Συγγραφέας: kantonopou στις 29 Σεπτεμβρίου, 2008
Αυτή τη φορά στην Ελλάδα ή εορτή της Υψώσεως βρίσκει τον Σταυρό του Χρίστου διπλά αίματωμένο. Ενώ ακόμη έσταζαν οι τελευταίες σταγόνες αίματος από το φοβερό χτύπημα των κυβερνητών μας εναντίον της οικογένειας, νέα μαχαιριά καταφέρθηκε κατά του Σταύρου, με την εγκύκλιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, με την όποια πλήττεται το μάθημα των Θρησκευτικών.
Έτσι ενώ στους ναούς ο Σταυρός υψώνεται, στη ζωή του τόπου όμως περιφρονείται από το υποδουλωμένο σε νεοταξικούς σχεδιασμούς Υπουργείο, πού τείνει ΝΑ μεταλλαχθεί σε Υπουργείο ΑΝΤεθνικής Παιδείας!
Αφού εξεδίωξε τούς Πνευματικούς από τα Σχολεία, για να μην εξομολογούν τα παιδιά . Αφού εύτέλισε βάναυσα και προκλητικά τις πιο πονεμένες και ιερές σελίδες της ιστορίας, έρχεται τώρα, κατά παράβαση του Συντάγματος, να αρχίσει το σταδιακό ξεθεμελίωμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, διευκολύνοντας, σε βαθμό πού ισοδυναμεί με παρότρυνση, την απαλλαγή των μαθητών από τη διδασκαλία του.
Πλέον μία απλή δήλωση του μαθητή, εφ’ όσον είναι ενήλικος, ή του κηδεμόνα του, αρκεί για την απαλλαγή. Και πριν υπήρχε ή δυνατότητα αυτή, έπρεπε όμως να δίνεται εξήγηση για ποιο λόγο ζητείται ή απαλλαγή (οπαδός άλλης θρησκείας π.χ.).
Το καινούργιο στη διαδικασία είναι ότι δεν απαιτείται πλέον αιτιολόγηση, διότι, λένε, αυτή είναι ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο και επομένως δεν πρέπει να αποκαλύπτεται. Είναι ακριβώς το ίδιο επιχείρημα πού επιστρατεύθηκε προκειμένου να καταργηθεί ή αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.
Τι αποτελέσματα έχει αυτή ή ρύθμιση, την οποία, προκειμένου να περάσει απαρατήρητη, σκοπίμως μέσα στις καλοκαιρινές διακοπές προώθησε το Υπουργείο; Πρωτίστως διευκολύνει την αίτηση απαλλαγής από το μάθημα ακόμη και χωρίς σημαντικό λόγο, κίνηση πού μπορεί να γίνει μέχρι και, κατά το λεγόμενο, «για πλάκα», όπως συνηθίζουν τα παιδιά, και νά προσλάβει μεγάλες διαστάσεις.
Ό κύριος Υπουργός, επιδιώκοντας να κατευνάσει τις ανησυχίες των ιεραρχών και του πιστού λαού, δήλωσε ότι ουσιαστικά δεν αλλάζει κάτι και το μάθημα παραμένει υποχρεωτικό.
Αλήθεια το πιστεύει αυτό ο κύριος Υπουργός; Αλλά αν τις δικές μας ανησυχίες τις θεωρεί υπερβολικές και αναιτιολόγητες, δεν παρατηρεί λίγο νά δει πόση χαρά προξένησε με την εγκύκλιο του σε όσους μισούν τον Σταυρό του Χριστού, οι όποιοι την χαρακτηρίζουν ως σημαντικό βήμα για τη μετατροπή του μαθήματος σε Θρησκειολογία;
Λέει ότι δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικό. Παραγνωρίζει όμως ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: Ότι δηλαδή ή εγκύκλιος υποβαθμίζει το ούτως ή άλλως ήδη πολύ υποβαθμισμένο μάθημα των Θρησκευτικών. Ή ενέργεια του αδικεί κατάφωρα πρωτίστως τα ίδια τα παιδιά, στα μάτια των όποιων μεταβάλλει το μάθημα από δευτερεύον, πού θεωρείται τώρα, σε τριτεύον, και έτσι τα κατευθύνει να περιφρονούν αυτό πού κατ’ εξοχήν έχουν ανάγκη: την αλήθεια της πίστεως, το φως του Ευαγγελίου, τη χάρη των ιερών Μυστηρίων!
Ταυτόχρονα μειώνει το κύρος των θεολόγων, βάζοντας τους ακόμη και κάτω από την απειλή των μαθητών ότι θα ζητήσουν να απαλλαγούν από το μάθημα. Ας μην προσπαθεί λοιπόν ο κύριος Υπουργός να μάς παραπλανήσει ούτε να καθησυχάσει τη συνείδηση του με ψευδοεπιχειρήματα.
Αλήθεια, τόσο πολύ ή πατρίδα μας έχασε πλέον την ελευθερία και την εθνική της ανεξαρτησία; Φοβόμαστε να ομολογήσουμε την πίστη μας; Φοβόμαστε να διακηρύξουμε ότι στην Ορθόδοξη Ελλάδα ή πίστη του Χριστού δεν είναι απλό διακοσμητικό στοιχείο αλλά αποτελεί το ασάλευτο θεμέλιο της;
Το Υπουργείο με την εγκύκλιο αυτή βάλλει κατά της παιδείας, τονίζει σε επιστολή του προς την πολιτική ηγεσία του τόπου ο κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ί. Κογκούλης. «Είναι άχρηστο το σχολείο, σημειώνει χαρακτηριστικά, πού απλά καθιστά τους μαθητές “ρεζερβουάρ” πληροφοριών και δεν προσφέρει σε αυτούς παιδεία με την τρισυπόστατη διάσταση της ως εκπαίδευσης, μόρφωσης και ηθικής καλλιέργειας».
Κάποια στιγμή, κύριε Υπουργέ, θα βρεθείτε – και αυτό δεν θα μπορέσετε να το αποφύγετε – μπροστά στις μορφές εκείνες πού έχυσαν το αίμα τους για να αποκτήσει αυτός ο τόπος τη λευτεριά του.
Και θα τούς ακούσετε να σας λένε: «Δι αύτήνη τήν προκοπή σου στέλνει κάθε γονέος το παιδί του εις τήν πρωτεύουσα; Αυτά τά φώτα νά γυμναστεί; Αλίμονο σ’ εκείνους όπού χύσανε τό αίμα τους»! Αλήθεια τι θα τούς απαντήσετε; -Τι νά κάνω, Μακρυγιάννη; Το διέταξε βλέπεις ή Ευρώπη και ο Συνήγορος του Πολίτη!
Κρίμα!
http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/1750/Page1.pdf
Υποβλήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου, 2008 στις 9:01 μμ και βρίσκεται κάτω από ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.
.
Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 τροφοδότης (feed).
Μπορείς να πας στο τέλος και να αφήσεις σχόλιο. Το Pinging προσωρινά δεν επιτρέπεται.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.