Οι 4 Εποχές στο Νηπιαγωγείο μας
Μια ιδέα έρχεται, εκφράζεται και ένα έργο δημιουργείται ομαδοσυνεργατικά.
Η συλλογική, ομαδική εργασία προσφέρει την ευκαιρία και τη δυνατότητα για συνεργασία, ανταλλαγή ιδεών, ανάληψη καθηκόντων, υπευθυνότητα, ενισχύει την ομαδικότητα, υποστηρίζει την αποδοχή της διαφορετικότητας, προσφέρει χαρά όταν ολοκληρώνεται ένα έργο και πολύ περισσότερο, ένα έργο που αναδύθηκε από το ενδιαφέρον των παιδιών και ολοκληρώθηκε αφού οργανώθηκε, προγραμματίστηκε και υλοποιήθηκε από τα ίδια τα παιδιά. Εργαζόμενα και συνεργαζόμενα σε μικρές αυτοσχέδιες και αυτόνομες ομάδες τα παιδιά καλλιέργησαν εκτός των άλλων μερικές κοινωνικές δεξιότητες και παρουσιάζουν το αποτέλεσμα.
Συμπράττουμε! Θέλουμε να είμαστε ΜΑΖΙ
Ας πούμε αυτή τη λέξη, είναι στο χέρι μας
Το παραμύθι “Ας πούμε αυτή τη λέξη” της Μαρίας Κουτσανοπούλου, μας ενέπνευσε και ασχολήθηκαμε δημιουργικά τις δύο τελευταίες βδομάδες.
Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν θετικά από το παραμύθι. Συζητώντας στην ολομέλεια για τις λέξεις που μπορούμε να χρησιμοποιούμε για να βοηθάμε τους φίλους μας να αποκτούν όμορφα και θετικά συναισθήματα και εμείς να έχουμε και να προσφέρουμε ευγένεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εμείς έχουμε ευθύνη για ό,τι λέμε, για ό.τι κάνουμε, για ό,τι νιώθουμε και για ό,τι σκεφτόμαστε. Δηλαδή ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ, να επιλέγουμε τη σωστή συμπεριφορά.
Καταγράψαμε και οργανώσαμε τις προτάσεις μας: να φτιάξουμε με τις παλάμες μας έναν μεγάλο παπαγάλο με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, και να γράψουμε τις λέξεις για να τις θυμόμαστε. Πώς; να κόψουμε σε χρωματιστά χαρτιά τις σχεδιασμένες παλάμες μας και να τις κολλήσουμε στα φτερά. Πράγματι, χωρισμένοι σε 7 ομάδες σχεδιάσαμε και κόψαμε και στη συνέχεια κολλήσαμε και γράψαμε. Τον αγαπήσαμε τόσο, που συνεχώς χαϊδεύαμε τα φτερά του. Όμως η δημιουργία μας είναι μεγάλη και πρέπει να την κολλήσουμε ψηλά στον τοίχο για να τη βλέπουμε.
Περίσσεψαν πολλές παλάμες και σκεφθήκαμε πολλές ιδέες το τι θα τις κάνουμε, και μετά από ψηφοφορία, η πρόταση που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους, ήταν να φτιάξουμε ένα μεγάλο στεφάνι και να παίζουμε με αυτό.
Στην τάξη μας ήρθαν και δύο παπαγάλοι. Ο ένας μάλιστα μιλάει και λέει ό,τι λέμε. Τους αγαπήσαμε πολύ και τους παίζουμε στα παιχνίδια μας.
Τα παιδιά στη συνέχεια, μετά από αναζήτηση στο διαδίκτυο για ιδέες πώς θα φτιάξουν έναν παπαγάλο με χέρι, επέλεξαν αυτήν την ιδέα και πρότειναν να ζωγραφίσουν στο χέρι τους τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να αποτυπώσουν στο χαρτί τους φτιάχνοντας το παπαγάλο τους. Σε
Μερικά παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που έφτιαξαν με την παλάμη τους παπαγάλους, τους χρωμάτισαν, τους κόλλησαν σε ξυλάκι, φτιάχνοντας έτσι μαρότες κουκλοθέατρου και παίζουν. Έφτιαξαν συνεργατικά και το σκηνικό τους και παίζουν, καλλιεργώντας το λόγο τους.
