Κυριακή της Σαμαρείτιδος
Συγγραφέας: kantonopou στις 12 Μαΐου, 2012
Κυριακή της Σαμαρείτιδος. Ευαγ. ανάγν.: Ιωάν., Δ΄, 5-42.
«Η σημερινή εορτή ορίστηκε να εορτάζεται στην εβδομάδα αυτή της Μεσοπεντηκοστής, επειδή ο Χριστός και στην παρούσα εορτή, όπως και κατά τη Μεσοπεντηκοστή, ξεκάθαρα ονομάζει τον εαυτό Του Μεσσία. Η λέξη Μεσσίας σημαίνει Χριστός (δηλ. χρισμένος ή αλειμμένος με λάδι). Στα εβραϊκά η λέξη Μεσσά σημαίνει το λάδι.
Ακόμη θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σημερινή εορτή έχει κάποια σχέση και με την εορτή της περασμένης Κυριακής: Σ’ εκείνη ο Χριστός θαυματούργησε μπροστά στην κολυμπήθρα. Στη σημερινή ο Χριστός ενεργεί δίπλα στο πηγάδι που έφτιαξε ο Ιακώβ και το χάρισε σαν κληρονομιά στο γιο του, τον Ιωσήφ. Εκείνη η περιοχή ήταν πραγματικά εξαιρετική. Εκεί κοντά βρισκόταν το όρος Σομώρ, όπου οι Σαμαρείτες είχαν χτίσει πολλές πόλεις.
Ο Χριστός, λοιπόν, έφθασε στην πόλη Συχάρ, εκεί όπου είχε κατοικήσει παλιά ο Ιακώβ μαζί με τη θυγατέρα του Δείνα και τα άλλα παιδιά του. Εκεί ο Συχέμ, ο γιος του Εμμώρ, ο Χορραίος γοητεύτηκε από τη Δείνα και την βίασε. Εξ αιτίας της προσβολής αυτής κατά της τιμής της αδελφής τους, τ’ αδέλφια της αγανάκτησαν. Μπήκαν ξαφνικά μέσα στην πόλη και σκότωσαν όλους τους κατοίκους, μαζί με το Συχέμ και τον πατέρα του τον Εμμώρ. Εκεί, λοιπόν, κατοίκησε ο Ιακώβ κι άνοιξε το πηγάδι αυτό.
Αυτό το όρος στην αρχή το κατοικούσαν οι Ισραηλίτες κι όχι οι Σαμαρείτες. Οι Ισραηλίτες όμως αυτοί απομακρύνθηκαν απ’ τον αληθινό Θεό, όταν ήταν βασιλιάς τους ο Φακεέ. Τότε τους επιτέθηκαν δυο φορές οι Ασσύριοι, τους νίκησαν κι αναγκάσθηκαν να πληρώνουν φόρους.
Όταν ήταν βασιλιάς τους ο Ωσηέ… συμμάχησαν με τους Αιγυπτίους και δεν έδωσαν τους φόρους στους Ασσυρίους. Όταν το έμαθε αυτό ο βασιλιάς των Ασσυρίων…, πολιόρκησε πάλι τις πόλεις τους, τους νίκησε και τους υποχρέωσε να κατοικήσουν στη Βαβυλώνα. Στην περιοχή που κατοικούσαν αυτοί οι Ισραηλίτες έβαλε να κατοικήσουν άλλα έθνη που λάτρευαν τα είδωλα. Τότε ο Θεός έστειλε λιοντάρια που θανάτωναν τους νέους αλλοεθνείς κατοίκους. Όταν το έμαθε αυτό ο βασιλιάς των Ασσυρίων, ζήτησε να μάθει την αιτία. Του είπαν, λοιπόν, ότι συμβαίνει το μεγάλο αυτό κακό, επειδή οι νέοι κάτοικοι δε σέβονται τον αληθινό Θεό.
