(Μερικές από τις δραστηριότητες που θυμηθήκαμε να φωτογραφίσουμε.)

Τα παιδιά ελεύθερα με το οικοδομικό υλικό δημιουργούν  το Πολυτεχνείο.

Περιστέρια της ειρήνης .

Οι δημιουργίες μας!

Παίξαμε την Ντενεκεδούπολη.

Ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας  ντενεκεδάκι!

Σε περίπτωση κινδύνου φωνάζουμε δυνατά “βοήθεια” και  καλούμε το 112.

Τα παιδιά παρακολουθούν καθ’ όλη την διάρκεια του προγράμματος εκπαιδευτικά animation για τις πρώτες βοήθειες,

Παράλληλα  μέσα από θεατρικές πράξεις και μουσικά δρώμενα, το πρόγραμμα εξασφαλίζει εύκολα την προσοχή και την κινητοποίηση των μελλοντικών μας μικρών διασωστών, βοηθώντας τους να αφομοιώσουν αβίαστα, την γνώση μέσω βιωματικών παιχνιδιών.

Να και το  ασθενοφόρο!

Για να δούμε τι έχει μέσα…

Τραγουδάμε τα τραγούδια της μικρής Ειρήνης

Μάθαμε πολλά και περάσαμε όμορφα. Σας ευχαριστούμε πολύ κυρία Ειρήνη (Η Ειρήνη Νικάκη είναι η εκπαιδεύτρια των Πρώτων Βοηθειών).

Κατασκευάσαμε φθινοπωρινά δεντράκια!

Συνθέσαμε τη λέξη “φθινόπωρο”

Παίξαμε παιχνίδια με τα φύλλα!

Δραματοποιήσαμε τα φύλλα που πέφτουν με την ανάλογη μουσική.

Ο αέρας φυσά μες του δέντρου τα κλαδιά!

Φυλλαράκια πολλά ,κίτρινα, πορτοκαλιά.

Στον αέρα πετούν και στη γη θα κοιμηθούν.

Διαβάσαμε το παραμύθι “Το αστέρι της μηλιάς” και ψάξαμε και εμείς να βρούμε τ` αστέρια της μέσα στα μήλα. Μετά τα γευτήκαμε!

     Η μικρή μηλιά έβαλε τα δυνατά της.Κάθε ηλιόλουστη μέρα σήκωνε τα κλαδιά της προς το ζεστό ήλιο, και κάθε βροχερή μέρα οι ρίζες της  ρουφούσαν το νερό που χρειαζόταν για να μεγαλώσει. Έτσι πέρασαν πολλές εποχές και η σκληρή δουλειά που έκανε τελικά απέδωσε  , και έγινε ένα από τα μεγαλύτερα δέντρα στον κήπο με κλαδιά μεγάλα και γερά γεμάτα με ζουμερά ώριμα μήλα. Περίμενε και περίμενε υπομονετικά την νεράιδα  να έρθει και να  της δείξει όλα όσα είχε κάνει και αυτή να  πραγματοποιήσει τη ευχή της.

    Ο καιρός  όμως περνούσε και η μηλιά έχανε τις ελπίδες της ώσπου μια μέρα η νεράιδα ήρθε επιτέλους.Το δέντρο κούνησε τα κλαδιά του με ενθουσιασμό δείχνοντας τα μήλα που ήταν φορτωμένη. “Κοίτα”, είπε,” έχω δουλέψει τόσο σκληρά και έχω κάνει πολλή υπομονή περιμένοντας . Πότε επιτέλους θα πάρω το αστέρι που μου υποσχέθηκες ;”‘Ω!! αγαπητό μου δέντρο ” απάντησε η νεράιδα, “η ευχή σου έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Τώρα έχεις στα κλαδιά σου όχι μόνο ένα  αλλά τόσα πολλά αστέρια όσα θαύμαζες στο ουρανό τα βράδια”.

    “Μα πού είναι;”, αναρωτήθηκε η μηλιά. “Το μόνο που βλέπω στα κλαδιά μου είναι φύλλα και ώριμα μήλα”.

Η καλή νεράιδα  απαλά τη χάιδεψε και της είπε “απλά κοίτα  μέσα σε καθένα απ΄αυτά τα μήλα. Εκεί θα βρεις ένα  κρυμμένο ξεχωριστό  αστέρι. Είναι έτοιμο να το ανακαλύψει ο τυχερός που θα διαλέξει ένα από τα μήλα σου που με τόση προσπάθεια έχεις μεγαλώσει”.

Δοκιμάσαμε και ρόδια που έφεραν τα παιδιά !

Φτιάξαμε και σαλιγκάρια με πλαστελίνη.

δ

Δημιουργήσαμε την πρώτη μας ιστορία στην παρεούλα επηρεασμένοι από το φθινόπωρο!

Ένα φύλλο μια φορά…                 (10-10-2019)

Πάνω σε  ένα δέντρο , ήταν ένα φύλλο κίτρινο. Ήταν φθινόπωρο. Ο αέρας φύσηξε δυνατά , πήρε το φύλλο και το πήγε στην αυλή του σχολείου. Τα παιδιά βγήκαν διάλειμμα και ένα -ένα το πήραν στα χέρια τους να το δούνε, και το αγαπήσανε!

Μετά το φύσηξε ο αέρας το σήκωσε ψηλά και τα παιδιά είπαν : «Έεεεεε φίλε που πας;»

Ο αέρας το άφησε πάνω σε μια σκεπή και μετά το φύσηξε πολύ δυνατά και αυτό έπεσε κάτω στο χώμα.

Εκεί ήρθε ένα σαλιγκάρι και το έφαγε….

(Δημιουργήθηκε από όλα τα παιδιά στη γωνιά της συζήτησης. Η νηπ/γός σε ρόλο γραφέα)

Μετά ζωγραφίσαμε …