kantonopou’s blog

 Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

«Πάντων δέ τό τέλος ἤγγικε  σωφρονήσατε οὖν καί νήψατε εἰς τάς προσευχάς» Α΄ Πετρ. 4.7

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Τό εὐλογημένο νεράκι πού ποτίζει τό δέντρο πού λέγεται πνευματική ζωή, εἶναι ἡ προσευχή. Ὁ φιλεύσπλαχνος Κύριος μέ τήν Οὐράνια παναγάπη Του δημιούργησε τόν ἄνθρωπο μέ ἕνα μόνο σκοπό1) Νά προσεύχεται καί νά δοξολογεῖ συνεχῶς τόν Δημιουργό Του μέσα στό τέλειο οὐράνιο στερέωμα. 2) Η προσευχή εἶναι αὐτή πού μέ συστηματικό τρόπο ἔχει ἀφαιρεθεῖ ἀπό τή ζωή μας , ἀπό ἀνθρώπους πού ψυχολόγησαν τόν συνάνθρωπό τους καί ἔμαθαν τόν τρόπο νά τόν ἀφαιμάζουν πνευματικά , νά τόν κάνουν δηλαδή ἕνα ξερό ξύλο πού θά ζεῖ μόνο γιά νά ζεῖ. Διότι ζωή ἔχουν , ὅπως γνωρίζετε, μόνο τά ζῶα. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει καί ψυχή καί εἶναι λογικό ὅτι ἄν προσδώσει μεγαλύτερη βάση στά ὑλικά , θά μειώσει ἀμέσως-ἀμέσως τήν ψυχή του πού θά στενάζει μέσα ἀπό στῆθος του λέγοντας : «Μ έ  ξ έ χ α-   σ ε ς,  ἄ ν θ ρ ω π έ   μ ο υ , ἐ μ έ ν α  π ο ύ  ε ἶ μ α ι   α ἰ ώ ν ι α   κ α ί   τ ά   ἔ χ ε ι ς   κ α λ ά   μ έ   τ ό  σ ῶ μ α  σ ο υ  π ο ύ  θ ά  τ ό  φ ά ε ι  τ ό  χ ῶ μ α !»   Καί   ἔλεγε   ὁ   Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὅτι «μνημονευτέον τοῦ Θεοῦ μᾶλλον ἤ ἀναπνευστέον» πού σημαίνει ὅτι «καλύτερα νά προσεύχομαι συνέχεια παρά νά ἀναπνέω». «Πάντοτε χαίρετε , ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε , ἐν παντί εὐχαριστεῖτε», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πού θέλει οἱ συνάνθρωποί του νά ζοῦν μέ τόν Χριστό καί νά χαίρονται τήν ἀληθινή ζωή πού εἶναι γεμάτη εὐλογίες καί ἐλπίδα καί χαρά. Διότι , ἀδελφοί μου, ὅπως λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες , ὁ ἄνθρωπος εἶναι οὐράνιο φυτό πού ἔχει τίς ῥίζες του στόν οὐρανό καί τά φύλλα στή γῆ. Γιά νά ἀντλήσουμε λοιπόν δύναμη ἀπό τό οὐράνιο χωράφι στό ὁποῖο ἔχουμε φυτευτεῖ , πρέπει νά ἐνεργοποιήσουμε τή δύναμη τῆς προσευχῆς γιά τήν ὁποία ἔγραψε ὁ ἀείμνηστος ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς ΜΙΧΑΗΛ στό βιβλίο του  «Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ».

Εἶναι γεγονός , ἀγαπητοί μου, ὅτι ὁ πνευματικός ἄνθρωπος μετριέται ἀπό τό ποσοστό τῆς προσευχῆς του. Πές μου πόση προσευχή κάνεις νά σοῦ πῶ πόσο πνευματικός ἄνθρωπος εἶσαι. Ἄν θέλουμε νά βαθμολογήσουμε τόν ἑαυτό μας , γιά τό πόσο ἀγαποῦμε τό Θεό, νά δοῦμε πόσο προσευχή κάνουμε! Ἐπιτρέψτε μου νά σᾶς φέρω ἕνα παράδειγμα   : (ὅταν ἐρωτεύεται κάποιος) Αὐτή εἶναι ἡ ὑπόθεση τῆς προσευχῆς :

α) Ἀγαπᾶς τό Θεό; Θά Τόν μνημονεύεις συνέχεια.   β) Ἐλπίζεις στό Ἔλεός Του; Θά τό ἐπικαλεῖσαι συνέχεια. γ)Θέλεις νά ζήσεις μαζί Του στήν αἰωνιότητα ; Θά παρακαλᾶς γιά νά τό πετύχεις , ὅπως παρακαλᾶς ὁποιονδήποτε  κοσμικό ἄρχοντα ἔτσι ὥστε νά πετύχεις τό κέρδος πού θέλεις ἀπό αὐτόν. Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΒΕΙΝ. Γιά τό ποσοστό δέ τῆς προσευχῆς πού κάνει ὁ καθένας, ἐπιτρέψτε μου, νά πῶ σ’ αὐτό τό σημεῖο ἕνα περιστατικό πού συνέβη προσωπικά σέ μένα .Κάποτε ρώτησα ἓνα χριστιανό πόσο προσευχή κάνει.Μού λέει: κάνω τρείς σταυρούς το βράδι καί κοιμᾶμαι. Μάλιστα,τοῦ λέω.Θά σού ἀγοράσω λίγες φανέλλες ἒτσι ὣστε ὃταν ἰδρώνεις τό βράδι κάνοντας τρείς σταυρούς,ν` ἀλλάζεις γιά νά μήν κρυολογήσεις!!!Πόσο εὔκολα ξεχνοῦμε, ἀδελφοί μου, τήν ἀποστολή μας καί γιά ποιούς λόγους συμβαίνει ἄραγε αὐτό !!

