Αειφόρο Ελληνικό Σχολείο

Το πρωινό της Πέμπτης 27 Φεβρουαρίου είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε στο χώρο μας τη θεατρική παράσταση “Στα ίχνη της χαμένης Αποκριάς” με δύο υπέροχες εμψυχώτριες, τη Δήμητρα Πενταράκη και τη Γραμματική Μπερτάκη.

Οι μικροί μας μαθητές συμμετείχαν σε ένα διαδραστικό εργαστήρι γεμάτο φαντασία, χαρά και χρώματα! Το πρόγραμμα αντλώντας έμπνευση από το πνεύμα της Αποκριάς συνδύασε θεατρικό παιχνίδι με γρίφους, ομαδικές ασκήσεις- παιχνίδια φαντασίας και έναν απολαυστικό “χρωματο-χαρτο-χαμό” (αισθητηριακό παιχνίδι). 

Τα παιδιά βοήθησαν τη γλυκιά, παιχνιδιάρα αλλά λίγο ξεχασιάρα μάγισσα Μασκαρέλα να βρει ταχαμένα της αντικείμενα με τη βοήθεια της μαθητευόμενης μάγισσας Κορδελίας, συμμετέχοντας σε μια μοναδική περιπέτεια γεμάτη γέλιο και συνεργασία.

Στο τέλος η μάγισσα έφυγε με μια ολοκαίνουρια μαγική κάπα, φτιαγμένη από τα χεράκια των παιδιών! 

Μεγάλη έκπληξη μας περίμενε σήμερα, καθώς ένας απρόσμενος, φτερωτός επισκέπτης εμφανίστηκε στο σχολείο! Ήταν ένα μικρό γεράκι μέσα σε κλουβί, το οποίο έφεραν οι γονείς μιας μαθήτριάς μας. Όλοι βγήκαμε έξω να το δούμε, γεμάτοι περιέργεια για το πώς κατέληξε εκεί και ζητήσαμε να μάθουμε την όλη την ιστορία του!

Όπως μας διηγήθηκαν οι γονείς, ήταν τραυματισμένο όταν το βρήκαν λίγες μέρες πριν και δε μπορούσε να πετάξει. Είχε χτυπήσει στη μεγάλη τζαμαρία του σπιτιού τους, μάλλον κυνηγώντας κάποιο θήραμα, όπως τους είπαν αργότερα από το Δασαρχείο. Να σημειώσουμε ότι από το σπίτι τους, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Νηπιαγωγείο, συχνά παρατηρούν γεράκια στα καλώδια γύρω του. Στην αρχή νόμιζαν ότι δε ζούσε διότι ήταν ακίνητο, όταν όμως πήγαν να το πιάσουν ήρθε και στάθηκε στα πόδια τους. Το μετέφεραν στο κλουβί και το ανέβασαν στο σπίτι, όπου και το κράτησαν την πρώτη μέρα δίνοντάς του φαγητό και νερό. Εκείνο όμως δεν έτρωγε, είτε γιατί η τροφή που του έβαλαν δεν ήταν κατάλληλη, είτε γιατί -λόγω του τραύματος- δεν είχε όρεξη. Αφού έμαθαν τι φαγητό αρέσει στα γεράκια, την τρίτη μέρα πια έφαγε σαν αρπακτικό!

Επικοινώνησαν με το Δασαρχείο και εκεί, μετά από τον έλεγχο που έκαναν στο πτηνό, είπαν πως χρειάζεται να το στείλουν στο Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ANIMA, προκειμένου να εξετάσουν την δεξιά του φτερούγα που ήταν τραυματισμένη και να το περιθάλψουν.

Αποχαιρετήσαμε, έτσι, το νεαρό αρπακτικό πριν το παραδώσουν στο Δασαρχείο για τα ταξιδέψει στην Αθήνα, ελπίζοντας να γυρίσει πίσω σύντομα γερό και δυνατό.

