Πολλοί από μας έχουμε κατοικίδιο (ένα ή περισσότερα) στο σπίτι. Αν όμως έχουμε και λουλούδια ή φυτά εσωτερικού χώρου, τότε αυτός ο συνδυασμός μπορεί να μας έχει φέρει σε δύσκολη θέση αρκετές φορές.
Βλέπετε, τα κατοικίδια, γάτες ή σκύλοι, είτε από περιέργεια, είτε για παιχνίδι, είτε για άλλον λόγο μπορούν να δαγκώσουν και να φάνε το φυτό μας που είναι σε μια γλάστρα.
Το να μας καταστρέψουν τα ζώα συντροφιάς ένα λουλούδι ή ένα φυτό δεν είναι τόσο τραγικό όσο το να κινδυνεύσουν οι τετράποδοι φίλοι μας από το μασούλημα ενός τοξικού και βλαβερού – για εκείνα – φυτού.
Ενώ ορισμένοι θάμνοι και βότανα είναι ευρέως γνωστό ότι είναι δηλητηριώδη για όλα τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, συχνά βρίσκουμε φυτά στον κήπο που μπορούν μόνο να βλάψουν σοβαρά τα κατοικίδια ζώα.Αν έχετε στο σπίτι έναν τετράποδο «κηπουρό» που σας βοηθά ανοίγοντας τρύπες στο χώμα, προσέξτε να μην μασάει βολβούς από τουλίπες , νάρκισσους και όλα τα φυτά με βολβούς που θα δείτε παρακάτω….
Από την άλλη πλευρά οι γάτες από τη φύση της είναι εκλεκτικές και ξέρουν να προφυλάσσουν τον εαυτό τους. Όμως η τάση που έχουν για εξερεύνηση, όπως και η περιέργειά τους μπορεί να τις οδηγήσουν σε λάθος επιλογές….
Γι′ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ ενός εξαιρετικά τοξικού φυτού ή λουλουδιού και ενός ασφαλούς για τα κατοικίδια ζώα μας.
Χρήση εφαρμογών για την αναγνώριση φυτών
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το όνομα κάθε φυτού που έχουν στην αυλή τους ή στο σπίτι τους. Ωστόσο, υπάρχουν μια εφαρμογές που δίνουν τη δυνατότητα για αναγνώριση των φυτών μέσα από μια και μόνο φωτογραφία. Η εφαρμογή θα αναγνωρίσει το φυτό και μάλιστα ορισμένες από αυτές τις εφαρμογές θα μας ενημερώσουν αν τα φυτά είναι τοξικά για τα κατοικίδια ζώα.
Η διαφορά τοξικού με δηλητηριώδες
Δεν είναι όλα τα φυτά τοξικά για τα κατοικίδια ζώα- ορισμένα είναι απλώς δηλητηριώδη – και ναι, υπάρχει διαφορά. Τα τοξικά φυτά μπορούν να προκαλέσουν βλάβη με διάφορους τρόπους – μέσω επιφανειακής επαφής ή εισπνοής. Και μόνο η παρουσία κοντά τους μπορεί να κάνει κακό στο κατοικίδιό μας, ακόμη και αν δεν είναι πιθανό να το μασήσει.
Από την άλλη, τα δηλητηριώδη φυτά, πρέπει να τα φάει το ζώο μας για να γίνουν επικίνδυνα. Να σημειωθεί ότι ορισμένα φυτά είναι αρκετά δηλητηριώδη ώστε να χρειάζεται να καταναλωθούν μόνο μία φορά για να έχουν τρομερές συνέπειες, όπως για παράδειγμα, ένα κλαδί ορτανσίας.
Μάθετε να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα
Ο κατάλογος των συμπτωμάτων που μπορεί να παρουσιάσουν τα κατοικίδια ζώα ως αποτέλεσμα της έκθεσης σε τοξικά φυτά είναι μακρύς και ποικίλος. Υπάρχουν ακραία συμπτώματα όπως εμετός, διάρροια, δυσκολία στην αναπνοή, επιληπτικές κρίσεις και υπερβολική έκκριση σάλιου. Υπάρχουν επίσης και συμπτώματα που είναι πιο δύσκολο να εκτιμηθούν, όπως έλλειψη όρεξης, λήθαργος, μυϊκός τρόμος ή ασυντόνιστες κινήσεις, ασυνήθιστοι μώλωπες ή αιμορραγία και κιτρίνισμα του δέρματος ή των ματιών.
Οι γάτες τείνουν να εμφανίζουν περισσότερα νευρολογικά συμπτώματα, ενώ οι σκύλοι μπορεί να εμφανίζουν περισσότερα γαστρεντερικά συμπτώματα.
Δεδομένου ότι πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με την καθημερινότητα ενός ιδιοκτήτη κατοικίδιου ζώου (τα κατοικίδια ζώα τρώνε συνήθως χόρτο και κάνουν εμετό χωρίς να υπάρχει τοξικότητα), είναι σημαντικό να δώσετε προσοχή όταν αρχίσουν τα συμπτώματα και να αναλάβετε δράση αν συνεχίσουν. Το κατοικίδιο ζώο σας που κάνει εμετό μία φορά μπορεί να μην είναι λόγος ανησυχίας – ο συνεχής εμετός είναι, ανεξάρτητα από την υποκείμενη αιτία.
Συνήθη συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε στις γάτες
Δεδομένου ότι πολλά φυτά είναι ερεθιστικά, τα περισσότερα συμπτώματα που εμφανίζονται θα είναι αποτέλεσμα ερεθισμού ή φλεγμονής, όπως ερυθρότητα, πρήξιμο ή φαγούρα στα μάτια, το δέρμα ή το στόμα.
Όταν τα βαθύτερα μέρη της γαστρεντερικής οδού, όπως το στομάχι και τα έντερα, ερεθίζονται, είναι πιθανό να υπάρξει έμετος και διάρροια .
Εάν η τοξίνη επηρεάζει άμεσα ένα συγκεκριμένο όργανο, τα συμπτώματα που παρατηρούνται θα σχετίζονται κυρίως με αυτό το όργανο. Για παράδειγμα:
- Δυσκολία στην αναπνοή (εάν επηρεάζονται οι αεραγωγοί)
- Σάλια ή δυσκολία στην κατάποση (εάν έχει επηρεαστεί το στόμα, ο λαιμός ή ο οισοφάγος )
- Έμετος (εάν επηρεάζεται το στομάχι ή το λεπτό έντερο)
- Διάρροια (εάν επηρεάζονται το λεπτό έντερο ή το κόλον)
- Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και ούρηση (εάν επηρεάζονται τα νεφρά)
- Γρήγορος, αργός ή ακανόνιστος καρδιακός παλμός και αδυναμία (εάν επηρεάζεται η καρδιά)
Άμεση Φροντίδα
Εάν δείτε τη γάτα σας να τρώει ένα φυτό και δεν είστε σίγουροι αν είναι δηλητηριώδες ή αν υποψιάζεστε ότι η γάτα σας έφαγε ένα τοξικό φυτό, κάντε τα εξής προτού την πάτε στον κτηνίατρό σας:
- Αφαιρέστε οποιοδήποτε φυτικό υλικό από τα μαλλιά, το δέρμα και το στόμα της γάτας σας, εάν μπορείτε να το κάνετε με ασφάλεια.