Η κυρία, έγραψε σε χρωματιστά χαρτιά την κάθε λέξη που έμαθε και έλεγε ο παπαγάλος στο παραμύθι, και προσέθεσαν και άλλες, όπως συγχαρητήρια, μπράβο, ευγένεια, μαζί . Παίξαμε με τις λέξεις, και ακούγαμε το τραγούδι τα 7 ποτάμια όπως το είχαμε φτιάξει πέρυσι.
Ολοκληρώσαμε, δημιουργικά με δύο δημιουργίες: επινοήσαμε ένα ομαδικό παιχνίδι που το ονομάσαμε “το παιχνίδι του παπαγάλου” σύμφωνα με το οποίο ρένα παιδί, λέει μία λέξη και ο καθένας με τη σειρά του την επαναλαμβάνει. Πριν τελειώσουν όλα τα παιδιά ο πρώτος λέει και μία δεύτερη λέξη και μια τρίτη κλπ και πρέπει οι υπόλοιποι να τις θυμόμαστε για να τις επαναλαμβάνουμε. Διασκεδάζουμε πολύ όταν το παίζουμε αν και συχνά μπερδευομαστε, γελάμε και πάμε από την αρχή.
Η δεύτερη δημιουργία μας είναι ένα τραγούδι. Την ώρα του μεσημεριανού φαγητού προέκυψε. Συνθέσαμε τους στίχους, βρήκαμε ρυθμό και μελωδία. Το μάθαμε, το τραγουδάμε, το ενορχηστρώσαμε με τα μουσικά όργανα της τάξης μας και σας το παρουσιάζουμε.
Ο Ήλιος και ο Άνεμος
Η τελευταία βδομάδα του Γενάρη ήταν πραγματικά χειμωνιάτικη. Κρύο, βροχή, τσουχτερός βοριάς, μανιασμένα κύματα στη θάλασσα, απαγορευτικός απόπλους των πλοίων στο νησί μας, χιόνια στην υπόλοιπη Ελλάδα, απουσίες πολλές στο Νηπιαγωγείο μας.
Σήμερα ασχοληθήκαμε με τον άνεμο. Η αφορμή δόθηκε από τα ίδια τα παιδιά καθώς το πρωί επικρατούσαν δυνατοί άνεμοι στο νησί μας. Τα παιδιά περιέγραψαν πώς ήρθαν στο σχολείο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Άνεμος είναι πιο δυνατός από τον Ήλιο. Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε το παραμύθι του Αισώπου”Ο Ήλιος και ο Βόρειος Άνεμος” .
Συζητήσαμε στη συνέχεια την ιστορία και κατανοήσαμε ότι ο Ήλιος είναι πιο δυνατός γιατί έχει καλή συμπεριφορά, πάει με το καλό, όπως λέει και το σχετικό ποίημα του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη.
Ο Γεώργιος Δροσίνης ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της Νέας Αθηναϊκής Σχολής στην ποίηση και της ηθογραφίας στην πεζογραφία. Συνέθεσε σε έμμετρο λόγο, σε ποίημα, το παραμύθι του Αισώπου.
Διαβάσαμε το ποίημα, το μάθαμε και αποφασίσαμε να το εικονογραφήσουμε, να το φτιάξουμε βιβλίο και να το βάλουμε στη βιβλιοθήκη της τάξης μας. Δουλέψαμε συνεργατικά σε ομάδες των δύο παιδιών. Κάθε μία ομάδα ανέλαβε μία σελίδα του βιβλίου.
Τέλος, αναλάβαμε ρόλους και δραματοποιήσαμε την ιστορία, “ντύνοντας” το ποίημα με ήχους από τα μουσικά μας όργανα και συνοδεύαμε τη δραματοποίηση του ποιήματος.
ΜΑΖΙ ξανά, με το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης Σύρου
ΜΑΖΙ ξανά και τη φετινή χρονιά! Συμπράττουμε και πάλι οργανωμένα, με πρόγραμμα που βασίζεται στην αγάπη, στη συνύπαρξη, στη συνεργασία, στη χαρά!
