Αρχεία για ΨΥΧΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ – ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ
Πώς μπορεί η οικογένεια να βοηθήσει ένας μέλος της με σχιζοφρένεια
Η βελτίωση της νόσου της σχιζοφρένειας συνδέεται άμεσα με την ενεργό συμμετοχή του οικογενειακού περιβάλλοντος στη ζωή του σχιζοφρενούς ασθενούς. Τα μέλη της οικογένειας μπορούν να διευκολύνουν τις δυσκολίες αυτής της σοβαρής ψυχικής ασθένειας με τρόπους που άνθρωποι εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος αδυνατούν να κατανοήσουν.
Η οικογένεια μπορεί να βρίσκεται σε στενή επαφή με τον πατέρα, μητέρα, αδελφή ή αδελφό που έχει διαγνωσθεί με σχιζοφρένεια και με αυτό τον τρόπο έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν τη συμπεριφορά του ασθενούς. Εφόσον γνωρίζουν αυτό το μέλος, μπορούν να εξακριβώσουν και τα αίτια της αρνητικής συμπεριφοράς του. Αυτή η κατανόηση τους επιτρέπει να συμμετέχουν μέσα στο οικογενειακό σύστημα ακόμα και πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα.
Ο ψυχωτικός κατακερματισμός του σχιζοφρενούς ασθενούς, μπορεί να προκύψει οποιαδήποτε στιγμή, ειδικά όταν δέχεται ερεθίσματα από το εξωτερικό περιβάλλον και τον υλικό κόσμο.Τα μέλη της οικογένειας βρίσκονται σε θέση να αναγνωρίσουν την επιδείνωση του σχιζοφρενούς μέλους, αν ζουν μαζί του. Το γεγονός ότι βρίσκονται σε θέση να ελέγξουν τη φαρμακευτική αγωγή για παράδειγμα είναι μια θετική άποψη της αποτελεσματικής διαχείρισης της διανοητικής ασθένειας του ασθενή και ο έλεγχος γίνεται πιο πιθανός αν το μέλος της οικογένειας ζει κοντά στο άτομο που πάσχει από σχιζοφρένεια. Να σημειωθεί ότι ο ασθενής θα μπορούσε επίσης να βοηθηθεί αν ζει ανεξάρτητα, παρόλο που το αποτέλεσμα θα ήταν οι στενές σχέσεις με τα μέλη της οικογένειάς του να γίνονται συμβιβαστικές.
Ακόμα και όταν τα μέλη της οικογένειας δεν ζουν με τον ασθενή, οι συχνές επισκέψεις σε αυτόν έχουν πολλά οφέλη. Ανάμεσα στις ίσως λιγοστές σχέσεις με άλλους ανθρώπους που έχει ο ασθενής, η οικογένειά του είναι αυτή που κατανοεί τη συνέχεια της ζωής, σε σχέση με το πριν και το μετά την εμφάνιση της διανοητικής του ασθένειας. Παρόλο που είναι ενοχλητικό να γίνεσαι μάρτυρας των μεταπτώσεων της συμπεριφοράς του σχιζοφρενούς ασθενούς, τα μέλη της οικογένειας μπορούν να τον βοηθήσουν με αμέτρητους τρόπους. Αυτό συμβαίνει γιατί παρά τις αφύσικες μεταπτώσεις της συμπεριφοράς του ασθενούς, τα μέλη της οικογένειας θα μπορούσαν να τον στιγματίσουν σε μικρότερο βαθμό.
Ένας άλλος τρόπος για να βοηθήσει η οικογένεια το μέλος της που πάσχει από σχιζοφρένεια, είναι να το βοηθήσει να ζητήσει αξιόπιστη ψυχιατρική βοήθεια. Επίσης, οι οικογένειες μπορούν να παρέμβουν στις κρίσεις. Οι συγγενείς γνωρίζουν πότε ο ασθενής είναι επικίνδυνος για τον εαυτό του, για τους άλλους ή πότε δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του. Οι συγγενείς προσφέρουν πολύτιμη λειτουργία σ’ αυτό το σημείο.
