kantonopou’s blog

ΚΥΠΡΟΣ – Δραματική έκκληση προς τις σημαντικές προσωπικότητες, τους αρχηγούς Κρατών, Εκκλησιών, τους πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και τους ανθρώπους των Επιστημών, του Πολιτισμού, της Τέχνης και του Τύπου που συμμετείχαν στη Συνάντηση για την Ειρήνη, απηύθυνε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β’, ούτως ώστε να ασκήσουν την επιρροή τους προς τις κυβερνήσεις των χωρών τους και στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων, «για να αποδοθεί και σ? εμάς δικαιοσύνη και να εδραιωθεί η ειρήνη στον πολύπαθο αυτό τόπο». Μιλώντας στο πλαίσιο της μεγαλειώδους τελετής λήξης της 22ης Παγκόσμιας Συνάντησης με τίτλο «Ο Πολιτισμός της Ειρήνης: Θρησκείες και Πολιτισμοί σε Διάλογο», ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ανέφερε χαρακτηριστικά: «απευθυνόμαστε στον ανθρωπισμό όλων. Κάνουμε έκκληση στα θρησκευτικά αισθήματά σας. Εξασκήστε την επιρροή σας, όπου μπορείτε».  «Δεν επιδιώκουμε να αδικηθεί κανένας», επεσήμανε. «Η ειρήνη, όπως την προσδιορίσαμε αυτές τις μέρες, σημαίνει τη συνύπαρξη της ελευθερίας του ενός, με την ελευθερία όλων των άλλων». «Είμαστε σίγουροι ότι δεν θα κωφεύσετε σ? αυτή την παράκλησή μας. Γι? αυτό και σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων. Εξάλλου, είναι το πάθος και ο πόθος σας για την ειρήνη που σας ώθησαν να έλθετε εδώ, παρά την ταλαιπωρία του ταξιδιού και τις αυξημένες υποχρεώσεις σας», πρόσθεσε. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, αναφερόμενος στις εργασίες της Συνάντησης σημείωσε ότι «με την κατάθεση γνώσεων και εμπειρίας, απόσταγμα μελέτης και τρόπου ζωής, από σοφούς θρησκευτικούς, αλλά και πνευματικούς Ηγέτες, εμπλούτισαν τον τρόπο σκέψης μας. Άνοιξαν νέους ορίζοντες στη διάνοιά μας για τα κρίσιμα προβλήματα του κόσμου και λέπτυναν τα αισθητήριά μας απέναντι στον πόνο και στην αδικία στις κοινωνίες μας». «Κλείνοντας το Συνέδριό μας με αυτήν την τελετή λήξης, συνειδητοποιούμε την ευθύνη μας για την εμπέδωση της ειρήνης στη γη και την επικράτηση της δικαιοσύνης και της ελευθερίας σε όλους τους λαούς». «Ζούμε πράγματι σε μια κρίσιμη εποχή», ανέφερε ο Μακαριώτατος. «Από το 1945, όταν εμφανίστηκαν τα πυρηνικά όπλα, η ανθρωπότητα εισήλθε σε μια καινούρια περίοδο της ιστορίας της, σε μια πυρηνική εποχή. Για πρώτη φορά στην ιστορία βρισκόμαστε σε θέση να αφανίσουμε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γι? αυτό και δεν εκπλήττεται κανείς που οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες μιλούν και νοσταλγούν την ειρήνη». Υποστήριξε, επίσης, ότι «ο αγώνας για την ειρήνη έχει θετικά αποτελέσματα. Φέρνει τους ανθρώπους πλησιέστερα μεταξύ τους και τους βοηθεί να καταλάβουν καλύτερα ο ένας τον άλλον, να συλλάβουν βαθύτερα τα προβλήματα της ανθρωπότητας και να αντιμετωπίσουν κάθε δυσκολία με ένα νέο αίσθημα ευθύνης. Κάθε άνθρωπος, παλεύοντας για την ειρήνη, βιώνει μιαν πνευματική ανακαίνιση της ύπαρξής του, τον σκοπό της ζωής του». Πρόσθεσε ότι «ο αγώνας για ειρήνη, και κατ? ακολουθία για δικαιοσύνη, αδελφοσύνη και ελευθερία, δεν έχει ούτε όρια, ούτε σύνορα ούτε και ομολογιακούς ή θρησκειακούς περιορισμούς. Αυτός ο αγώνας ενώνει όλους τους ανθρώπους σε ένα κοινό σκοπό. Είναι αυτός ο