http://astro.planitario.gr/wp-content/uploads/2016/07/eik.-20-833x445.jpg

Απάντηση

Με 24 μεσημβρινούς η επιφάνεια της Γης χωρίζεται σε 24 φέτες των 15 μοιρών, οι οποίες λέγονται άτρακτοι. Οι 15 μοίρες αντιστοιχούν σε μία ώρα, αφού οι 360 μοίρες αντιστοιχούν σε 24 ώρες.

Η μηδενική άτρακτος εκτείνεται 7,5 μοίρες δεξιά και 7,5 μοίρες αριστερά του μεσημβρινού που περνά από το Αστεροσκοπείο του Greenwich της Αγγλίας. Η χώρα μας βρίσκεται στη δεύτερη άτρακτο, που αρχίζει περίπου από τη Λάρισα και έχει ως κεντρικό μεσημβρινό της αυτόν που περνάει περίπου από την Κωνσταντινούπολη.

Τελικά, τα ρολόγια μας στην Ελλάδα δείχνουν τον χρόνο του κεντρικού μεσημβρινού της δεύτερης ατράκτου, που είναι κατά 2 ώρες μεγαλύτερος του χρόνου του Greenwich, δηλαδή του χρόνου της μηδενικής ατράκτου, που λέγεται και Παγκόσμιος Χρόνος (UT).

Επιπλέον, αυτός ο χρόνος του κεντρικού μεσημβρινού κάθε ατράκτου, που έχουν τα ρολόγια στις χώρες της ατράκτου, δεν είναι ο χρόνος που παίρνουμε από τον πραγματικό Ήλιο (Αληθή Ήλιο), αλλά ο χρόνος που παίρνουμε από έναν φανταστικό Ήλιο, που λέγεται Μέσος Ήλιος. Τον νοητό αυτό Μέσο Ήλιο τον θεωρούμε να κινείται με σταθερή γραμμική ταχύτητα και πάνω στον ουράνιο ισημερινό.

Αυτό γίνεται για να γλιτώσουμε από τα προβλήματα που δημιουργεί η φαινόμενη ετήσια κίνηση του πραγματικού Ήλιου που:

α) γίνεται πάνω στην εκλειπτική (και όχι στον ουράνιο ισημερινό) και

β) δεν γίνεται με σταθερή ταχύτητα, αλλά άλλοτε φαίνεται ο Ήλιος να τρέχει πιο γρήγορα, όταν τον χειμώνα είμαστε κοντά του, και άλλοτε η ταχύτητά του φαίνεται να γίνεται μικρότερη, όταν το καλοκαίρι βρισκόμαστε πιο μακριά του.

Αξίζει, βέβαια, να σημειώσουμε ότι τα παραπάνω προβλήματα της κίνησης του Ήλιου, που είναι φαινομενικά, οφείλονται στα πραγματικά αντίστοιχα προβλήματα της κίνησης της Γης γύρω από αυτόν.

Η διαφορά του χρόνου που μετράμε με τον νοητό Μέσο Ήλιο από τον χρόνο που μετράμε με τον Αληθή Ήλιο (ηλιακά ρολόγια) λέγεται Εξίσωση Χρόνου. Επομένως, όταν βλέπουμε την ώρα σε ένα ηλιακό ρολόι, πρέπει να κάνουμε διορθώσεις με τη βοήθεια της Εξίσωσης Χρόνου και με τη βοήθεια της γνωστής σταθερής απόστασης του συγκεκριμένου τόπου του ηλιακού ρολογιού από τον κεντρικό μεσημβρινό της ατράκτου, για να βρούμε την ώρα του δικού μας ρολογιού, όπως αναλυτικά αναφέρεται στην ερώτηση «τι είναι τα ηλιακά ρολόγια;».

