Δοκιμάσαμε φρεσκοφρυγανισμένο  ψωμάκι  με ελαιόλαδο,αλάτι και ρίγανη.

Το ψωμάκι δεν το πετάμε. Το σεβόμαστε… Ιδιαίτερα όταν ξέρουμε ότι δίπλα μας κάποιοι το στερούνται.Αν και το ψωμί –ειδικά το ψωμί- πάντα το σεβόμασταν στην πατρίδα μας. Δύσκολα οι παλιότεροι το έβαζαν στον σκουπιδοτενεκέ μαζί με τα άλλα σκουπίδια. Μεγάλη αμαρτία το είχαν…Ακόμη και τα ψίχουλα από το τραπέζι δεν τα πετούσαν. Δεν τίναζαν τα τραπεζομάντηλα έξω από το σπίτι γιατί η πρόληψη έλεγε ότι πέταγαν τα καλά έξω από την πόρτα τους. Ούτε χάμω δεν το άφηναν να πέσει.  Πολλοί ηλικιωμένοι αν τους πέσει κάτω ψωμί, το σηκώνουν με ευλάβεια και το φιλούν, το προσκυνούν .

Δεν είναι τυχαίο που η φράση «άντεστε να φάμε ψωμί» σημαίνει κάλεσμα σε τραπέζι , η φράση «έχουμε φάει μαζί ψωμί κι αλάτι» παραπέμπει σε βαθιές φιλίες, και η φράση «δεν έχει ψωμί να φάει» σηματοδοτεί την απόλυτη φτώχεια.

Από κλαδάκι κρέμεται

στην αγορά πουλιέται

το εξωτερικό της τρώγεται

το κόκκαλο  πετιέται. Τί  είναι.

Ένα αίνιγμα, μας δίνει την ευκαιρία  για πολλές πολλές δραστηριότητες με ένα κλαδί ελιάς .