Επιπροσθέτως, οι ασθενείς με σχιζοφρένεια υποφέρουν από ακραία αισθήματα απομόνωσης και αυτοκαταστροφής. Η οικογένεια βοηθά στη μείωση της ζημιάς που μπορεί να προκληθεί στον ασθενή από τον ίδιο του τον εαυτό. Το πιο σημαντικό είναι ότι η οικογένεια μπορεί να τον κάνει να νιώθει αγαπητός, αποδεκτός και σημαντικός.
Ο στιγματισμός του ασθενούς
Κυρίως λόγω του στιγματισμού τους, οι σχιζοφρενείς ασθενείς νιώθουν ιδιαίτερα αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης, τα τραυματικά αποτελέσματα αυτού του στιγματισμού σχετικά με την ψυχική ασθένεια, μειώνονται από την αποδοχή εκ μέρους των μελών της οικογένειας του ασθενούς, παρόλο που αυτό δεν είναι εύκολο. Η μεταμόρφωση του ψυχικά ασθενούς από κάποιον που φαινομενικά είναι ψυχολογικά υγιής σε άτομο που χαρακτηρίζεται “σχιζοφρενής”, σημαίνει ότι το άτομο μεταμορφώνεται σε κάποιον αγνώριστο. Ο αγώνας για να αποδεχτεί τον ίδιο του τον εαυτό και να είναι αποδεκτός και από τους άλλους ως άτομο με σοβαρή ψυχική ασθένεια είναι τρομακτικός για τον άνθρωπο αυτόν. Είναι πολύ μεγάλος ο θυμός και η στενοχώρια που σχετίζονται με το ξεκίνημα σοβαρών και χρόνιων διανοητικών ασθενειών και για τον σχιζοφρενή ασθενή αλλά και για την οικογένειά του.
Τα μέλη της οικογένειας μπορούν να παρακάμψουν αυτό που θεωρείται τραγωδία για το προβληματικό άτομο και για τους ίδιους, εκπαιδεύοντας τον εαυτό τους σχετικά με την ψυχική ασθένεια και την διάγνωση της σχιζοφρένειας. Οι δυσκολίες του σχιζοφρενούς ασθενούς και οι επακόλουθες δυσκολίες της οικογένειας να αντιμετωπίσουν τη διάγνωση μπορεί να φαίνονται ισόβια δέσμευση εξαιτίας της χρόνιας φύσης της ασθένειας. Επίσης, τα προβλήματα του σχιζοφρενούς είναι κυκλικά: η βιοχημεία προκαλεί ακουστικές παραισθήσεις, φωνές που κανένας άλλος δεν ακούει, οδηγεί στο στιγματισμό και ο στιγματισμός οδηγεί τον ασθενή στην ψυχολογική και σωματική απομάκρυνση από τους άλλους. Έτσι ο ασθενής στρέφεται περισσότερο στον εαυτό του και στις σκέψεις του, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί στην απομόνωση.
Ο ασθενής παρεκτρέπεται και η οικογένεια ενδέχεται να μην καταλαβαίνει αυτή τη συμπεριφορά, η οποία οδηγεί τον σχιζοφρενή σε αποξένωση καθώς φοβάται ότι κανένας δεν τον καταλαβαίνει, ούτε ο ίδιος του ο εαυτός. Αυτός είναι ο λόγος που το άτομο με την ετικέτα του «αγνώριστου» μπορεί να παρεκτρέπεται με διάφορους τρόπους. Η οικογένεια καλείται να επαναπροσδιορίσει τις αρχές της και να προσπαθήσει να τον δεχτεί ως μέλος της οικογένειας.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα πάσχοντα άτομα θέλουν να νιώθουν αγαπητά. Ο φόβος και ο τρόμος με τον οποίο κάθε οικογένεια αντιμετωπίζει την κατάσταση ως αποτέλεσμα αυτής της διάγνωσης είναι τεράστιος. Κανένας δεν πιστεύει ότι θα πάσχει από σχιζοφρένεια μεγαλώνοντας. Η τραγωδία που ακολουθεί τη διάγνωση αυτής της κατάστασης είναι τεράστια και ολέθρια. Η οικογενειακή συμμετοχή και αποδοχή μπορούν να απαλύνουν αυτή την τραγωδία. Στην πραγματικότητα, αυτές οι δύο ενέργειες μπορούν να κάνουν τις συνθήκες της διάγνωσης της σχιζοφρένειας ανεκτές και για τις δύο πλευρές.