- Κρατήστε τη γάτα σας περιορισμένη σε ασφαλές περιβάλλον για στενή παρακολούθηση.
- Καλέστε τον κτηνίατρό σας για άμεση συμβουλή
Η αναγνώριση του φυτού είναι πολύ σημαντική για τον προσδιορισμό της θεραπείας. Εάν δεν είστε βέβαιοι για το όνομα του δηλητηριώδους φυτού στο οποίο εκτέθηκε η γάτα σας, φέρτε μαζί σας στο κτηνιατρείο ένα δείγμα φυτού ή φυτικού υλικού, συμπεριλαμβανομένων κομματιών φυτού που βρέθηκαν στον εμετό.
Διάγνωση
Η καλύτερη διάγνωση γίνεται με την αναγνώριση του φυτού. Ο κτηνίατρός σας θα δώσει στη γάτα σας μια φυσική εξέταση και θα παραγγείλει εξετάσεις αίματος όπως είναι απαραίτητο για να καθορίσει τη συνολική υγεία της γάτας σας.
Αυτές οι δοκιμές είναι ιδιαίτερα απαραίτητες εάν η ταυτότητα του δηλητηριώδους φυτού είναι άγνωστη ή εάν το φυτό που έχει αναγνωριστεί είναι γνωστό ότι στοχεύει εσωτερικά όργανα.
Θεραπεία
Ο κτηνίατρός σας μπορεί να δώσει στη γάτα σας φάρμακα για να ενθαρρύνει τον εμετό ή/και ενεργό άνθρακα για να απορροφήσει οποιαδήποτε από τις τοξίνες που μπορεί να υπάρχει στο έντερο. Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να χορηγήσει φάρμακα όπως η σουκραλφάτη , η οποία προστατεύει τις κατεστραμμένες περιοχές του στομάχου.
Υποστηρικτική φροντίδα, όπως ενδοφλέβια υγρά, φάρμακα κατά της ναυτίας, παυσίπονο για γάτες και αντιφλεγμονώδη φάρμακα θα χρησιμοποιηθούν όπως απαιτείται. Μπορεί να απαιτούνται άλλες θεραπείες με βάση την τοξίνη που εμπλέκεται και την κατάσταση της γάτας.
«Έτσι [οι σκύλοι] έχουν μια ευρύτερη ποικιλία ενζύμων στο συκώτι τους για να διασπούν τις τοξίνες». Κάθε ιδιοκτήτης κατοικίδιου πρέπει να είναι προσεκτικός σχετικά με το τι θα μπορούσε να δοκιμάσει να φάει το κατοικίδιο ζώο όταν δεν το παρακολουθεί.
Παρά τις προσπάθειές μας να κρατήσουμε φυτά και κατοικίδια χωριστά, οι γάτες και οι σκύλοι μπορεί να έχουν την περιέργεια για τον μανδύα του φυτού ή να το μπερδέψουν με παιχνίδι ή σνακ (εξάλλου είναι μικροί δημιουργοί χάους).
Σημείωση : στη συνέχεια του άρθρου θα τα δούμε και αναλυτικά…
ΛΙΣΤΑ ΜΕ 15 ΑΣΦΑΛΗ ΦΥΤΑ ΓΙΑ ΓΑΤΕΣ
Σε πρώτη φάση θα δούμε δεκαπέντε υπέροχα φυτά που είναι ασφαλή για τις γάτες μας. Να σημειωθεί εδώ ότι αν η γατούλα φάει από αυτά μπορεί να προκληθεί γαστρεντερική διαταραχή όμως σίγουρα ΔΕΝ κινδυνεύει η ζωή της. Γι’ αυτό γενικά καλό είναι η γατούλα σας να μην έχει πρόσβαση σε φυτά ούτως ή άλλως.
- Υβίσκος
- Ανθοϊαμα
- Ιρεσίνη
- Ηλίανθος
- Φοίνικας του Τσαγκάρη
- Polka Dot
- Κάκτος Ζέβρας
- Γκλοξίνια
- Αρέκα (το επιβεβαιώνω, έχουμε και εμείς σπίτι)
- Μπαμπού (OXI TO LUCKY BAMBOO)
- Μπουκάρνεα (Beaucarnea recurvata)
- Αερόφυτα του γένους Tillandsia (που σημαίνει μωβ άνθος)
- Καλαθέα ορμπιφολια (το φυτό-προσευχή)
- Ιμπάτιενς η βαλσαμίνη
- Πλατυκέριο
Δείτε στην γκαλερί εικόνων αμέσως παρακάτω τα φυτά με τη σειρά που αναφέρθηκαν:
-
- Υβίσκος
-
- Ανθοϊαμα
-
- Ιρεσίνη
-
- Φοίνικας του Τσαγκάρη
-
- Ιμπάτιενς η βαλσαμίνη
-
- Γκλοξίνια
-
- Καλαθέα ορμπιφολια (το φυτό-προσευχή)
-
- Polka Dot
-
- Μπουκάρνεα (Beaucarnea recurvata)
-
- Αερόφυτα του γένους Tillandsia (που σημαίνει μωβ άνθος)
-
- Αρέκα
-
- Ηλίανθος
-
- Μπαμπού (OXI TO LUCKY BAMBOO)
-
- Πλατυκέριο
-
- Κάκτος Ζέβρας
Tοξικά φυτά για σκύλους
Παρακάτω θα δούμε μερικά από τα πιο τοξικά λουλούδια και φυτά εσωτερικού χώρου που πρέπει να προσέξουμε εάν είμαστε ιδιοκτήτης γάτας ή σκύλου:
1. Κρίνοι
Τα περισσότερα είδη του γένους Lilium είναι εξαιρετικά τοξικά για τις γάτες. Όλα τα μέρη του φυτού συμπεριλαμβανομένης και της γύρης οδηγούν σε νεφροτοξίκωση. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται ακόμα και στο νερό που βρίσκεται στο βάζο που υπάρχουν κρίνα καθώς και αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τις γάτες.
H πλειοψηφία των ιδιοκτητών γατών που καταλήγουν να καλούν τη γραμμή βοήθειας το κάνουν εξαιτίας των κρίνων.
Αυτά τα όμορφα λουλούδια είναι εξαιρετικά δηλητηριώδη για τις γάτες, και τρώγοντας μόνο 1-2 φύλλα, δαγκώνοντας το στέλεχος ή καταπίνοντας γύρη ή το νερό του βάζου μπορεί να οδηγήσει μία γάτα στο θάνατο. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στα νεφρά. Συνήθη συμπτώματα είναι: σιαλόρροια , απώλεια της όρεξης, εμετός και διάρροια. Επιθετική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής σε νοσοκομείο με την παρακολούθηση των νεφρών, ενδοφλέβια υγρά και χορήγηση άνθρακα είναι συχνά απαραίτητα.
Αλλά δεν έχουν όλοι κρίνοι τα ίδια αποτελέσματα σε όλα ζώα. Αν και η μάσηση του φυτού γενικώς μπορεί να προκαλέσει εμετό, διάρροια και πόνο στο στομάχι σε σκύλους, ορισμένα είδη είναι ιδιαίτερα απειλητικά για τη ζωή των γατών.
