στη Γ.Γ.Ι.

Στις  29 Ιανουαρίου του 2015 επισκεφτήκαμε, στα πλαίσια του προγράμματος του e-twinning, την Γενική Γραμματεία Ισότητας και ενημερωθήκαμε πάνω στο θέμα της έμφυλης και οικογενειακής  βίας. Μας υποδέχτηκαν πολύ εγκάρδια η κ.Δώρα Κατσιβαρδάκου,Διευθύντρια Κοινωνικής Πολιτικής στη Γενικής Γραμματείας Ισότητας, οι κοινωνιολόγοι κ.Χριστίνα Παπαδημητρίου, και κ.Έλενα Αποστολίδου, η Γραμματέας του τμήματος κ Ελένη Τάτση η δικηγόρος και ψυχολόγος κ.Κατερίνα Λουκίδου.

Στην διαδραστική αυτή ενημέρωση ,ανταλλάξαμε απόψεις με ειδικούς και κοινωνιολόγους οι οποίοι μας βοήθησαν να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τις μορφές βίας που ασκούνται καθημερινά. Αρχικά διαχωρίσαμε τη βία σε ενδοοικογενειακή και βία μεταξύ των φύλων και επικεντρωθήκαμε στους νέους 13-17 ετών. Καταλήξαμε  στο συμπέρασμα ότι βία ασκείται κυρίως από τον άνδρα στη γυναίκα και όχι αντιστρόφως. Αντίθετα ,σύμφωνα με τις έρευνες των ψυχολόγων, αυτοί που επηρεάζονται  παραπάνω σε ψυχολογικό επίπεδο, είναι οι άνδρες, κάτι που μας έκανε μεγάλη εντύπωση.

στιγμιότυπο από το σκετς

Δύο από τους ειδικούς -οι κ Στέλλα Παλαιολόγου και Δημήτρης Πλατής – παρουσίασαν ένα σκετσάκι που έδειχνε καθημερινές ενδείξεις έμφυλης βίας σε ένα ζευγάρι. Το βρήκαμε ιδιαίτερα ενδιαφέρον, καθώς η μορφή αυτής της βίας αφορά  περισσότερο την ηλικία μας και συνεπώς μαθαίνουμε πώς να την αναγνωρίζουμε, να προφυλάττουμε όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά και φίλους μας απ αυτήν. Αφού συζητήσαμε πάνω στο θεατρικό, φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσουμε σε περίπτωση βίαιων δράσεων εναντίον  κάποιου αγαπημένου  μας προσώπου είναι η ψύχραιμη συζήτηση και η στήριξη του και όχι η κατηγορία. Έπειτα, μια από τις ψυχολόγους, μας διηγήθηκε μια συγκλονιστική ιστορία μιας δεκαεφτάχρονης κοπέλας ,η οποία έπεσε θύμα βιασμού , βοηθήθηκε αποτελεσματικά από τη Γ.Γ.Ισότητας και μετά από δύο μήνες ισχυρίστηκε ότι ο μεγαλύτερος φόβος της δεν ήταν η πιθανότητα να ξαναπέσει θύμα αλλά μιας αποτυχίας στις πανελλήνιες!

οι ευγενικές μας οικοδέσποινες

Τέλος, παρακολουθήσαμε δύο βιντεάκια που έδειχναν το «θύτη» να παρακολουθεί τον εαυτό του και να καταλαβαίνει το απαράδεκτο της συμπεριφοράς του. Σχολιάσαμε, ότι τα άτομα αυτά πολλές φορές είναι τα ίδια θύματα και άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Πιστεύουμε ότι η σύνδεση της βίας με το κεντρικό μας θέμα ,τη Σιωπή ήταν κάτι πραγματικά σημαντικό, γιατί πέρα από το ότι μιλήσαμε για τά θέματα αυτά, μάθαμε που πρέπει να απευθυνθούμε(τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 και www.womensos.gr) σε περίπτωση ανάγκης και νιώσαμε εμπιστοσύνη για το ειδικό προσωπικό των Συμβουλευτικών κέντρων Γυναικών και της Γενικής Γραμματείας Ισότητας. 

Φωτεινή Πετράτου Α3