Γειτονάκι αγαπημένο είναι το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης με το οποίο μοιραζόμαστε την κοινή αυλή. ΜΑΖΙ! Χωρίς κάγκελα, χωρίς όρια, συνυπάρχουμε, παίζουμε. Καθημερινά ανταλλάζουμε χαμογελαστές καλημέρες.
Στη βάση αυτή, τα δύο σχολεία, αποφασίσαμε να πλαισιώσουμε μία συνεργασία στοχοπροσηλωμένη στην Αποδοχή της Διαφορετικότητας, στη Συνεργασία, στην Καλλιέργεια Κοινωνικών Δεξιοτήτων, στον Σεβασμό στην Μοναδικότητα, στην Ενσυναίσθηση, στην Υποστήριξη, στην Αλληλοβοήθεια, και θα συμπράτουμε κάθε βδομάδα, από τον Ιανουάριο ως τον Ιούνιο, παίζοντας, γελώντας συνεργαζόμενοι, δημιουργώντας και αναπτύσσοντας σχέσεις, καλλιεργώντας θετικά συναισθήματα αμφότεροι.
Ήδη τις δύο προηγούμενες Παρασκευές τα παιδιά του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης μας επισκέφθηκαν στις τάξεις και κάναμε όμορφες δράσεις γνωριμίας. Τραγουδήσαμε, “χορέψαμε”, γελάσαμε και γεμίσαμε με χαμόγελα, μιας και δημιουργήθηκαν νέες φιλίες με τα γειτονάκια μας.
Αποτυπώσαμε τις όμορφες εμπειρίες μας στο χαρτί με ζωγραφική και όχι λέξεις γιατί δεν ξέρουμε να γράφουμε!
Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης Κ.Ο.Θ. Live-streaming
Σήμερα παρακολουθήσαμε στον διαδραστικό πίνακα, διαδικτυακά στην μεγάλη τάξη, και τα δύο τμήματα, την υπέροχη μουσική παράσταση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης “Ο Πέτρος και ο λύκος”. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την παράσταση η οποία ήταν πραγματικά υπέροχη.
Πριν από αυτό, έγινε γνωριμία με τα μουσικά όργανα, την ορχήστρα και παίξαμε παιχνίδια αναγνώρισης ήχου, ρυθμού και μουσικών οργάνων.
Με αφορμή το μουσικό παραμύθι “Ο Πέτρος και ο Λύκος” του Prokofiev
που θα παρακολουθούσαμε ζωντανά από την Κρατική ορχήστρα Θεσσαλονίκης, γνωρίσαμε τα μουσικά όργανα της ορχήστρας. Ακούσαμε τα κρουστά και τα διακρίναμε ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους σε ξύλινα/ δερμάτινα και μεταλλικά. Επίσης, ακούσαμε τα πνευστά και τα διακρίναμε σε ξύλινα και χάλκινα. Πειραματιστήκαμε με τους ήχους των κρουστών μουσικών οργάνων. Έπειτα, τα παιδιά σε ζευγάρια επέλεξαν από ένα μουσικό όργανο και έπαιξαν το παιχνίδι των ερωταπαντήσεων. Το ένα παιδί έπαιζε το μουσικό όργανο και το άλλο προσπαθούσε να μιμηθεί τον ίδιο ρυθμό. Ακόμη , αξιοποιώντας το διαδραστικό πίνακα παίξαμε πιάνο 🎹 .
Αφού είδαμε τα μουσικά όργανα κ εξηγήσαμε τις 3 κατηγορίες, παίξαμε το παιχνίδι αναγνώρισης των μουσικών οργάνων μέσω της αφής .
Παίξαμε κι ένα άλλο παιχνίδι αναγνώρισης της χροιάς του μουσικού οργάνου. Τα παιδιά χωρισμένα σε δύο ομάδες και καθισμένα πλάτη με πλάτη, ώστε να μην βλέπουν το ένα το άλλο, έπαιζαν τα μουσικά τους όργανα με σειρά. Όποιο παιδάκι, της άλλης ομάδας άκουγε και αναγνώριζε τον ήχο του μουσικού οργάνου που άκουγε, απαντούσε με το δικό του όργανο με τον ίδιο ρυθμό.
Τα επιφωνήματα του Χειμώνα
Το τραγούδι του Χειμώνα, είναι ένα παλιό γερμανικό παιδικό τραγούδι του Γερμανού εκπαιδευτικού και μουσικού Hoffmann von Fallersleben. Στα ελληνικά το τραγουδάμε έτσι.
