Η  Στ΄τάξη  του 9^ου Δημοτικού σχολείου Λάρισας πραγματοποίησε μια πολύ όμορφη εκπαιδευτική επίσκεψη στην πόλη της  Καστοριάς  την Τετάρτη 30 Μαΐου 2018.

Πρώτη στάση το Δισπηλιό  ένας χώρος που σε ταξιδεύει στην άγνωστη και  αινιγματική, εποχή που την ονομάζουμε «Προϊστορία», όπου τα πράγματα μπορεί να μην είναι όμοια με όσα μας περιβάλλουν σήμερα, έχουν, όμως, την ίδια σημασία. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1992, ενώ σήμερα στην Αναπαράσταση, που αποτελείται από 8 καλύβες, ο επισκέπτης αποκτά την εικόνα ενός προϊστορικού Λιμναίου Οικισμού και βλέπει τα ευρήματα της εποχής εκείνης και μπορεί να καταλάβει πώς ήταν ένα νοικοκυριό πριν από 7.500 χρόνια.

Ανάμεσα στα σπουδαία αντικείμενα που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι ξεχωρίζουν οστέινες φλογέρες που μαρτυρούν ότι ο προϊστορικός άνθρωπος γνώριζε μουσική αλλά και μια ξύλινη πινακίδα με εγχάρακτα γραμμικά στοιχεία, η οποία χρονολογείται με βεβαιότητα στο 5260 π.Χ. και δεν αποκλείεται να αποτελεί μια πρώιμη μορφή γραπτού λόγου.

Γεμάτοι εικόνες και πληροφορίες από τον εξαίρετο ξεναγό μας κατευθυνθήκαμε για τη 2^η στάση  της επίσκεψής μας τη «σπηλιά του Δράκου»,ένα  καλοδιατηρημένο σπήλαιο που έγινε  επισκέψιμο για το κοινό  πριν από 9 χρόνια.

Το σπήλαιο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης και η είσοδός του απέχει περίπου είκοσι (20) μέτρα από τις όχθες της λίμνης  Ορεστιάδας(λίμνη της Καστοριάς).Στο εσωτερικό του υπάρχουν μεγάλα χερσαία και λιμναία τμήματα με εντυπωσιακούς σταλακτίτες  και σταλαγμίτες.  Εκεί μπορεί κανείς να δει 7 υπόγειες λίμνες, 10 αίθουσες, 5 διαδρόμους – σήραγγες. Η μεγαλύτερη αίθουσα του σπηλαίου έχει διαστάσεις 45Χ17 μέτρα με το κεντρικό της τμήμα υπερυψωμένο και τις πλευρές της να καταλήγουν σε λίμνες. Η μεγάλη λίμνη του σπηλαίου που είναι και η βαθύτερη βρίσκεται δυτικά. Η θερμοκρασία στο εσωτερικό του Σπηλαίου είναι σταθερή όλες τις εποχές στους 16^οC ενώ η υγρασία φτάνει στο  90%.

Σύμφωνα με τον ξεναγό στο εσωτερικό του  εντοπίστηκαν παλαιοντολογικά κατάλοιπα, με κυριότερα τα οστά αρκούδας των σπηλαίων (Ursus Speleaus). Το είδος αυτό έζησε στην Ευρώπη και εξαφανίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια.

Υπάρχουν πολλές εικασίες για το πώς πήρε το όνομα του το σπήλαιο. Κάποιοι το αποδίδουν στο σχήμα της σπηλιάς που μοιάζει με στόμα δράκου. Η επικρατέστερη όμως είναι πως πολλά χρόνια πριν, μέσα στη σπηλιά, που ήταν χρυσορυχείο, κατοικούσε ένας δράκος. Με τις φλόγες που έβγαζε, το φυλούσε άγρυπνα. Άνθρωποι που θέλησαν να μπουν στη σπηλιά, πολέμησαν με τον δράκο, όπου και τον σκότωσαν. Θέλοντας να βρουν τον χρυσό, προχώρησαν με δαυλούς στο εσωτερικό της σπηλιάς. Από έλλειψη οξυγόνου, έσβησαν οι δαυλοί και οι άνθρωποι βυθίστηκαν στο σκοτάδι. Τότε ακούστηκε μια φωνή που τους είπε: ‘εκείνος που θα σκύψει και θα πάρει μια χούφτα λάσπης που πατάει θα μετανιώσει, αλλά και εκείνος που δεν θα πάρει πάλι θα μετανιώσει’. Οι πιο θαρραλέοι έσκυψαν και πήραν μια χούφτα λάσπη. Βγαίνοντας από τη σπηλιά διαπίστωσαν πως όσοι είχαν πάρει αυτή την χούφτα λάσπη, κρατούσαν στα χέρια τους υγρή χρυσόσκονη. Η φωνή επιβεβαιώθηκε γιατί όλοι είχαν μετανιώσει, οι μεν που πήραν λάσπη γιατί δεν πήραν παραπάνω, οι δε που δεν πήραν καθόλου. Εξαιτίας αυτού του μύθου το σπήλαιο έχει πάρει και την ονομασία “Χρυσοσπηλιώτισσα”.

Οι μικροί μας μαθητές πραγματικά μαγεύτηκαν από τις υπέροχες και για τους περισσότερους πρωτόγνωρες εικόνες που ξεδιπλώθηκαν μπροστά τους.

Ήταν για όλους μας μικρούς και μεγάλους μια υπέροχη εμπειρία!

Τους μαθητές  συνόδεψαν οι εκπαιδευτικοί:

Καραβάκας Βασίλης(Στ1), Νέλλα Μάρθα (Στ2), Χατζηιωάννου Κωνσταντία(Στ3),Αλεξοπούλου Θεοδώρα (Στ4) και οι καθηγήτριες Αγγλικών Λιάκου Κωνσταντίνα και Ντελή Ευαγγελία