καλωσορίσαμε την “τρελή” Αποκριά στο σχολειό μας, με τη βιωματική δράση- θεατρικό παιχνίδι «Γέλια, Μάσκες, Κουδουνάτοι».

Ένα μπαούλο άνοιξε και ο χώρος γέμισε χρώματα, σερπαντίνες και κομφετί!

Ένας ταξιδευτής της Αποκριάς και το παράξενο πλάσμα της Μεταμφίεσης  ταξίδεψαν τους μικρούς μας μαθητές και τις μαθήτριες, σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, από την Καστοριά στο Γαλαξίδι και από την Αρκαδία ως τη Νάξο, με σκοπό να μας μύησουν στην παράδοση του καρναβαλιού και να μας γνωρίζουν τα ήθη και έθιμα της ελληνικής αποκριάς!

Στο 3^ο εργαστήριο δεξιοτήτων « Ευ Ζην: Ο Ρούλης ο Τροφούλης και η περιπέτειά του στον κόσμο της υγιεινής διατροφής», ασχοληθήκαμε με τη διατροφή και τη σπουδαιότητα που έχει η λήψη όλων των απαραίτητων εκείνων τροφών και βιταμινών, που θα μας χαρίσουν υγεία και ευεξία. Παρομοιάσαμε τον οργανισμό μας σαν ένα αυτοκίνητο που για να κινηθεί και να έχει ενέργεια, χρειάζεται βενζίνη. Αντίστοιχα και το σώμα μας για να έχει ενέργεια χρειάζεται τροφή.  Αρχικά,  μέσα από εποπτικό υλικό, εκπαιδευτικά βίντεο και το παραμύθι “Η κυρία Διατροφή, πρώτη στη μαγειρική”  της  Λητούς Τσακίρη, γνωρίσαμε την κυρία Διατροφή και τα παιδάκια της (τροφές), ενώ μέσα από αινίγματα, θυμηθήκαμε τα φρούτα και τα λαχανικά και τα ομαδοποιήσαμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες.

Με τη δύναμη της φαντασίας μας, μεταφερθήκαμε στη πολυκατοικία που ζει ο Ρούλης ο Τροφούλης και η μητέρα του η κυρία Διατροφή. Με το φανταστικό μας ασανσέρ μεταφερθήκαμε από όροφο σε όροφο, επισκεφτήκαμε όλους τους κατοίκους (ομάδες τροφίμων) και γνωρίσαμε και το νέο σχήμα, τη πυραμίδα. Το ταξίδι μας άρεσε τόσο πολύ, που συνεργαστήκαμε και φτιάξαμε τη δική μας πολυκατοικία τροφίμων – τη τροφική μας πυραμίδα, ενώ κάθε παιδάκι έφτιαξε το δικό του σπιτάκι της κυρίας Διατροφής, για να μπορεί να ανατρέχει κάθε φορά σε αυτό και να θυμάται ποιες τροφές μπορεί να τρώει σε καθημερινή βάση και ποιες πιο αραιά.

Ο Ρούλης Τροφούλης, μας επιφύλασσε μια ωραία έκπληξη, καθώς  μας γνώρισε τις αδερφούλες του, τις βιταμίνες, οι οποίες κρύβονται στις διάφορες τροφές, όλων των ορόφων και μας προστατεύουν από τις διάφορες ιώσεις. Αφού γνωρίσαμε τις πιο βασικές, τις φιλοτεχνήσαμε και δημιουργήσαμε τις βιταμινοκουκλίτσες μας.

Κι επειδή τι καλύτερο να μάθουμε για την αξία της υγιενής διατροφής, από το να γευτούμε τα οφέλη της, σε συνεργασία με τους γονείς της τάξης μας, κάθε παιδάκι έφερε από ένα φρούτο και φάγαμε τα υγιεινά μας φρουτοσουβλάκια κι ακούσαμε σχετικά τραγούδια.

Μπανάνα, μήλο, πορτοκάλι, ακτινίδιο, μανταρίνι, ανανά, εσύ τι προτιμάς; Όλα φρέσκα και υγιεινά, πλούσια σε βιταμίνες, που απομακρύνουν τις τοξίνες και χαρίζουνε υγεία, ομορφιά και ευεξία. Κι αφού φάγαμε το υγιεινό μας πρωινό σαν βασιλιάδες και θωρακίσαμε τον οργανισμό μας, εξασκήσαμε τη λεπτή μας κινητικότητα, φτιάχνοντας τα ατομικά μας τσαντάκια πρωινού.

