Πότε θα γίνει η Ανάσταση των νεκρών;
Συγγραφέας: kantonopou στις 3 Μαρτίου, 2014
Η αυτοαποκαλούμενη «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής», πέρα από τις άλλες πλάνες που έχει εσχατολογικού περιεχομένου και μη, έχει και την εξής: δέχεται δύο Αναστάσεις ή αλλιώς, δέχεται ότι η Ανάσταση των νεκρών θα γίνει σε δύο φάσεις, που απέχουν χρονικά πολύ μεταξύ τους. Η πρώτη φάση θα λάβει χώρα πριν την εμφάνιση του Αντίχριστου κατά την «αρπαγή της Εκκλησίας», όπου θα αναστηθούν μόνο όσοι κοιμήθηκαν «εν Κυρίω», και η δεύτερη φάση όταν θα έρθει ο Χριστός στην Β’ Παρουσία Του, όπου θα καταστρέψει τον Αντίχριστο, και θα αναστηθούν οι πάντες για να κριθούν. Παρανοούν και ισχυρίζονται ότι σε διαφορετικό χρονικό σημείο συμβαίνει η «αρπαγή» και σε διαφορετικό η Β’ Παρουσία. Μάλιστα, μεταξύ των δύο αυτών Αναστάσεων, μεσολαβεί διάστημα 7 χρόνων, όσων δηλαδή θα κυβερνήσει την ανθρωπότητα ο άνομος, κατά την κακοδοξία τους.
Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Έτσι τα διδάσκει η Αγία Γραφή και οι άγιοι Πατέρες; Ας δούμε τα σχετικά χωρία από την Αγία Γραφή, αλλά και από τους Πατέρες.
Θα ξεκινήσουμε λέγοντας ότι ο ισχυρισμός περί των δύο Αναστάσεων, δεν είναι δικός μας αλλά δικός τους. Συγκεκριμένα, διαβάζουμε σε βιβλίο του κου Λ. Φέγγου, του ιδρυτή της ΕΑΕΠ, τα εξής: «Πρώτη Ανάσταση θα έχουν αυτοί που θα λάβουν μέρος στην αρπαγή της εκκλησίας [..]» (Αποκάλυψη Ιωάννου- ερμηνεία, Α’ έκδοση, σελ. 199). Στο ίδιο βιβλίο, λίγο παρακάτω, αναφέρεται: «Η ανάσταση θα είναι γενική για όλους τους νεκρούς [..]» (σελ. 202). Είναι φανερό λοιπόν, ότι αναφέρονται δύο Αναστάσεις νεκρών· η πρώτη κατά την αρπαγή- που με βάση την διδασκαλία τους θα γίνει πριν την εμφάνιση του Αντίχριστου, και η δεύτερη- η γενική, που θα γίνει κατά την Β’ Παρουσία.
Πόσες Αναστάσεις νεκρών υπάρχουν τελικά, και πότε λαμβάνουν χώρα; Ας δούμε.
Στο σύμβολο της Πίστεως Νικαίας- Κων/πόλεως αναφέρεται:
«Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς• ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος» (Άρθρο 7).
Και, «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών» (Άρθρο 11).
Συνεπώς, οι Χριστιανοί προσδοκούν μία Ανάσταση που θα γίνει στην Β’ Παρουσία του Χριστού, κατά την οποία θα κριθούν ζώντες και νεκροί, και όχι δύο όπως δέχεται η ΕΑΕΠ. Το σύμβολο της Πίστεως είναι υπεραρκετό ώστε να διαφωτίσει το όλο θέμα. Και για τον Ορθόδοξο πιστό, το θέμα τελειώνει εδώ. Διότι, το Σύμβολο αυτό γράφτηκε για να ξεχωρίζουν οι Ορθόδοξοι από τους αιρετικούς, και είναι καρπός δύο αγίων Οικουμενικών Συνόδων. Όμως, θα προχωρήσουμε και σε σχετικά εδάφια της Αγίας Γραφής, για να δείξουμε με απλό τρόπο, ότι πλανώνται και σε αυτήν.
Στον προφήτη Δανιήλ αναφέρεται:
«Και πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσιν εξεγερθή, οι μεν εις αιώνιον ζωήν, οι δε εις ονειδισμόν και εις καταισχύνην αιώνιον» (Δανιήλ, 12:2).
Στην αρχή του κεφαλαίου, ο προφήτης Δανιήλ αναφέρεται σε «καιρό θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγινεν αφού υπήρξε έθνος», αλλά και στην επιστροφή του λαού Ισραήλ στον Χριστό. Αναφέρεται λοιπόν, στην περίοδο μετά την μεγάλη θλίψη του Αντιχρίστου. Τότε, θα γίνει η ένδοξη Β’ Παρουσία και θα αναστηθούν οι νεκροί. Η Ανάσταση είναι μία και κοινή, αλλά για άλλους θα είναι «Ανάσταση ζωής» και για άλλους «Ανάσταση κρίσεως». Επίσης, από αυτά τα εδάφια, γίνεται κατανοητό, ότι αυτό που ”κοιμάται” είναι το σώμα και όχι η ψυχή, διότι το σώμα μπαίνει στον τάφο και όχι η ψυχή.
