Το ρόδι που έσπασε ήταν γεμάτο αστέρια (Σεφέρης)
Το δικό μας ρόδι που σπάει με τι θα θέλαμε να είναι γεμάτο;
…με σκυλάκια, με παιδάκια με αυτοκινητάκια…με αστέρια …με μπαλόνια….με λουλούδια …
Αυτός ο υπέροχος στίχος του μεγάλου μας ποιητή, μας παρακίνησε να τον γνωρίσουμε και να μιλήσουμε για το σπάσιμο του ροδιού,ένα ωραίο έθιμο της Πρωτοχρονιάς.
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με τα καλά τους ρούχα για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, καλό κι ευλογημένο.Στην επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι.
Είναι αυτός που κάνει το ποδαρικό και σπάει το ρόδι. Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι στην κλειστή εξώπορτα και να του ανοίξουν. Δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του. Έτσι είναι ο πρώτος που μπαίνει στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι.
Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσα καλά να έχει το σπίτι μας 
όλη τη χρονιά.»
Ευκαιρία να παίξουμε με τους αριθμούς
Βάζουν τόσα σπόρια (κουμπιά) στο ρόδι,όσα λέει ο αριθμός
Παραλλαγή του παιχνιδιού ,βάζουμε τα σπόρια στα ρόδια και τα παιδιά ,μετράνε και βάζουν τον αριθμό που πρέπει.
Να και ένα ωραίο τραγουδάκι για την ροδιά
