Οι ντοματιές μας με τη φροντίδα μας ολοένα μεγάλωναν! Όταν ζέστανε ο καιρός μεταφέραμε έξω από το θερμοκήπιο τη ζαρντινιέρα όπου ήταν φυτεμένες και βάλαμε ξύλινα στηρίγματα για να μπορούν να σκαρφαλώσουν και να αναπτυχθούν καλύτερα τα φυτά τους.

Πόση χαρά κάναμε όταν ανακαλύψαμε τους πρώτους τους καρπούς! Καθημερινά παρακολουθούσαμε την εξέλιξή τους ανυπομονώντας να ωριμάσουν τα ντοματίνια που κρεμόταν στα κλαδιά τους! Η πολυπόθητη στιγμή ήρθε όταν τα είδαμε να είναι κατακόκκινα και τότε πια τα κόψαμε συγκεντρώνοντάς τα σε μια λεκάνη.

Αφού τα πλύναμε, τα κόψαμε, ενώ προσθέτοντας αλάτι και λαδάκι έγιναν μια λαχταριστή σαλάτα που συνόδευσε το μεσημεριανό φαγητό. Πεντανόστιμη τη βρήκαν όλοι!