Τα ναρκωτικά, ένα πρόβλημα πολιτιστικό
Συγγραφέας: kantonopou στις 2 Σεπτεμβρίου, 2009
Πολλές διαμετρικά αντίθετες απόψεις διατυπώνονται για την εξάπλωση των ναρκωτικών. Λέγονται πολλά, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι τελικά τα ναρκωτικά αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας.
Μερικοί “προοδευτικοί” διατείνονται ότι η αποποινικοποίηση των λεγομένων μαλακών ναρκωτικών ουσιών θα θεραπεύση κάπως το πρόβλημα, άλλοι όμως ισχυρίζονται ότι μια τέτοια λύση θα αυξήση το πρόβλημα, διότι θα δοθή η εντύπωση σε πολλούς νέους ότι τα ναρκωτικά είναι κάτι σαν το αντιβιοτικό, που μπορούν να προμηθευτούν από τον γιατρό τους. Είναι γνωστόν ότι τόσο η ηρωΐνη, όσο και η μορφίνη κατασκευάστηκαν και προσφέρθηκαν ως “θαυματουργικά” φάρμακα κατά του πόνου.
Σε πρόσφατο άρθρο του ο Τάκης Φωτόπουλος στην “Ελευθεροτυπία” με τίτλο “η προοδευτική μυθολογία για τα ναρκωτικά” παρουσιάζει πολλές απόψεις γύρω από την ψυχολογία των “προοδευτικών” για την “νομιμοποίηση των μαλακών ναρκωτικών”. Μας δίνει όμως και μια πληροφορία σημαντική.
“Ήδη πιθανολογείται ότι η αναμενόμενη άνοδος των Γερμανών μπλερικών στην εξουσία, το φθινόπωρο θα σηματοδοτήσει ριζική αλλαγή στην πολιτική κατά των ναρκωτικών, με την αποποινικοποίηση των μαλακών και τη χορήγηση σκληρών ναρκωτικών με απλή συνταγή. Με δεδομένο ότι η Γερμανία είναι το αφεντικό της Ε.Ε. μπορούμε να προβλέψουμε με βεβαιότητα ότι η πολιτική αυτή θα είναι και πολιτική της χώρας μας σε σύντομο χρονικό διάστημα, οτιδήποτε και αν πρεσβεύουν σήμερα οι δικοί μας εκσυγχρονιστές”.
Πρέπει όμως κάποτε να δούμε το πρόβλημα των ναρκωτικών όχι ως ένα “πολύπλοκο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα, που ανάγεται στο ίδιο το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα της οικονομίας της αγοράς και τις εκφράσεις του ως καταναλωτική κοινωνία και νεοφιλελεύθερη συναίνεση”, αλλά ως πρόβλημα κατ’ εξοχήν πολιτιστικό και γεγονός πνευματικό. Είναι στην ουσία θέμα που ανάγεται στον τρόπο ζωής.
Όταν ένα Έθνος εκσυγχρονίζεται πολιτιστικά και εκκοσμικεύεται εκκλησιαστικά, όταν χάνη την πολιτιστική του παράδοση, όταν υποτάσσεται στις σκοπιμότητες των Ευρωπαϊκών Κρατών και στα κελεύσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απεμπολώντας την πνευματική του ταυτότητα, όταν ο νέος άνθρωπος δεν έχη όραμα και νόημα ζωής, τότε αφ’ ενός μεν είναι απροστάτευτος σε κάθε έξωθεν επέλαση, αφ’ ετέρου δε κανένα σύστημα και πρόγραμμα, όσο φιλότιμο και αν είναι, δεν θεραπεύει το πρόβλημα, ακριβώς γιατί είναι πρόβλημα οντολογικό, υπαρξιακό και πολιτιστικό.
Πάντως πρέπει να παρατηρηθή ότι όλα τα προγράμματα που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αναγκαίο να προσαρμόζωνται στον δικό μας χώρο, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας και να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψη ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της παραδόσεώς μας. Διαφορετικά θα αλλοτριωθούμε επικίνδυνα.
Ν. Ι.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1998
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.