kantonopou’s blog

Και ο Κύριος μας, όταν οι Ιουδαίοι κρατούσαν λίθους, για να λιθοβολήσουν την ταλαίπωρη εκείνη πόρνη γυναίκα, είπε:

«Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». (Iωαν. 8, 7).

Η αμαρτία αυτή, επειδή είναι κάτι ξένο προς τη φύση του άνθρώπου, δημιουργεί στη συνείδηση ταραχή.

 Και είναι αλήθεια πως εκείνος που δεν έχει πωρωθεί, δέχεται τον αυστηρό έλεγχο της συνειδήσεώς του.

Οι έλεγχοι αυτοί μαρτυρούν ακόμη υγεία πνευματική.

Και ο πάσχων δεν πρέπει να αμελήσει, αλλά με κάθε τρόπο ν’ αγωνισθεί για την απαλλαγή του. Είναι εύκολο κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια.

Γιατί ο δεχόμενος τον έλεγχο της συνειδήσεώς του πρέπει να ενεργήσει σωστά και όχι να αναζητεί πρόχειρη λύση του θέματος.

Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν ν’ απαλλαγούν από την ενοχή με την αδιαφορία.

Άλλοι θέλουν να λησμονήσουν το γεγονός.Άλλοι αγωνίζονται να πνίξουν τη φωνή της συνειδήσεώς τους. Άλλοι προφασίζονται ότι δεν υπάρχει συνείδηση.

Άλλοι αθετούν και απορρίπτουν το Θεό.

Και είναι αλήθεια πως πετυχαίνουν κάτι, αλλά προσωρινά Αυτή όμως η «επιτυχία» δημιουργεί μια αρρωστημένη κατάσταση, που είναι επόμενο να προκαλέσει ψυχικές ασθένειες.

Ο άνθρωπος, που προσπαθεί να καταπνίξει τη φωνή της συνειδήσεως του, ακρωτηριάζει την ψυχή του.

Στερείται ενός πολυτίμου οδηγού, που θα τον κατηύθυνε στην οδό της σωτηρίας.

Είναι δυνατόν το πλοίο να πλεύσει στον ωκεανό χωρίς πυξίδα;

Άλλο τόσο είναι εύκολο να βαδίζει ο άνθρωπος το δρόμο της παρούσης ζωής χωρίς την πυξίδα που λέγεται συνείδηση.

Η αμαρτία δημιουργεί τραύματα στην ψυχή του ανθρώπου, τα ψυχικά τραύματα.

Τι κάνει ο χειρούργος όταν στο σώμα του ανθρώπου δημιουργηθεί κάποια πυορροούσα πληγή;

Δένει με επίδεσμο την πληγή και περιμένει να θεραπευθεί;

Θα ήταν άφρων ο ιατρός αυτός. Τι κάνει;Χτυπά με το νυστέρι, κόβει το σάπιο, απολυμαίνει τη συγκεκριμένη πληγή και έτσι θεραπεύει τον ασθενή.

Κατά παρόμοιο τρόπο θεραπεύονται και τα ψυχικά τραύματα Βέβαια, οι ψυχίατροι πετυχαίνουν θεραπείες, όσο ανθρωπίνως είναι δυνατό.

Πλην όμως τα ψυχικά τραύματα μόνον ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να τα θεραπεύσει.

Και ή θεραπεία κοντά στο Θεό δεν πετυχαίνεται με ψυχοφάρμακα, αλλά με την ταπείνωση.

Το ιερό μυστήριο της Εξομολογήσεως και μόνον είναι δυνατόν να απαλλάξει τον άνθρωπο από την ενοχή.

Αυτό το μυστήριο, το οποίο στην πατερική γλώσσα ονομάζεται «κάθαρσις», μπορεί να λυτρώσει τον ταλαίπωρο άνθρωπο. Διαφορετικά, κάθε αμαρτωλός θα κλαίει τη δυστυχία του λέγοντας:

«Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ, τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου;» (Ρωμ. 7, 24).

Μοναδικός τρόπος λυτρώσεως η καταφυγή μας στον πνευματικό.

Εκεί με κάθε ειλικρίνεια θα εκθέσουμε τα ολισθήματά μας, χωρίς διάθεση δικαιολογήσεώς μας, για να λάβουμε ειδικές συμβουλές καθώς και το σπουδαιότερο, τη συγχωρητική ευχή, που θα μας λυτρώσει από το βάρος των αμαρτημάτων μας.

Η χάρη του Θεού και μόνο δια του μυστηρίου της μετανοίας και εξομολογήσεως σβήνει και συγχωρεί την αμαρτία και εξαλείφει παντελώς την ενοχή.     

«ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ»

  Πρωτ. ΒΑΣ. ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