(κάντε κλικ στην εικόνα, για μεγέθυνση)

eik. 19

Η γραφική παράστασης της Εξίσωσης Χρόνου Ε=Α-Μ

 

Πηγή: http://astro.planitario.gr/

Tο βράδυ της αστροπαρατήρησης της 13ης Απριλίου 2016 στην αυλή του σχολείου παρουσιάστηκε και  η εργασία των μαθητών που εκπόνησαν φέτος πολιτιστικό πρόγραμμα με θέμα:

“Από την ιστορία των μαθηματικών και της φυσικής:  η μέτρηση της περιφέρειας της Γης με τη μέθοδο του Ερατοσθένη”. 

Λίγα λόγια για την ιστορία του πειράματος

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενη ανάρτηση, ο Ερατοσθένης (3οςπ.Χ. αιώνας) ήταν Διευθυντής της μεγάλης Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, όπου σε έναν πάπυρο διάβασε ότι το μεσημέρι της 21ης Ιουνίου (θερινό ηλιοστάσιο), στα νότια όρια της πόλης Συήνη (Ασσουάν), οι κατακόρυφοι στύλοι δεν ρίχνουν καθόλου σκιά και ο Ήλιος καθρεφτίζεται ακριβώς στον πυθμένα ενός πηγαδιού (δηλαδή, βρίσκεται στο Ζενίθ του τόπου). Ως επιστήμονας, λοιπόν, ο Ερατοσθένης διερωτήθηκε, εάν συμβαίνει το ίδιο ταυτόχρονα και σε μια άλλη πόλη πχ. στην Αλεξάνδρεια. Όμως στην Αλεξάνδρεια, κατά την ίδια μέρα και ώρα, οι κατακόρυφοι στύλοι έριχναν σκιά.

Αν η Γη ήταν επίπεδη, οι κατακόρυφοι στύλοι στις δυο πόλεις θα ήταν παράλληλοι και θα έπρεπε και οι δυο να ρίχνουν σκιά. Αφού, λοιπόν, αυτό δεν είναι αλήθεια, τι μπορεί να συμβαίνει; Την απάντηση έδωσε ο Ερατοσθένης υποστηρίζοντας ότι η επιφάνεια της Γης δεν είναι επίπεδη αλλά σφαιρική. Αυτό το συμπέρασμα είναι, προφανώς, θεμελιώδους σημασίας και επιπλέον επέτρεψε στον Ερατοσθένη να προσδιορίσει την ακτίνα και το μήκος της περιφέρειάς της Γης. Πραγματικά, από το μήκος της σκιάς υπολογίζεται αμέσως η διαφορά των γεωγραφικών πλατών των δύο πόλεων, ίση περίπου με 7 μοίρες. Επειδή η απόσταση των δύο πόλεων ήταν γνωστή από αφηγήσεις βηματιστών και ίση περίπου με 800 Km (φημολογείται ότι ο Ερατοσθένης μίσθωσε βηματιστές για τη μέτρησή της), η περιφέρεια της Γης υπολογίστηκε ίση με 40000 Km.

Αυτή είναι η σωστή απάντηση και ο Ερατοσθένης την έδωσε χρησιμοποιώντας ως μόνα εργαλεία ράβδους, μάτια, πόδια, μυαλό με απλότητα σκέψης και επινοητικότητα. Το λάθος στον υπολογισμό ήταν μόνο 2%, ένα πραγματικά αξιοσημείωτο επίτευγμα για περίπου πριν από 2,5 χιλιετίες. Άρα, ο Ερατοσθένης ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μέτρησε τις διαστάσεις του πλανήτη Γη, γι’ αυτό και θεωρείται δημιουργός της μαθηματικής γεωγραφίας.

Στην ομάδα του σχολείου πουν ασχολήθηκαν με την δράση αυτή συμμετείχαν οι μαθητές:

Αθηνά Τζιαρού, Κωνσταντίνος Παπαμιχελάκης, Αλέξης Γιαννούλας, Σπύρος Μπάλτσας, Μιχάλης Κακουλίδης, Χρήστος Σταυρούδης

Την δράση μας πλαισίωσαν επίσης και άλλοι μαθητές και μαθήτριες.