Στήν προσπάθειά της ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία νά παρακινήσει τούς πιστούς στήν προσευχή ἐθέσπισε τίς λεγόμενες Ἱερές Ἀκολουθίες πού θέλουν νά στηρίζουν τό λόγο τοῦ ψαλμωδοῦ Δαβίδ  πού λέγει : «Ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά Σε Κύριε».Καί τό λέγω αὐτό διότι ἑπτά Ἱερές Ἀκολουθίες προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας καθημερινά ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου :1. Μεσονυκτικό, 2. Ὄρθρο, 3. Ὧρες, 4. Θ. Λειτουργία, 5. Ἑσπερινό, 6. Παράκληση, 7. Ἀπόδειπνο. Ὅμως στό σημεῖο αὐτό τίθεται ἕνα ἐρώτημα :Μπορεῖ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος μέ τίς μυριάδες τῶν βιοτικῶν ἀπασχολήσεων καί τῶν ἐξαντλητικῶν ὡραρίων νά προσευχηθεῖ μέ τίς παραπάνω ἀκολουθίες; Εἶναι ἀδύνατο. ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ θά ἔλεγε κανείς. Αὐτά τά πράγματα δέ γίνονται οὔτε στά μοναστήρια !

Ὅμως , ἀδελφοί μου, ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ὠκεανός θείων καί ἱερῶν νοημάτων. Πέλαγος σοφίας καί Χάριτος Θεοῦ. Γιατί τό λέγω αὐτό . Διότι λέγει ὁ Ἰωάννης Χρυσόστομος ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού διψᾶ τόν Χριστό, τόν ἀγαπημένο τῆς καρδιᾶς του, καί Τόν ζητᾶ ἀπελπισμένα γιά νά τόν  βγάλει ἀπό τά δεινά τῆς ἄτυχης ζωῆς του, μπορεῖ νά κάνει τόν ἑαυτό του θυσιαστήριο, δηλαδή τόπο πού θά πάμε ἐμεῖς οἱ κληρικοί νά τελέσουμε τή Θεία Λειτουργία , ὅπως ἔκανε ἡ πρώτη Ἐκκλησία πάνω στά σώματα τῶν Ἅγιων Μαρτύρων.Ὅταν μάθουμε , ἀδελφοί μου, τί πάει νά πεῖ ΠΡΟΣΕΥΧΗ , ὅταν νιώσουμε τή γλύκα , θά προσευχόμαστε παντοῦ καί πάντοτε, ἀκόμη καί στήν τουαλέτα , καί νά μέ συγχωρέσετε γιά τή φράση μου, διότι πάνω σ’ αὐτή θέλω νά στηρίξω τό παρακάτω παράδειγμα : Δέν πάνε πολλά χρόνια , πού ἓνας μεγαλοδικηγόρος εἶχε μιά ἐπικοινωνία μέ ἓνα γέροντα.- Παιδί μου κάνεις καθόλου προσευχή; Δέν προλαβαίνω γέροντα. Εἶμαι συνεχῶς στό γραφεῖο.Σέ παρακαλῶ,δέκα λεπτά τήν ἡμέρα νά λές << Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με>>. Πότε γέροντα; Τήν ὣρα πού θά ἐτοιμάζεσαι στό μπάνιο γιά νά πᾶς στή δουλειά σου.- Ἐντάξει. Μετά ἀπό καιρό γλυκάθηκε τόσο η καρδιά τοῦ δικηγόρου μέ τήν προσευχή,τήν αὒξησε σέ χρόνι καί τῶρα,ω θαύματος! εἶναι μοναχός στό Ἃγιον Ὂρος!!!Αὐτή ἡ ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου. Ἄνθρωπος δέν ἦταν καί αὐτός σάν καί μᾶς;Μήπως ἦταν ἅγιος ἤ ἐξωγήινος; ΟΧΙ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ. Ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι μονοπώλιο κανενός. «Ἅγιοι γίνεσθε ὅτι ἐγώ ἅγιος εἰμί». Λέγει Κύριος Σαβαώθ.