Τόσο πολύ μας κέντρισε το ενδιαφέρον το γεράκι που συναντήσαμε και η περιπέτειά του, που θέλαμε να μάθουμε περισσότερα τόσο για το έργο του σωματείου ΑΝΙΜΑ, όσο για τη ζωή του αρπακτικού πτηνού! Μέσα στην τάξη πια, αξιοποιήσαμε πηγές από το διαδίκτυο, παρακολουθήσαμε σχετικά βίντεο και διαβάσαμε πληροφορίες. Μας εντυπωσίασε το πόσο μεγάλη ταχύτητα αναπτύσσει το γεράκι κάνοντας βουτιά για να πιάσει το θήραμά του, αλλά και το πόσο καλή όραση έχει, ίσως την καλύτερη σε όλο το ζωικό βασίλειο! 

Ευχηθήκαμε, όταν επιστρέψει γιατρεμένο, να έχουμε την ευκαιρία -σε συνεργασία με το Δασαρχείο και την ANIMA- να το ελευθερώσουμε στο σχολείο μας και να ενταχθεί ξανά στο φυσικό του χώρο!

Ιδιαίτερη χαρά και τιμή για το σχολείο μας ήταν η επίσκεψη μιας αγαπημένης συγγραφέως, της κας Τασούλας Τσιλιμένη, η οποία έφθασε συνοδευόμενη από τη Σύμβουλο Εκπαίδευσης Νηπιαγωγών 2ης Ενότητας Ν. Χανίων κα Φωτεινή Αλεξανδράκη.

Οι μικροί μας βιβλιόφιλοι παρουσίασαν στην κα Τσιλιμένη τα έργα τους, τα οποία αφετηρία και έμπνευση είχαν το συναρπαστικό κόσμο που ξεπηδά από τις σελίδες των βιβλίων της: «Πέντε ελέφαντες στη ζούγκλα»…

…«Δέντρο από αγάπη», αλλά και τις προβλέψεις που έκαναν βλέποντας το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του βιβλίου «Μια αρκούδα στη μπανιέρα», πριν η ίδια η συγγραφέας μας το διαβάσει!

Ξεναγήσαμε σε ακόμη μια γωνιά την κα Τσιλιμένη, τη «Γωνιά του κύριου Μπου», πρωταγωνιστή πολλών βιβλίων της σε έμμετρο λόγο, και της δείξαμε εκείνο που φτιάξαμε με το δικό μας σκανδαλιάρη κύριο Μπου, το οποίο κάναμε και ταινία!

Μάθαμε, κατόπιν, τι κρύβει στις σελίδες του το βιβλίο «Μια αρκούδα στη μπανιέρα», μέσα από μια απολαυστική, διαδραστική αφήγηση, που μας μάγεψε!

Με όλη μας την αγάπη χαρίσαμε στη συγγραφέα/δημιουργό του κύριου Μπου ένα αντίτυπο του βιβλίου μας, και εκείνη μας μοίρασε όμορφους σελιδοδείκτες. Περνώντας στις τάξεις, τέλος, είδε τα πορτρέτα της που ζωγράφισαν οι μικροί μας καλλιτέχνες, οι οποίοι επιπλέον αποτύπωσαν στο χαρτί εντυπώσεις από το βιβλίο που μας διάβασε.

Όλοι μαζί βγάλαμε φωτογραφίες πριν την αποχαιρετήσουμε και μείναμε με τη γλύκα υπέροχων, ανεξίτηλων αναμνήσεων!   

Κάθε χρόνο λειτουργεί στο σχολείο μας ο θεσμός της δανειστικής βιβλιοθήκης. Ξεκινώντας και φέτος η λειτουργία της, υλοποιήθηκαν κάποιες δραστηριότητες σχετικές με το βιβλίο.

 Η ιστορία του κου Μόρρις Λέσμορ», ο οποίος ζούσε ευτυχισμένος ανάμεσα στα «ιπτάμενα» βιβλία της βιβλιοθήκης που έγιναν οι καλύτεροι φίλοι του, αλλά και η γνωριμία με τον βιβλιόφιλο και βιβλιοφάγο «βιβλιοπόντικα», έγιναν αφορμή να συζητήσουμε για τα δικά μας αγαπημένα βιβλία και να σκεφτούμε τι μας προσφέρει ένα βιβλίο.