———————————
Πηγή: brainblogger.com
&
http://www.psychologynow.gr/psyhopathologia/pos-mporei-i-oikogeneia-na-voithisei-enas-melos-tis-me-shizofreneia
13 λεπτά στο μυαλό ενός σχιζοφρενή….
Μια θαυμάσια ταινία μικρού μήκους για την σχιζοφρένεια,
μια δυνατή προσέγγιση για τους ανθρώπους
που βρίσκονται 91 εκαστοστά μακρυά απο τον εαυτό τους…
Δρομοκα’ι’τειο
Δειτε την εκπομπη του Σ. Θεοδωρακη
“ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ – ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΤΡΕΛΛΩΝ”
Μαρτυρία απο το PsyNet.gr
Μαρτυρία απο το PsyNet.gr
Χθες επιτέλους πήρα μια βαθιά ανάσα. Αισθάνομαι σαν έχω κρατήσει την αναπνοή μου για τρία χρόνια. Ζω με ένα άτομο που θα ονομάσω Γιώργο, του οποίου η πραγματικότητα είναι ότι ακούει τρομακτικές φωνές μέσα στο κεφάλι του κάθε ημέρα. Ζει κάθε ημέρα με την πεποίθηση ότι τρεις άνθρωποι, χωρίς να είναι βέβαιος για ποιους δουλεύουν, ” ελέγχουν ηλεκτρονικά ” την κάθε κίνησή του. Αυτές οι φωνές είναι η μισή από την καθημερινή ζωή του. Ο Γιώργος έχει επίσης έντονους πόνους σε όλους τους μυς του, οι οποίοι είναι τόσο έντονοι που τον αναγκάζουν να μένει στο κρεβάτι. Η εξήγησή του για αυτούς τους πόνους είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια συσκευή που τη χρησιμοποιούν για να στέλνουν κύματα ενέργειας από χιλιόμετρα μακριά, στοχεύουν στο σώμα του και του προκαλούν τους ανυπόφορους πόνους.
Ο Γιώργος είναι 33 ετών, και ζει με αυτό για επτά χρόνια. Η άμεση οικογένειά του το γνωρίζει αυτό αλλά θεωρούν ότι εάν δεν το φέρνουν στην επιφάνεια, θα φύγει μόνο του. Κάνουν λάθος.
Τον συνάντησα τρία έτη πριν μέσω ενός φίλου. Ήμαστε δεσμευμένοι και τρεις μήνες αργότερα ήμουν έγκυος. Αφότου τον ήξερα για κάποιο διάστημα, μου είπε ότι είχε μια αντιδικία με κάποιους ανθρώπους, και ότι αυτό θα τελείωνε. Μόλις ενημερώθηκα για τις λεπτομέρειες, αμέσως ήξερα ότι κάτι δεν ήταν σωστό και ότι θα χρειαζόταν κάποια επαγγελματική βοήθεια. Ήδη, είχε δώσει αρκετά χρήματα σε δικηγόρους και ντεντέκτιβ με στόχο την αναζήτηση των πληροφοριών για αυτούς τους ανθρώπους.
Αφού τον ικέτευα καιρό για να πάει να ζητήσει βοήθεια από έναν ψυχίατρο, αποφάσισε τελικά μέσα και έκλεισε ένα ραντεβού. Διαγνώστηκε αμέσως ότι πάσχει από παρανοϊκή ψύχωση. Του χορηγήθηκε Zyprexa και σε ακριβώς 4 ημέρες πήγε στο γιατρό και παραπονέθηκε ότι ήταν πάρα πολύ εξαντλημένος για να λειτουργήσει και δεν μπορούσε να εργαστεί.
Ο γιατρός άλλαξε το φάρμακό του σε Risperdal. Αυτό έδωσε ακόμα περισσότερο στο Γιώργο το συναίσθημα της κατάπτωσης. Τρεις εβδομάδες αργότερα ο Γιώργος επέλεξε να σταματήσει οποιοδήποτε φάρμακο.