Στό σημεῖο αὐτό ἐρχόμαστε νά τονίσουμε, ἀδελφοί μου, τό κορυφαῖο νόημα τῆς προσευχῆς πού εἶναι ὄχι μόνο ἐπικοινωνία μέ  τό  Θεό,  ἀλλά   καί   ἕνωση   κυρίως μυστηριακή. Κάποτε οἱ μαθητές ζήτησαν ἀπό τόν Χριστό νά τούς μάθει νά προσεύχονται – Πές μᾶς ,Κύριε, πῶς νά προσευχόμαστε. Καί τότε ὁ Κύριος παρέδωσε τήν μόνη προσευχή πού εἶναι γραμμένη μέσα στό Ἱερό Εὐαγγέλιο: «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου , ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου» καί οὕτω καθεξῆς. Καί ζητῶ τήν ἄδεια σας  γιά νά κάνω μία παρένθεση:Ἦταν μάνα καί εἶχε τό παιδί της στά καράβια. Τι ἔκανε; Κάθε βράδι δώδεκα μέ μία διάβαζε τήν Παράκληση γιά τόν γιό της.Ἒγινε ναυάγιο στό μέσο τοῦ Εἰρηνικού ὡκεανοῦ.Σώθηκαν μόνο ὀκτώ ἂτομα μέσα στά ὁποῖα καί τό παιδί τῆς ἑλληνίδας προσευχόμενης μάνας.Τί ὣρα ἒγινε τό ναυάγιο;12.30 τό βράδι.Τήν ὣρα πού ἠ μάνα παρακαλοῦσε γιά τόν γιό!!!!Τό ἒγραψάν τότε καί οἱ ἐφημερίδες. Καί θέλετε ἀκόμη ἕνα; Κατέβασε τό παιδί του στήν Ἀθήνα γιά νά δουλέψει σ’ ἕναν γνωστό του πού εἶχε συνεργεῖο αὐτοκινήτων . Δύσκολες ἐποχές. Γνωρίζουν ὅσοι δούλεψαν σκληρά……Καλό παιδί ὁ Γιαννάκης καί τὀν ἀγάπησε τό ἀφεντικό.Σύντομα ὃμως ἒμπλεξε στήν παλιοζωή τῆς Ἀθήνας καί παραπάτησε.Τί ἒκανε τό ἀφεντικό;Τό μεσημέρι δέν πήγαινε σπίτι.Ἒτρωγε ἓνα σάντουιτς καί πήγαινε στό πίσω μέρος τοῦ μαγαζιοῦ καί προσευχόταν γιά τόν Γιαννάκη.Μιά μέρα τόν ἂκουσε ὁ μικρός νά λέει τό ὂνομά του στήν προσευχή.Δάκρυσε καί μετάνιωσε.-Θά κάνω πλέον ὃτι μοῦ λές,εἶπε στό ἀφεντικό,διότι ἐσύ με ἀγαπᾶς πραγματικά,ἐπειδή προσεύχεσαι γιά μένα!!!Ποιά λοιπόν ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς «Πάτερ ἡμῶν..»;  Αὐτή τήν προσευχή παρέδωσε ὁ Κύριος στόν κόσμο πού ἤθελε νά σώσει. ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ. ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ: «Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ , μάστιζε πολεμίους» λένε οἱ ἀσκητές πατέρες. Τι σημαίνει αὐτό. Θέλουμε νά λυτρωθοῦμε στη ζωή μας ἀπό τό ΑΓΧΟΣ ; Ἀπό τίς ἀμφιβολίες καί τίς ἀνασφάλειες; Ἀπό τίς οἰκονομικές δυσκολίες; Ἀκόμη ἀπό τά ψυχοφάρμακα; Ἀπό τό θάνατο θέλουμε νά λυτρωθοῦμε ; Μία λύσις ὑπάρχει : ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ. ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ.

Φωνάξτε , ἀδελφοί μου, νά σᾶς ἀκούσει ὁ Θεός. Φωνάξτε καί ζητήσατε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Πετάξτε τήν πέτρα πού ἔχει σχηματιστεῖ στη θέση τῆς καρδιᾶς σας. Καί κλάψτε. Κλάψτε καί προσευχηθεῖτε. Ὁ μόνος ἀγαπητός στόν κόσμο αὐτό , τό ὄντως ἐφετόν εἶναι ὁ Κύριός μας. Καί δέ θέλετε τόν Κύριο ἀπευθείας; Παρακαλέστε τήν Παναγία μας, τήν στοργική μητέρα πού μᾶς σκεπάζει εἰς τρόπον ὥστε νά μή φαίνεται ἡ γύμνια μας ἡ πνευματική καί νά φαινόμαστε ὡς σώφρονες καί ἰματισμένοι ἐνώπιον Θεοῦ.

Ἐμεῖς οἱ κληρικοί εἴμαστε ἐντεταλμένοι ἀπό σᾶς νά τελοῦμε ἀκολουθίες καί νά ἁγιάζουμε τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς ὅμως  ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ; Καί θέλω νά πῶ στό σημεῖο αὐτό τήν ἱστορία τοῦ Μ. Βασιλείου: Κάποτε ὁ Μέγας Βασίλειος πῆγε να λειτουργήσει σέ ἓνα χωριό καί σκέφτηκε νά βάλει τόν ἱερέα τοῦ χωριοῦ σέ ἒνα πείραμα.Τοῦ λέει λοιπόν:-Πάτερ, ἂν πεῖς τό Πάτερ ἡμῶν στή θεία λειτουργία χωρίς νά φύγει τό μυαλό σου,θά σοῦ δώσω στό τέλος ἓνα τσουβάλι σιτάρι.Δέχτηκε ὁ ἱερέας μετά χαρᾶς. Ὃταν ἦρθε ἡ ὣρα ξεκίνησε ὁ ἱερέας, ἀλλά σέ κάποιο σημεῖο τόν σταμάτησε ὁ διορατικός ἃγιος καί τοῦ λέει:- παπούλη τό ἒχασες,διότι κατά τήν διάρκεια τῆς προσευχῆς σου σκέφτηκες μέσα σου:-τό τσουβάλι πού θά μοῦ δώσει ὁ ἐπίσκοπος θά εἶναι δεμένο ἢ ραμμένο;!!! ( τό ραμμένο παίρνει περισσότερο σιτάρι)…….

