Σύμφωνα με την παράδοση, οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητή να του βρει μια γυναίκα. Εκείνος του έφερε  μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.

Όταν όμως  έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!

Από τότε κάθε φορά που τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει,

όταν όμως την κοιτάζει από τις πλάτες ξεχνιέται και ο καιρός καλοσυνεύει.

Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: « Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει και πότε γελάει».

Πρώτη μέρα του Μάρτη και όπως  βλέπετε φτιάξαμε τα βραχιολάκια του Μάρτη  (Μαρτάκια) και τα φορέσαμε!

Σύμφωνα με το έθιμο  την πρώτη μέρα του Μάρτη ,παιδιά και μεγάλοι φορούν βραχιόλια,  με στριμμένη άσπρη και κόκκινη  κλωστή! Όπως λέει ο λαός το μαρτάκι προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της άνοιξης, για να μην καούν. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν και το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές ή στα δέντρα όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να το πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τις φωλιές τους.

Ασπροκόκκινη κλωστή,

στο χεράκι μου φορώ,

θα τη βγάλω στη στιγμή,

σαν το χελιδόνι δω!