Οι ιδιοκτήτες γατών πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα τα λίλιουμ και τους κρίνους Hemerocallis (πορτοκαλοί κρίνοι της ημέρας), που μπορεί να προκαλέσουν οξεία νεφρική ανεπάρκεια, καθώς και του κρίνους Convallaria (κρίνοι της κοιλάδας) που μπορεί να προκαλέσουν οξεία δηλητηρίαση και ακανόνιστο καρδιακό παλμό.
Αυτές οι ομάδες φυτών περιλαμβάνουν δημοφιλή εποχιακά λουλούδια, όπως: τους πασχαλινούς κρίνους, τους ιπαωνικούς, τους κρίνους Σταργκέιζερ, τους κρίνους τίγρεις και τους κρίνους καζαμπλάνκα.
Για αυτά τα εξαιρετικά τοξικά κρίνα, δεν χρειάζεται περισσότερο από ένα γλείψιμο της γύρης ώστε να προκληθεί προβλήματα στις γάτες. Απαιτείται η κατάποση είτε των φύλλων ή των πετάλων, είτε δυστυχώς της γύρης επίσης.
Εάν η γάτα μας έχει μείνει χωρίς επίβλεψη σε ένα δωμάτιο με έναν από αυτούς τους κρίνους, η Γουίσμερ προτείνει να τα μεταφέρουμε στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατόν, για κάθε ενδεχόμενο. «Για τους κρίνους, εγώ μάλλον θα αυτό θα έκανα», λέει.
«Αυτό που γνωρίζουμε με τις γάτες είναι ότι αν αρχίσουν θεραπεία τις πρώτες 18 ώρες μετά την έκθεσή τους, έχουμε καλή πριθανότητα, αλλά μετά μειώνεται σημαντικά».
2. Ρίκινος (Castor Bean Plant) ή ρετσινολαδιά
(το φυτό που παράγει το καστορέλαιο)
Η δηλητηριώδης ουσία Ricinus communis είναι η ρικίνη, μια εξαιρετικά τοξική πρωτεΐνη που μπορεί να προκαλέσει σοβαρό κοιλιακό πόνο, σιελόρροια, έμετο, διάρροια, πολυδιψία, αδυναμία και απώλεια όρεξης.
Αν καταπιούν τον σπόρο, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους σκύλους και τις γάτες μας.
Αυτό το τροπικό φυτό, το συναντάμε συχνά στα σπίτια ως κλλωπιστικό και εάν καταπιούν τον καρπό είναι πολύ τοξικό για τους σκύλους και τις γάτες, καθώς μπορεί να προκαλέσει ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια .
Για το καστορέλαιο, δεν είναι τόσο το άνθος τους αλλά ο σπόρος που παράγει. Τα σημάδια της δηλητηρίασης από το φυτό του καστορέλαιου μπορεί να περιλαμβάνουν «απώλεια όρεξης, υπερβολική δίψα, αδυναμία, κολικούς, τρέμουλο, εφίδρωση, απώλεια συντονισμού, δυσκολία στην αναπνοή, προοδευτική κατάθλιψη του κεντρικού νευρικού συστήματος και πυρετό».Τα σοβαρά κρούσματα δηλητηρίασης μπορεί να οδηγήσουν σε αφυδάτωση, μυϊκές συσπάσεις, τρόμο, κρίσεις, κώμα έως και θάνατο.
3. Πικροδάφνη
Περιέχει καρδιακές γλυκοσίδες που μπορούν να προκαλέσουν ποικίλα καρδιοαγγειακά και γαστρεντερικά συμπτώματα.
Η κατανάλωση οποιουδήποτε μέρους αυτού του ανθοφόρου φυτού είναι πολύ επικίνδυνη.
Η κατανάλωση οποιουδήποτε μέρους αυτού του ανθοφόρου φυτού( λουλούδια, φύλλα ή και το στέλεχος) -που συναντάμε συνέχεια σε αυλές και πεχοδρόμια ακόμη και στην πόλη- είναι τοξική και μπορεί να προκαλέσει εμετό, διάρροια, βραδυκαρδία, κοιλιακό άλγος, αρρυθμία και ακόμη και αιφνίδιο θάνατο τόσο για γάτες όσο και για σκύλους.
Η πικροδάφνη μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο κι είναι ιδιαίτερα τοξική λόγω των γλοκοσίδων που περιέχει. Το θετικό είναι ότι οι μικροί μας φίλοι απωθούνται από το μασούλημα του εν λόγω φυτού, αλλά μην ξεχνάς ότι ένα ατύχημα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Τα συμπτώματα ξεκινάνε 6-12 ώρες μετά την κατανάλωση του φυτού και περιλαμβάνουν κολικούς, διάρροια (πιθανότατα και με αίμα), εφίδρωση, δυσκολία στον συντονισμό των κινήσεων, δύσπνοια, σπασμού.Ιδιαίτερα για τους σκύλους, μπορεί να επέλθει θάνατος λόγω καρδιακής ανεπάρκειας.
4. Χελιδονόχορτο
Τα χελιδονόχορτα είναι πολύ τοξικά τόσο για σκύλους όσο και για γάτες.
Αυτό το κοινό φυτό κήπου περιέχει χημικές ουσίες που επηρεάζουν την καρδιά τόσο για τα σκυλάκια όσο και για τα γατάκια και μπορεί να προκαλέσουν καρδιακή ανεπάρκεια εάν καταποθεί.
5-7. Τουλίπες, ασφόδελοι και υάκινθοι
Το σύνολο του φυτού είναι τοξικό. Προκαλεί ερεθισμό στο στόμα και τον οισοφάγο και σε μεγαλύτερες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην αναπνοή και ταχυκαρδία.
Οι τουλίπες μπορούν να προκαλέσουν στομαχική διαταραχή, αλλά δεν είναι τόσο τοξικές, εκτός αν η γάτα ή ο σκύλος φάνε τον βολβό στη ρίζα.
Με αυτά τα δημοφιλή ανοιξιάτικα λουλούδια, ο βολβός στη ρίζα του λουλουδιού στο έδαφος είναι αυτός που μπορεί να δημιουργήσει το πρόβλημα.
Αν καταποθεί οποιοδήποτε άλλο μέρος του φυτού το μόνο που θα δείτε είναι ήπια στομαχική διαταραχή, αλλά το μέρος που βρίσκεται κάτω από το έδαφος, ο βοβλβός, είναι εξαιρετικά τοξικός. Οι βολβοί της τουλίπας και του ασφόδελου μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση εάν καταποθούν.
8. Κύκας (Sago Palm ) ή Τσίκας
Ποικιλία φοίνικα με μεγάλη ηπατοτοξικότητα.
Ο φοίνικας σάγο (Cycas revoluta) είναι ένα δημοφιλές φυτό εσωτερικού χώρου που απαντάται σε θερμότερα κλίματα και είναι γνωστό για το φτερωτό του φύλλωμα και την ευκολία φροντίδας του. Δυστυχώς, κάθε μέρος αυτού του φυτού είναι τοξικό, με τον σπόρο να είναι το πιο τοξικό μέρος. Χρειάζεται πολύ λίγο για να προκαλέσει γαστρεντερικές διαταραχές καθώς και σημαντική βλάβη στο ήπαρ. Εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.
Ο Κύκας ή αλλιώς Sago palm (Cycas revoluta) είναι δημοφιλή εσωτερικά φυτά αν και ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους σκύλους.