Τα συμπτώματά του παρέμειναν και επέστρεψε στην εργασία. Στα ημερολόγια που έγραφε για χρόνια, αναφερόταν συνεχώς στις βρισιές που του λένε αυτές οι φωνές. Μπορώ να καταλάβω από μακριά πότε ο Γιώργος ακούει φωνές, καθώς τον βλέπω να αλλάζει έκφραση, να σκληραίνει το πρόσωπό του, ή άλλοτε να γελάει χωρίς λόγο.
Δεν εμπιστεύεται τίποτα, ούτε τους φίλους του. Είχα απογοητευτεί μέχρι που αποφάσισα να κάνω η ίδια ότι μπορώ. Άρχισα να διαβάζω για τις ψυχώσεις, τα συμπτώματά τους, επισκέφθηκα πολλές φορές ειδικούς, και με κάθε ευκαιρία συζητούσα μαζί του για αυτό, τον παρακάλεσα, τον απείλησα και συζήτησα πολύ μαζί του για το φόβο του για τα φάρμακα. Τελικά δέχτηκε να πάει πάλι στο γιατρό.
Είναι διστακτικός να ξαναπάρει φάρμακα. Ξέρει ότι όταν θα πάμε στο γιατρό, θα τεθεί σε αγωγή. Είναι φοβισμένος για την εργασία του. Είναι φοβισμένος για την καταστολή που μπορεί να του φέρουν. Μου υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει. Έχει χάσει πολλά χρόνια. Είναι η μόνη ελπίδα να συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι μια ασθένεια, και μπορεί να βοηθηθεί.
Μετανιώνω που είχα απογοητευτεί και τα είχα παρατήσει και εγώ για πολύ καιρό.
Πηγή:http://www.psynet.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=81:—-&catid=36:-&Itemid=43
Ψυχώσεις
O όρος ψύχωση χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ιατρική κατάσταση που επηρεάζει τον εγκέφαλο, έτσι ώστε υπάρχει απώλεια επαφής με την πραγματικότητα.
Όταν κάποιος ασθενεί κατ’ αυτό τον τρόπο, αυτό ονομάζεται ψυχωσικό επεισόδιο. Η ψύχωση έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανιστεί στους νέους ενηλίκους και είναι αρκετά κοινή ασθένεια. Περίπου 3 από κάθε 100 ανθρώπους θα βιώσουν ένα ψυχωσικό επεισόδιο, που καθιστά την ψύχωση πιο κοινή από το διαβήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι επανέρχονται πλήρως μετά από μία τέτοια εμπειρία.
Η ψύχωση μπορεί να προκύψει στον καθένα και όπως οποιαδήποτε άλλη ασθένεια, μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Η ψύχωση μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στη διάθεση και στη σκέψη καθώς επίσης και σε αφύσικες ιδέες, κάνοντας δύσκολη την κατανόηση του πως αισθάνεται το πρόσωπο που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πρόβλημα .
Προκειμένου να προσπαθήσει κανείς να καταλάβει την εμπειρία της ψύχωσης, είναι χρήσιμο να ομαδοποιηθούν μερικά από τα χαρακτηριστικότερα συμπτώματα.
Αποδιοργανωμένη σκέψη
Οι καθημερινές απλές σκέψεις γίνονται συγκεχυμένες ή δεν συνδέονται σωστά. Οι προτάσεις είναι ασαφείς ή δεν έχουν νόημα. Ένα πρόσωπο μπορεί να έχει δυσκολία στο να συγκεντρωθεί μετά από μια συνομιλία ή μετά από μια προσπάθεια να φέρει στην μνήμη του κάποια πράγματα. Οι σκέψεις φαίνονται σαν να επιταχύνονται ή να επιβραδύνουν.
Παραισθήσεις
Στην ψύχωση, το πρόσωπο βλέπει, ακούει, αισθάνεται, μυρίζει ή γεύεται πράγματα που δεν υπάρχουν πραγματικά . Παραδείγματος χάριν, μπορούν να ακούσουν φωνές ή να δουν πράγματα που δεν υπάρχουν. Κάποια πράγματα μπορούν να μυρίζουν ή να έχουν γεύση άσχημη ή ακόμα και δηλητηριώδη.