Συντονίστριες οι καθηγήτριες: Δέσποινα Πανακλερίδου, ΠΕ04 και Ευδοξία Πάτκου ΠΕ19&ΠΕ04.

Στο πλαίσιο του προγράμματος πραγματοποιήσαμε δύο επισκέψεις.

α) Στον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας, όπου παρακολουθήσαμε το σεμινάριο:”Οι κινήσεις της Γης” από τον κ. Δημήτρη Γιαννόπουλο που μας παρείχε χρήσιμο υλικό και

β) στο Αστεροσκοπείο (ΑΠΘ) όπου παρατηρήσαμε τον Ήλιο και μας  μίλησε ο καθηγητής Αστρονομίας κ. Γιάννης Σειραδάκης.

Εδώ μπορείτε να δείτε όλη την εργασία των μαθητών σε prezi

Στο πλαίσιο της παρουσίασης του προγράμματος, προβλήθηκε και η ταινία -ντοκυμαντέρ   “Ερατοσθένης η κινητή βιβλιοθήκη” του Κωνσταντίνου Βάκκα που περιγράφει την περιπέτεια της ζωής και του έργου του πανεπιστήμονα Ερατοσθένη . Η ταινία αυτή συμμετείχε στο 18ο φεστιβάλ ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο 2016  και ευχαριστούμε πολύ τον κ, Βάκκα για την προσφορά  του.

Αφιέρωμα στην ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων: Μια επιβεβαίωση της Γενικής Θεωρίας Σχετικότητας του Αϊνστάιν, 100 χρόνια μετά την διατύπωσή της.

Ακολουθούν πέντε σχετικές δημοσιεύσεις.

 

varitika_antikleidi2varitika_antikleidi3

Στο πλαίσιο της Βιωματικής Εργασίας στη Β’  Γυμνασίου, κάναμε και εμείς το παράδειγμα της καμπύλωσης του χωρόχρονου χρησιμοποιώντας υφάσματα και μπάλλες -φρούτα)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Η 11η Φεβρουαρίου 2016 αποτελεί αναμφίβολα μια ιστορική μέρα για την επιστημονική κοινότητα.Ο διευθυντής του επιστημονικού πειράματος LIGO ανακοίνωσε επίσημα την ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων.Τα βαρυτικά κύματα είχαν προβλεφθεί από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν.Ας προσπαθήσουμε με τη βοήθεια δέκα ερωτοαπαντήσεων να κάνουμε προσιτή στο ευρύ κοινό την έννοια των περιβόητων βαρυτικών κυμάτων και να εξηγήσουμε πως έφτασαν οι επιστήμονες στην άμεση καταγραφή τους μετά από χρόνια ερευνών.

1)Τι είναι η βαρύτητα;

Η βαρύτητα είναι μια εκ των τεσσάρων δυνάμεων που υπάρχουν στη φύση και η ασθενέστερη από αυτές.Η βαρύτητα είναι αυτή που μας κρατάει στο έδαφος,διατηρεί τη σελήνη σε τροχιά και γενικότερα κυριαρχεί στον κόσμο μας.

2)Τι ονομάζουμε βαρυτικό πεδίο;

Βαρυτικό πεδίο είναι ο χώρος εκείνος μέσα στον οποίο κάθε μάζα δέχεται μια δύναμη.Για παράδειγμα, το γήινο βαρυτικό πεδίο έχει ως πηγή τη μάζα της Γης και ασκεί μια ελκτική δύναμη (βαρυτική έλξη) σε κάθε σώμα που εισέρχεται σε αυτό, είτε αυτό είναι ένα μικρό αντικείμενο είτε είναι η Σελήνη ή κάποιος από τους πλανήτες.