Μια δαγκωνιά στα εξαιρετικά τοξικά φύλλα sago -που μοιάζουν να έχουν σχήμα φτερών- μπορεί να είναι απειλητική και θανατηφόρα για τη ζωή τους τόσο για τους σκύλους όσο και για τις γάτες, αν και οι σκύλοι είναι πιο πιθανό να δοκιμάσουν να το φάνε, αφού οι γάτες τείνουν να είναι πιο επιλεκτικές . Τα σκυλιά δεν νοιάζονται πραγματικά και έχουν μεγαλύτερη περιέργεια γι αυτό το φυτό εσωτερικού χώρου που μοιάζει πραγματικά άκακο, κάτι που αυξάνει κάπως τον κίνδυνο ατυχήματος!!!!
Η ηπατική ανεπάρκεια και η σημαντική στομαχική δυσφορία αλλά και εμετός, διάρροια και λήθαργος είναι τα πιθανότερα συμπτώματα.
Η θεραπεία αποτελείται γενικά από επιθετική νοσηλευτική φροντίδα που περιλαμβάνει πρόκληση εμετού, χορήγηση ενεργού άνθρακα, παροχή ενδοφλέβιας υγρών, χορήγηση ήπατος και γαστρεντερικών προστατευτικών, καθώς και παρακολούθηση των ηπατικών ενζύμων και της ικανότητας πήξης του αίματος για τουλάχιστον 48 ώρες.
9. Αζαλέες ή ροδόδεντρα
Εάν καταναλωθούν προκαλούν νευρολογικά, γαστρεντερικά και καρδιαγγειακά συμπτώματα .
Ας προσέξουμε οι γάτες και οι σκύλοι μας να μην καταναλώσουν αζαλέες σε μεγάλες ποσότητες.
Οι αζαλέες και άλλα είδη Ροδόδενδρων περιέχουν τοξίνες που μπορεί να είναι επικίνδυνες εάν καταναλωθούν σε μεγάλη ποσότητα. Έχουν επίσης καρδιακές τοξίνες που μπορούν να διαταράξουν την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό παλμό.
Όπως αναφέρει ο ιστότοπος της γραμμής βοήθειας Pet Poison, «Οι περισσότερες καταπώσεις από κατοικίδια θα οδηγήσουν μόνο σε στομαχικές διαταραχές, όπως σιελόρροια, εμετό, διάρροια, αρρυθμία και επιληπτικές κρίσεις ωστόσο, πιο σοβαρά σημάδια, συμπεριλαμβανομένων ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού, καθώς και νευρολογικές αλλαγές, με μεγάλη κατανάλωση μπορεί να εμφανιστούν».
Δυστυχώς, τα κατοικίδια δεν χρειάζεται να φάνεπολλές αζαλέες για να δημιουργηθεί πρόβλημα. Ως και η κατάποση του 0,2% του σωματικού βάρους ενός ζώου μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση, αναφέρει η αμερικανική Γραμμή Βοήθειας για τη Δηλητήρια Ζώων. «Η συνολική πρόγνωση με τη θεραπεία είναι καλή».
10. Οξαλίδες
Οι οξαλίδες και το τριφύλλι περιέχουν διαλυτό οξυλικό ασβέστιο που μπορεί να απορροφηθεί από το κατοικίδιο μας και να προκαλέσει βλάβη στα νεφρά.
Πολλά κοινά φυτά εσωτερικού χώρου, όπως ο κισσός, πιθανότατα θα προκαλέσουν απλώς στομαχικές διαταραχές σε γάτες και σκύλους που τα τρώνε.
11.Καλανχόες Kalanchoes (Panda Plant, Mother of Thousands, Mother of Millions, Devil’s Backbone, Chandelier Plant)
Τοξικό για γάτες, σκύλους και άλλα άγρια ζώα
Αυτά τα φυτά μπορεί να περιέχουν βουφαδιενολίδες καρδιακές γλυκοσίδες. Ορισμένα περιέχουν ένα τοξικό στεροειδές γνωστό ως daigremontianin.
Η καλανχόη μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη.
Η καλανχόη είναι συνηθισμένο φυτό εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου που έχει τοξίνες επιβλαβείς για την καρδιά, οι οποίες μπορούν να βλάψουν τη γάτα ή τον σκύλο μας.
Τις περισσότερες φορές και με αυτές, η στομαχική διαταραχή είναι το πρώτο σημάδι που παρατηρείται. Αλλά αν καταπιούν πολλά φύλλα ή πολλά από τα μπουκέτα λουλουδιών, τότε είναι πιθανό να έχουν αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό και τον παλμό τους.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς
σοβαρή αδυναμία
μη φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός
εμετός
διάρροια
σεισμικές δονήσεις
επιληπτικές κρίσεις
κατάρρευση
12. Δράκαινα
Η δράκαινα είναι ένα από τα πιο γνωστά και συνηθισμένα φυτά εσωτερικού χώρου, η οποία όμως μπορεί να βλάψει τις γάτες ή τους σκύλους. Η κατανάλωσή οποιουδήποτε μέρους του φυτού μπορεί να προκαλέσει εμετούς (ενδεχομένως και με αίμα), μειωμένη όρεξη, σιελόρροια και στις γάτες διεσταλμένες κόρες.
13. Στρελίτσια (ή πουλί του παραδείσου)
Πανέμορφο κι ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό, αλλά δυστυχώς ιδιαίτερα τοξικό για τους μικρούς μας φίλους, καθώς περιέχει κυανιούχο υδρογόνο. Τα συμπτώματα από την κατανάλωσή του περιλαμβάνουν γαστρεντερικά προβλήματα, κάψιμο στο στόμα, απώλεια ελέγχου των κινήσεων. Σε μεγαλύτερες ποσότητες μπορεί να επέλθει ακόμη και θάνατος.
14. Σπαθίφυλλο – Φιλόδεντρο – Διφενμπάχια.
Σπαθίφυλλο
Διφενμπάχια – Dieffenbachia compacta
Φιλόδεντρο Scandens
Περιέχουν αδιάλυτους οξαλικούς κρυστάλλους που ερεθίζουν το στοματικό βλεννογόνο. Προκαλούν έντονο πόνο, δυσκολία στην κατάποση, σιελόρροια, εμετό, λήθαργο και ανορεξία.
15.Κάνναβη-Μαριχουάνα
Μαριχουάνα, Κάνναβη
Προκαλούν έντονη καταστολή του κεντρικού συστήματος, εμετό, λήθαργο μέχρι και κώμα.
16. Κυκλάμινο
Κυκλάμινο
Είναι ένα κοινό φυτό με δηλητηριώδεις ιδιότητες (τερπενοειδή) σε γάτες. Προκαλεί στοματικό ερεθισμό, έμετο, διάρροια, καρδιακές ανωμαλίες, επιληπτικές κρίσεις ακόμα και θάνατο.
17. Αλεξανδρινό ή Poinsettia
Αλεξανδρινό, το εντυπωσιακό φυτό με τα πανέμορφα κόκκινα βελούδινα φύλλα που συναντάμε παντού την περίοδο των Χριστουγέννων. Πρόκειται για ένα εξωτικό φυτό που κατάγεται από τα τροπικά δάση του Μεξικού και είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο με την ονομασία ποϊνσέτια (poinsettia).