Ψεύτικες πεποιθήσεις (Παραισθήσεις-αυταπάτες)
Είναι συνηθισμένο για ένα πρόσωπο που βιώνει ένα ψυχωσικό επεισόδιο να έχει διατηρεί ψεύτικες πεποιθήσεις, γνωστές ως παραισθήσεις. Το πρόσωπο είναι τόσο πεπεισμένο για την παραίσθησή του που ακόμη και το λογικότερο επιχείρημα δεν μπορεί να το κάνει να αλλάξει γνώμη. Παραδείγματος χάριν, κάποιος μπορεί να πειστεί ότι η αστυνομία τον παρακολουθεί επειδή τα αυτοκίνητα σταθμεύουν έξω από το σπίτι του .
Αλλοιωμένα-αλλαγμένα συναισθήματα
Τα συναισθήματα των ψυχωσικών ανθρώπων μπορούν να αλλάξουν χωρίς κανέναν προφανή λόγο. Μπορούν να αισθανθούν περίεργα και να αποκοπούν από τον κόσμο, δίνοντας την εντύπωση ότι όλα κινούνται σε αργή κίνηση. Οι αλλαγές στην διάθεση είναι συνήθεις, έτσι μπορούν να αισθανθούν κατ’ ασυνήθιστο τρόπο διεγερμένοι ή θλιμμένοι. Τα συναισθήματα μπορούν να είναι αμβλυμμένα – οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν λιγότερο απ’ ό,τι συνήθιζαν, ή εκφράζουν λιγότερα συναισθήματα σε όσους βρίσκονται γύρω τους.
Αλλαγμένη συμπεριφορά
Οι άνθρωποι με ψύχωση συμπεριφέρονται διαφορετικά από ό,τι συνήθως. Μπορεί να είναι εξαιρετικά δραστήριοι, ή να βρίσκονται σε λήθαργο – μένοντας καθισμένοι όλη την ημέρα. Μπορούν να γελάσουν σε ακατάλληλη στιγμή- ανάρμοστα, άπρεπα, ή να θυμώσουν χωρίς προφανή αιτία.
Οι αλλαγές στην συμπεριφορά συνδέονται συχνά με τα συμπτώματα που περιγράφονται ανωτέρω. Παραδείγματος χάριν, ένα πρόσωπο μπορεί να καλέσει την αστυνομία ή να είναι τόσο φοβισμένο ώστε να μην μπορεί να κοιμηθεί εξαιτίας όσων πιστεύει ότι έχει δει ή έχει ακούσει. Κάποιος μπορεί να σταματήσει να τρώει εάν πιστεύει ότι η τροφή του δηλητηριάζεται. Κάποιος που θεωρεί είναι ο Ιησούς Χριστός μπορεί να περάσει όλη την ημέρα να κηρύττοντας στους δρόμους. Τα συμπτώματα ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και μπορούν να αλλάξουν με το πέρασμα του χρόνου.
Τι είναι το πρώτο επεισόδιο της ψύχωσης ;
Το πρώτο επεισόδιο της ψύχωσης αναφέρεται απλά στη πρώτη φορά που κάποιος βιώνει ψυχωτικά συμπτώματα. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν το πρώτο επεισόδιο μιας ψύχωσης δεν μπορούν να καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά και άγνωστα, αφήνοντας το πρόσωπο μπερδεμένο σε σύγχυση και απόγνωση. Εάν δεν έχουν καμία πραγματική αντικειμενική ένδειξη πληροφόρησης για την ασθένεια, η απόγνωση τους αυξάνεται συχνά από τους αρνητικούς μύθους και τα στερεότυπα.
Ένα ψυχωσικό επεισόδιο εμφανίζεται σε τρεις φάσεις. Η διάρκεια κάθε φάσης ποικίλλει από το πρόσωπο στο πρόσωπο.
Φάση 1: Πρόδρομος
Τα πρώτα σημάδια είναι ασαφή και εντοπίζονται μετά βίας. Μπορούν να υπάρξουν αλλαγές στον τρόπο που οι άνθρωποι περιγράφουν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τα αντιληπτικά τους ερεθίσματα τις αντιλήψεις τους.