Ακούγοντας το τραγούδι, παρατηρήσαμε ότι έχει φωνούλες, τα επιφωνήματα! Α,Ε,Ι,Ο,ΟΥ.
Τραγουδήσαμε το τραγούδι, απομονώσαμε τις φωνούλες και βρήκαμε λέξεις που είχαν το ίδιο αρχικό με αυτές τις οποίες η κυρία τις έγραψε σε μικρά χαρτάκια που είχαν όλα τα ίδιο μέγεθος και χρώμα. Στη συνέχεια παίξαμε ένα παιχνίδι: Τοποθετήσαμε τις λέξεις στο πάτωμα και ακούγοντας τον χειμώνα του Vivaldi,
γίναμε χιονονιφάδες που έπρεπε να βρούμε μια λέξη για την κάθε φωνούλα, όταν σταματούσε η μουσική. Στο τέλος τις κολλήσαμε σαν μόμπιλ, κάτω από το συννεφάκι που είχε τη φωνούλα.
Μας αρέσει πολύ να λέμε τα επιφωνήματα και να τραγουδούμε το τραγούδι και σκεφθήκαμε να χωριστούμε σε ισάριθμες ομάδες, να αναλάβουμε από ένα επιφώνημα και να το αποδώσουμε εικαστικά. Η κάθε ομάδα αποφασίζει το πώς, τα υλικά, την τεχνική και τα χρώματα και δημιουργεί.
Τέλος ζωγραφίσαμε με την τεχνική του λαδοπαστέλ και της νερομπογιάς χιονονιφάδες σε χαρτί αλλά και όλοι μαζί σε αλουμινόχαρτο χειμωνιάτικο τοπίο.
Το φεγγάρι του Γενάρη, μοιάζει με μαργαριτάρι
Η πανσέληνος του Γενάρη πλησιάζει, αύριο το φεγγάρι γεμίζει και τα παιδιά έφεραν το θέμα στην τάξη.
Αναρωτηθήκαμε πώς είναι, τι σημαίνει γεμίζει, πώς μοιάζει, ποιο το χρώμα του, γιατί το λέμε φεγγάρι και αρχίσαμε να οργανώνουμε τί θέλουμε να μάθουμε και να κάνουμε. Πρώτα, ψάξαμε στα βιβλία της βιβλιοθήκης μας, μετά, ψάξαμε στο διαδίκτυο. Εκεί, είδαμε το παρακάτω βίντεο, με τις φάσεις του φεγγαριού,
το οποίο μάς εντυπωσίασε.
Στη βιβλιοθήκη μας, βρήκαμε αυτό το παραμύθι, “Τι συμβαίνει μια νύχτα του Γενάρη; Ενώ ένα νεαρό, ανυπόμονο, ολοστρόγγυλο φεγγάρι ετοιμάζεται να πάρει τη θέση του στον ουρανό, ένα αναπάντεχο πρόβλημα πρέπει να λυθεί άμεσα!Ποιος θα μπορούσε άραγε να το βοηθήσει; ” το διαβάσαμε και το ζωγραφίσαμε, ακούγοντας την όμορφη μελωδία.
Στην διαδικτυακή μας αναζήτηση, είδαμε ότι υπάρχει μία παροιμία που αναφέρεται στο φεγγάρι. Το φεγγάρι του Γενάρη μοιάζει με μαργαριτάρι.
Παρακολουθήσαμε τα παρακάτω βίντεο
που αφορούν
στη δημιουργία του μαργαριταριού.
Στη συνέχεια μάθαμε την παροιμία, την κτυπήσαμε ρυθμικά, την χωρίσαμε σε λέξεις, τις ανακατέψαμε, τις βάλαμε στη σειρά τους, παίξαμε το παιχνίδι της κρυμμένης λέξης, την γράψαμε, και δημιουργήσαμε μικρούς πίνακες με το θέμα της. Βάψαμε, με σφουγγάρι και μαύρο χρώμα το χαρτί, ρίξαμε ασημόσκονη, κόψαμε σε ασημένιο χαρτί το φεγγάρι μας και κολλήσαμε λέξη λέξη την παροιμία.