Αλεξανδρινό, το λουλούδι των Χριστουγέννων
Ερεθίζει το στοματικό βλεννογόνο και το στομάχι, προκαλώντας εμετό. Οι περισσότερες γάτες δεν τρώνε τόσο μεγάλη ποσότητα λόγω της ερεθιστικής γεύσης και αίσθησης.
18. Αλόη
Ευτυχώς, τα περισσότερα παχύφυτα θεωρούνται μη τοξικά και είναι αβλαβή για τα κατοικίδια όταν καταποθούν. Άλλα περιέχουν ερεθιστικά του δέρματος που μπορεί να προκαλέσουν μικρούς ερεθισμούς του δέρματος και μερικά μπορεί να προκαλέσουν ήπια συμπτώματα κατά την κατάποση. Υπάρχουν όμως μερικά παχύφυτα όπως η αλόη που μπορεί να είναι θανατηφόρα όταν καταποθούν σε μεγάλες ποσότητες.
αλόη
Εξαιρετικό για εγκαύματα αλλά τοξικό για γάτες. Εάν διαθέτετε ένα φυτό αλόης φροντίστε να το κρατήσετε μακριά από τη γάτα σας .
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
κοιλιακό άλγος, διάρροια, κατάπτωση, ανορεξία, ναυτία, εμετός, δερματική ενόχληση, λήθαργος, σπασμοί και αλλαγή στο χρώμα των ούρων.
19. Χρυσάνθεμο
Χρυσανθεμο (Chrysanthemum)
Δεν είναι πιθανό να προκαλέσει θάνατο, αλλά είναι ένα δημοφιλές φυτό και μπορεί να προκαλέσει αρκετή ενόχληση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατάπτωση και η απώλεια του συντονισμού μπορεί να προκληθούν εάν καταναλώθεί αρκετό τμήμα του φυτού. Συνήθη συμπτώματα είναι ο εμετός, διάρροια, σιελόρροια, δερματίτιδα.
20. Κισσός (Hedera helix)
Κισσός (Hedera helix)
Eίναι ένα πολυετές φυτό που είναι πολύ δηλητηριώδες για τις γάτες. Τα κύρια επικίνδυνα συστατικά του φυτού είναι οι πολυακετυλενικές ενώσεις του, καθώς και οι τριτερπενοειδείς σαπωνίνες του. Να σημειωθεί ότι τα φύλλα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τις γάτες. Μην αφήνετε ποτέ τη γάτα σας να καταναλώνει οποιοδήποτε μέρος του φυτού. Ορισμένες κοινές ενδείξεις τοξικότητας από το φυτό είναι η διάρροια, η δυσκολία στην αναπνοή, η σιελόρροια, η αδυναμία των μυών, ο πυρετός, η υπερδιέγερση, η κατάπτωση, και ο πόνος στην κοιλιά.
21. Γκι (ή και γκυ), στα ελληνικά ιξός & Ου
τα πιο δημοφιλή την περίοδο των Χριστουγέννων
Με γκι και ου στολίζουμε αυτές τις εορταστικές ημέρες τα σπίτια μας, έθιμο που μεταφέρθηκε στην πατρίδα μας από τη Δύση.
Αυτά τα φυτά, μαζί με τους καρπούς τους έχουν υψηλό ποσοστό τοξικότητας. Τα συμπτώματα από την κατάποση αυτών των φυτών περιλαμβάνουν εντερική διαταραχή, όπως εμετό και διάρροια, υπερβολικό σάλιο και κοιλιακό άλγος. Το γκι περιέχει πολλές ουσίες που είναι τοξικές για γάτες, συμπεριλαμβανομένης της τοξαλβουμίνης και της φαρατοξίνης δεσμουμίνης (λεκτίνες, φορατοξίνες). Το γκι είναι γνωστό ότι προκαλεί σοβαρή εντερική διαταραχή, καθώς και απότομη και σοβαρή πτώση της αρτηριακής πίεσης, προβλήματα αναπνοής και ακόμη και παραισθήσεις (ασυνήθιστη συμπεριφορά).
Εάν μια αρκετά μεγάλη ποσότητα από αυτά τα φυτά προσληφθούν, μπορεί να ακολουθηθούν επιληπτικές κρίσεις μέχρι και θάνατος. Τα φύλλα και οι καρποί των γκι , ακόμα και τα αποξηραμένα φυτά, θα πρέπει να κρατηθούν μακριά από τη γάτα σας.
Ας τα γνωρίσουμε παρακάτω :
Ο ιξός είναι ημιπαρασιτικό επίφυτο ξυλώδες φυτό, που φύεται επάνω σε άλλα δέντρα, κυρίως στα έλατα, αλλά και στις δρύες, στις καστανιές, στις μηλιές κ.ά. Είναι ενδημικό φυτό της Ευρώπης και κάποιων περιοχών της Ασίας και ανήκει στην οικογένεια των Λωρανθίδων (Loranthaceae) (γένος: Viscum) (είδος: Viscum album ή Βίσκον το λευκόν ή μελάς ή ιξός ή γκι ή Mistletoe).
Γκι ή γκυ
Το ου (Ilex aquifolium, ίλεξ ο οξύφυλλος) είναι το γνωστό αρκουδοπούρναρο ή λιόπρινο ή λιόπουρνο της κοινής ελληνικής. Έχει φύλλα καταπράσινα, δερματώδη, λαμπερά και αγκαθωτά στην περίμετρό τους, οι δε καρποί του είναι σφαιρικοί με το χαρακτηριστικό ζωηρό κόκκινο χρώμα που το κάνει ιδιαίτερα δημοφιλές τις ημέρες των Χριστουγέννων για την γιορτινή διακόσμηση.
Ο στολισμός της εισόδου και των χώρων των σπιτιών αλλά και των ναών με ου ανατρέχει στα ρωμαϊκά Saturnalia, εορτή αφιερωμένη στον Κρόνο που διαρκούσε από τις 17 έως και τις 23 Δεκεμβρίου. Σε παλαιά εκκλησιαστικά ημερολόγια αναφέρεται η παραμονή των Χριστουγέννων ως η ημέρα, κατά την οποία οι εκκλησίες ήταν στολισμένες με τα κλαδιά της δάφνης και του ου και το έθιμο είναι ριζωμένο το ίδιο βαθιά στη σύγχρονη εποχή, όπως και στους ειδωλολάτρες αλλά και τους πρώτους Χριστιανούς.
(helppost.gr)
Ένας παλιός μύθος λέει ότι το ου φύτρωσε για πρώτη φορά στις πατημασιές του Χριστού, όταν αυτός βάδιζε στη γη και τα αγκαθωτά φύλλα του, αλλά και οι κόκκινοι καρποί του, συμβολίζουν τα μαρτύρια του Σωτήρα, λόγος για τον οποίο το ου λέγεται και το «αγκάθι του Χριστού» σε πολλές γλώσσες της Βόρειας Ευρώπης. Πιθανότητα η σχέση με αυτούς τους μύθους ήταν και ο λόγος που το ου ονομάστηκε και «Άγιο Δέντρο», όπως αναφέρεται γενικότερα από τους παλαιότερους συγγραφείς.
22.Ραβέντι ή Ρήο ή Τούρκικο Ρούμπαρπ ή da huang (Κίνα)
Το ραβέντι προκαλεί στομαχικά προβλήματα στα ζώα.