Φάση 2: Οξεία
Βιώνονται τα σαφή ψυχωσικά συμπτώματα, όπως η αποδιοργανωμένη σκέψη, οι παραισθήσεις, ή οι ψευδαισθήσεις.
Φάση 3: Αποκατάστασης
Η ψύχωση είναι θεραπεύσιμη και οι περισσότεροι άνθρωποι ανακτούν. Ο τρόπος της αποκατάστασης ποικίλλει από το πρόσωπο στο πρόσωπο.
Οι άνθρωποι επανέρχονται μετά από το πρώτο ψυχωσικό επεισόδιο. Πολλοί δεν βιώνουν ποτέ ένα άλλο ψυχωτικό επεισόδιο.
Ποιοι είναι οι τύποι ψυχώσεων;
Όταν κάποιος έχει ψύχωση, συνήθως δίνεται διάγνωση μιας συγκεκριμένης ψυχωτικής ασθένειας δίνεται συνήθως. Η διάγνωση σημαίνει τον αναγνώριση μιας ασθένειας από τα συμπτώματα. Έτσι η διάγνωση εξαρτάται πάντα από ό,τι έφερε στην επιφάνεια την ασθένεια και από το πόσο καιρό διαρκούν τα συμπτώματα.
Σε κάποιον που βιώνει για πρώτη φορά την ψύχωση, μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει μια ακριβής διάγνωση, επειδή πολλοί από τους παράγοντες που κρύβονται κάτω από την ασθένεια μπορούν να παραμείνουν ασαφείς. Εντούτοις, είναι χρήσιμο να γίνουν κατανοητοί μερικοί από τους διαγνωστικούς όρους που μπορεί να ακούσετε.
Ψύχωση προκαλούμενη από ουσίες
Η χρησιμοποίηση ή η διακοπή της χρήσης κάποιων ουσιών συμπεριλαμβανομένου και του οινοπνεύματος μπορεί να προκαλέσει ψυχωσικά συμπτώματα. Μερικές φορές αυτά τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν γρήγορα καθώς η επίδραση της ουσίας εξασθενεί. Σε κάποιες περιπτώσεις, η ασθένεια μπορεί να διαρκέσει περισσότερο, αλλά να πυροδοτηθεί ξεκινήσει με μια ψύχωση προκαλούμενη από ουσίες..
Οργανική ψύχωση Ψύχωση προκαλούμενη από ιατρική κατάσταση
Τα ψυχωτικά συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν εξ αιτίας ενός τραυματισμού στο κεφάλι ή μιας φυσικής ασθένειας που διαταράσσει τις λειτουργίες του εγκέφαλου, όπως η εγκεφαλίτιδα, το AIDS ή ένας όγκος. Συνήθως υπάρχουν και άλλα συμπτώματα παρόντα, όπως τα προβλήματα μνήμης ή η σύγχυση.
Βραχεία αντιδραστική ψύχωση
Τα ψυχωτικά συμπτώματα μπορούν να προκύψουν ξαφνικά σε αντιδραση σε σημαντική πίεση στη ζωή κάποιου, όπως ένας θάνατος στη οικογένεια ή άλλη σημαντική αλλαγή των περιστάσεων. Τα συμπτώματα μπορούν να είναι σοβαρά, αλλά η αποκατάσταση επαναφορά γίνεται γρήγορα σε μερικές μόνο ημέρες.
Σχιζοφρένια
Η σχιζοφρένια αναφέρεται σε μια ασθένεια στην οποία οι αλλαγές στη συμπεριφορά ή τα συμπτώματα είναι παροντα για μια περίοδο τουλάχιστον έξι μηνών. Και πάλι, τα συμπτώματα, η δριμύτητα και η διάρκεια της ασθένειας ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αντίθετα με παλαιότερες απόψεις, η σχιζοφρένια είναι μια αρκετά κοινή ασθένεια, και πολλοί άνθρωποι με σχιζοφρένια ζουν ευτυχισμένες και ολοκληρωμένες ζωές.
