁγία ζωή τότε, ἀνεξάρτητα ἀπό τόν τόπο καταγωγῆς τους καί τήν Ἐκκλησία στήν ὁποία ἀνήκουν, πρέπει νά τιμοῦνται ἀπό ὅλους τούς χριστιανούς τοῦ κόσμου.  Μέ τήν παρουσία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σέ τοῦτο ἐδῶ τό χῶρο τίς τελευταῖες δεκαετίες, ἄρχισε σταδιακά ἡ ἀναζήτηση τῶν ἁγίων τοῦ τόπου καί ἡ ἀνάκληση τῶν ὀνομάτων τους ἀπό τή λήθη, ὥστε αὐτά νά ἔρθουν στό φῶς.  Μέ αὐτές τίς ἐνέργειες καί πρωτοβουλίες πληροφοροῦνται οἱ σύγχρονες γενιές τήν προσφορά, τούς κόπους, τίς θυσίες καί τούς ἀγῶνες αὐτῶν τῶν ἀφανῶν ὡς σήμερα ἐργατῶν τοῦ εὐαγγελίου.

Θά πρέπει νά ἐνθυμούμεθα ὅτι οἱ ἅγιοι ὅλων τῶν αἰώνων πέρασαν τήν ἐπίγεια ζωή τους μέσα ἀπό καμίνι πολλῶν θλίψεων.  Ἔτσι ἐπαληθεύεται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρός τούς Μαθητές: «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον».  (Ἰωάν. ιστ΄ 33)  Σύμφωνα, λοιπόν, μέ τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ταυτόχρονα μέ τίς θλίψεις, ζοῦσαν ἔχοντας θάρρος καί ἐλπίδα, γιατί ἐνθυμοῦντο ὅτι: «ὁ κόσμος παράγεται καί ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ· ὁ δέ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τόν αἰῶνα.»  (Α΄ Ἰωάν. β΄ 17)  Τό κοσμικό φρόνημα καί ὅλα ὅσα τό συνοδεύουν, κάποτε τελειώνουν, σβήνουν καί χάνονται.  Ὅποιος ὅμως ἀκολουθεῖ πιστά τό Χριστό καί ἐκτελεῖ μέ ἐπιμέλεια τό θέλημά Του, αὐτός ζεῖ αἰώνια.

Παράλληλα ὁ ἀγώνας τοῦ πιστοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίας ἀπαιτεῖται ὅπως γίνεται μέ ὑπομονή.  Αὐτό ἀποτελεῖ μιά ἄλλη συμβουλή τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία μᾶς λέγει: «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν».  (Λουκ. κα΄ 19)  Μέ τήν ὑπομονή σας θά ἐπιτύχετε νά σώσετε τίς ψυχές σας.

Ἐκτός ἀπό ὅσα ἤδη ἀνεφέρθησαν, ὁ Κύριος βεβαιώνει: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·»  (Ματθ. ι΄ 32)  Ὅποιος ὁμολογήσει μπροστά στούς ἀνθρώπους ὅτι ἀνήκει σ’ ἐμένα, θά τόν ἀναγνωρίσω καί ἐγώ γιά δικό μου μπροστά στόν οὐράνιο Πατέρα μου.

 Μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Ἁγίων τῶν Βρετανικῶν Νήσων, τῶν Νεομαρτύρων καί τοῦ Ἁγίου Τριφυλίου, γίνεται σύντομη ἀναφορά, ὥστε νά τούς ἐνθυμηθοῦμε καί ὁ καθένας μας νά ἐνδιαφερθοῦμε νά τούς γνωρίσουμε καλύτερα καί νά τούς μιμηθοῦμε στίς ἀρετές τῆς ὑπομονῆς καί τῆς ἐλπίδος, οἱ ὁποῖες χαρακτήριζαν τή ζωή τους.  Ἔτσι ἀποδίδουμε δόξα πρός τόν Τριαδικό Θεό καί προσβλέπουμε μέ ἐλπίδα στή δική μας σωτηρία.  Ἀμήν!

 Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρνάβα Wood Green