kantonopou’s blog

Με Δελτίο Τύπου και  Επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας, Ευριπίδη Στυλιανίδη ,  ο Συνήγορος του Πολίτη, αναφέρεται  στο θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών. 

-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
-ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΥΠΕΠΘ
-ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΕΓΚΥΚΛΙΩΝ ΥΠΕΠΘ (1) (2) (3)

   TA ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΘΟΥΝ

1.  «Επειδή ωστόσο νεότερη εγκύκλιος του ΥΠ.Ε.Π.Θ. (η φ12/977/109744/Γ1/26.8.2008), με θέμα «Απασχόληση μαθητών» προκάλεσε σύγχυση σχετικά με το ποιοι δικαιούνται να υποβάλλουν την παραπάνω δήλωση, οδηγώντας μάλιστα ορισμένους σε παρερμηνεία του ίδιου του περιεχομένου της απαιτούμενης δήλωσης» 2. « Η δυνατότητα απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης δεν αναιρεί τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σχολείο. 3.  «Επιβάλλεται ωστόσο να υπάρχει, όσο το μάθημα των Θρησκευτικών θα διατηρεί τον ομολογιακό χαρακτήρα που προβλέπει η οικεία νομοθεσία. Δεδομένου, συνεπώς, του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό η απαλλαγή για λόγους συνείδησης να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος. Δικαίωμα δε απαλλαγής από το μάθημα αυτό δεν έχουν μόνο οι «αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι», αλλά όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, όταν οι γονείς τους ή οι ίδιοι -όταν είναι ενήλικοι-επικαλούνται λόγους συνείδησης με υπεύθυνη τους δήλωση .» 4.  «Επιτρέψτε μας να σας θυμίσουμε ότι ήδη από το 2002 ο Συνήγορος του Πολίτη είχε επισημάνει ότι το γενικό πλαίσιο προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας επιβάλλει το να μην συνοδεύεται η απαλλαγή από οιαδήποτε έμμεση κύρωση ή επαχθή προϋπόθεση. Ως επαχθής προϋπόθεση θα μπορούσε να εκληφθεί η απαίτηση αποκάλυψης των θρησκευτικών πεποιθήσεων του μαθητή. Η τότε ισχύουσα εγκύκλιος (Γ2/8904/29.11.95), απαιτούσε ρητή επιλογή μεταξύ τριών ιδιοτήτων («άθρησκος» ή «ετερόδοξος» ή «ετερόθρησκος»), οι οποίες ενέχουν μερική αποκάλυψη θρησκευτικών πεποιθήσεων. Το άρθρο 16 παραγρ. 2 του Συντάγματος δημιουργεί υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση, όχι όμως και υποχρέωση των πολιτών να την δέχονται, εφόσον το μάθημα των Θρησκευτικών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διατηρεί ομολογιακό χαρακτήρα. Το δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει, συνεπώς, να αναγνωρισθεί σε όλους τους μαθητές, εφόσον οι ίδιοι (όταν είναι ενήλικοι) ή οι γονείς τους για λογαριασμό τους ζητούν απαλλαγή από το μάθημα, επικαλούμενοι λόγους συνείδησης. Η συνταγματική κατοχύρωση επικρατούσης θρησκείας δεν σημαίνει ότι η ιδιότητα του μαθητή ελληνικού σχολείου αποτελεί άνευ άλλου τινός τεκμήριο (έστω και μαχητό) θρησκευτικών πεποιθήσεων.»  5.  «Προσπαθώντας να διευκολύνει τους διευθυντές των σχολικών μονάδων στην ορθή εφαρμογή του νόμου, ο Συνήγορος του Πολίτη επικοινώνησε μαζί τους, καθώς και με εσάς υποδεικνύοντας το πρόβλημα και επιχειρώντας να συμβάλει στην επίλυση του. Σε κάποιες μονάδες το πρόβλημα επιλύθηκε κατόπιν κατανόησης και εφαρμογής των σχετικών εγκυκλίων από τους διευθυντές των μονάδων.
Ωστόσο, η συνεχιζόμενη παραλαβή νέων αναφορών από γονείς μαθητών που αντιμετωπίζουν την άρνηση εκ μέρους διευθυντών· σχολικών μονάδων να απαλλάξουν τους μαθητές τους χωρίς δήλωση θρησκεύματος επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με μεμονωμένες παρεμβάσεις.»  6. «Την αποσαφήνιση του περιεχομένου της 3ης εγκυκλίου με αντικατάσταση του χαρακτηρισμού «μη ορθόδοξοι μαθητές, δηλ. οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι» από το «απαλλασσόμενοι μαθητές».> Την ενημέρωση όλων των διευθυντών σχολικών μονάδων για το περιεχόμενο των δύο εγκυκλίων που προηγήθηκαν και οι οποίες, όπως διαπιστώσαμε, δεν είναι εις γνώση πολλών ες αυτών, έτσι ώστε να εφαρμόζεται ορθά η κείμενη νομοθεσία..»