Ο Χριστός αναφέρει:
«Μη θαυμάζετε τούτο• διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως» (Κατά Ιωάννη, 5:28).
Ο Χριστός μιλάει κυριολεκτικά και όχι παραβολικά. Μιλάει για όλους όσους είναι στα μνήματα. Δεν αναφέρεται στους νεκρούς πνευματικά ένεκα της αμαρτίας, όπως στα προηγούμενα εδάφια του κεφαλαίου, αλλά σε όσους είναι βιολογικά νεκροί. Θα ακούσουν όλοι την φωνή Του, και θα αναστηθούν. Μία συνεπώς είναι η Ανάσταση, αλλά και εδώ- όπως και στον Δανιήλ που είδαμε παραπάνω, άλλοι ανασταίνονται προς ζωή και άλλοι προς κατάκριση.
Πότε όμως; Ας δούμε τι λέει σε άλλο σημείο, ο Αρχηγός της Ζωής:
«Και τούτο είναι το θέλημα του πέμψαντός με, πας όστις βλέπει τον Υιόν και πιστεύει εις αυτόν να έχη ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννη, 6:40).
Στο σημείο αυτό, ο Κύριος αναφέρεται ειδικά στους πιστούς! Με τούτο, δεν σημαίνει όμως ότι εξαιρεί τους απίστους. Οι πιστοί και οι άπιστοι θα αναστηθούν την εσχάτη ημέρα. Και «εσχάτη ημέρα», είναι η ημέρα της Β’ Παρουσίας. Αν κάποιος τοποθετεί την Ανάσταση των πιστών πριν τον ερχομό του Αντίχριστου, έρχεται σε αντίθεση με το λόγο του Χριστού. Διότι, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «εσχάτη μέρα», η περίοδος πριν τον Αντίχριστο.
Αλλά και λίγο παρακάτω, στο ίδιο κεφάλαιο, λέει πάλι ο Χριστός:
«Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα. Διότι η σαρξ μου αληθώς είναι τροφή, και το αίμα μου αληθώς είναι πόσις. Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου εν εμοί μένει, και εγώ εν αυτώ». (6:54-56).
Συνεπώς, μία είναι η Ανάσταση των νεκρών, και γίνεται κατά την έσχατη ημέρα.
Προσθέτουμε, ότι ο Κύριος, απαντώντας στο ερώτημα των Σαδδουκαίων, μίλησε για μία Ανάσταση:
«Πλανάσθε μη γνωρίζοντες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού. Διότι εν τη αναστάσειούτε νυμφεύονται ούτε νυμφεύουσιν, αλλ’ είναι ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ. Περί δε της αναστάσεως των νεκρών δεν ανεγνώσατε το ρηθέν προς εσάς υπό του Θεού, λέγοντος• Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; δεν είναι ο Θεός Θεός νεκρών, αλλά ζώντων» (Ματθαίος, 22:29-32).
Ο απόστολος Παύλος γράφει:
«Διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου, ούτω και δι’ ανθρώπου η ανάστασις των νεκρών. Επειδή καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ. Έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν• ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού εν τη παρουσία αυτού• Ύστερον θέλει είσθαι το τέλος, όταν παραδώση την βασιλείαν εις τον Θεόν και Πατέρα, όταν καταργήση πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν» (Ά Κορινθίους, 15:21-24).
Ο πρώτος αναστάς, είναι ο θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Ο απόστολος αναφέρεται στους πιστούς, χωρίς να εξαιρεί τους απίστους. Με την ανάσταση της ανθρώπινης φύσης που προσέλαβε, άνοιξε τον δρόμο και για την δική μας Ανάσταση. Έπειτα, θα αναστηθούν όσοι είναι του Χριστού, εν τη Παρουσία Αυτού. Ξεκάθαρο! Στην Παρουσία Του θα γίνει η Ανάσταση, και όχι νωρίτερα. Μετά, θα είναι το τέλος, και η αρχή της Βασιλείας του Θεού.
Σε άλλη επιστολή του, γράφει:
«Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ’ αυτού. Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας• επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (Ά Θες/κείς, 4: 14-17).