Σχιζοφρενικόμορφη διαταραχή
Αυτή η διάγνωση δίνεται συνήθως όταν τα συμπτώματα διαρκέσουν για λιγότερο από έξι μήνες.
Διπολική διαταραχή (μανιακή κατάθλιψη)
Η διπολική αναταραχή είναι μια «διαταραχή διάθεσης». Η ψύχωση εμφανίζεται ως τμήμα μιας γενικότερης διαταραχής στη διάθεση, η οποία χαρακτηρίζεται από τις ακραίες εξάρσεις (μανία) και τα χαμηλότατα σημεία διαθεσης (κατάθλιψη). Τα ψυχωτικά συμπτώματα τείνουν να ταιριάξουν με την διάθεση του προσώπου. Εάν είναι κατ’ ασυνήθιστο τρόπο συγκινημένοι ή ευτυχείς, μπορούν να θεωρήσουν ότι είναι ξεχωριστοί έχουν ξεχωριστές ικανότητες και ότι μπορούν να εκτελέσουν καταπληκτικούς άθλους. Εάν είναι θλιμμένοι, μπορούν να ακούσουν φωνές να τους προτρέπουν να διαπράξουν αυτοκτονία.
Μείζων κατάθλιψη
Επίσης μια “διαταραχή διάθεσης”. Είναι μια βαριά κλινική κατάθλιψη μαζί με ψυχωτικά συμπτώματα αλλά χωρίς περιόδους μανίας ή εξάρσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της ασθένειας.
Σχιζοφρενικόμορφη διαταραχή
Αυτή η διάγνωση δίνεται όταν η κλινική εικόνα δεν είναι “χαρακτηριστική” είτε μιας διαταραχής διάθεσης είτε της σχιζοφρένιας, αλλά το πρόσωπο έχει τα ταυτόχρονα ή διαδοχικά συμπτώματα και των δύο ασθενειών.
Τι είναι αυτό που προκαλεί την ψύχωση;
Έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες ως προς αυτό που προκαλεί την ψύχωση, χρειάζεται όμως να γίνουν πολλές επιπλέον έρευνες.
Οι ενδείξεις αυτή τη στιγμή είναι ότι η ψύχωση προκαλείται από έναν ανεπαρκώς κατανοητό συνδυασμό βιολογικών παραγόντων, οι οποίοι δημιουργούν μια ευπάθεια στην ψύχωση κατά τη διάρκεια της εφηβείας ή της πρόωρης ενήλικης ζωής. Τα συμπτώματα μπορούν να προκύψουν σε αντίδραση στην πίεση άγχος ή την κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών, ή μπορεί να είναι βιολογικά προδιαγεγραμμένο να προκύψουν σε ένα ορισμένο στάδιο ανάπτυξης ανεξάρτητα από την εμπειρία ζωής. Μερικοί παράγοντες μπορούν να είναι περισσότερο ή λιγοτερο σημαντικοί σε ένα άτομο σε σχέση με κάποιο άλλο.
Στο πρώτο επεισόδιο της ψύχωσης, η αιτία είναι ιδιαίτερα ασαφής.Επομένως, είναι απαραίτητο για το πρόσωπο να έχει μια πλήρη ιατρική εξέταση -συμπεριλαμβανομένης της νευρολογικής εξετασης- για να καταστήσει την διάγνωση όσο το δυνατόν σαφέστερη.
Η ψύχωση έχει πολλές μορφές. Η πορεία και η έκβαση ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Όσο νωρίτερα αναγνωρίζεται η ψύχωση και η αρχίζει η θεραπεία, τόσο καλύτερη είναι η προοπτική βελτίωσης.
Πηγή:http://www.psynet.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=32&Itemid=26
Σχιζοφρένεια
Η Σχιζοφρένεια, (ορθότερα σχιζοφρενία), -σύνθετη λέξη από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις “σχίζειν” (=διαχωρισμός) και “φρένα” (=λογική, μυαλό)- αποτελεί νευροψυχιατρική νόσο που ανήκει στην ομάδα των ψυχώσεων που παρατηρείται κυρίως σε έφηβους και νεαρούς ενήλικες.