Ποώδες φυτό που μοιάζει με πλατύφυλλο ραδίκι. Τα νεύρα των φύλλων είναι κοκκινωπά και διακλαδώνονται σε όλες τις πλευρές του φύλλου. Το χαρακτηριστικό του φυτού είναι πως όταν πάρει όλη του την ανάπτυξη δεν έχει σχεδόν ρίζες. Αυτές καταστρέφονται και ζει από τα παράριζα που εν τω μεταξύ έχει αναπτύξει. Οι βλαστοί του και τα κλαδιά του είναι πολύ χοντρά και ο φλοιός του ρουφάει πολύ νερό. Τα άνθη βγαίνουν στην κορυφή του φυτού, πολλά μαζί σαν χριστουγενιάτικο δέντρο. Τα ρίζώματά του είναι εκείνα που χρησιμοποιούν για φαρμακευτικούς σκοπούς. Είναι ιθαγενές φυτό του Θιβέτ. Εκεί μπορεί να φτάσει σε ύψος τα δύο μέτρα.
Τα φύλλα ραβέντι δεν μπορείτε να τα καταναλώσετε. Και αυτός είναι και o λόγος που τα μανάβικα πουλούν μόνο το κάτω μέρος του ραβέντι. Τα φύλλα του συγκεκριμένου λαχανικού περιέχουν υψηλά επίπεδα οξαλικού οξέος, το οποίο προκαλεί σοβαρότατα προβλήματα στο ήπαρ. Σε σημείο μάλιστα που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατο.Οι σκύλοι και οι γάτες είναι πολύ μικρότερα πλάσματα, επομένως ακόμη και μικρότερες ποσότητες μπορούν να τους βλάψουν. Κινδυνεύουν κυρίως το ουροποιητικό σύστημα και τα νεφρά.
23. Τα άγουρα φρούτα και φύλλα ντομάτας είναι τοξικά για τους σκύλους.
Ωστόσο, στην περίπτωση ορισμένων φυτών, δεν συνειδητοποιούμε καν ότι μπορεί να είναι τοξικά για τα κατοικίδια ζώα. Πρόκειται κυρίως για είδη των οποίων τα επιλεγμένα μέρη καταναλώνουμε συνήθως . Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ντομάτα.
Αν και τα ώριμα φρούτα δεν αποτελούν ιδιαίτερη απειλή για τον σκύλο ή τη γάτα, τα άγουρα περιέχουν δηλητηριώδη σολανίνη, η οποία προκαλεί στομαχικές διαταραχές, διάρροια και επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού. Τα φύλλα και το στέλεχος είναι επίσης τοξικά, και παρόλο που η δηλητηρίαση σπάνια καταλήγει στο θάνατο του ζώου, μια επίσκεψη στον κτηνίατρο είναι απαραίτητη εάν καταποθούν τα πράσινα μέρη του φυτού ή οι άγουροι καρποί.
24.Euphorbia Milii (Crown of Thorns)
Τοξικό για σκύλους, ανθρώπους
Ο λευκός, γαλακτώδης χυμός του φυτού, που αναφέρεται ως λάτεξ, περιέχει την ισχυρότερη ποσότητα τοξικότητας, αλλά οποιοδήποτε μέρος του φυτού μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό. Το φυτό είναι ερεθιστικό για το δέρμα και δηλητηριώδες όταν τρώγεται. Λάβετε τις απαραίτητες προφυλάξεις όταν χειρίζεστε αυτά τα φυτά. Ο χυμός που αναβλύζει από ένα σπασμένο στέλεχος ή φύλλα μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
ναυτία, έμετος και διάρροια κατά την κατάποση
ερεθισμός του δέρματος, δερματίτιδα από επαφή με το δέρμα
Οι σκύλοι μπορεί επίσης να εμφανίσουν φουσκάλες και πρήξιμο γύρω από τα μάτια και την περιοχή του στόματος.
25. Φυτό νεφρίτης ή Crassula Ovata-Jade (γνωστό και ως δέντρο χρήματος, τυχερό φυτό ή δέντρο φιλίας)
Τοξικό για σκύλους και γάτες
Είναι άγνωστο ποια ουσία κάνει τα φυτά του νεφρίτη τοξικά.
Τα κλινικά συμπτώματα της δηλητηρίασης περιλαμβάνουν:
εμετό, κατάθλιψη, ασυντονισμός, λήθαργο.
26. Sansevieria Trifasciata (Φυτό φιδιού, η γλώσσα της πεθεράς)
Τοξικό για γάτες και σκύλους
Η χημική ένωση στα φυτά φιδιού που μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό είναι η σαπωνίνη.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
ναυτία, εμετός, διάρροια.
27. Εκουιζέτο ή αλογουρά
Και θα τελειώσουμε με ένα λιγότερο γνωστό εξωτικό φυτό το Εκουιζέτο ή αλογουρά που ονομάζεται κοινό ελατήριο (Ricinus communis).
Η αλογοουρά περιέχει το ισχυρό δηλητήριο ρικίνη
Το φυτό αυτό θεωρείται πως περιέχει ένα βίαιο δηλητήριο : Το αλκαλοειδές ρικίνη του είναι τόσο ισχυρό που μόνο 15 έως 20 σπόροι θα σκοτώσουν έναν ενήλικα, ένα μικρό παιδί. Ένα κατοικίδιο μπορεί να πεθάνει μετά την κατάποση τριών ή πέντε μασημένων σπόρων. Η δηλητηρίαση είναι ύπουλη καθώς εκδηλώνεται μόνο με ναυτία τις πρώτες ημέρες, αλλά αργότερα σε ηπατική, νεφρική και σπλήνα. Αν λοιπόν αναγνωρίσετε αυτή την επικίνδυνη ομορφιά στον κήπο σας, να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να κρατάτε μακριά παιδιά και ζώα από αυτόν.
το Εκουιζέτο ή αλογουρά στους αγρούς
Η μυστική δράση του φυτού Εκουιζέτο
Γάλλοι ερευνητές του πανεπιστημίου Joseph Fourier, με επικεφαλής των δρ. Philippe Marmottant, χρησιμοποιώντας κάμερες και μικροσκόπια ανακάλυψαν πώς διασπείρονται οι σπόροι του φυτού Εκουιζέτο (Equisetum).
Η έρευνα
Όταν ο δρ. Marmottant εξέτασε τους σπόρους στο μικροσκόπιο παρατήρησε την κίνησή τους, ωστόσο μόνο όταν συνδύασε το μικροσκόπιο με μια κάμερα υψηλής ταχύτητας διαπίστωσε πως οι σπόροι «έτρεχαν» και «πηδούσαν».
Όπως προέκυψε από την έρευνα, η κίνηση των σπόρων πυροδοτείται από τέσσερα πόδια ευαίσθητα στους υδρατμούς (ελατήρια), τα οποία τυλίγονται όταν τα επίπεδα υγρασίας μεταβάλλονται.
«Είναι περίπου σαν την περίπτωση των μαλλιών που γίνονται σγουρά όταν έχει υγρασία», ανέφερε ο καθηγητής.
Ωστόσο, τα πόδια των σπόρων του φυτού Εκουιζέτο τυλίγονται και ξετυλίγονται τόσο γρήγορα και δυναμικά, με αποτέλεσμα να κάνουν τους σπόρους να κινούνται.