Ἡ προσευχή εἶναι ἐπίπονο ἔργο. Εἶναι ἀνάγκη στήν ἐποχή τῆς τεχνολογικῆς ἐξέλιξης καί τῆς ΑΠΟΘΕΩΣΗΣ τοῦ ἀνθρώπου , ἐμεῖς νά πάμε σάν τό σολομό ἐνάντια στό κύμα. Ξέρετε τί κάνει ὁ σολομός.Κολυμπάει ἀντίθετα στό ρεῦμα καί πάει και γεννάει στήν κορυφή τοῦ ποταμοῦ. Ξέρετε τί κάνει ὁ Χριστιανός; Κατεβαίνει στήν Ἐκκλησία ὄχι ὡς ὁ Φαρισαῖος , ἀλλά ὡς ὁ τελώνης καί λέει καθήμενος σέ μιά γωνιά Ο ΘΕΟΣ ΙΛΑΣΘΗΤΙ ΜΟΙ ΤΩ ΑΜΑΡΤΩΛΩ. Θέλεις ὠφέλεια ἀπό τήν προσευχή σου;  ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ. «Οὔτε στήν κηδεία μου νά μήν ἔρθεις» λέει στόν ἄλλο καί μάλιστα στόν κατά σάρκα ἀδελφό του. Πού τούς γέννησε ἡ ἴδια μάνα. Ἡ προσευχή θέλει ἔλεος , ἀδελφοί μου, καί συγχώρεση. Ἡ προσευχή θέλει κόπο.. Ἡ προσευχή δίνει τή χαρά ὅμως καί τήν εἰρήνη. Δίνει τά πάντα. Τά ὀρατά καί τά ἀόρατα. Τά πρόσκαιρα καί τά αἰώνια. Τά δικά μας καί τοῦ ἄλλου. Μέ τήν προσευχή  1) ἀνοίγει τό μάτι μας καί βλέπουμε καθαρότερα, 2) νιώθει ἀγάπη ὁ προσευχόμενος ἄνθρωπος , 3) νιώθει κατάνυξη, 4) νιώθει μετάνοια καί σπεύδει νά καλυτερεύσει τή ζωή του καί τή ζωή τῶν παιδιῶν του καί τή ζωή τοῦ κοινωνικοῦ του περίγυρου, 5) ἡ προσευχή ἁγιάζει καί τόν τόπο στόν ὁποῖο γίνεται. Τό σπίτι, τό χωράφι, τήν κουζίνα. «Γυναῖκα, τό φαγητό εἶναι πολύ νόστιμο σήμερα. Τί ἔβαλες μέσα; Ἔκανα προσευχή , ἄντρα μου. Τήν ὥρα πού μαγείρευα ,ἔλεγα μέσα μου «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς». Καί ἔκαναν τόν σταυρό τους πρίν καθίσουν στό τραπέζι. Ὅταν βγῆκαν ἀπό τό σπίτι . Ὅταν πέρασαν ἀπό ἕναν ναό γιά νά τιμήσουν τόν ἅγιο. 1) Εὐλόγησαν τή ζωή τους. 2) Τό κρεβάτι τους. 3) Τό μαγαζί τους. Τή ζωή τους. 4) Τήν ὕπαρξή τους. Ἔβαλαν παντού τή σφραγίδα τοῦ Θεοῦ, τήν εὐλογία τῆς προσευχῆς.

Βέβαια, θά μπορούσατε νά μοῦ πεῖτε ὅτι ἔχουμε μιά ἔνσταση. Πῶς θά συγκεντρώσουμε τό μυαλό μας γιά να προσευχηθοῦμε μέσα στόν καταιγισμό τῶν μηνυμάτων τῆς τηλεοράσεως καί τοῦ σύμπαντος κόσμου; Πράγματι ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι σάν τό ἀρνάκι καί τήν προβατίνα.(συνέχεια π.χ). Ὅμως , ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει δύο προσευχές. Μία προσευχή γιά νά προσευχηθοῦμε καί μία προσευχή πού θά προσευχηθοῦμε. Δηλαδή μία προσευχή προετοιμαστική πού θά μᾶς συγκεντρώσει τό νοῦ ἔτσι ὥστε νά μπορέσουμε νά προσευχηθοῦμε. Ἔχετε ὑπ’ ὄψιν ὅτι καί γιά τή Θεία Λειτουργία πού θά τελέσουμε ἐμεῖς οἱ κληρικοί , πρέπει νά ὑπάρχει χρόνος προετοιμασίας, εἰδάλλως δέ θά μπορέσουμε νά νιώσουμε τό μεγαλεῖο καί τήν ἀξία τοῦ νά λειτουργεῖς καί νά ὑπηρετεῖσαι ἀπό ἁγίους Ἀγγέλους καί Ἀρχαγγέλους, Χερουβείμ καί Σεραφείμ πού τρέμουν μπροστά στήν τέλεση τῆς ἀναιμάκτου θυσίας ἀπό σένα, τόν ἄνθρωπο ἱερέα. Μέ τήν προσευχή , ἀδελφοί μου, νικοῦμε τόν Θεό. Νικοῦμε ὅμως τί ;ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ καί ὄχι τήν παντοδυναμία Του πού κανείς δέν μπορεῖ νά νικήσει. Πώς γίνεται αὐτό:{π.χ. μέ παππού καί παιδί}