3)Πώς ορίζεται ο τετραδιάστατος χωροχρόνος;

Στη θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος και ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι και τη θέση του τρισδιάστατου (μήκος,πλάτος,ύψος) χώρου έχει πάρει ο τετραδιάστατος (μήκος,πλάτος,ύψος,χρόνος). χωροχρόνος. Σύμφωνα με τη θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν (μιας νέας θεωρίας της βαρύτητας μετά από αυτήν του Νεύτωνα) ο χώρος δεν είναι μια περιοχή που στερείται κάθε ιδιότητας,αλλά ένα ευλύγιστο μέσο που είναι σε θέση να κάμπτεται και να συστρέφεται.Ο τρόπος με τον οποίο κάμπτεται και συστρέφεται είναι αυτός που ουσιαστικά διαμορφώνει ένα βαρυτικό πεδίο.Η γενική σχετικότητα είναι μια γεωμετρία ενός καμπυλωμένου τετραδιάστατου χωροχρόνου.

4)Τι εννοούμε λέγοντας ότι η παρουσία μιας μάζας καμπυλώνει ή στρεβλώνει το χωροχρόνο;


Τα φαινόμενα βαρύτητας είναι στην ουσία τα εξογκώματα,τα βαθουλώματα και οι παραμορφώσεις του χωροχρόνου.Είναι βέβαια δύσκολο για τον ανθρώπινο νου να συλλάβει τα βαθουλώματα και τα εξογκώματα στον τετραδιάστατο χωροχρόνο.Ένα απλοποιημένο ανάλογο παράδειγμα στις δύο διαστάσεις που σίγουρα θα βοηθήσει είναι ένα υδατόστρωμα (ή και ένα επίπεδο δίχτυ) στο κέντρο του οποίου είναι τοποθετημένη μια σφαίρα (βλέπε φωτογραφία στην αρχή του άρθρου).
Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα της σφαίρας τόσο μεγαλύτερη θα είναι η τοπική καμπύλωση που προκαλεί αυτή στη δισδιάστατη επιφάνεια(υδατόστρωμα).Η καμπυλότητα αυτή σύμφωνα με τον Αϊνστάιν αποτελεί έκφραση της ύπαρξης του βαρυτικού πεδίου.Αν υπάρχει μια άλλη δεύτερη σφαίρα που κυλάει μακριά από την πρώτη, τότε θα διαγράψει μια ευθύγραμμη πορεία ενώ αν κινείται κοντά θα διαγράψει μια καμπύλη τροχιά μιας και θα κινείται στη βαθουλωμένη επιφάνεια.

5)Πώς δημιουργούνται τα βαρυτικά κύματα;

Ας χρησιμοποίησουμε και πάλι το δισδιάστατο παράδειγμα του υδατοστρώματος.Αν θέσουμε σε κίνηση την αρχικά ακίνητη σφαίρα στο κέντρο του υδατοστρώματος, θα διαδοθεί στην επιφάνειά του μια διαταραχή υπό τη μορφή κυμάτων προκαλώντας ρυτιδώσεις(βαθουλώματα και εξογκώματα).Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα που θα τεθεί σε κίνηση τόσο πιο μεγάλη θα είναι η διαταραχή και τόσο πιο έντονα τα κύματα.Έτσι και στο χωροχρόνο του σύμπαντος, η επιτάχυνση μιας μάζας παράγει βαρυτική ακτινοβολία που μπορεί να θεωρηθεί ως ένας κυματισμός της χωροχρονικής καμπυλότητας που διαδίδεται με την ταχύτητα του φωτός.Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην Ηλεκτρομαγνητική θεωρία,όπου η επιτάχυνση ενός φορτισμένου σωματιδίου παράγει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία(φως,ραδιοκύματα,ακτίνες X κτλ.)

6)Γιατί είναι δύσκολο να ανιχνευθούν τα βαρυτικά κύματα;

Σε αντίθεση με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που είναι ανιχνεύσιμα (ανθρώπινο μάτι,κεραίες τηλεοράσεων,κινητών τηλεφώνων κτλ.), τα βαρυτικά κύματα δύσκολα μπορούν να ανιχνευθούν.Ακόμα και οι οι πιο ισχυρές βαρυτικές διακυμάνσεις δημιουργούν πολύ μικρές παραμορφώσεις στον χωροχρόνο φτάνοντας στη Γη.Η αλληλεπίδραση των βαρυτικών κυμάτων με την ύλη είναι αμελητέα και οι παραμορφώσεις που αυτά προκαλούν στα σώματα είναι απειροελάχιστες.