Τα φυτά του γένους Εκουιζέτο, που παρουσιάστηκαν στη Γη την εποχή των δεινοσαύρων, εξακολουθούν να φύονται σε διάφορες περιοχές της Γης σήμερα.
Το μυστικό τους ήταν μέχρι σήμερα άγνωστο και μόνο η νέα έρευνα κατάφερε να ρίξει φως στους μηχανισμούς της κίνησης τους, εξηγώντας πώς κατάφεραν να επεκταθούν τόσο αποτελεσματικά και να κυριαρχήσουν σε νέα οικοσυστήματα.
Τοξικά φυτά κήπου
Βότανα
1. Χαμομήλι
Ενώ το χαμομήλι είναι ασφαλές σε προϊόντα για σκύλους, θέλετε να αποφύγετε την επαφή του σκύλου σας με το πραγματικό φυτό.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
δερματίτιδα εξ επαφής
εμετός
διάρροια
ανορεξία
αλλεργικές αντιδράσεις
αιμορραγικές τάσεις (μακροχρόνια χρήση)
2. Σχοινόπρασο
Αυτό το βότανο ανήκει στην οικογένεια Allium, όπως τα κρεμμύδια, και μπορεί να είναι αρκετά επιβλαβές για τους σκύλους όταν καταποθεί. Αν και μπορούν να ανεχθούν χαμηλές δόσεις (καθώς θα βρείτε κάποια αρωματικά σε λιχουδιές για σκύλους), είναι καλύτερο να αποφεύγετε αυτά τα άφθονα βότανα όποτε είναι δυνατόν.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
σάλια
ναυτία
στοματικό ερεθισμό
εμετός
διάρροια
λήθαργος
κοιλιακό άλγος
αυξημένο καρδιακό ρυθμό και αναπνευστικό ρυθμό
αδυναμία
Αδυναμία άσκησης
κατάρρευση
ωχρά ούλα
3. Σκόρδο
Τοξικό για τους σκύλους και ιδιαίτερα τις γάτες. Το σκόρδο ανήκει στην οικογένεια Allium.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
σάλια
ναυτία
στοματικό ερεθισμό
εμετός
διάρροια
λήθαργος
κοιλιακό άλγος
αυξημένο καρδιακό ρυθμό και αναπνευστικό ρυθμό
αδυναμία
Αδυναμία άσκησης
κατάρρευση
ωχρά ούλα
4. Λυκίσκος
Φυλάξτε όλα τα υλικά παρασκευής του σπιτιού και τα υπολείμματα με ασφάλεια – ο λυκίσκος μπορεί να είναι επικίνδυνος είτε φρέσκος, αποξηραμένος ή μαγειρεμένος, με τον αποξηραμένο λυκίσκο να είναι η πιο τοξική μορφή. Οι τοξικές επιδράσεις μπορεί να είναι πολύ σοβαρές.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
λαχάνιασμα
υψηλή θερμοκρασία σώματος
επιληπτικές κρίσεις
θάνατος
5. Πράσα
Άλλο ένα μέλος της οικογένειας Allium. Μπορούν να προκαλέσουν κάποια πολύ δυσάρεστα συμπτώματα για τους σκύλους.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
σάλια
ναυτία
στοματικό ερεθισμό
εμετός
διάρροια
λήθαργος
κοιλιακό άλγος
αυξημένο καρδιακό ρυθμό και αναπνευστικό ρυθμό
αδυναμία
Αδυναμία άσκησης
κατάρρευση
ωχρά ούλα
τοξικά οικιακά φυτά
6. Κρεμμύδια & ασκαλώνια
Τοξικό για τους σκύλους και οι γάτες είναι ακόμη πιο επιρρεπείς σε τοξικές επιδράσεις.
Κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης:
Σάλια
Ναυτία
στοματικό ερεθισμό
εμετός
διάρροια
λήθαργος
κοιλιακό άλγος
αυξημένο καρδιακό ρυθμό και αναπνευστικό ρυθμό
αδυναμία
Αδυναμία άσκησης
κατάρρευση
ωχρά ούλα
εσωτερική αιμορραγία
7. Γυψοφίλη
Βρίσκεται σε πολλά σπίτι και είναι ένα φυτό που μπαίνει συχνά μαζί με άλλα λουλούδια (π.χ. τριαντάφυλλα) σε ένα μπουκέτο. Αν η γάτα σου αποφασίσει να τσιμπήσει λίγο από αυτό μπορεί να της προκαλέσει εμετό και διάρροια.
8. Αγκινάρα
Μαγειρεμένη είναι πολύ πιθανό η γάτα σου να μην τη φάει αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα της κάνει κακό. Η ωμή, όμως, αγκινάρα και το ίδιο το φυτό είναι τοξικά και μπορεί να προκαλέσουν οξύ πόνο στο γαστρεντερικό σύστημα της γάτας αλλά και επιθετική συμπεριφορά.
Πρόσθετα τοξικά φυτά & συμπτώματα δηλητηρίασης σε σκύλους
1. Alocasia aka Elephant Ear: ερεθισμός του στόματος, πόνος, πρήξιμο στόματος/χειλιών/γλώσσας, έμετος, σιελόρροια
2. American Holly: έμετος και διάρροια
3. Πυρήνες βερίκοκου: έμετος, διάρροια, πιθανή απόφραξη του γαστρεντερικού συστήματος. μπορεί να δει κόκκινα ούλα, διεσταλμένες κόρες και δυσκολία στην αναπνοή εάν καταποθούν μεγάλες ποσότητες
4. Arum Lily aka Calla Lily ή Pig Lily: ερεθισμός του στόματος, πόνος, πρήξιμο του στόματος/χειλιών/γλώσσας, έμετος, σιελόρροια
5. Σπόροι, μίσχοι και φύλλα κερασιού: έμετος, διάρροια, πιθανή απόφραξη του στομάχου/εντέρου. μπορεί να δει κόκκινα ούλα, διεσταλμένες κόρες. και δυσκολία στην αναπνοή εάν καταναλωθούν μεγάλες ποσότητες
6. Dieffenbachia: ερεθισμός του στόματος, πόνος, πρήξιμο στόματος/χειλιών/γλώσσας, έμετος, σιελόρροια
7. Πυρήνες σπόρων μάνγκο: έμετος, διάρροια, πιθανή απόφραξη του γαστρεντερικού συστήματος. μπορεί να δει κόκκινα ούλα, διεσταλμένες κόρες και δυσκολία στην αναπνοή εάν καταποθούν μεγάλες ποσότητες
8. Πυρήνες σπόρων ροδάκινου: έμετος, διάρροια, πιθανή απόφραξη του γαστρεντερικού σωλήνα. μπορεί να δει κόκκινα ούλα, διεσταλμένες κόρες και δυσκολία στην αναπνοή εάν καταναλωθούν μεγάλες ποσότητες
Φυσικά, αυτά είναι μόνο μερικά από τα πολλά φυτά και λουλούδια που είναι επικίνδυνα για τους σκύλους και τις γάτες και η λίστα περιλαμβάνει μοντέρνα φυτά εσωτερικού χώρου, όπως αλοκασίες, μονστέρες, γλάστρες νεφρίτη, γκι, σεφλέρες και ευκάλυπτοι.