Προσευχή , ἀδελφοί μου, προσευχή. Προσευχήθηκαν καί ὁ Κάιν καί ὁ Ἄβελ. Ὁ Ἄβελ προσέφερε τά καλύτερα δῶρα , ὁ Κάιν τά περισσεύματα. Ἔκανε τήν προσευχή πάρεργο.Ἔτσι καί ἐμεῖς ὅταν πρόκειται νά ἐπισκεφθοῦμε ἕναν   δήμαρχο   ἤ   ἕναν   βουλευτή   ἤ,  ἄν θέλετε, τόν καλύτερο φίλο μας, βάζουμε τά καλύτερα ῥοῦχα μας, ἐνῶ τήν προσευχή μας τήν κάνουμε τό βράδυ μέ τίς πιτζάμες , τήν τελευταία στιγμή ὅπου εἴμαστε κουρασμένοι, γιά νά προσφέρουμε στόν Θεό τά χασμουρητά μας καί τή νύστα μας. Συγχωρέστε με πού μιλῶ κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἀλλά θέλει ἀγῶνα ἡ προσευχή γιά νά ἔχει ἀποτελέσματα. Γιά νά μᾶς ξεκολλήσει ἀπό τή γῆ καί νά μᾶς ἀνεβάσει στόν οὐρανό. Γιά νά νικήσουμε τό διάβολο διά τοῦ Κ.Η.Ι.Χ. διότι ΜΕΙΖΩΝ.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς συνιστᾶ νά προσευχόμαστε ἀδιαλείπτως «Πάντοτε χαίρετε…». Ἐμεῖς ἄν δέν μποροῦμε συνέχεια , πρέπει τουλάχιστον νά βρίσκουμε τόν προσωπικό μας χρόνο. Ξεκινῆστε μέ 10΄, 10΄ πού θά εἶναι ὅμως δικά σας. Στήν ἀπομόνωση. Μόνοι μόνῳ τῷ Θεῷ. Καί μάλιστα μιά συγκεκριμένη ὥρα κάθε μέρα. Γιά νά συνηθίσει ὁ νοῦς μας καί ἡ καρδιά μας στό πρόγραμμα ,ὅπως συνηθίζει τό σῶμα νά τρώει καί νά πίνει κάποιες ὧρες τῆς ἡμέρας.

Εἶναι στό χέρι μας νά ζήσουμε ἤ νά πεθάνουμε. Νεκρός εἶναι ὁ μή προσευχόμενος. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι στήν ἐποχή μας δυστυχισμένος καί ἔχει προβλήματα , διότι εἶναι  ἀλειτούργητος .  Ἀλιβάνιστος .  Ἄχαρις  ἔλεγαν οἱ παλαιοί. Δηλαδή χωρίς χάρη, χωρίς προσευχή καί εὐλογία. Χωρίς ἅγιασμό. Πεινασμένος θά ἔλεγα ἐγώ. Ἀλίμονο στά παιδιά σας πού δέν μαθαίνουν τί θά πεῖ προσευχή καί ἐπικοινωνία μέ τό Θεό. Καί ἐπιτρέψτε μου νά πῶ ἕνα παράδειγμα {π.χ. μέ σταυρό κάτω ἀπό τό σακάκι στήν Ἐκκλησία}.

ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Ὅμως, ἀδελφοί μου, ἄς περάσουμε ἐπί τό πρακτικότερον. Ποιοί κατά τή γνώμη σας εἶναι οἱ ἐχθροί τῆς προσευχῆς ;Καί ἐπειδή δέν μπορεῖτε νά ἀπαντήσετε τώρα ἐσεῖς, μπαίνω στόν κόπο νά ἀπαντήσω ὁ ἴδιος στήν ἐρώτησή μου. Γνωρίζετε γιατί δυσκολεύεται νά προσευχηθεῖ ὁ σημερινός ἄνθρωπος; Γιά τρεῖς λόγους :

1) Ὁ πρῶτος ἐξ’ αὐτῶν , ἡ τηλεόραση. Καί θυμοῦμαι αὐτήν τήν στιγμή τό ἑξῆς περιστατικό: {Μέ σουλτάνο καί μπέη καί τά κανόνια}.ΟΛΑ Τ’ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ. Διότι πραγματικά τεράστια ἡ ἐπίδραση τῆς τηλεοράσεως στόν σημερινό κόσμο καί στόν ψυχισμό του. ΤΗΛΕΚΟΛΑΣΗ τήν ὀνομάζει ὁ γνωστός γέρων Ἰωσήφ ὁ Βατοπαιδινός. Τηλεπροσκόλληση θά τήν πῶ σήμερα ἐγώ γιά νά σᾶς πῶ στή συνέχεια ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού βλέπει ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ , ἀποδιοργανώνεται τίς περισσότερες φορές. «Ὅμως τώρα, πάτερ, γίνεσθε ἐξωπραγματικός» θά ἔλεγαν μερικοί θερμόαιμοι. Δέν πειράζει ἡ καλή χρήση τῆς τεχνολογίας, ἀλλά ἡ κακή χρήση. Ξεχνοῦμε ὅμως, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅτι ὁ ἄνθρωπος κεῖται ἐπιμελῶς ἐπί τά πονηρά ἐκ νεότητος, ἦταν καί εἶναι εὐμετάβολος καί ἀψίκορος , ὅπως θά ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν πρόγονοι , δηλαδή ἀλλάζει εὔκολα καί σβήνει εὔκολα. Τουλάχιστον ἄς φυλάξουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό τήν τηλεθέαση πρίν τήν ὥρα τῆς προσευχῆς. Μήν τά ἰσοπεδώνουμε ὅλα, ἀδελφοί μου. Ξέρω ὅτι δέν μπορῶ νά σᾶς πῶ νά μή βλέπετε τηλεόραση. Μπορῶ ὅμως νά σᾶς παρακαλέσω νά μήν σᾶς ἀπορροφᾶ ἡ τηλεόραση, ἔτσι ὥστε νά δίνετε τήν εὐκαιρία στήν κακόμοιρη τήν ψυχή νά φτερουγίσει καί νά πετάξει καί νά βρεθεῖ στά μέρη ὅπου ἀγαπᾶ καί ζητᾶ γιά νά γαληνεύσει, δηλαδή στό χῶρο τῆς προσευχῆς. Ἡ τηλεόραση ἀφήνει κενό. Ἡ προσευχή γεμίζει τό κενό.