Γενικά
Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από προβλήματα στην αντίληψη της πραγματικότητας. Βέβαια δεν παρατηρείται οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος του ασθενή, πλην όμως όλες οι επιστημονικές εργασίες επί του αντικειμένου αφήνουν να εννοηθεί την ύπαρξη μιας λεπτής νευροφυσιολογικής και χημικής δυσλειτουργίας μάλλον άγνωστης μέχρι σήμερα. Μάλιστα με τον όρο σχιζοφρένεια καλύπτεται ένα σύνολο νόσων με διαφορετικούς μηχανισμούς. Για παράδειγμα υφίστανται τέτοιες χρόνιες ψυχώσεις που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ειδικότερα ούτε ως σχιζοφρένεια αλλά και ούτε ως χρόνια παραληρήματα.
Συνήθως τα άτομα με σχιζοφρένεια έχουν ακουστικές και οπτικές παραισθήσεις, παρανοϊκές ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένη ομιλία και σκέψη (“φυγή ιδεών”), γεγονός που τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας συνήθως εμφανίζονται κατά τη νεαρή ηλικία και επηρεάζουν περίπου 0,4%-0,6% του πληθυσμού[1]. Ακόμα, τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή εμφανίζουν έντονη εσωστρέφεια και γενική αποδιοργάνωση του Εγώ.
Τα αίτια της σχιζοφρένειας δεν έχουν εντοπιστεί πλήρως, αλλά είναι κυρίως βιολογικής, ψυχολογικής και κοινωνικής φύσεως. Η κυρίως έρευνα που διεξάγεται για την σχιζοφρένεια εστιάζεται κυρίως στους βιολογικούς/γενετικούς παράγοντες που φαίνεται πως παίζουν και τον πιο σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της ψυχικής διαταραχής. Η σχιζοφρένεια σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις θεωρείται ελέγξιμη διαταραχή και μέσω της κατάλληλης θεραπείας τα άτομα που πάσχουν έχουν την πιθανότητα να επανενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο.
Συμπτωματολογία
Υπό την κλασική μορφή της νόσου, όπως οριοθετήθηκε από τις εργασίες του Γάλλου Φ. Σασλέν και του Αυστριακού Ε. Μπλόυλερ, όπου και ομοφωνούν γενικά οι κλινικοί ιατροί, η σχιζοφρένεια δημιουργεί βαθιά μεταμόρφωση και ειδικότερα τη διάλυση της προσωπικότητας όπου και περιλαμβάνει:
- Ασυμφωνία ιδεών, επιθυμιών, αισθημάτων, λόγου, χειρονομιών και πράξεων με αμφιθυμία (αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα).
- Απώλεια επαφής, με την πραγματικότητα, αυτοαναδίπλωση σε φανταστικό εσωτερικό κόσμο (αυτισμός), με διαταραχή σχέσεων.
- Σταθερή εξασθένηση προσαρμοστικότητας και κοινωνικής δραστηριότητας, έλλειψη πρωτοβουλίας, κάθε ενδιαφέροντος και παρόρμησης
- Παραληρηματικές εκδηλώσεις, άνευ ειρμού, αφηρημένες, ανεξιχνίαστες, συνοδευόμενες συχνά με ψευδαισθήσεις.
Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM-IV-R)] του Αμερικανικού Συνδέσμου Ψυχιάτρων, για να χαρακτηρισθεί κάποιος ως πάσχων από σχιζοφρένεια θα πρέπει να παρουσιάζει τουλάχιστον 2 από τα παρακάτω συμπτώματα για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ένα μήνα:
- Ψευδαισθήσεις
- Παραισθήσεις
- Αποδιοργανωμένη ομιλία (π.χ. συχνές ασυνάρτητες ή αποδιοργανωμένες προτάσεις)
- Αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά (π.χ. ακινησία, υπερδιέγερση)
- Αρνητικά συμπτώματα (π.χ. έλλειψη συναισθημάτων, αλογία)
Γενικά η σχιζοφρένεια προσβάλει συνηθέστερα έφηβους και ενήλικους, και των δύο φύλων, και μέχρι 35 ετών. Σε παιδιά θεωρείται πολύ σπάνια ενώ σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών αποτελεί εξαίρεση.
Πηγή: Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια,
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CF%86%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1
