Μια αγκαλιά! Αυτό θέλει πιο πολύ απ’ όλα στον κόσμο ο μικρός Έλβις. Όπου κι αν πάει, στην πόλη, στο πάρκο, στο σταθμό του τρένου, βλέπει ανθρώπους ν’ αγκαλιάζονται. Ο κακόμοιρος ο Έλβις! Όλοι τον αποφεύγουνε. «Μια αγκαλιά, παρακαλώ πολύ. Υπάρχει κάποιος να μου χαρίσει μια αγκαλιά;». Κρίμα! Κανείς δε θέλει. Απογοητευμένος, σκέφτεται να τα παρατήσει, να το πάρει απόφαση ότι σ’ αυτό τον κόσμο κανείς δε θα τον αγκαλιάσει, όταν. . . ακούει μια φωνούλα μέσα στο πλήθος. «Θα ήθελε κάποιος να μου δώσει ένα φιλί;». Μήπως είναι η τελευταία ευκαιρία του Έλβις να κάνει ένα φίλο;  

Ανακατεύουμε άσπρη και μαύρη  δαχτυλομπογιά  και ανακαλύπτουμε  το  γκρί  χρώμα.

Τι προσφέρει ένα παζλ στο παιδί

Να συντονίζει χέρια-μάτια. Όταν ένα παιδί περιστρέφει, αφαιρεί, τοποθετεί κ.ο.κ. κομμάτια του παζλ, μαθαίνει τη σύνδεση μεταξύ χεριών και ματιών, βελτιώνει την κινητικότητά του και θέτει το μυαλό του σε εγρήγορση. Όσο περισσότερο εξασκείται, τόσο ο συντονισμός χεριού-ματιού και μυαλού λειτουργεί καλύτερα.

Να επιλύει προβλήματα. Καθώς το παιδί εξετάζει εάν τα διάφορα κομμάτια του παζλ ταιριάζουν ή όχι και πού πρέπει να τοποθετηθούν ακονίζει το μυαλό του, μαθαίνοντας πως να χρησιμοποιεί τη σκέψη του για να επιλύει προβλήματα. Παράλληλα, καθώς δυσκολεύεται να πετύχει το στόχο του, μαθαίνει πώς να αντιμετωπίζει την απογοήτευσή του. Όταν ολοκληρώσει το παζλ, είναι ευτυχισμένο και κατά πάσα πιθανότητα έτοιμο να δοκιμάσει να φτιάξει ένα ακόμη αυτή τη φορά πιο δύσκολο.

Αναπτύσσει την μνήμη. Το παζλ είναι μια δοκιμασμένη μέθοδος για την τόνωση της μνήμης ενός παιδιού. Μέσω του παιχνιδιού αυτού μαθαίνει τα σχήματα, τα χρώματα, τα μεγέθη και αποκτά μια βαθύτερη κατανόηση του πως μια μικρή μονάδα αποτελεί μέρος ενός συνόλου. Το παζλ ανάλογα με το θέμα του το βοηθάει να εξοικειωθεί με τα γράμματα, τους αριθμούς, τα ζώα, τα φρούτα κ.ά.

Αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του. Δεν γεμίζει μόνο χαρά το παιδί από την επίλυση ενός παζλ. Η αυτοπεποίθηση και η εμπιστοσύνη στις ικανότητές του αυξάνονται ενώ όσο καταπιάνεται με πιο πολύπλοκα σχέδια και σχήματα το παιδί αναπτύσσει και άλλες κοινωνικές δεξιότητες, το πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας κ.ο.κ.

Το προβατάκι  μας  κινδυνεύει,πρέπει κάτι να κάνουμε για να το σώσουμε.

Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ’ αυτή, τι… άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ’ ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να ‘χουν την ησυχία τους.
Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ-μπαμ-μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ είχε κόκα-κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.
Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα…