Ένα παλαιό σεντούκι βρέθηκε σήμερα στην τάξη μας .
Τα παιδιά άρχισαν να μαντεύουν τι μπορεί να κρύβει μέσα του.
Σίγουρα ένα θησαυρό .
Ενα ,ένα τα παιδιά ερχόταν να κοιτάξουν μέσα στο σεντουκάκι ,αλλά δεν έπρεπε να μαρτυρήσουν τι βλέπουν.
Μέσα υπήρχε ένας καθρέπτης και τα παιδιά έβλεπαν τον εαυτό τους.
Στο τέλος ανακαλύψαμε ότι ο πιο πολύτιμος θησαυρός είναι ο εαυτός μας.
-Ζωγραφίσαμε λοιπόν τον εαυτό μας
-Μιλήσαμε για τον εαυτό μας και τις προτιμήσεις μας.
-Ο καθένας μας είναι μοναδικός .Το τραγουδήσαμε .
το ζωγραφίσαμε
Όλοι είμαστε διαφορετικοί ,αλλά και ίδιοι
Σε αυτό το υπέροχο βιβλίο είδαμε ότι οι άνθρωποι είναι όπως τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Καθένας είναι διαφορετικός απ’ τον άλλο και μοναδικός. Το σχήμα των ματιών μας, το χρώμα του δέρματός μας, ακόμα και τα φαγητά που προτιμάμε είναι διαφορετικά.
Όμως πιο σημαντικές από τις διαφορές μας είναι οι ομοιότητες που έχουμε. Όλοι έχουμε συναισθήματα, όνειρα και ελπίδες.
Χαμογελάμε όταν είμαστε χαρούμενοι και κλαίμε όταν είμαστε λυπημένοι. Όταν άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο είμαστε μαζί, φτιάχνουμε ένα υπέροχο ουράνιο τόξο.
Πιάσαμε .μυρίσαμε ,ακούσαμε το θόρυβο των κιτρινισμένων φύλλων καθώς τα πατούσαμε και μετά τα πετούσαμε ψηλά για να τα βλέπουμε να πέφτουν στριφογυρίζοντας ξανά στο χώμα.
Τώρα ξέρουμε πως τα κίτρινα φύλλα θα λιώσουν σιγά σιγά και θα γίνουν λίπασμα για να μεγαλώσει περισσότερο το δέντρο .
Την κυρά Δημοκρατία όλοι την αγαπούν στο μικρό χωριό, γι’ αυτό τη διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρία η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη Δημοκρατία;
Ένα παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατίας και για να θυμόμαστε ότι:
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!
Με το παραμύθι αυτό προσεγγίσαμε με τα παιδιά τις έννοιες Δημοκρατία και Δικτατορία.Σκεφτήκαμε εμείς τι θα θέλαμε στην ζωή μας.
Μάθαμε ότι κάποια χρόνια δεν είχαμε Δημοκρατία στην Ελλάδα ,ώσπου μια μέρα οι φοιτητές μέσα από το Πολυτεχνείο και όλοι οι Έλληνες μαζί φώναξαν με δυνατή φωνή την λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Αυτό θυμόμαστε κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου.
Ενώνουμε και τις δικές μας φωνές για να ακουστούν πιο δυνατά.
Με αφορμή την ζωγραφιά της Παναγιώτας ,έγινε με την βοήθεια όλων των παιδιών της τάξης μια όμορφη ιστορία ,την οποία εικονογραφήσαμε και δέσαμε σε βιβλίο.
Το Φθινόπωρο, το δάσος μας δίνει ότι πιο αγνό υπάρχει , τα μανιτάρια .Υπάρχουν πολλά είδη μανιταριών ,αρκετά μπορούν να φαγωθούν ,ορισμένα είναι δηλητηριώδη.
Τα παιδιά αγαπούν πολύ να τα ζωγραφίζουν,κάναμε λοιπόν τα δικά μας με νερομπογιές.
Το γλυπτό Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά εικονογραφικά μοτίβα του καλλιτέχνη. Ομπρέλες βρίσκουμε τοποθετημένες στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης.
Εμπνευστήκαμε από το γλυπτό και κάναμε τις δικές μας ομπρέλες.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
