kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΚΑΙ Η ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ»

Συγγραφέας: kantonopou στις 6 Ιουνίου, 2009

jbfrtf.jpgΠενήντα μέρες μετά το Εβραϊκό Πάσχα, οι Ιουδαίοι γιόρταζαν τη μεγάλη δική τους γιορτή της Πεντηκοστής, δηλαδή την κάθοδο του Θεού στο όρος Σινά και την επίδοση του Νόμου στον Μωϋσή. Πενήντα μέρες μετά την ένδοξη Ανάσταση του Kυρίου, με τη κάθοδο του Αγίου Πνεύματος υπό μορφή βίαιου ανέμου στην αρχή και πύρινων γλωσσών στον καθένα από τους μαθητές του Χριστού, ιδρύθηκε η Χριστιανική Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι το θεανθρώπινο καθίδρυμα, που διά του Αγίου Πνεύματος, συνεχίζει το έργο του Χριστού επί της γής. Είναι ένα θεανθρώπινο δημιούργημα, που επηρέασε και θα επηρεάζει όλες τις ανθρώπινες γενεές μέχρι το τέρμα της ανθρώπινης Ιστορίας και μετά απ΄ αυτό. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος πάνω στους Αγίους Αποστόλους κατά την ιστορική εκείνη ημέρα, δέκα ημέρες μετά την ένδοξη Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, αποτελεί την αρχή μιας καινούργιας δημιουργίας του κόσμου. Γιατί όπως τότε, στην αρχή της πρώτης δημιουργίας, το Πνεύμα του θεού έφερε τον κόσμο από το άμορφο χάος της αβύσσου στην ομορφιά της υλικής δημιουργίας και στο φως της ζωής, έτσι και τώρα «η βιαία πνοή» του ιδίου Αγίου Πνεύματος, αναπλάθει την παραμορφωμένη από την αμαρτία μάζα των εθνών και δημιουργεί τον νέο λαό του θεού, την Εκκλησία, την νέα εν Χριστώ κτίση. Πνευματικό σεισμό δημιούργησε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την ημέρα εκείνη. Ο απόστολος Πέτρος ήταν εκείνος που ανέλαβε να μιλήσει στο πλήθος που συγκεντρώθηκε για να δει τι ήταν αυτό το υπερφυσικό φαινόμενο, που σαν βίαιος άνεμος κατέβηκε από τον ουρανό και γέμισε το σπίτι, όπου βρίσκονταν οι μαθητές. ¨Εμειναν κατάπληκτοι οι παρευρισκόμενοι, όταν ο καθένας από τους διαφορετικούς ανθρώπους που βρίσκονταν την ημέρα εκείνη στα Ιεροσόλυμα άκουγε τους Αποστόλους να μιλάνε τη δική του γλώσσα. Με απορία έλεγαν μεταξύ τους :«Μα αυτοί που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; Πώς εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας μητρική γλώσσα;» ‘Ησαν δε οι συγκεντρωμένοι, Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, κάτοικοι της Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Ασίας, της Φρυγίας, της Παμφυλίας, της Αιγύπτου, της Λιβύης, Ρωμαίοι εγκατεστημένοι στην Παλαιστίνη, Κρήτες και Άραβες. ¨Ολοι αυτοί έμειναν εκστατικοί και απορούσαν τι να σημαίνει άραγε το φαινόμενο αυτό. Άλλοι χλεύαζαν και άλλοι έλεγαν ότι «γλεύκους μεστωμένοι εἰσίν» δηλ ότι οι Από-στολοι είναι μεθυσμένοι. Στην ομιλία του ο Πέτρος, τους εξήγησε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι μεθυσμένοι μια τόσο πρωϊνή ώρα (9η πρωϊνή) και θύμισε στους Ιουδαίους την προφητεία του Ιωήλ, που έλεγε ότι μετά τον ερχομό του Μεσσία, ο Θεός θα μοιράσει τα χαρίσματα του Πνεύματος Του σε όλους τους Ανθρώπους ( Ιωήλ Β′ 28). Το κεντρικό όμως σημείο της ομιλίας του αποστόλου Πέτρου