7)Ποιες είναι οι πιθανές πηγές ανιχνεύσιμων βαρυτικών κυμάτων;

Βαρυτικά κύματα υπάρχουν παντού γύρω μας.Κουνώντας για παράδειγμα κάποιος το χέρι του μπρος-πίσω δημιουργεί ένα βαρυτικό κύμα το οποίο δεν είναι βέβαια καθόλου ισχυρό.Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα που έχει ένα σώμα που επιταχύνεται και όσο μεγαλύτερη είναι η επιτάχυνσή του, τόσο πιο ισχυρό είναι το βαρυτικό κύμα.Αστροφυσικά φαινόμενα τα οποία οδηγούν σε μεγάλη παραγωγή βαρυτικής ακτινοβολίας είναι οι εκρήξεις σουπερνόβα (εκρήξεις που συμβαίνουν στο τέλος της ζωής των αστέρων),η επισώρευση ενός αστέρα σε μια μεγάλη μαύρη τρύπα (σκοτεινά σώματα με πολύ ισχυρό βαρυτικό πεδίο που δεν επιτρέπουν ούτε στο φως να ξεφύγει1) στο κέντρο ενός γαλαξία ή ενός αστρικού σμήνους,η συγχώνευση δύο αστέρων νετρονίων(είδος αστρικού κατάλοιπου που προκύπτει από τη βαρυτική κατάρρευση ενός αστέρα πολύ μεγάλης μάζας) ή δύο μαύρων τρυπών που κινούνται σε γειτονικές τροχιές.

8)Πώς μπορούν να ανιχνευθούν τα βαρυτικά κύματα;

Όταν το βαρυτικό κύμα περάσει μέσα από την ύλη,οι κυματισμοί στη χωροχρονική καμπυλότητα θα ασκήσουν «δυνάμεις» στην ύλη.Πιο συγκεκριμένα, ένα βαρυτικό κύμα που προσπίπτει κάθετα στη Γη σε μια περιοχή που έχουμε τοποθετήσει δύο ράβδους σε σχήμα «L»,θα μεταβάλλει με συγκεκριμένο και ρυθμικό τρόπο το μήκος των δύο ράβδων.Όταν το μήκος της μιας ράβδου θα μειώνεται, της άλλης θα αυξάνεται και αντίστροφα,με έναν συγκεκριμένο ρυθμό που καθορίζεται από το κύμα.Οι συσκευές ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων πρέπει να εντοπίσουν αυτές τις απειροελάχιστες παραμορφώσεις των ράβδων οι οποίες και αποτελούν ένδειξη της διέλευσης ενός βαρυτικού κύματος.

9)Πού υπάρχουν σήμερα ανιχνευτές βαρυτικής ακτινοβολίας;

Κοντά στην Πίζα της Ιταλίας υπάρχει μια κατασκευή ανιχνευτών βαρυτικής ακτινοβολίας (VIRGO) ενώ το αμερικανικό πρόγραμμα (LIGO) αποτελείται από δύο ανιχνευτές που βρίσκονται στις πολειτείες της Λουιζιάνα και της Ουάσινγκτον αντίστοιχα.Ανιχνευτές έχουν τεθεί σε λειτουργία στο Αννόβερο της Γερμανίας και στο Κιότο της Ιαπωνίας.Στο μέλλον ανιχνευτές βαρυτικής ακτινοβολίας αναμένεται να τοποθετηθούν και στο διάστημα(LISA).