Δεύτερος ἐχθρός τῆς προσευχῆς εἶναι τό ἄγχος καί οἱ ὑπερβολικές μέριμνες. Πῶς θά ἀντλήσουμε δύναμη καί ἀπό ποῦ θά παρηγορηθοῦμε , ὅταν δέν ἔχουμε λεπτό γιά νά ψελλίσουμε δυό λόγια προσευχῆς καί ὅταν ἡ κεκτημένη ταχύτητα τῆς ἀποκτήσεως τῶν ἀγαθῶν, τῆς ἐπιτελέσεως   τεράστιων  ἔργων   καί   τῆς    ἀγχώδους προσπάθειας νά καταξιωθοῦμε κοσμικά , ΜΑΣ ΑΠΟΡΡΟΦΟΥΝ. Ἀλίμονο , ἀδελφοί μου, μοιάζουμε σάν τά μυρμήγκια πού όλο τό καλοκαίρι μαζεύουν χωρίς διακοπή, γιά νά πεθάνουν τό χειμῶνα καί νά τραφοῦν τά νεογέννητα μυρμηγκάκια μέ τά μαζεμένα. Καί ὅταν ὁ σκοπός μας εἶναι ἅγιος καί ἱερός , ε! τότε πάει κι ἔρχεται. Ὅταν ὅμως ματαιοπονοῦμε κυριολεκτικά καί βλάπτουμε τήν ὑγεία μας ἀνεπανόρθωτα «ποία ἡμῖν χάρις ἐστίν , καί γάρ οἱ ἁμαρτωλοί τό αὐτό ποιοῦσι». Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

Καί τρίτη αἰτία ἀπορρίψεως τῆς προσευχῆς ἀπό τή ζωή μας εἶναι οἱ διάφορες καί πολλαπλές κακίες πού κουβαλοῦμε μέσα μας καί πού θρέφουμε μέ πολλαπλούς τρόπους. Δέ σκοτώνουμε , δέν κλέβουμε, δέν ἀτιμάζουμε. Ὅμως κατά τή διάρκεια τοῦ ΑΟΡΑΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ πού διαδραματίζεται μέσα στό μυαλό μας, τά κάνουμε ὅλα καί δέν καταλαβαίνουμε τίποτα. Πῶς θά δεχθεῖ τόν Χριστό καί πῶς θά ζεσταθεῖ ἡ καρδιά πού δέν ἔχει ἀγάπη μέσα της ; Δέ λέμε, θά προφυλάξουμε τήν τιμή καί τήν ὑπόληψή μας, τήν οἰκογένεια καί τήν προσωπικότητά μας, ἀλλά τί μᾶς ὠθεῖ νά σκεπτόμαστε τό κακό τοῦ ἄλλου καί νά προσπαθοῦμε νά τόν μειώσουμε μέσα μας; Μέ ποιά διάθεση καί καθαρότητα θά πάμε νά προσφέρουμε τή λειτουργία μας, ὅπως  κάνουν  εὐλαβεῖς  γυναῖκες ,  ὅταν  μέσα  μας  θά βασιλεύει ἡ κακία;

Κάποτε ἕνας μοναχός παρακαλοῦσε συνέχεια καί ἔλεγε : «Πάτερ ἡμῶν.. καί ποτέ δέν ἂφηνε τό πειρασμό ποῦ τόν διακατεῖχε . Ὀπότε κάποια στιγμή τοῦ ἐμφανίστηκε ὁ διάβολος καί τοῦ λέει: Θέλεις νά φύγω;Ἀφοῦ δέν μέ ἀφήνεις.Ἂσε με καί θά φύγω!!!

«Θλίψις καί στενοχώρια ἐπί πᾶσαν καρδίαν ἀνθρώπου κατεργαζομένου  τό κακόν» ,  ἀδελφοί μου, καί χάνουμε τόν καιρό μας ἄν εἴμαστε προσκολλημένοι στόν κακό μας ἑαυτό.

 Ἡ θεολογία τῆς προσευχῆς εἶναι ἕνα τεράστιο θέμα. Εἶναι σάν νά γνωρίζουμε ὅτι ὑπάρχει αὐτήν τήν στιγμή στήν πλατεία κάποιος πλούσιος πού μοιράζει λεφτά καί μᾶς δίνει τό δικαίωμα νά πάρουμε ὅσα θέλουμε καί ἐμεῖς δέν παίρνουμε τήν ἀπόφαση νά πάμε νά τοῦ ζητήσουμε. Καί θυμοῦμαι κάποιον πού μέ πείραζε κάποτε λέγοντας :