Και επειδή η τέχνη δεν χάνει στιγμή να τρυπώνει στη τάξη και στη ζωή μας, ένας Ιταλός ζωγράφος, ζωντάνεψε όλα τα φρούτα και τα λαχανικά μπροστά μας και τα τοποθέτησε στους πίνακες του. Ο λόγος φυσικά για τον Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο, όπου χρησιμοποιούσε διάφορα στοιχεία της φύσης, όπως φρούτα και λαχανικά, προσφέροντας με τη τεχνοτροπία του ψευδαίσθηση στις προσωπογραφίες του. Οι μοναδικοί αυτοί πίνακες ενθουσίασαν τους μικρούς μας φίλους, όπου θέλησαν να δημιουργήσουν τα δικά τους πορτρέτα από φρούτα και λαχανικά! Καμαρώστε τις δημιουργίες μας! Η τέχνη όντως κρύβεται στα πιο απίθανα μέρη!

Το ταξίδι μας στον θαυμαστό κόσμο της Υγιεινής Διατροφής μας άφησε τις πιο όμορφες εμπειρίες! Βάζουμε πλώρη για νέες κατακτήσεις!!

Η Ρούλα η Τροφούλα, μας μαθαίνει: Τί είναι  οι Βιταμίνες; Πού μπορούμε να τις βρούμε;

(πηγή: παιδικές πινελιές, blog)

Με τη Ρούλα την Τροφούλα, παίξαμε το ΠΑΙΧΝIΔΙ των ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ;;;;;;;;για να ανακαλύψουμε τις Βιταμίνες στα τρόφιμα!

Να, η Βιταμίνη Α!

Να και τα τρόφιμα με Βιταμίνη C!

Βιταμίνη D, η Βιταμίνη του ΗΛΙΟΥ!

Και εδώ υπάρχει Βιταμίνη D!

Πώς; Ξέρουμε τη Βιταμίνη Β!

Όλες οι Βιταμίνες παρέα: Α,Β, C,D,E!

Στο υγιές μας Σώμα θέλουμε να φιλοξενήσουμε και ένα υγιές μυαλό…Πώς;

-Μα με  τη Βιταμίνη Ε: την πολύτιμη βιταμίνη καλή υγεία και ΓΕΡΟ ΜΥΑΛΟ!

Κυρίες και Κύριοι, σας παρουσιάζουμε τρόφιμα πλούσια σε Βιταμίνη Ε!

Το 3ο Εγαστήριο Δεξιοτήτων της θεματικής: ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ – ΕΥ ΖΗΝ με υποθεματική:1. ΥΓΕΙΑ: ΔΙΑΤΡΟΦΗ και  τίτλο : “Η Ρούλα η Τροφούλα και η περιπέτεια της στον κόσμο της υγιεινής διατροφής» συνεχίζεται με Δραστηριότητες  σε μικρές ομάδες.

Έτσι, με πνεύμα  ομαδικότητας και διάθεση για συνεργασία, καθώς και τη βοήθεια της Ρούλας της Τροφούλας και της Διατροφούλας, οι μικρές ομάδες των λιλιπούτειων ΣΕΦ ετοιμάζουν σπιτικό φαγητό,  μαγειρεμένο  από τα ΜΙΚΡΑ χεράκια τους!

Σας παρουσιάσουμε ένα ημερήσιο προτεινόμενο διαιτολόγιο!
Έτοιμο το Πρωινό, Δεκατιανό, Μεσημεριανό, Απογευματινό και Βραδινό μας γεύμα!

Θυμάμαι: “Το πρωί να τρώω σαν βασιλιάς!”

Πλούσιο το Πρωινό μας!

Κάτι τις για το Δεκατιανό μας !

Έτοιμο το Μεσημεριανό μας!

Δεν ξεχνάμε το απογευματινό μας!

Λέμε ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ και ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ! με το βραδινό μας!