σκοπός που ένωσε όλους εμάς αυτό το τριήμερο: Χριστιανούς, Μουσουλμάνους, Εβραίους, Ινδουιστές, Βουδιστές, ανθρώπους κάθε θρησκείας. Μπορεί να μην πιστεύουμε στον ίδιο Θεό, μπορεί ακόμη και οι Χριστιανοί να μην προσδίδουμε τις ίδιες ιδιότητες σ? Αυτόν – και η συνάντησή μας αυτή δεν ισοπεδώνει κανενός την πίστη, ούτε και οδηγεί σε κανενός είδους συγκρητισμό – ως άνθρωποι, όμως, «της αυτής κοινωνούμεν φύσεως» και έχουμε τις ίδιες ευαισθησίες για τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας». «Στις μέρες μας, που ο κόσμος με την εύκολη διακίνηση ανθρώπων κάθε φυλής και χρώματος σε όλη την υφήλιο και με τα υπάρχοντα Μέσα Επικοινωνίας έγινε μια γειτονιά, τώρα που οι χώρες και οι πόλεις μας έγιναν πολυπολιτισμικές, δεν δικαιολογείται παραγνώριση της ειρήνης. Αυτή η γνωριμία των λαών πρέπει να καταλήγει σε κατανόηση και σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, σε εμπέδωση της πραγματικής ειρήνης», σημείωσε. «Είναι γι? αυτό που και εμείς εδώ στην Κύπρο νιώθουμε αφόρητη την αδικία με την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας», τόνισε ο Κύπρου Χρυσόστομος. «Στον 21ο αιώνα, όταν η Ευρώπη ενώνεται, τη Λευκωσία τη χωρίζει τείχος κατοχής. Όταν παντού καταργούνται οι θεωρήσεις διαβατηρίων, και ο καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαθίσταται σ? όποια χώρα θέλει, εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα επιστροφής στα σπίτια και στις περιουσίες μας, απ? όπου διωχτήκαμε με τη βία. Όταν ο εποικισμός θεωρείται έγκλημα πολέμου από όλο τον πολιτισμένο κόσμο, η Τουρκία προβαίνει ανενόχλητη σ? ένα βάρβαρο εποικισμό τη γης μας. Και όταν η ανθρωπότητα σεμνύνεται για την πολιτιστική της κληρονομιά, τα έργα των προηγούμενων γενεών, 500 και πλέον ναοί μας, φρούρια και θέατρα που μαρτυρούν τη συνεχή παρουσία μας στην Κύπρο για 35 αιώνες, καταστρέφονται συστηματικά». «Μπορεί να υπάρξει ειρήνη κάτω από αυτές τις συνθήκες; Γι? αυτή την ειρήνη μιλήσαμε αυτές τις μέρες;», διερωτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος. Ο ιδρυτής της κοινότητας του Αγίου Αιγιδίου Ανδρέας Ρικάρντι, στην ομιλία του, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην Παγκόσμια οικονομική κρίση και τις συνέπειές της, στον πλούτο των λίγων και τη φτώχεια, στους πολέμους, τη βία και την απόγνωση. Αναφερόμενος στην Κύπρο μας, ευχήθηκε να επανέλθουν, σύντομα  και σ? αυτή τη γη η δικαιοσύνη και η ειρήνη.Στη συνέχεια, ευχαρίστησε «το λαό της Κύπρου για τη ζεστή φιλοξενία και ιδιαίτερα τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο τον Β΄, ο οποίος επιθυμούσε έντονα τη διεξαγωγή της συνάντησης αυτής και γενναιόδωρα την υποστήριξε με τις προσπάθειές του. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο, κ. Δημήτρη Χριστόφια και την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μακάρι αυτή η προσευχή για την ειρήνη να σημάνει την αρχή μιας νέας εποχής για την Κύπρο, αυτή την όμορφη και τραυματισμένη γη, το τελευταίο μοιρασμένο κομμάτι της Ευρώπης». Αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία αλλά, και οι μαρτυρίες τις οποίες κατέθεσε ενώπιον του πλήθους η, για έξι χρόνια όμηρος, των κολομβιανών ανταρτών και υποψήφια για την προεδρία της Κολομβίας στις εκλογές του 2002, Ινγκρίντ Μπετανκούρ. Πριν από την τελετής λήξης του συνεδρίου, οι διάφορες θρησκευτικές κοινότητες και δοξασίες μαζεύτηκαν σε διάφορα μέρη στο κέντρο της παλαιάς Λευκωσίας, όπου προσευχήθηκαν για την επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο. Ακολούθως, όλοι συγκεντρώθηκαν σε σημείο του δρόμου μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη και μαζί πορεύτηκαν, εν μέσω χειροκροτημάτων από δεκάδες ανθρώπους, προς την πλατεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή λήξης. Η όλη εκδήλωση έκλεισε με την ανάγνωση του ψηφίσματος της 22ης Παγκόσμιας Συνάντησης, το οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει ότι: «η αναζήτηση της δικαιοσύνης, η χρήση του διαλόγου και του σεβασμού για τους αδύναμους είναι τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να οικοδομήσουμε τη νέα παγκόσμια τάξη της Ειρήνης». Υπογραμμίζει ταυτόχρονα ότι: «εδώ στην Κύπρο, όλοι εμείς προσευχόμαστε κάθε αδικία, πόλεμος και κακό, σύντομα να εξαλειφθούν και να αποκατασταθεί η αδελφοσύνη μεταξύ των λαών, αρχής γενομένης απ? αυτό το νησί και να εξαπλωθεί στη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο». Το ψήφισμα καταλήγει με την ευχή «είθε ο Θεός να χορηγήσει στον κόσμο το υπέροχο δώρο της Ειρήνης, μέσα από τις προσευχές όλων των πιστών». Τονίζει ακόμη, ότι «έχουμε καθήκον να οικοδομήσουμε ένα πιο ανθρώπινο κόσμο». Μέσα στην ιδιαίτερα φορτισμένη, συναισθηματικά, ατμόσφαιρα και εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων, τριάντα παιδάκια ανήλθαν στην εξέδρα, στην οποία ευρίσκοντο οι θρησκευτικοί ηγέτες και παρέλαβαν ένα κείμενο μαζί με ένα κλαδί ελιάς και στη συνέχεια, αφού κατήλθαν από τη σκηνή το παρέδωσαν στους πολιτικούς ηγέτες, μεταφέροντας έτσι τα μηνύματα του διαλόγου και της ειρήνης από τους καθοδηγητές της πίστεως στους εντολοδόχους των λαών. Η τελετή έκλεισε με την υπογραφή του ψηφίσματος και το συμβολικό άναμμα κεριών σε φανοστάτη, ενώνοντας έτσι τις μικρές φλογίτσες των κεριών στην φλόγα της αγάπης, της συνδιαλλαγής, της ενότητας και της Ειρήνης. Μπορεί, βέβαια, τα φώτα της δημοσιότητας και της προβολής να έσβησαν, η φλόγα όμως αυτή των μηνυμάτων  της 22ης Παγκόσμιας Συνάντησης θα σιγοκαίει τις καρδιές όλων, ευελπιστώντας ότι σύντομα θα μεσουρανήσει ο Πολιτισμός της  Ειρήνης. Μια ελπίδα, που για τη μικρή μας πατρίδα έχει μεγαλύτερη σημασία. Γιατί στον τόπο μας, όπως διαπίστωσαν και οι εκατοντάδες μετέχοντες στη Συνάντηση, δεν βασιλεύει η Ειρήνη και η Δικαιοσύνη. Η κατοχή συνεχίζει την παράνομη δράση της και η πολιτιστική μας κληρονομιά, κληρονομιά του κόσμου και της οικουμένης ολόκληρης, λεηλατείται και καταστρέφεται από τον Τούρκο εισβολέα, τις περισσότερες φορές, μάλιστα, κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα των αρχόντων και των ισχυρών του κόσμου τούτου. Ο σπόρος που ρίχτηκε στην γη και στις καρδιές των ανθρώπων, μέσα από τον διάλογο για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, με τη συμμετοχή της Κυπριακής Εκκλησίας στην Παγκόσμια αυτή Συνάντηση και η κραυγή αγωνίας του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου, ευελπιστούμε ότι θα βλαστήσει σύντομα και θα δώσει καρπούς.    Πηγή :http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1929