ήταν ο τονισμός του γεγονότος της Αναστάσεως του Χριστού. Είπε χαρακτηριστικά «τοῦτον τόν Ἰησοῦν (που εσείς σταυρώσατε), ἀνέστησε ὁ θεός, οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμέν μάρτυρες» (Πραξ. Β´ 32). Στη συνέχεια, τελείωσε την ομιλία του καλώντας όλους να μετανοήσουν και να βαπτιστούν στο όνομα του Χριστού, ώστε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους και να λάβουν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Όσοι άκουσαν την φλογερή ομιλία του αποστόλου Πέτρου και «κατενύγησαν τῆ καρδία» και ρώτησαν τους αποστόλους «Τί ποιήσομεν ἀδελφοί» για να σωθούμε και εμείς ; Και ο απόστολος Πέτρος τους είπε «Μετανοήσατε καί βαπτισθήτω ἓκαστος ὑμών ἐπί τῶ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἂφεσιν ἁμαρτιῶν καί λήψεσθε τήν δωρεάν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». (Πραξ. Β´ 38) Εκείνη την ημέρα πίστεψαν και βαπτίστηκαν τρεις χιλιάδες άνθρωποι. Γι αυτό λέμε ότι την ημέρα της Πεντηκοστής ιδρύθηκε η εκκλησία ως σώμα Χριστού. Γιατί εκείνη την ημέρα, με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος και τον φωτισμό των αποστόλων, όλα άλλαξαν και συντελέστηκε ένα καινούργιο ξεκίνημα. Για πρώτη φορά οι απόστολοι με παρρησία μιλούν στον λαό για την Ανάσταση του Χριστού και για πρώτη φορά έρχονται στην εκκλησία τόσοι πολλοί πιστοί. Την ημέρα εκείνη οι απόστολοι βγαίνουν από το υπερώο όπου εκρύβοντο (για τον φόβο των Ιουδαίων) και εγκαινιάζουν αυτά που τους είχε αναθέσει ο Χριστός. Δεν υπάρχει πια δειλία και φόβος, αλλά ένθεος ζήλος να διαλαλήσουν παντού την Ανάσταση. Το μυστικό της καινούργιας ζωής, ο δρόμος που οδηγεί στην Εκκλησία και στη σωτηρία, στη νέα Βασιλεία του Θεού είναι η μετάνοια. Καθ’ όλη τη διάρκεια της αναστάσιμης περιόδου η εκκλησία ορίζει να προσευχόμαστε πάντα όρθιοι, σύμβολο της συναναστάσεώς μας με τον Κύριο. Από την ημέρα όμως της Πεντηκοστής και μετά, ορίζει και το «γονυκλινῶς προσεύχεσθαι». Και αυτό για να μας δείξει, έτσι πρακτικά, ότι εξ αιτίας της αμαρτίας μας πέσαμε κάτω στη γη απ΄ όπου μας ανόρθωσε η φιλανθρωπία του Θεού. Το γεγονός της Πεντηκοστής αποδεικνύει ότι το Άγιο Πνεύμα μεταμορφώνει τους ανθρώπους. Το κοντάκιο της εορτής της Πεντηκοστής «Ὃτε καταβάς τάς γλώσσας συνέχεε διεμέριζεν ἒθνη ὁ Ὓψιστος. ‘Ὃτε τοῦ πυρός τάς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεν …» υπενθυμίζει το γεγονός του Πύργου της Βαβέλ, όπου ο Θεός τιμώρησε με τη σύγχυση των γλωσσών την αλαζονεία των ανθρώπων, που θέλησαν να κτίσουν πύργο ψηλό που να φθάνει ως τον Θεό. Τώρα, στη νέα εποχή της χάριτος, ο Θεός καλεί δια του Αγίου Πνεύματος εις ενότητα όλους τους ανθρώπους. «Μέ τίς γλῶσσες ὁ Θεός διεμέρισε τό ἀνθρώπινο γένος καί μέ τίς γλῶσσες πάλι τό ἓνωσε» (Σεβήρος Αντιοχείας). Αλλά η μεγάλη αλλαγή και αλλοίωση, η πραγματική μεταμόρφωση, έγινε στους μαθητές. Ταραγμένοι από τα γεγονότα της Ιερουσαλήμ (σύλληψη και σταύρωση του Ιησού), αλλά και ανακουφισμένοι από τις αλλεπάλληλες εμφανίσεις του Αναστάντος Κυρίου, περίμεναν καρτερικά με προσευχές και δεήσεις την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, το οποίο με τον φωτισμό του, θα διέλυε κάθε φόβο και αμφιβολία, θα ερμήνευε μέσα τους κάθε απορία και σκοτεινό σημείο από την ζωή και την διδασκαλία του Κυρίου. Ήταν «φτωχοί» (οὒπω γάρ ἦν Πνεῦμα Ἃγιον…) (Ιωαν. Ι’ 39) γεμάτοι φόβο και ανασφάλειες, μια σύναξη ανθρώπων που τους έδεναν μεν κοινές μνήμες από τον Θείο Διδάσκαλο, αλλά και δίχως σαφή επίγνωση για το τι προσδοκούν και για ποιο έργο κλήθηκαν. Αυτή η ελπιδοφόρα αλλά και θλιβερή συνάθροιση ανθρώπων δεν αποτελούσε ακόμα Εκκλησία. Της έλλειπε η αύρα του Αγίου Πνεύματος που θα την καλλιεργούσε πνευματικά, θα της ξεδιάλυνε όλα τα μυστήρια του Θεού. Της έλλειπε ο αρραβώνας της μέλλουσας ζωής και Βασιλείας, ο Παράκλητος, το Πανάγιον Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται στην Εκκλησία και «Πνεύμα της Αληθείας». Διότι πράγματι, επαναφέρει την ανθρωπότητα από την «λήθη του θεού» στην οποία είχε περιπέσει με την ειδωλολατρεία, στην «Αλήθεια», που είναι η αποκάλυψη του θεού στο πρόσωπο του Χριστού. Η Κάθοδός Του στον κόσμο εγκαινιάζει μια νέα εποχή, εποχή χάριτος αλλά και πραγματικής Θεογνωσίας. Το Άγιο Πνεύμα αποκα-λύπτει στους ανθρώπους τον Χριστό και ο Χριστός τον Πατέρα. ‘Ετσι ολοκλη-ρώνεται η αποκάλυψη του θεού. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει τον Χριστό στο βάθος Του. Αν στηριχθεί στο πεπερασμένο του μυαλό Τον κομματιάζει, Τον αλλοιώνει, Τον παραμορφώνει. Κι ένας τέτοιος Χριστός «της αίρεσης» δεν σώζει, γιατί δεν είναι ο Αληθινός Χριστός. ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: Στις μέρες μας μιλάμε για «παγκοσμιοποίηση», οικονομική, θρησκευτική, πολιτισμική κλπ. Μια παγκοσμιοποίηση χωρίς το Άγιο Πνεύμα, αλλά μόνο με ανθρώπινες δυνάμεις δεν μπορεί να είναι παρά «δαιμονική». Είναι αλύτρωτος και ως τέτοιος ούτε σώζει, ούτε σώζεται. Μόνον το Άγιο Πνεύμα μπορεί να πετύχει την αληθινή παγκοσμιοποίηση, όπου θα υπάρχει μία ποίμνη και εις ποιμήν, ο Χριστός. Μια τέτοια παγκοσμιοποίηση θα κάνει τον κόσμο όλο «ΕΚΚΛΗΣΙΑ». ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ :Η εορτή της Πεντηκοστής για την Εκκλησία και για τους Χριστιανούς είναι η ολοκλήρωση του σωτηριώδους έργου του Χριστού επί της γής. Ο Χριστός μίλησε και φανέρωσε την Βασιλεία των Ουρανών, και νάτην, εδώ είναι, άνοιξε τώρα ! Ο Κύριος αποκάλυψε πώς το¨Αγιο Πνεύμα θα φανερώσει όλη την αλήθεια, για τον Θεό και τους ανθρώπους. Καί αυτό τώρα εκπληρώθηκε. Ο κόσμος, η ιστορία, η ζωή, ο χρόνος, όλα τώρα φωτίζονται με το τελικό υπερκόσμιο φώς, όλα αποκτούν κανούργιο νόημα. Η τελευταία και μεγάλη ημέρα του Κυρίου, άρχισε.(Χρήστος Σπ. Χριστοδούλου) ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ : 1. Παλαιά και Καινή Διαθήκη 2. Αρθρο της Κατερίνας Τσακίρη (από το περιοδικό ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ) 3. ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ π. Αλεξ. Σμέμαν (Εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ)

Πηγή:http://www.xfe.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=602

Αφήστε μια απάντηση