Έστειλε τότε ο βασιλιάς των Ασσυρίων κι έφεραν από την εξορία έναν από τους ιερείς των Εβραίων, για να διδάξει τους νόμους του Θεού στους κατοίκους που είχε εγκαταστήσει στα περίχωρα του όρους Σομώρ… Εκείνοι τότε αμέσως εγκατέλειψαν την ειδωλολατρία, αν και κράτησαν ορισμένα στοιχεία της: Συγκεκριμένα, δέχτηκαν απ’ τη θρησκεία των Εβραίων μόνο τα βιβλία του Μωϋσή, δηλαδή την Πεντάτευχο… κι απέρριψαν τους Προφήτες και τα υπόλοιπα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτοί, λοιπόν, οι πρώην ειδωλολάτρες, ονομάσθηκαν Σαμαρείτες από το βουνό Σομώρ.
Οι Ιουδαίοι, όταν επέστρεψαν από την αιχμαλωσία, προσπάθησαν να πείσουν τους Σαμαρείτες να δεχτούν όλα τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά οι Σαμαρείτες αρνήθηκαν. Για το λόγο αυτό, επειδή δηλαδή κρατούσαν μερικά ειδωλολατρικά στοιχεία κι επειδή δεν παραδέχονταν ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη, οι Ιουδαίοι τους θεωρούσαν μολυσμένους… Γι’ αυτό και το Χριστό πολλές φορές Τον αποκαλούσαν Σαμαρείτη, επειδή τάχα όπως εκείνοι, έτσι κι Αυτός, άλλα δεχόταν και άλλα απέρριπτε από το Νόμο.
Έρχεται, λοιπόν, ο Χριστός στην κώμη Συχάρ και, επειδή ήταν κουρασμένος απ’ την πεζοπορία, κάθισε να ξεκουραστεί… Οι Μαθητές είχαν πάει στην πόλη ν’ αγοράσουν κάτι για φαγητό. Εκείνη την ώρα, λοιπόν, έρχεται μία γυναίκα απ’ την κωμόπολη, για να βγάλει νερό απ’ το πηγάδι. Ο Ιησούς της ζητάει να πιει λίγο νερό. Αυτή αμέσως Τον γνώρισε και από τη φωνή και από τα ρούχα που φορούσε ότι ήταν Ιουδαίος. Του απαντάει, λοιπόν, ότι δεν έχουν καμιά επικοινωνία οι Σαμαρείτες με τους Ιουδαίους. Ο Χριστός με τη συζήτηση οδηγεί τη σκέψη της σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο, κάνοντας λόγο για το πνευματικό νερό που έχει στη διάθεσή Του… Η γυναίκα χωρίς να έχει εννοήσει τα λόγια Του, του ζητάει λίγο απ’ αυτό το παράξενο νερό. Τότε ο Χριστός της λέει να φωνάξει τον άνδρα της, θέλοντας να της δείξει ότι τα λόγια Του, για να γίνουν κατανοητά, χρειάζονται περισσότερη φρόνηση (ανδρικό φρόνημα). Αυτή απαντά ότι δεν έχει άνδρα… Εν τω μεταξύ η γυναίκα… Τον ονομάζει προφήτη. Αρχίζει σιγά-σιγά να Τον εμπιστεύεται…
Όταν τελείωσε η συζήτηση ήλθαν οι Μαθητές κι απόρησαν με την συγκατάβαση του Διδασκάλου να ομιλεί με μία γυναίκα. Κι επειδή ήταν κουρασμένος από την οδοιπορία και τον καύσωνα, Τον παρακαλούσαν να φάγει. Αυτός όμως άρχισε να συνομιλεί μαζί τους για μία αλλιώτικη τροφή, για το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων…
Αυτή η γυναίκα ύστερα απ’ την συνάντησή της με το Χριστό ονομάστηκε Φωτεινή. Έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου επί Νέρωνος… μαζί με τα επτά παιδιά της…
Το στόμιο εκείνου του πηγαδιού ο μεγάλος βασιλιάς και άγιος, ο Ιουστινιανός, το μετέφερε απ’ τη Συχάρ στην Κωνσταντινούπολη στο ναό του Θεού Λόγου, στην Αγία Σοφία, και το έβαλε στο πηγάδι που υπήρχε στην αυλή της. Επίσης μετέφερε και την πέτρα όπου κάθισε ο Χριστός και συνομιλούσε με τη Σαμαρείτιδα… Αυτά θεράπευσαν πλήθος ασθένειες…». Αμήν.
Διαλεχτός
http://www.panagiaepiskepsi.gr/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.