10)Ποια είναι η σημασία της ανίχνευσης των βαρυτικών κυμάτων;

Η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων θα μας δώσει πληροφορίες για φαινόμενα τα οποία πιθανόν να συμμετέχει και μια μαύρη τρύπα.Η Αστρονομία Βαρυτικών Κυμάτων ίσως να προσφέρει ένα τρόπο για να ανιχνευθούν οι μαύρες τρύπες.Αν η πιθανή πηγή την βαρυτικών κυμάτων είναι ένα διπλό σύστημα αστέρων νετρονίων θα εξαχθούν πολλές πληροφορίες για την μάζα του συστήματος και για την ακτίνα των αστέρων νετρονίων.Θα επιτραπεί επίσης στους επιστήμονες να μελετήσουν τις ιδιότητες των στοιχειωδών σωματιδίων και τις αλληλεπιδράσεις τους σε υψηλές πυκνότητες που είναι αδύνατον να παραχθούν εργαστηριακά.Εν κατακλείδι,η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων θα μας δώσει τη δυνατότητα,να ανακαλύψουμε πολλά από τα ανεξερεύνητα ως τώρα μυστικά του Σύμπταντος!

Βιβλιογραφία/ Παραπομπές
Διονύσης Σιμόπουλος,Οδηγός Παράστασης Μαύρες Τρύπες,Ίδρυμα Ευγενίδου
Paul G.Hewitt,Οι έννοιες της Φυσικής,Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Robert M.Wald,Χώρος,Xρόνος και Bαρύτητα,Εκδόσεις Πουκαμισάς
Στεργιούλας Νίκος,Κόκκοτας Κώστας,Τα κύματα της βαρύτητας,Άρθρο στο Βήμα (04-01-2015)

Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr/ του Σταύρου Καρατζίκου

Αναδημοσίευση από http://tinanantsou.blogspot.gr/2016/02/blog-post_61.html#more

24.09.2015
Η υπόγεια εγκατάσταση του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, στα σύνορα Ελβετίας – Γαλλίας, συνεχίζει να προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στην επιστημονική έρευνα.

ΓΕΝΕΥΗ. Τη θεμελιώδη συμμετρία της φύσης απέδειξε επιστημονική ομάδα μετρώντας τη μάζα σωματιδίων και το ηλεκτρικό τους φορτίο, με τη βοήθεια του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του CERN.

Η μελέτη, που πραγματοποίησαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο της Βραζιλίας, απέδειξε την ύπαρξη συμμετρίας μεταξύ των πυρήνων σωματιδίων και αντισωματιδίων σε ό,τι αφορά το φορτίο, την ομοτιμία και τον χρόνο.

Το πείραμα αποτελούσε μέρος ευρύτερης μελέτης, με στόχο τον εντοπισμό διαφορών στον τρόπο με τον οποίο πρωτόνια και νετρόνια ενώνονται στους πυρήνες, με τα αντισωματίδιά τους να σχηματίζουν αντιπυρήνες. Τα αντισωματίδια έχουν την ίδια μάζα, αλλά αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο από τα σωματίδια.

«Μετά το Μπιγκ Μπανγκ, για κάθε σωματίδιο ύλης δημιουργήθηκε και ένα αντισωματίδιο. Στη Φυσική Σωματιδίων, το κρίσιμο ερώτημα είναι αν όλοι οι νόμοι της Φυσικής εμφανίζουν ένα ιδιότυπο είδος συμμετρίας, γνωστό ως CPT (φορτίο, ομοτιμία, χρόνος ή charge, parity, time). Οι μετρήσεις αυτές δείχνουν την ύπαρξη μιας θεμελιώδους συμμετρίας μεταξύ πυρήνα και αντιπυρήνα», λέει ο Μαρσέλο Μουνιόζ, καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο.

Οι μετρήσεις αυτές κατέστησαν δυνατές χάρη σε πείραμα του δακτυλίου του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), που μέτρησε τα παραγόμενα σωματίδια σε προσκρούσεις βαρέων ιόντων στο εσωτερικό του επιταχυντή. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει τη μελέτη της ύλης σε ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες και πυκνότητες.