Δώσαμε, ακόμη, έμφαση στην ανανέωση της γωνιάς της βιβλιοθήκης στις τάξεις, η οποία μεταμορφώθηκε σε ένα ελκυστικό περιβάλλον γνώσης και χαλάρωσης. Εκεί, τα παιδιά μπορούν να απομονωθούν, να καθίσουν αναπαυτικά  και να ξεφυλλίσουν (ή να ακούσουν σκανάροντας  το qr code) με ηρεμία ποικίλα εικονογραφημένα λογοτεχνικά βιβλία, μαθαίνοντας παράλληλα να τα αγαπούν.

Επίσης, έγινε λόγος, επίσης, για το πώς πρέπει να μεταχειριζόμαστε και να φροντίζουμε τα βιβλία, τί επιτρέπεται και τι όχι στη διάρκεια ανάγνωσής τους.

Η Παρασκευή, 17 Ιανουαρίου, ήταν η πρώτη μέρα λειτουργίας της δανειστικής μας βιβλιοθήκης. Τα επιλεγμένα προς δανεισμό βιβλία τοποθετήθηκαν κυκλικά, ώστε να διευκολυνθούν τα μικρά μας να τα ξεφυλλίσουν και να επιλέξουν εκείνο που θα τα συντροφεύσει το Σαββατοκύριακο.

Το βιβλίο που επέλεξαν, μαζί με το σελιδοδείκτη που ζωγράφισαν, το έντυπο δανεισμού και τους κανόνες δανεισμού, μπήκαν στο φάκελο και «ταξίδεψαν» στο σπίτι με σκοπό να καλλιεργήσουν την αγάπη για το διάβασμα και παράλληλα να αναπτύξουν θετική στάση προς τη μάθηση και τη γνώση.

Τα βιβλία γίνονται φίλοι μας… έχουν πάντα κάτι να μας πουν και μαζί στην καρδιά μας μιλούν!

Επιστρέφοντας στο σχολείο μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων ανταλλάξαμε ευχές για τη νέα χρονιά, ενώ συζητήσαμε για όσα θα θέλαμε να φέρει και για τους στόχους μας!

Το 2025 το γράψαμε, το συνθέσαμε, το ζωγραφίσαμε!

Τηρώντας και φέτος το έθιμο της βασιλόπιτας συγκεντρώσαμε τα υλικά που χρειαζόταν και όλοι μαζί, στον ενιαίο χώρο του νηπιαγωγείου…

… «σηκώνοντας τα μανίκια»  ξεκινήσαμε να την παρασκευάζουμε ακολουθώντας βήμα βήμα τη συνταγή. Το μίγμα το μοιράσαμε σε δύο ταψάκια, ένα για κάθε Τμήμα.

Όσο τα γλυκά μας ψήνονταν, η γαργαλιστική μυρωδιά που πλημμύρισε το χώρο μας έσπαγε τη μύτη! Ετοιμάσαμε στολίδια από χαρτί και μόλις βγήκαν από το φούρνο και αχνίστηκαν με ζάχαρη τα τοποθετήσαμε στην επιφάνειά τους. Ανυπομονούσαμε τόσο να κόψουμε και να δοκιμάσουμε τις πίτες μας, αλλά και να δούμε ποιοι θα βρουν το φλουρί που κάθε μια τους έκρυβε.

Οι τυχεροί, ένας από κάθε Τμήμα, ο Δημήτρης και η Αγάπη, ολόχαροι πήραν τα δωράκια που πρόσφερε γι’ αυτό το σκοπό ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, δύο υπέροχα παιχνίδια!

Ευχηθήκαμε να είναι πάντα τυχεροί στη ζωή τους και η νέα χρονιά να τους χαρίζει άφθονες χαρές και όμορφες εκπλήξεις!