Επειδή η λίστα με τα τοξικά φυτά δεν τελειώνει εδώ καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε και μια αναλυτικότερη λίστα με τοξικά και μη τοξικά φυτά στον ακόλουθο σύνδεσμο στην περίπτωση που έχετε αμφιβολία για κάποιο συγκεκριμένο φυτό.
www.aspca.org/pet-care/animal-poison-control/cats-plant-list
«[Ο κτηνίατρός μας] μπορεί να αποφασίσει εάν αυτό είναι κάτι που μπορούμε να παρακολουθούμε στο σπίτι ή εάν πρέπει να πάμε [εκεί] αμέσως.
«Κάτι σημαντικό: Εάν στέλνουμε λουλούδια σε κάποιον, μπορούμε να ζητήσουμε κάτι ασφαλές για τα κατοικίδια».
Πώς να προκαλέσετε εμετό:
Διάλυμα 3% υπεροξειδίου του υδρογόνου (οξυζενέ)
Δώστε ένα κουταλάκι του γλυκού (5ml) ανά 5 kg σωματικού βάρους του ζώου. Μη χορηγήσετε περισσότερο από 10 ml.
Επαναλάβετε τη χορήγηση μετά από 15-20 λεπτά, αν χρειαστεί. Μη χορηγήσετε άλλη δόση καθώς μπορεί να προκληθεί αιμορραγική γαστρεντερίτιδα.
Περπάτημα του ζώου αμέσως μετά από κάθε χορήγηση ίσως βοηθήσει στην πρόκληση εμετού. Περιμένετε τουλάχιστον 20 λεπτά πριν χορηγήσετε την επόμενη δόση.
Να είστε πολύ προσεκτικοί όταν χορηγείτε υγρά στο ζώο σας για την πρόκληση εμετού γιατί είναι πολύ συχνό, κατά την προσπάθεια χορήγησής τους, να μπαίνουν στην αναπνευστική οδό προξενώντας πνευμονικό οίδημα που μπορεί να καταλήξει σε θάνατο.
Μην εκτοξεύετε τα υγρά με πίεση στο στόμα του ζώου. Προσπαθήστε να το αναγκάσετε να τα καταπιεί μόνο του.
Η πρόκληση εμετού πρέπει να γίνεται τις 2-3 πρώτες ώρες μετά την κατάποση του φαρμάκου και όχι αργότερα.
Σιρόπι ιπεκακουάνας
Η ιπεκακουάνα (ipecacuanha) αποτελεί εκχύλισμα των ριζών του ομώνυμου φυτού και χρησιμοποιείται κυρίως ως εμετογόνο, για την πρόκληση εμετού, σε δηλητηριάσεις από το στόμα. Το υπεροξείδιο όμως του υδρογόνου είναι περισσότερο ασφαλές και αποτελεσματικό.
Αν ο κτηνίατρός σας σας το υποδείξει, δώστε στη γάτα 3,3 ml/kg σωματικού βάρους αφού το διαλύσετε με ίσο όγκο νερού. Συστήνεται να χορηγείται μόνο μία φορά.
Αν χορηγηθεί δεύτερη φορά, πρέπει να γίνει τουλάχιστον 20 λεπτά μετά την πρώτη. Αν το ζώο δεν κάνει εμετό τα πρώτα 20 λεπτά μετά τη δεύτερη χορήγηση, συστήνεται να διενεργείται πλύση στομάχου για την αφαίρεση του σιροπιού. Μη χορηγήσετε εκχύλισμα ιπεκακουάνας το οποίο είναι πυκνό. Χορηγήστε μόνο το σιρόπι.
Το οξυζενέ μπορεί να χορηγηθεί ταυτόχρονα με το σιρόπι ιπεκακουάνας για καλύτερα και γρηγορότερα αποτελέσματα.
Μετά τον εμετό
Αφού προκληθεί εμετός και το δηλητήριο απομακρυνθεί, χορηγήστε στο ζώο ενεργό άνθρακα (Carbosylane caps 140 mg/cap) για να δεσμεύσει πιθανή παραμένουσα ποσότητα δηλητηρίου στο στομάχι. Η δόση είναι 1 mg/kg σωματικού βάρους του ζώου. Ο ενεργός άνθρακας μπορεί να χορηγηθεί και σε περίπτωση που δεν προκλήθηκε εμετός ή αν η πρόκληση εμετού αντενδείκνυται.
Εναλλακτικά, χορηγήστε γάλα και ασπράδι αυγών. Το γάλα και το αυγό θα επικαλύψουν την επιφάνεια του στομάχου και του εντέρου εμποδίζοντας την απορρόφηση της δηλητηριώδους ουσίας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η χρήση αλατιού για την πρόκληση εμετού δεν συστήνεται καθώς η αποτελεσματικότητά του είναι μειωμένη ενώ μπορεί να προκαλέσει τοξίκωση. Παρομοίως, μην προσπαθείτε να δώσετε στο ζώο μεγάλες ποσότητες νερού ή να προκαλέσετε εμετό τοποθετώντας τα δάκτυλά σας στο πίσω μέρος του φάρυγγα.
Σε περίπτωση που δεν έχετε οξυζενέ ή σιρόπι ιπεκακούανας και το πλησιέστερο κτηνιατρικό κέντρο βρίσκεται μακριά, σκεφτείτε να προκαλέσετε εμετό με:
Καθαριστικό πιάτων ( π.χ. Palmolive, ΠΡΟΣΟΧΗ!: όχι καθαριστικό για χρήση σε ηλεκτρικό πλυντήριο ή καθαριστικό ρούχων): Διαλύστε 3 κουταλιές της σούπας σε 240 ml νερού. Από το διάλυμα που θα προκύψει χορηγήστε στο ζώο 10 ml/kg σωματικού βάρους. Ο εμετός συνήθως προκαλείται τα πρώτα 20 λεπτά μετά τη χορήγηση.
Σε καμία περίπτωση η λίστα των δηλητηρίων που αναφέρονται εδώ ΔΕΝ είναι ολοκληρωμένη. Έχει γίνει επιλεκτική αναφορά στις πιο συχνές στην κλινική πράξη δηλητηριάσεις. Για περισσότερες πληροφορίες και αναζήτηση ουσιών με πιθανή τοξική δράση, μπορείτε να ανατρέξετε σε διάφορες πηγές του διαδικτύου. Μεταξύ των πιο αξιόπιστων συστήνονται οι εξής:
https://www.vasilikianimalclinic.gr/index.php/el/info/info-help/178-2013-07-19-10-40-25
Υπάρχει μια πληθώρα πληροφοριών στο διαδίκτυο, πολλές εκ των οποίων είναι κυριολεκτικά “σκουπίδια”. Συμβουλευθείτε τον/την κτηνίατρό σας για οτιδήποτε διαβάζετε στο διαδίκτυο.
ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΔΟΣΟΛΟΓΙΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ, ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΥΣ ΣΑΣ!!!
Το άρθρο επιμελήθηκαν οι κτηνίατροι :
Dr. Καραμιχάλη Παναγιώτα , απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, διδάκτωρ αναισθησιολογίας και εντατικής θεραπείας του ΑΠΘ.
και Βαλάντης Σκρέκας, ειδικός υπερηχολόγος, απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου.
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.