Η Ανάσταση γίνεται στην Παρουσία του Κυρίου. Αναφέρεται «στην» Παρουσία, και όχι γενικά «Παρουσία», διότι αυτή είναι συγκεκριμένη και είναι η Δεύτερη. Ο ίδιος απόστολος, αναφέρει στην «Προς Εβραίους» επιστολή: « [..] ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς διά να σηκώση τας αμαρτίας πολλών, θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν διά σωτηρίαν» (9:28). Εκ δευτέρου προσμένουμε τον Χριστό. Μάλιστα, τότε, στην Β’ Παρουσία γίνεται και η «αρπαγή», προκειμένου να μετέχουν οι πιστοί και στην Ανάληψη του Χριστού. Συνεπώς, λέγοντας «οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον», δεν εννοεί δύο Αναστάσεις που απέχουν χρονικά μεταξύ τους. Ανασταίνονται οι εν Χριστώ κεκοιμημένοι, αρπάζονται με τους ζώντες, ώστε να μετέχουν και της Αναλήψεως του Χριστού, και κατεβαίνουν ένδοξα, ανασταίνοντας ο Κύριος τους πάντες.
Αυτή η αρπαγή έχει την έννοια της Ανάληψης, και της προϋπάντησης του Βασιλέα Χριστού από τον λαό του, την Εκκλησία Του.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αναφέρει:
«Διότι λέγει, θα αρπαγούμε στα σύννεφα, για να συναντήσωμε τον Κύριο στον αέρα, κι έτσι να είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο [..] θα γίνουν κοινωνοί όχι μόνο της Αναστάσεως,αλλά και της Αναλήψεως του Κυρίου και όλης της θεοειδούς ζωής» (ΕΠΕ 8, σελ. 363).
Και ο ιερός Χρυσόστομος ρωτά·
«Ει μέλλει καταβαίνειν, τίνος ένεκεν αρπαγησόμεθα;»
Δηλαδή, αφού θα κατέβει, για ποιο λόγο είναι ανάγκη να αρπαχτούμε;
Και συνεχίζει απαντώντας·
«Τιμής ένεκεν. Και γαρ βασιλέως εις πόλιν εισελαύνοντος, οι μεν έντιμοι προς απάντησιν εξίασιν, οι δε κατάδικοι ένδον μένουσι τον Κριτή».
Δηλαδή, αρπαζόμαστε χάριν τιμής που μας κάνει ο Κύριος. Όπως οι έντιμοι προϋπαντούν τον βασιλιά που έρχεται σε μία πόλη, έτσι και με την αρπαγή, η Εκκλησία προϋπαντεί τον βασιλιά της Ιησού Χριστό που έρχεται ως Κριτής.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, αναφέρει:
«Αλλά είναι η μοναδική και τελική φοβερά κρίσις [..] και θα πορευθούν εκείνοι οι οποίοι έχουν πράξει τα αγαθά εις την ανάστασιν της ζωής, η οποία τώρα κρύβεται εις τον Χριστόν και θα παρουσιαστεί μαζί του αργότερα, ενώ εκείνοι οι οποίοι έχουν πράξει τα κακά θα πορευθούν εις την ανάστασιν της κρίσεως» (ΕΠΕ 5, σελ. 341).
Μία λοιπόν η Ανάσταση, δύο οι κατηγορίες αυτών που ανασταίνονται, και όλα αυτά στην Κρίση.
Αλλά και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τοποθετεί την ανάσταση των πιστών και των ανόμων στην μέλλουσα παλιγγενεσία, στην αναδημιουργία δηλαδή.
«Αν πάλι και κατά την μέλλουσα εκείνη παλιγγενεσία, στην ανάσταση των δικαίων, ανασταίνονται και τα σώματα των ανόμων και αμαρτωλών, αυτό συμβαίνει για να παραδοθούν στον δεύτερο θάνατο [..]» (ΕΠΕ 8, σελ. 259).
Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:
« [..] κατά την ώρα της συντέλειας των όλων που περιμένομε. Τότε και ο κόσμος των φαινομένων, όπως ο άνθρωπος, θα πεθάνει και πάλι θα αναστηθεί νέος από το γερασμένο, κατά την ανάσταση που προσδοκούμε σύντομα» (Τ. Φ 14, σελ. 93).
Δηλαδή, η αναδημιουργία του ανθρώπου και της κτίσης όλης, η ανάσταση, θα γίνει την συντέλεια, ή αλλιώς, την εσχάτη ώρα που είπε παραπάνω και ο Κύριος.
Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, αναφέρει:
«Επίσης παραδεχόμαστε και περιμένουμε ότι ο Κύριος θα έλθει από τους ουρανούς επάνω σε νεφέλες. Τότε θα ηχήσουν οι αγγελικές σάλπιγγες. Πρώτα θα αναστηθούν όσοι πέθαναν πιστοί στον Χριστό. Μετά οι πιστοί που θα ζουν τότε, θα αρπαχθούν μέσα σε νεφέλες [..]αυτήν την Παρουσία του Κυρίου τη γνώριζε ο Εκκλησιαστής [..]» (15η Κατήχηση).
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.