kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Η κ. Μαρία Ρεπούση και οι απόψεις της για τα Θρησκευτικά

Συγγραφέας: kantonopou στις 10 Σεπτεμβρίου, 2008

Θετικό το μέτρο για την απαλλαγή των μαθητών, λέει η καθηγήτρια του ΑΠΘ κ. Μαρία Ρεπούση

Τετάρτη, 03.09.08

Εντονες ζυμώσεις και προβληματισμό προκαλεί στους εκπαιδευτικούς κύκλους το μπαράζ εγκυκλίων του υπουργείου Παιδείας σχετικά με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) και το δικαίωμα απαλλαγής για λόγους συνείδησης μαθητών από το μάθημα.

Με δηλώσεις τους στον ΕΤ η καθηγήτρια του ΑΠΘ κυρία Μαρία Ρεπούση και ο θεολόγος κ. Αλ. Καρυώτογλου καταθέτουν τις δικές τους απόψεις. «Θετικό» σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς χαρακτηρίζει το μέτρο η καθηγήτρια Ιστορίας του ΑΠΘ κ. Μαρία Ρεπούση. Το μάθημα των Θρησκευτικών δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό για κανένα μαθητή, υπογραμμίζει, όπως ακριβώς συμβαίνει στα περισσότερα εκπαιδευτικά συστήματα των ευρωπαϊκών κρατών. «Με τον τρόπο που διδάσκεται σήμερα συνιστά ένα μάθημα προπαγάνδας και εγχάραξης συγκεκριμένων θρησκευτικών πεποιθήσεων. Θα μπορούσε να καθιερωθεί η διδασκαλία της θρησκειολογίας ή ενός είδους ιστορίας των θρησκειών και αυτό να ενταχθεί στο μάθημα της Ιστορίας καθώς η θρησκεία συνιστά κατεξοχήν ιστορικό φαινόμενο. Τα παιδιά θα μπορούσαν να μαθαίνουν το ρόλο της θρησκείας στις διάφορες ιστορικές περιόδους, τις συνέχειες και ασυνέχειες ανάμεσα στις θρησκείες, τις διαφορές μεταξύ μουσουλμανικής και χριστιανικής θρησκείας, ως μελλοντικοί πολίτες του κόσμου και όχι με σκοπό να κριτικάρουν ή να περιθωριοποιήσουν τον άλλο. Γενικότερο αίτημα σήμερα είναι τα μαθήματα να μην αποτελούν ιδεολογικές σκευές και μέσα προπαγάνδας, όπως συμβαίνει αποκλειστικά με τη διδασκαλία των θρησκευτικών», σημειώνει η ίδια. Καυστικός για τον τρόπο που διδάσκονται τα Θρησκευτικά στην Ελλάδα είναι ο διδάκτωρ Θεολογίας, διδάσκων στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Αλέξανδρος Καρυώτογλου. «Το 60% των καθηγητών Θεολογίας θα έπρεπε να είναι θυρωροί σε πολυκατοικία. Τα Θρησκευτικά είναι άκρως βιωματικό και όχι γνωστικό και ηθικοπλαστικό μάθημα. Οταν πρέπει να διδάξω για τη λατρεία καλώ τους μαθητές της Α? Λυκείου να ζυμώσουν μαζί μου πρόσφορο. Οταν το αντικείμενο είναι η Θεία Λειτουργία, τα πηγαίνω σε ένα ναό. Αν πάλι πρέπει να μιλήσω για το θάνατο και τη ζωή, προτιμώ να κάνω μια κουβέντα με τα παιδιά στο νεκροταφείο. Ετσι το μάθημα γίνεται ενδιαφέρον», λέει ο ίδιος. Αυτός ο τρόπος διδασκαλίας όμως δεν είναι ο κανόνας. Είναι η εξαίρεση. Αντίθετα στην ελληνική κοινωνία υπάρχει διάχυτος ο φόβος εμποτισμού δογματικά των παιδιών μέσα από το μάθημα των Θρησκευτικών, κάτι που κατά τον ίδιο διαφαίνεται και στην εγκύκλιο του υπουργείου.  

ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΤΙΝΑ

Ελεύθερος Τύπος 

Πηγή:http://www.e-tipos.com/newsitem?id=50075

 

Αφήστε μια απάντηση