Ένα πανέμορφο δεντρί όμοιο με νυφούλα άπλωσε τα κλαδιά και τα άνθη του στη τάξη μας, σύμβολο της ελπίδας και της αιώνιας αγάπης. Ο λόγος για την Αμυγδαλιά, που η λαϊκή δοξασία την παρομοιάζει, τη Φυλλίδα, την όμορφη πριγκίπισσα της θράκης, γυναίκα του Δημοφώντα, με νυφούλα του χιονιά και που πλήθος ζωγράφων την ύμνησαν μέσα από τους πίνακες τους. Τα παιδιά αφού ήρθαν σε επαφή με γνωστούς πίνακες ζωγραφικής , ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών όπως «Κλαδιά Ανθισμένης Αμυγδαλιά» του Vincent van Gogh, «Μάζεμα ανθών αμυγδαλιάς» του John William Waterhouse, «Αμυγδαλιές» του Γεώργιου Ιακωβίδη, δραματοποίησαν το μύθο της, που είχαμε προηγουμένως μάθει, μέσα από την εκπληκτική οπτικοακουστική του απόδοση της Τάνιας Μάνεση και μέσα από το παιχνίδι ρόλων και την ταύτιση με τα συναισθήματα και τις σκέψεις των ηρώων της ιστορίας, εξωτερίκευσαν τα δικά τους συναισθήματα, έθεσαν τους προβληματισμούς τους, ανέπτυξαν τον προφορικό τους λόγο και καλλιέργησαν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη και κριτική σκέψη. Στη συνέχεια μέσα από εποπτικό υλικό και κατάλληλες γραφοκινητικές ασκήσεις γνωρίσαμε τα μέρη της αμυγδαλιάς, τον καρπό και τα προϊόντα που μπορούν να παραχθούν από αυτήν, ενώ δημιουργήσαμε και  καδράκια με τις δικές μας νυφούλες του χιονιά και εμπνευστήκαμε από τον αγαπημένο μας πλέον Ολλανδό ζωγράφο Vincent van Gogh, δημιουργώντας με τα δακτυλικά μας αποτυπώματα  μοναδικά κλαδιά αμυγδαλιάς, μεταφέροντας το δικό μας μήνυμα ελπίδας και παντοτινής  αγάπης.

Η σημερινή ημέρα, 14η του Φλεβάρη, στάθηκε η αφορμή να θυμηθούμε όλους εκείνους τους λόγους για τους οποίους αξίζει να αγαπάμε τους ανθρώπους γύρω μας και τα σημαντικά για εμάς πρόσωπα, αναγνωρίσαμε το αίσθημα της αγάπης και αναρωτηθήκαμε τη σημασία και τη σπουδαιότητά της. Τι σημαίνει άραγε σ’ αγαπώ; Είναι εύκολη υπόθεση η αγάπη; Πώς λέμε σ’ αγαπώ σε διάφορες γλώσσες του κόσμου; Πώς μπορώ να τη μοιράσω; Γιατί είναι σημαντική; Ήταν μερικά από τα ερωτήματα που θέσαμε και κληθήκαμε να απαντήσουμε. Αφού δημιουργήσαμε όμορφες καρδούλες, κρύψαμε το μήνυμα της αγάπης, μέσα σε ένα τραγούδι, που δημιουργήσαμε μέσω Qr Code εφαρμογής. Τέλος, φτιάξαμε τη τρίλιζα της αγάπης και απλώσαμε λίγη αγάπη για να γεμίσει ο κόσμος μας χαρούμενα συναισθήματα.

Στο πλαίσιο 3ου Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με  θεματική: Ευ Ζην- Υγεία και με τίτλο: “Η Ρούλα η Τροφούλα και η περιπέτειά της στον κόσμο της υγιεινής διατροφής”, τα παιδιά με τη βοήθεια της Ρούλας της Τροφούλας τοποθέτησαν τις τροφές στις ομάδες- σπιτάκια τους:

Γαλακτοκομικά, Δημητριακά-Όσπρια- Ξηροί καρποί, Κρέας, Γλυκά και Φρούτα-Λαχανικά.

Η Ρούλα η Διατροφούλα “ντύθηκε” με την πυραμίδα της υγιεινής- μεσογειακής διατροφής!

Θυμόμαστε να συνδυάζουμε την υγιεινή μας διατροφή  με σωματική άσκηση- γυμναστική!  Για  οφέλη της σωματικής άσκησης παρακολουθήσαμε ένα βιντεάκι https://youtu.be/0-Y3VG83cQ0?t=109, και παίξαμε ομαδικά παιγνίδια στην αυλή του σχολείου μας!