«Πάτερ, ἡ Ἐκκλησία εἶχε σήμερα 200 ἄτομα. Πόσα θά εἶχε , ἄν ἔλεγε ἡ κυβέρνηση αὕριο ὅτι ὅποιος θά μπαίνει μέσα , θά πληρώνει 10 εὐρώ πρόστιμο;»ΤΡΑΓΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. Ἐμεῖς πολλές φορές ἐκμεταλλευτήκαμε τίς 168 ὧρες κ.λ.π. Ἐγώ ὅμως σήμερα δέν ἀνέβηκα στό βῆμα γιά νά σᾶς στενοχωρήσω , ἀλλά γιά νά σᾶς δώσω διέξοδο στό προσωπικό σᾶς πρόβλημα. Διανύουμε τή Σαρακοστή τῶν Χριστουγέννων.Ἐκτός τοῦ ὅτι στή νηστεία αὐτή καταλύεται ψάρι, πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι εἶναι πάνω ἀπό ὅλα περίοδος προσευχῆς καί ἐσωστρέφειας. Τί θά κερδίσουμε ὅμως ἐμεῖς ἀπό τήν προσευχή , μέ λίγα λόγια.

Α. Θά βροῦμε τό δρόμο μας.

Εἴμαστε , ἀδελφοί μου, Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Εἴτε τό θέλουμε εἴτε ὄχι, ὁ Κύριος τῆς Δόξης εἶναι ὁ Σωτῆρας καί Λυτρωτής  ὅλου  τοῦ  κόσμου .  Ἄν  σᾶς  ῥωτήσω  σήμερα  «Ὑπάρχει Θεός;» , θά βρεθεῖ ἔστω καί ἕνας πού θά μοῦ πεῖ ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ἄπαγε τῆς βλασφημίας. Τότε λοιπόν πῶς ἀγνοοῦμε καί περιφρονοῦμε ἕναν Βασιλιά τόν ὁποῖον τρέμουν οἱ Ἄγγελοι καί ὁ Διάβολος , πού πάει κάθε πρωί στόν Θρόνο του γιά νά Τόν προσκυνήσει καί νά Τοῦ ζητήσει ἄδεια γιά νά πειράξει τόν κόσμο; Πῶς ἀρνούμαστε τόν Βασιλιά τῶν Οὐρανῶν , τόν Κύριο τῶν Κυριευόντων, Αὐτόν πού ἐνῶ μποροῦμε νά Τόν καλέσουμε ὁποιαδήποτε στιγμή καί νά Τόν κάνουμε δικό μας , ἐμεῖς Τόν ἀγνοοῦμε; Ἔλεγε ἕνας ἀείμνηστος ἐπίσκοπος ὅτι ὁ κληρικός διατάζει τόν Κύριο καί Τοῦ λέει ποίησον τόν μέν ἄρτον τοῦτον , δηλαδή χρησιμοποιεῖ προστακτική. Ἐμεῖς λοιπόν θά ἀγνοήσουμε τό δρόμο μας; Ὄχι, ἀδελφοί μου, θά βροῦμε τό δρόμο μας μέσα ἀπό τήν προσευχή, τή συγκίνηση, τή γαλήνη, τήν ἰσορροπία τῶν ἀντίρροπων δυνάμεων πού μᾶς κατακλύζουν καθημερινῶς. Θά θυμόσαστε , ἕνα παλιό τραγοῦδι τοῦ κατηχητικοῦ πού λέει

«Παναγιά μου καί Χριστέ μου,

δέ Σᾶς ἔχω δεῖ ποτέ μου.

Μά σάν ν’ ἄκουσα θαρρῶ

νά μοῦ λέει μιά φωνή.

Προσευχήσου καί θά δεῖς

στήν καρδιά σου θά Μᾶς βρεῖς.

 Καί εἶδα Θεέ καί Παναγιά μου,

 πόσο μοῦ εἴσαστε κοντά μου.»

Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται. Καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή ἀποθάνῃ εἰς τόν αἰῶνα.

Β. Δεύτερη ὠφέλεια τῆς προσευχῆς:θά ξεπεράσουμε ΦΟΒΙΕΣ-ΑΓΧΗ-ΦΑΡΜΑΚΑ-ΜΟΝΑΞΙΑ

Μά ἀπό τή μιά στιγμή στήν ἄλλη, εἶναι δυνατό; Ἀδύναμοι ἄνθρωποι εἴμαστε . Καί ὅμως ἔχουμε τήν ἄδεια ἀπό τόν Θεό νά γίνουμε ἅγιοι. Ἔχουμε τή δύναμη νά γίνουμε καθαροί, ἅγνοί, εὐλογημένοι καί χαριτωμένοι ἄνθρωποι.

 α. Μιά προσευχή πρίν ἀπό κάθε κίνησή μας καί προσπάθεια.

 β. Μιά προσευχή πρίν ἀπό τή συζήτηση μέ κάποιον.

 γ. Μιά προσευχή πρίν μαλώσω μέ τό σύζυγο.

 δ. Μιά προσευχή ὅταν θά πάω ν’ ἀκούσω κήρυγμα .

 Φώτισε, Κύριε, τόν Σεβασμιώτατο, φώτισε τόν ἱεροκήρυκα νά πεῖ τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί νά μέ ἀγγίξουν καί μετά θά νιώσω διαφορετικά. Οἱ δέ τοῦ Χριστοῦ τήν σάρκα ἐσταύρωσαν . Ἐγώ δέ σᾶς ζητῶ νά σταυρωθεῖτε μόνο. Κάντε φίλο τόν Κύριο καί τήν Παναγία μας διά τῆς προσευχῆς.