Οι προσκρούσεις παρήγαγαν μεγάλο αριθμό σωματιδίων και αντισωματιδίων, δημιουργώντας πυρήνες και αντιπυρήνες με τον ίδιο ρυθμό. Αξιοποιώντας τα δεδομένα αυτά, το πείραμα πέτυχε την ακριβή σύγκριση των ιδιοτήτων των πυρήνων και των αντιπυρήνων.

Αφού μέτρησαν την καμπυλότητα από τα ίχνη που άφηναν πίσω τους τα σωματίδια στο μαγνητικό πεδίο του αισθητήρα, αλλά και τον χρόνο πτήσης των σωματιδίων, οι επιστήμονες υπολόγισαν τη σχέση μάζας-φορτίου για τους πυρήνες και τους αντιπυρήνες.

Ο δρ Μουνιόζ εκτιμά ότι το πόρισμα της μελέτης θα βοηθήσει τους φυσικούς να διακρίνουν ποια από τις θεωρίες για τους θεμελιώδεις νόμους του σύμπαντος είναι η πιο αληθοφανής.

«Οι νόμοι αυτοί περιγράφουν τη φύση κάθε αλληλεπίδρασης της ύλης, και για τον λόγο αυτόν είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι φυσικές αλληλεπιδράσεις δεν αλλοιώνονται από τη μεταβολή φορτίου των σωματιδίων, τη μεταμόρφωση της ομοτιμίας ή τη μεταβολή του χρόνου. Πρέπει να γνωρίζουμε εάν οι νόμοι της Φυσικής παραμένουν αμετάβλητοι κάτω από αυτές τις συνθήκες», λέει ο δρ Μουνιόζ.

Η ύπαρξη αντιύλης και η σχέση της με την ύλη απασχολεί εδώ και δεκαετίες την επιστημονική κοινότητα. Οι επικρατούσες θεωρίες θέλουν το Μπιγκ Μπανγκ να παράγει όμοιες ποσότητες και των δύο, που θα σήμαινε ότι ύλη και αντιύλη θα αλληλοεξουδετερώνονταν αυτόματα.

Το πείραμα της επιστημονικής ομάδας από τη Βραζιλία ίσως οδηγήσει ένα βήμα πιο κοντά στην επίλυση του μυστηρίου αυτού.

πηγή:

http://www.kathimerini.gr/832098/article/epikairothta/episthmh/cern-ylh-kai-antiylh-se-apolyth-symmetria

 Από στις 22 Σεπτεμβρίου 2015

Κατά τη διάρκεια των ημερών που τρέχουν, το Axion Solar Telescope του CERN (CAST) θα δέχεται τις ακτίνες του ήλιου. Η πορεία του Ήλιου είναι ορατή από το παράθυρο στην αίθουσα του πειράματος του CAST μόνο δύο φορές το χρόνο, τον Μάρτιο και τον Σεπτέμβριο. Οι επιστήμονες θα επωφεληθούν από αυτές τις λίγες μέρες για να βελτιώσουν την ευθυγράμμιση του ανιχνευτή, σε σχέση με τη θέση του Ήλιου, ένα χιλιοστό του ακτινίου.

Εκτός αυτής της λειτουργίας ευθυγράμμισης, το CAST παρακολουθεί τον Ήλιο, αλλά δεν τον βλέπει. Το αστροσωματιδιακό πείραμα ψάχνει για ηλιακά axions (αξιόνια), τα υποθετικά σωμάτια που πιστεύεται ότι αλληλεπιδρούν τόσο ασθενώς με την συνηθισμένη ύλη ώστε να περνούν ανεμπόδιστα μέσα από τοίχους. Για να συλλάβει αυτά τα ασύλληπτα σωμάτια ο ανιχνευτής CAST παρακολουθεί την κίνηση του Ήλιου για μιάμιση ώρα την αυγή και μιάμιση ώρα το σούρουπο.20150922_sun-and-axion300x340

Τα axions προτάθηκαν για να λύσουν το πρόβλημα της ασυμφωνίας μεταξύ της θεωρίας του απείρως μικρού και ότι πραγματικά παρατηρείται. Πήραν το όνομά τους από ένα εμπορικό σήμα σκόνης πλυσίματος επειδή η ύπαρξή τους μπορεί να επιτρέψει τη θεωρία να «καθαριστεί». Αν υπάρχουν τα axions θα μπορούσε επίσης να είναι καλοί υποψήφιοι για τη σκοτεινή ύλη του σύμπαντος. Η σκοτεινή ύλη θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει το 80% της ύλης του σύμπαντος, αλλά η φύση της παραμένει άγνωστη.

Μετά από 12 χρόνια έρευνας, το CAST δεν έχει (ακόμη) ανιχνεύσει ηλιακά axions, αλλά έχει δημιουργήσει το πλέον περιοριστικό όριο στην ένταση της αλληλεπίδρασή τους. Έτσι, το πείραμα έχει γίνει ένα παγκόσμιο σημείο αναφοράς για το θέμα.

Για δύο χρόνια, η συνεργασία των επιστημόνων, η οποία περιλαμβάνει περίπου 70 ερευνητές από 20 περίπου ινστιτούτα, έχει επίσης ψάξει για έναν άλλο τύπο υποθετικών σωματίων: τα chameleons (χαμαιλεόνια). Αυτά προτάθηκαν για να λύσουν το πρόβλημα της σκοτεινής ενέργειας. Η σκοτεινή ενέργεια, η οποία, όπως υποδηλώνει το όνομά της, παραμένει μυστηριώδης και μη ανιχνεύσιμη, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει περίπου το 70% της ενέργειας του σύμπαντος και αυτή που προκαλεί την επιτάχυνση της διαστολής που παρατηρείται στο σύμπαν. Θεωρίες έχουν πιθανολογήσει ότι αυτή η σκοτεινή ενέργεια μπορεί να οφείλεται σε μια πέμπτη δύναμη και ότι τα σωμάτια chameleons θα μπορούσαν να αποδείξουν την ύπαρξη αυτής της δύναμης. Πήραν το όνομά τους από το ερπετό, επειδή πιστεύεται ότι αλληλεπιδρούν με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με την πυκνότητα του υλικού που συναντούν.

Εάν τα chameleons υπάρχουν, θα μπορούσαν, όπως τα axions, να παράγονται επίσης από τον Ήλιο και να ανιχνευθούν από το CAST. Ως εκ τούτου, η συνεργασία-που πραγματοποιεί το πείραμα-έχει εγκαταστήσει δύο νέους ανιχνευτές στο τέλος του (υπερ)μαγνήτη της (στην εικόνα η στενόμακρη κεντρική συσκευή) . Προετοιμάζεται επίσης, να εγκαταστήσει ένα καινοτόμο αισθητήρα με μια εξαιρετικά λεπτή μεμβράνη, ικανή να ανιχνεύει μια μετατόπιση περίπου 10^ -15 μέτρων, ίση με το μέγεθος του πυρήνα ενός ατόμου!

Δείτε το timelapse video με τη λειτουργία του CAST το πρωί και το απόγευμα:

Πηγή: CERN

Περισσότερα: CAST explores the dark side of the universe, CERN Bulletin

 

Έλα μαζί μας σ’ ένα ταξίδι στα απειροελάχιστα συστατικά της ύλης! Μάθε τι ακριβώς γίνεται 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, στο CERN, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Πυρηνική Έρευνα. Τα τέσσερα πειράματα, ALICE, ATLAS, CMS και LHCb, τοποθετημένα στην 27 χιλιομέτρων περιφέρεια του Μεγάλου Αδρονικού Επιταχυντή (Large Hadron Collider, LHC), ήδη λειτουργούν. Το σύντομο video που ακολουθεί αποτελεί μια ματιά στην έναρξη αυτού του συναρπαστικού ταξιδιού για την κατανόηση της καταγωγής της μάζας, της Σκοτεινής ‘Υλης και νέων φαινομένων, όπως της Υπερσυμμετρίας και των Επιπλέον Διαστάσεων.

Για περισσότερα δες εδώ