Στα πλαίσια του προγράμματος «Το σχολείο μου προστατεύει το κλίμα» στο οποίο συμμετέχει το σχολείο μας, το 18^ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις στις αίθουσες διδασκαλίας του κτιρίου από την ομάδα εκπαιδευτικών που ήταν υπεύθυνη για τη χρήση των οργάνων. Σκοπός όλων των μετρήσεων ήταν η ακριβής αποτύπωση-καταγραφή τόσο του επαρκούς/ανεπαρκούς φωτός, όσο και των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα στην αίθουσα διδασκαλίας στις πραγματικές συνθήκες. Τα εξειδικευμένα όργανα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ήταν το φωτόμετρο και ο ηλεκτρονικός μετρητής διοξειδίου του άνθρακα. Το πρώτο καταγράφει τα επίπεδα φωτός που υπάρχουν σε μια αίθουσα σε LUX και το δεύτερο τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ενός χώρου, ώστε να κριθεί η ποιότητα του αέρα, καλή, μέτρια ή κακή.

Στη δική μας τάξη, την Α΄, αρχικά έγινε μια εισαγωγή από τους εκπαιδευτικούς ως προς τα κατάλληλα LUX φωτός (900 LUX) που πρέπει να υπάρχουν, ώστε να βλέπουμε καλά και να εξοικονομούμε παράλληλα και ενέργεια. Αφού λύθηκαν και οι απορίες των μικρών μαθητών μας, έγιναν αρκετές μετρήσεις σε διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες. Για παράδειγμα, την 1^η φορά κλείσαμε τις κουρτίνες των παραθύρων αλλά και όλες τις σειρές των φώτων. Τη 2^η φορά κλείσαμε τις κουρτίνες αλλά ανοίξαμε τη μία σειρά φώτων, την 3^η φορά ανοίξαμε όλες τις κουρτίνες αλλά αφήσαμε τα φώτα κλειστά κ.ο.κ. Μετά από πολλές μετρήσεις και καταγραφές καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως ο ιδανικός φωτισμός στη δική μας αίθουσα, λαμβάνοντας υπόψη σαφώς το μέγεθος και τη θέση της σε σχέση με το κτίριο και τον προσανατολισμό, είναι να είναι έχουμε ανοιχτές τις κουρτίνες και τη μία σειρά φώτων όταν ο καιρός είναι ηλιόλουστος και ανοικτές τις κουρτίνες και όλα τα φώτα όταν ο καιρός είναι συννεφιασμένος. Οι μαθητές έδειξαν να αντιλαμβάνονται όλα όσα τους εξήγησαν οι εκπαιδευτικοί και μάλιστα συμμετείχαν και στις συζητήσεις για το αν βλέπουμε καλά ή όχι στις διαφορετικές συνθήκες που προηγήθηκαν.

Κατόπιν έγινε η καταμέτρηση του ποσοστού διοξειδίου του άνθρακα της τάξης μας. Το μέγεθός της έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Αφού και πάλι η υπεύθυνη ομάδα εξήγησε στα παιδιά τι επρόκειτο να συμβεί και ποιες είναι οι αιτίες-παράγοντες που επηρεάζουν τα επίπεδα διοξειδίου, πραγματοποιήθηκαν αρκετές μετρήσεις. Το ιδανικό ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα είναι το 1.000. Στην τάξη μας παρόλο που τα παράθυρα ήταν όλα ανοικτά από την έναρξη των μαθημάτων τις πρώτες πρωινές ώρες, το ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα ήταν υψηλό και είχαμε ένδειξη 1.400. Όταν κλείσαμε όλα τα παράθυρα το ποσοστό αυξήθηκε κατακόρυφα χαρακτηρίζοντας την ποιότητα του αέρα αρκετά κακή. Στην τελευταία μέτρηση ανοίξαμε όλα τα παράθυρα, βγήκαν όλοι οι μαθητές έξω και εντός της τάξης έμειναν μόνο 5 εκπαιδευτικοί. Το ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκε σε σημαντικό βαθμό 841. Η τιμή του μάλιστα μας εξέπληξε όλους πόσο μάλλον τα παιδιά. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα λοιπόν, πως ακόμη και όταν η αίθουσα αερίζεται, τα παράθυρα είναι ανοικτά και το οξυγόνο θεωρητικά αυξάνεται, ο μεγάλος αριθμός των ατόμων που βρίσκονται στην τάξη σε συνδυασμό με τις συζητήσεις και ομιλίες τους, οδηγεί στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα και στην κακή ποιότητα του αέρα.

Τέλος, έγινε συζήτηση στην τάξη και για τις ηλεκτρικές συσκευές που χρησιμοποιούμε καθημερινά τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο. Όλα τα παιδιά αν και παραδέχτηκαν πως κάποιες φορές ξεχνούν να κλείσουν κάποια συσκευή ή τα φώτα όταν εγκαταλείπουν έναν χώρο, συμφώνησαν πως το σωστό είναι να προσπαθούμε να εξοικονομήσουμε με κάθε τρόπο ενέργεια.

Έχοντας ως έναυσμα λοιπόν όλες αυτές τις μετρήσεις και τις συζητήσεις, διατυπώσαμε το συμβόλαιο εξοικονόμησης ενέργειας της τάξης μας. Όλες οι προτάσεις και συμβουλές ανήκουν στους μικρούς μας μαθητές οι οποίοι με ιδιαίτερο ζήλο, όρεξη και προθυμία το δημιούργησαν και το έκαναν «κτήμα» τους.