   ΣΧΟΛΙΑ  ΑΚΤΙΝΩΝ :  
1. Ο  Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) επισημαίνει την σύγχυση  που προκάλεσαν οι τρεις εγκύκλιοι του  καλοκαιριού.  2.  Είναι δυνατόν η  δυνατότητα απαλλαγής  όλων των μαθητών  να μην αναιρεί τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σχολείο; Το να επικαλούνται  όλοι “λόγους συνείδησης ” ακόμα και οι Ορθόδοξοι δεν είναι αντιφατικό; Τι προσωπικότητες  διαπλάθει το σχολείο, σχιζοφρενικές  και  με αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές ; Το μάθημα  εκπληρώνει παιδαγωγικούς και όχι εκκλησιαστικούς σκοπούς.  Γι΄ αυτό και η απαλλαγή από το μάθημα  εσφαλμένα θεωρείται ως προστασία της συνειδήσεως και της ανεξιθρησκίας των μαθητών .Τα παιδιά με βάση τις Οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, διδάσκονται  το φαινόμενο της θρησκείας, με ιδιαίτερη βαρύτητα στον υπαρκτό θρησκευτικό πολιτισμό και παράδοση της χώρας. Είναι το μάθημα που μαζί με την Ιστορία, βεβαιώνει την αδιάκοπη ιστορική συνέχεια μας.  Στο  Σύνταγμα αναφέρει ότι σκοπός και στόχος της εκπαίδευσης είναι: η«ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και η διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.» ΑΡΘΡΟ 16 π. 2.  Πως θα αναπτύξουν θρησκευτική συνείδηση και θα γίνουν υπεύθυνοι πολίτες με όλη αυτή την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά προς το σχολείο την κοινωνία και τον ίδιο τους τον εαυτό;  3.  Ο Συνήγορος του Πολίτη αναφέρει  ότι όσο το μάθημα των Θρησκευτικών θα διατηρεί τον ομολογιακό χαρακτήρα επιβάλλεται να υπάρχει και η δυνατότητα απαλλαγής. Στέλνει δηλαδή το μήνυμα για αντικατάσταση του μαθήματος με  θρησκειολογία. Η μετατροπή όμως  του μαθήματος σε  θρησκειολογία θα οδηγήσει στην πλήρη κατάργησή του. Αποχρωματισμένο ομολογιακά το μάθημα δεν εκπληρώνει και τους σκοπούς του που είναι η  κατανόηση της ιστορικής και κοινωνικής μας ζωής. Η αποδοχή  του Θρησκειολογικού μαθήματος σημαίνει :α) μη εκπλήρωση των σκοπών της παιδείας , β) μείωση ωρών διδασκαλίας για να χωρέσουν και άλλα μαθήματα όπως λένε π.χ. Σεξουαλική αγωγή , γ) δυνατότητα  διδασκαλίας και σε άλλες ειδικότητες  κ.α.   4. Για ποιόν πιστό  ανεξαρτήτου  ομολογίας και δόγματος θα μπορούσε να εκληφθεί ως επαχθής προϋπόθεση η  αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων του;  Σήμερα σε ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει κίνδυνος από την αποκάλυψη των Θρησκευτικών πεποιθήσεων; Αυτές οι αντιλήψεις είναιακρότητες της πολυπολιτισμικότητας και θεωρούνται ακραίες ιδέες , οι οποίες θέλουν να γκρεμίσουν τις αξίες και την ιδεολογία της πλειοψηφίας στο όνομα διαφόρων μειοψηφιών. Ο όρος επικρατούσα θρησκεία σημαίνει πίστη της πλειοψηφίας του πληθυσμού μιας χώρας  η οποία θα πρέπει να γίνεται σεβαστεί από όλους . Πίσω από τις νομοθεσίες και τα Συντάγματα υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν ανθρωπιστικά και παιδαγωγικά θεμέλια, όπως η  διδασκαλία του χριστιανισμού.   