Ζωγραφική – Κολλάζ

Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με τίτλο «Το βιβλίο αλλιώς», το οποίο αφορά στη συμπερίληψη, αρχικός μας στόχος ήταν να βοηθήσουμε τα παιδιά να δομήσουν θετική αντίληψη για τον εαυτό τους και να τον δουν ως μέλος μιας ομάδας που χωράει τη συμμετοχή όλων χωρίς φίλτρα ή περιορισμούς, που σέβεται τη διαφορετικότητα, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην αναπηρία.  Παροτρύναμε τα παιδιά να παρατηρήσουν τον εαυτό τους μπροστά σε έναν καθρέφτη, συνειδητοποιώντας πως καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, εσωτερικά και εξωτερικά, που το κάνουν να ξεχωρίζει συνθέτοντας τον μοναδικό του εαυτό, μια ιδιαίτερη πινελιά στον πολύμορφο πίνακα της κοινωνίας μας!

Προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν μια κοινωνία με απόλυτη ομοιμορφία στα πάντα, στα χαρακτηριστικά, στη συμπεριφορά, στις ικανότητες, στις απόψεις, στις αντιλήψεις… Κανένα  ενδιαφέρον δεν βρήκαμε να έχει, καταλήγοντας να αγκαλιάσουμε και να αγαπήσουμε ό,τι μας κάνει διαφορετικούς! 

Οι μικροί μας καλλιτέχνες αποτύπωσαν τους εαυτούς τους στο χαρτί, δημιουργώντας καθένας το πορτρέτο του όσο πιο πιστά μπορούσε! Οι συγκρίσεις έδειξαν να είναι περισσότερα τα κοινά που έχουμε μεταξύ μας, από τις διαφορές.

Η δράση ολοκληρώθηκε με το βιβλίο που διαβάσαμε με τίτλο «Είμαι σπουδαίους, είμαι εγώ!», το οποίο μετέφερε την ιδέα πως για να μας σέβονται οι άλλοι, πρέπει πρώτα από όλα να σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού που κάθε χρόνο γιορτάζεται κάθε στις 20 Νοεμβρίου -την ημέρα που το 1989 υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, παρακολουθήσαμε μια βραβευμένη ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Το κουτί».

Σε αυτήν εξιστορείται η ζωή ενός παιδιού που, ενώ αρχικά το βλέπουμε να ζει ευτυχισμένο, η κατάσταση αυτή ανατρέπεται όταν ξαφνικά ξεκινά πόλεμος, ο οποίος άλλαξε όχι μόνο τη ζωή του, αλλά και το ρόλο του κουτιού του. Έτσι από σπιτάκι-παιχνίδι έγινε μέρος-καταφύγιο σε ένα στρατόπεδο προσφύγων γεμάτο κινδύνους και τελικά καράβι που ξεκινά για ένα ταξίδι προς την ελπίδα.

Προβληματισμένα από την ταινία, τα παιδιά εξέφρασαν τα συναισθήματα που τους προκάλεσε και έδωσαν απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούσαν στις ανάγκες που έχει ο κεντρικός της χαρακτήρας, σε όσα χρειάζεται για να μεγαλώνει αρμονικά και να νιώθει ευτυχισμένος. Τα λεγόμενά τους καταγράφονταν και στη συνέχεια αντιστοιχήθηκαν με εικονογραφημένες κάρτες που εκτυπώσαμε από το διαδίκτυο. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο της unicef «Μια ζωή σαν τη δική μου», τα μικρά μας κατάλαβαν πως οι ανάγκες που ανέφεραν είναι ίδιες για όλα τα παιδιά του κόσμου όπου κι αν ζουν, όπως κι αν ζουν, πρόκειται για δικαιώματά τους που έχουν κατοχυρωθεί νομοθετικά από διεθνή σύμβαση που δεσμεύει όλες τις χώρες να τα τηρούν. Ενημερώθηκαν, ακόμη, για τη δράση της unicef, της οργάνωσης του ΟΗΕ για τα παιδιά που υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους, προσπαθώντας να βελτιώσει τη ζωή τους.

Μιλώντας για την καταπάτηση των δικαιωμάτων του παιδιού, για την εκμετάλλευσή τους, παίξαμε ένα παιχνίδι όπου χρησιμοποιήσαμε κάρτες της unicef. Κρατώντας δύο φατσούλες, γελαστή και λυπημένη, τα παιδιά σήκωναν κάθε φορά εκείνη που ταίριαζε με την εικόνα που δείχναμε: παιδιά να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους ή να καταπατώνται.

Η ενασχόληση με το θέμα επισφραγίστηκε με ένα ομαδικό έργο το οποίο αποτυπώνει την καθολικότητα των δικαιωμάτων των παιδιών όλου του κόσμου, ανεξάρτητα από τις συνθήκες ζωής τους και τις όποιες άλλες διαφορές τους (χρώμα, χώρα, φύλο, γλώσσα, ικανότητες…).

Έχοντας σύμμαχο ένα βιβλίο το οποίο τονίζει τη σημαντικότητα της ατομικής δράσης και ευθύνης σε περιβαλλοντικά ζητήματα, αλλά και τη δύναμη που έχει η οργανωμένη, συλλογική προσπάθεια, γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Όλοι μαζί σκεφτήκαμε τρόπους που συμβάλλουν στη μείωση του αρνητικού αποτυπώματος που αφήνουμε στον πλανήτη μας, τον οποίο δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο! Τονίσαμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε το περιβάλλον αλλάζοντας μικρά πράγματα στις καθημερινές μας συνήθειες. Μικρά πράγματα που όμως δεν πρέπει να υποτιμούμε καθώς, ενώνοντας τις προσπάθειές μας, τα αποτελέσματα πολλαπλασιάζονται, γίνονται το “κύμα” που θα φέρει την αλλαγή!

Απόρροια όσων συζητήσαμε είναι η αφίσα που δημιουργήσαμε, όπου αποτυπώθηκαν με εικόνες και λόγια  οι προτάσεις μας για την προστασία του περιβάλλοντος.