Η 9^η Φεβρουαρίου έχει συνδεθεί ως Παγκόσμια Ημέρα για την Ελληνική Γλώσσα και ως ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού (ημέρα που απεβίωσε), ο οποίος μέσα από τη ζωή και το έργο του σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά ποιητών και λογοτεχνών, αλλά κι έναν ολόκληρο λαό, καθώς υπήρξε θιασώτης και υπερασπιστής της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, σε σκοτεινούς καιρούς, όπου και τα δυο κινδύνεψαν με αφανισμό.

Με αφορμή τα πάντα διαχρονικά του λόγια: “Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;” αναφερθήκαμε στην ελληνική γλώσσα και στον γλωσσικό της πλούτο και ευαισθητοποιηθήκαμε. Με μια μικρή αναδρομή μεταφερθήκαμε στη Βαβέλ και στο διάσημο πύργο της, όπου στάθηκε η αφορμή να δημιουργηθεί γλωσσική σύγχυση μεταξύ των λαών. Κι από εκεί ταξιδέψαμε στην αρχαία Ελλάδα, για να γνωρίσουμε τις ρίζες του πολιτισμού, της ιστορίας και της γλώσσας μας. Ήρθαμε σε επαφή με αρχαίες ελληνικές λέξεις κι αντιληφθήκαμε πως πολλές χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα είτε ίδιες είτε λίγο διαφορετικές. Κατανοήσαμε επίσης πως τα ελληνικά αποτελούν τη μητέρα όλων των γλωσσών και πολλών επιστημών και έχουν συνδεθεί στη διεθνή συνείδηση δικαίως ως η μήτρα των γραμμάτων, της παγκόσμιας σκέψης και φιλοσοφίας. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως πολλοί άνθρωποι ανά τον κόσμο καθημερινά μιλούν ελληνικά, χωρίς να το γνωρίζουν.

« Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…» θα γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης, ο ποιητής που ύμνησε όσο κανένας την Ελλάδα και τη γλώσσα της που μιλιέται αδιάκοπα εδώ και 40 αιώνες.

Δεδομένου πως αυτό το διάστημα εκτός από τη γλωσσική μας ανάπτυξη, προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε και τη συναισθηματική μας νοημοσύνη και δεξιότητες, σε συνεργασία με τη Κοινωνική Λειτουργό του Νηπιαγωγείου μας, τη κυρία Αγγελική, αναζητήσαμε συναισθήματα που έχουν τη ρίζα τους στην ελληνική γλώσσα και φιλοτεχνήσαμε το δικό μας εικονόλεξο συναισθημάτων. Σταθήκαμε πρώτα στη λέξη «Συνεργασία» όπου προέρχεται από τη πρόθεση «συν=μαζί» και τη λέξη εργασία. Στη συνέχεια οπτικοποιήσαμε τη λέξη «φιλία», η οποία προέρχεται από το ρήμα φιλῶ, που είναι η κατεξοχήν λέξη που σήμαινε «αγαπώ». Τέλος, προσπαθήσαμε να εικονογραφήσουμε τη φράση – συναίσθημα «αγαπώ τον εαυτό μου», όπου τη διανθίσαμε με τις λέξεις «υπερηφάνεια», «βοήθεια», «φροντίδα».

Μέσα από αυτή την ομαδική  δράση τα παιδιά μας κατάφεραν αφενός να μοιραστούν σκέψεις, συναισθήματα και εμπειρίες, στη μητρική τους γλώσσα, αλλά και να κατανοήσουν πως τα συναισθήματα είναι η κοινή γλώσσα όλων των λαών, καλλιεργώντας με αυτό τον τρόπο, εκτός από τη συναισθηματική τους ωρίμανση, την πολιτισμική τους ανοχή κι ενσυναίσθηση.

  Καθώς επεξεργαζόμαστε το Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με τίτλο: «Οι εποχές του Χρόνου μέσα από την Ελληνική Μυθολογία» και τους σχετικούς μύθους, τα παιδάκια θυμήθηκαν τον ελληνικό  μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου τον οποίο είχαν δραματοποιήσει στις 8 Νοεμβρίου –Ημέρα γιορτής των Αγγέλων και της Ελληνικής Αεροπορίας.

Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος – https://youtu.be/DjRS8iBl7ks?t=162

Πώς λοιπόν, πήρε τ΄ όνομα του το όμορφο νησί για τις καλοκαιρινές μας διακοπές, η γνωστή μας ΙΚΑΡΙΑ;;;;

Μα από το μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου!

Ο Ίκαρος και ο πατέρας του Δαίδαλος φυλακίστηκαν από τον Βασιλιά Μίνωα στον Λαβύρινθο, σαν τιμωρία για τη βοήθεια που πρόσφερε ο Δαίδαλος την Αριάδνη, την κόρη του Μίνωα.

Ο πολυμήχανος Δαίδαλος όμως βρίσκει τρόπο διαφυγής: κατασκευάζει δύο ζευγάρια φτερά με πούπουλα και κερί, ένα για τον ίδιο και ένα για τον Ίκαρο.

Με αυτά ο Ίκαρος και ο Δαίδαλος πέταξαν και δραπέτευσαν από την φυλακή τους… Πριν ξεκινήσει η πτήση ο Δαίδαλος έδωσε οδηγίες στον νεαρό γιο του Ίκαρο, για το πώς να πετάει. Τον προειδοποίησε ότι αν πλησίαζε πολύ κοντά στο νερό της θάλασσας, η υγρασία θα πότιζε τα πούπουλα που θα βάραιναν και θα έκαναν τα φτερά άχρηστα.

Αν από την άλλη πετούσε πολύ ψηλά κοντά στον ήλιο, η ψηλή θερμοκρασία θα έλιωνε το κερί και τα φτερά θα καταστρέφονταν.

Ο Ίκαρος συμφώνησε αλλά χαιρόταν τόσο πολύ το πέταγμα που παρασύρθηκε και το μετέτρεψε σε παιχνίδι αψηφώντας τις οδηγίες του πατέρα του. Ανέβηκε ψηλά στον ουρανό, τόσο ψηλά που ο ήλιος έλιωσε το κερί, τα φτερά του διαλύθηκαν και αυτός έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε.

Ο Ίκαρος  ξεβράστηκε σε ένα  νησάκι, που προς τιμή του ονομάστηκε ΙΚΑΡΙΑ και η θάλασσα γύρω από το νησί πήρε το όνομα Ικάριο Πέλαγος. (πηγή:www.kidsactivities.gr) 

Στο παρακάτω ηλεκτρονικό βιβλίο θα πάρετε μια γεύση από τις όμορφες και δημιουργικές στιγμές που βιώσαμε κατά τη δραματοποίηση του μύθου: “Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος”, στον σύνδεσμο:

https://read.bookcreator.com/bnol8s1HEYOA40wHOXODF8cr6Ai2/bTGgRZWZQe2DunARFDEMcg

Με τη χρονοκάψουλά μας ταξιδέψαμε στο χρόνο και μεταφερθήκαμε από την Αρχαία Ελλάδα  στο έτος 1882, την εποχή του Έλληνα ποιητή Γεώργιου Δροσίνη που  έγραψε ένα ποίημα για την αμυγδαλιά με τίτλο: “Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά”

‘Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά με τα χεράκια της και γέμισ’ από τα’ άνθη η πλάτη, η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.

Αχ, χιονισμένη σαν την είδα την τρελή γλυκά τη φίλησα, τής τίναξα όλα τα’ άνθη από την κεφαλή κι έτσι της μίλησα:

“Τρελή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά τι τόσο βιάζεσαι;  

Μόνη της θάρθη η άγρια βαρυχειμωνιά, δεν το στοχάζεσαι;”

Το ποίημα αυτό  μελοποιήθηκε και έγινε ένα διαχρονικό τραγούδι:https://youtu.be/Yve5OGWc5Jg?t=24

Το ταξίδι μας στο χρόνο συνεχίστηκε με την επίσκεψή μας στην εποχή και τη χώρα του ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ   https://youtu.be/PooZ1W0pbvk?t=21,

για να γνωρίσουμε τον πίνακα του ζωγράφου :Ανθισμένη Αμυγδαλιά  που συνδέεται με μια τρυφερή ιστορία…

Ο πίνακας είναι ένα δώρο ζωγραφισμένο στο χέρι, που προοριζόταν για να κοσμεί το παιδικό δωμάτιο του ανιψιού του, έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ένα από τα σημαντικότερα έργα τέχνης στην ιστορία.