5. Ο Συνήγορος του Πολίτη  όπως αναφέρει  επικοινωνεί  με  διευθυντές  σχολικών μονάδων και υποδεικνύει την ορθή εφαρμογή του νόμου. Με κάθε σεβασμό προς το θεσμικό ρόλο του Συνηγόρου του Πολίτη,  λέμε ότι δεν είναι υπεράνω του Συντάγματος και των νόμων του κράτους , ώστε να επιβάλλει τις δικές του απόψεις σε θέματα εθνικής συνείδησης και θρησκευτικής αγωγής. Θεσμοθετημένος επιστημονικός σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας για τέτοια θέματα είναι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και όχι ο Συνήγορος του Πολίτη .  Τότε γιατί να εκλέγονται οι υπεύθυνες κυβερνήσεις και γιατί να ψηφίζονται τα Συντάγματα και οι νόμοι του κράτους; . O Συνήγορος αναφέρει ότι «σε κάποιες μονάδες το πρόβλημα επιλύθηκε κατόπιν κατανόησης και εφαρμογής των σχετικών εγκυκλίων από τους διευθυντές των μονάδων». Δηλαδή  με παρέμβαση του Συνηγόρου κάποιες  σχολικές μονάδες  έδωσαν απαλλαγές και σε ορθόδοξους μαθητές;  Όλες  αυτές οι απαλλαγές δεν είναι παράνομες γιατί αγνόησαν εκτός των άλλων και  την υπ. αριθμ. Γ2/12907/08-02-2005 εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ ; H  εγκύκλιος προβλέπει η κατάθεση της δήλωσης απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών να γίνεται εντός πέντε ημερών από της ενάρξεως των μαθημάτων. Εφαρμόσθηκαν οι νόμοι της πολιτείας  ή  μήπως ο Συνήγορος του Πολίτη και κάποιοι  Διευθυντές δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο μόνο για απαλλαγές ;   Η εγκύκλιος αναφέρει: «Διευκρινίζουμε ότι επειδή η καθυστερημένη κατάθεση της δήλωσης θα δημιουργούσε προβλήματα, εάν γινόταν μετά την κατάθεση βαθμολογίας από τον διδάσκοντα το μάθημα καθηγητή και επειδή άλλες διατάξεις που αφορούν απαλλαγές από τη διδασκαλία μαθημάτων (Γυμναστική Π.Δ. 104/79) ορίζουν ότι η κατάθεση των δικαιολογητικών γίνεται εντός πέντε ημερών από της ενάρξεως των μαθημάτων εκτός από τις περιπτώσεις ξαφνικού συμβάντος, θεωρείται σκόπιμο το αίτημα για την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών να γνωστοποιείται στη Διεύθυνση του σχολείου με την έναρξη της διδασκαλίας των μαθημάτων» Γ2/12907/08-02-2005 ΥΠ.Ε.Π.Θ   6. Το ερώτημα  είναι γιατί σε πολλά σχολεία  άργησαν… να φτάσουν ή δεν έφτασαν καθόλου  οι τρεις εγκύκλιοι του υπουργείου  για  ενημέρωση όλων των διευθυντών σχολικών μονάδων για να μην υπάρχει μεγάλο πρόβλημα; Για όλα αυτά  πρέπει οι  δηλώσεις του Υπουργού  για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών να γίνουν νόμος (εγκύκλιος) του κράτους. Το ΥΠΕΠΘ  πρέπει τώρα να εκδώσει μία νέα τέταρτη εγκύκλιο, η οποία θα ορίζει ότι οι ορθόδοξοι μαθητές διδάσκονται υποχρεωτικά το μάθημα, ενώ οι απαλλασσόμενοι ετερόθρησκοι καί αλλόδοξοι να παρακολουθούν υποχρεωτικά σε άλλη αίθουσα εναλλακτικό μάθημα (Θρησκειολογία ή άλλο ) από καθηγητή θεολόγο, στο οποίο και θα αξιολογούνται.

   Πηγή :http://aktines.blogspot.com/