 «Κύριε, δός μου τή δύναμη νά ὑποφέρω τόν κόπο καί ὅλα τά γεγονότα τῆς ἡμέρας αὐτῆς , σέ ὅλη τή διάρκειά της. Καθοδήγησε τή θέλησή μου καί δίδαξέ με νά προσεύχομαι, νά πιστεύω, νά ὑπομένω, νά συγχωρῶ καί νά ἀγαπῶ ΑΜΗΝ.» Λέγει μιά προσευχή τῶν Πατέρων τῆς Ὅπτινα (πού εἶναι ἕνα μοναστῆρι στή Ῥωσία). Καί θυμοῦμαι  ἕνα  μοναχό  πού  μοῦ  εἶπε  κάποτε  ὅταν  τον ῥώτησα ἄν ἔχει κάποιο φυλαχτό ἐπάνω του – Ναι, μοῦ λέει, ἔχω ἕνα περίστροφο. – Καλά, περίστροφο πάνω του, λέω. …………….

Καί τελειώνω,………μέ τήν τρίτη ὠφέλεια ἐκ τῆς προσευχῆς.

Γ. ΑΓΑΠΗ (ΑΓ. ΠΑΤΕΡΕΣ , ΣΤΕΝΑΓΜΟΙΣ ΑΛΑΛΗΤΟΙΣ)

Ἀφοῦ λοιπόν βροῦμε τό δρόμο μας καί χαλαρώσουμε ὅσον ἀφορᾶ τούς φόβους, τά πάθη, τίς ἀγωνίες, τίς ἀνασφάλειές μας. Θ’ ἀνοίξει μετά ὁ δρόμος γιά νά βροῦμε τήν ΑΓΑΠΗ. Ἐπιτρέψτε μου νά πῶ ,ὅτι βλέπω πολλές φορές γηραιούς κληρικούς καί λαϊκούς νά φέρονται μέ ἀγάπη καί συγκινοῦμαι καί λέγω -Πράγματι, αὐτοί ἔγιναν σάν παιδιά ,ὅπως ζητᾶ ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλιο. Ὁ Χριστιανός ὅσο μεγαλώνει ἡλικιακά , μικραίνει καί  καλλιεργεῖται καί  ὀμορφαίνει  στήν ψυχή του. Πῶς ὅμως θά γίνει αὐτό.ΠΩΣ θά βροῦμε τήν ΑΓΑΠΗ πού εἶναι τό ζητούμενο στη ζωή μας;ΠΛΗΡΩΜΑ ΝΟΜΟΥ Η ΑΓΑΠΗ. Τί εἶναι ὅμως ΑΓΑΠΗ;

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ; Η΄ ΜΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ; ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ. ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ , ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΣΚΑΨΙΜΟ  ΣΤΟ  ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ  ΜΑΣ , ΣΤΑ  ΠΑΘΗ  ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗ ΜΙΚΡΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕΥΕΙ. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ, ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ; ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΥΡΩΣΕΙΣ, ΕΠΕΦΤΑΝ ΚΕΦΑΛΙΑ, ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. ΕΜΑΣ ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ; ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΜΑΣ ΗΡΩΕΣ. Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ. ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ. ΣΤΟ ΑΙΜΑ. ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕ ΤΑ 10 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ; 2.000 ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ. ΤΟ ΛΕΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ.   2.000   ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ,   Ο      ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ     ΚΑΙ      ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ. ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ; ΕΒΑΖΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ. ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΟΥ 1821; ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΚΟΤΩΝΕ ΚΑΙ ΕΚΛΕΒΕ , ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ. ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΜΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ . ΔΕ  ΓΝΩΡΙΖΕ  ΤΙΠΟΤΕ  ΑΛΛΟ . ΟΜΩΣ  ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ-ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΝΟΜΙΖΕΤΕ. ΓΙΑ 14 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ! ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ! ΚΑΙ ΕΝΩ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΚΑΤΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ , Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΝ ΕΣΩΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ! ΜΑΛΙΣΤΑ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ. ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Ἀγαπητοί ἀκροατές,

μέ συγχωρεῖτε ἄν σᾶς κούρασα. Θά μποροῦσα νά μιλῶ μέχρι τό πρωί σάν τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό πού μίλησε κάποτε σ’ ἕνα χωριό τῶν Τρικάλων ἐπί 8 ὧρες συνεχόμενες γιά τήν προσευχή ! Ἀλλά τοῦ Θεοῦ ὁ Λόγος εἶναι γλυκύτερος ὑπέρ μέλι καί κηρίον. Σᾶς παρακαλῶ ταπεινά ἀπό σήμερα νά ἐνεργοποιήσετε τήν προσευχή στη ζωή σας. Νά αὐξήσετε τήν προσευχή στή ζωή σας.

ΝΑ ΖΕΙΤΕ ΚΑΛΩΣ. Νά ὀμορφαίνετε τή ζωή σας. Δέ σᾶς ζητᾶ κανείς λεφτά γιά νά προσευχηθεῖτε . Εἶναι δικαίωμά μας ἡ προσευχή. Εἶναι ἀνάγκη ἡ προσευχή. Εἶναι ἡ ζωή τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝ ΤΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ- ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ; ΘΑ ΠΕΙ – ΟΧΙ.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΚ ΒΑΘΟΥΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΓΛΥΚΑΝΕΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΔΙ’ ΑΥΤΗΣ ΝΑ ΑΞΙΩΘΟΥΜΕ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. ΑΜΗΝ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Αρχιμ. Ιωάννου Καρασακαλίδη – Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως