Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ανακήρυξε στις 3 Δεκεμβρίου 2018 την 24η Ιανουαρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εκπαίδευση, με σκοπό την ανάδειξη της συμβολής της εκπαίδευσης στην ειρήνη και την ανάπτυξη(#Internationadayofeducation).
Η ημέρα αυτή αποτελεί έναυσμα για να θυμάται ο κάθε άνθρωπος, είτε σχετίζεται επαγγελματικά με τον τομέα της εκπαίδευσης, είτε όχι, πως η εκπαίδευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα όλων των ανθρώπων καθώς αποτελεί το πιο βασικό δομικό συστατικό της ζωής του.
Η Εκπαίδευση είναι δύναμη και θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση κατοχυρώνεται στο άρθρο 26 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ορίζει την δωρεάν και υποχρεωτική στοιχειώδη εκπαίδευση για όλους /ες. Παρότι όμως η πρόσβαση στην εκπαίδευση αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα όλων των παιδιών, σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΟΗΕ, 1989), μέχρι και σήμερα συνεχίζονται οι αγώνες προς επίτευξή της. Περίπου 265 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι σε όλο τον κόσμο δεν έχουν την ευκαιρία να εισέλθουν ή να ολοκληρώσουν το σχολείο. 617 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι δεν μπορούν να διαβάσουν και να κάνουν βασικά μαθηματικά. Λιγότερο από το 40% των κοριτσιών στην υποσαχάρια Αφρική ολοκληρώνουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και περίπου τέσσερα εκατομμύρια παιδιά και νέοι πρόσφυγες είναι εκτός σχολείου. Με την Εκπαίδευση παρέχεις τα κατάλληλα εφόδια στους ανθρώπους, ώστε, ενδυναμωμένοι πια, να διεκδικήσουν τα «θέλω» τους στη ζωή.
Aν όλα τα κορίτσια και τα αγόρια ολοκλήρωναν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 420 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να βγουν από τη μάστιγα της φτώχειας.
Σήμερα, ο παγκόσμιος αλφαβητισμός υπολογίζεται στο υψηλότερο επίπεδο από ποτέ. Ωστόσο, οι ανισότητες είναι εμφανείς βάσει γεωγραφικής περιοχής, με κάποιες χώρες στην Αφρική να έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά αλφαβητισμού (λιγότερα από 30% των παιδιών γνωρίζουν να διαβάζουν και να γράφουν). Σύμφωνα με την UNESCO, τα κορίτσια και τα παιδιά με μεταναστευτικό υπόβαθρο βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να μείνουν εκτός εκπαίδευσης.
Ωστόσο, η πανδημία ανέδειξε ότι υπάρχουν καίρια προβλήματα εξίσου και στις ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου. Συγκεκριμένα, ένα στα επτά παιδιά δεν έχουν πρόσβαση στη διαδικτυακή εκπαίδευση, είτε επειδή δεν είναι δωρεάν η σύνδεση και ο εξοπλισμός, είτε επειδή δε γνωρίζουν τον τρόπο να συμμετέχουν σε διαδικτυακά εκπαιδευτικά προγράμματα. Παράλληλα, η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών φαίνεται να είναι ελλιπής στον τομέα των νέων τεχνολογιών, με αποτέλεσμα την δυσκολία τους να χειριστούν τα τεχνολογικά μέσα για να παρέχουν εκπαιδευτικές δράσεις μέσω του διαδικτύου. Αυτό έχει ως άμεση συνέπεια να αδυνατούν να παρέχουν τη γνώση στα παιδιά ως προς το πώς να χρησιμοποιήσουν την τηλεκπαίδευση ορθά και με ωφέλιμο τρόπο.
Η Εφηβική Θεατρική Σκηνή με τους εκπαιδευτικούς καλλιτεχνικής παιδείας του Ν.Π.Δ.Δ. Π.Α.Κ.Π.Π.Α. Δήμου Ελευσίνας ετοίμασε ένα βίντεο για τη Διεθνή Ημέρα Εκπαίδευσης 2021! Το αφιερώνει στην εκπαιδευτική και μαθητική κοινότητα με την ευχή να παρέχεται ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση και ευκαιρίες δια βίου σε παιδιά, νέους & ενήλικες!
Η εκπαίδευση, ως δημόσιο αγαθό μεγάλης σπουδαιότητας, αποτελεί το όπλο προς αντιμετώπιση προβλημάτων που μαστίζουν την παγκόσμια κοινότητα.
Γιατί χρειάζεται ο άνθρωπός την εκπαίδευση;
«Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο κι ένα στυλό μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο» Malala Yousafzai
Ο άνθρωπός χρειάζεται την εκπαίδευση, ώστε να μπορέσει να καταπολεμήσει την γλώσσα του μίσους, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας και για να καλλιεργηθεί η παγκόσμια ιθαγένεια.
Χρειαζόμαστε εκπαίδευση ώστε να μπορέσουμε να μειώσουμε τις ανισοτήτες και να βελτιώσουμε την υγεία.
Χρειαζόμαστε την εκπαίδευση για την επίτευξη της ισότητας των δυο φύλων και για την εξάλειψη των παιδικών γάμων που γίνονται σε πολλές χώρες ακόμα και σήμερα.
Χρειαζόμαστε την εκπαίδευση για να προστατεύσουμε τους πόρους του πλανήτη μας.
Δείτε εδώ το βίντεο της UNESCO:
Σημείωση : Βάλτε ελληνικούς υπότιτλους από τις ρυθμίσεις του βίντεο
Η εκπαίδευση είναι το κλειδί για την αειφόρο ανάπτυξη
Αποτελεί απάντηση στη φτώχεια, στο ρατσισμό, στη διάκριση των φύλων, οδηγεί στην ενσωμάτωση και στην ενδυνάμωση.
Ο Πλάτωνας είπε ότι: «Η εκπαίδευση είναι η δύναμη, που γιατρεύει τη ψυχή».
Όταν υιοθετήθηκε η Ατζέντα του 2030 για την αειφόρο ανάπτυξη το Σεπτέμβριο του 2015, η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε ότι η εκπαίδευση είναι απαραίτητη για την επιτυχία και των 17 στόχων της.
Ο Στόχος Αειφόρου Ανάπτυξης 4, ειδικότερα, στοχεύει στη «διασφάλιση εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς και δίκαιης ποιότητας και προώθηση των ευκαιριών διά βίου μάθησης για όλους» έως το 2030.
Το Ακατα Μάκατα ως πρεσβευτής των 17 Παγκόσμιων Στόχων για την Βιωσιμότητα, στηρίζει τους 17 στόχους και συνδέει τις δράσεις του με τον Στόχο 4 για την ποιοτική εκπαίδευση για όλους/ες. Χωρίς περιεκτική και δίκαιη ποιοτική εκπαίδευση και ευκαιρίες δια βίου για όλους/ες, οι χώρες δεν θα πετύχουν να επιτύχουν την ισότητα των φύλων και να σπάσουν τον κύκλο της φτώχειας που αφήνει πίσω εκατομμύρια παιδιά, νέους και ενήλικες.`
Και ας μην ξεχνάμε, αυτό που είπε ο Μέγας Αλέξανδρος : « Στους γονείς οφείλομεν το ζην στους δε διδασκάλους το ευ ζην».
«Το όνειρο του να αλλάξει ο κόσμος, να γίνει καλύτερος, όσο κι αν φαίνεται ουτοπικό, είναι χρέος όλων μας και κυρίως των εκπαιδευτικών να το κρατάμε ζωντανό».
Στην Ελλάδα, τα τελευταία 10 χρόνια παρατηρείται μείωση 14% στη συμμετοχή των παιδιών στην προσχολική εκπαίδευση (από την ηλικία των 3 ετών έως την ηλικία έναρξης της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης), με την οικονομική κρίση να θεωρείται σημαντικότερη αιτία, όπως και οι λίγες θέσεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς που δεν επαρκούν.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε, εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά πρόωρης εγκατάλειψης της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με μόλις 3,2% των μαθητών να εγκαταλείπουν το σχολείο το 2021, με το μέσο όρο της ΕΕ να κυμαίνεται στο 9,7%.
Επιπλέον, όσον αφορά την τριτοβάθμια Εκπαίδευση, το 59% των πτυχιούχων είναι γυναίκες, ποσοστό υψηλότερο σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι σύγχρονοι παγκόσμιοι στόχοι για την παιδεία
Οι σύγχρονοι παγκόσμιοι στόχοι για την παιδεία αφορούν τόσο στην ένταξη όλων των παιδιών στην εκπαίδευση, όσο και στην εξασφάλιση υψηλών επιπέδων σε παιδαγωγικές πρακτικές, με απώτερο στόχο την αποκατάσταση των νέων στην κοινωνία. Έτσι, προκύπτει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη για εκπαιδευτικά και ψυχοκοινωνικά προγράμματα, τόσο στην τυπική όσο και στη μη-τυπική εκπαίδευση, τα οποία να συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων ζωής και ενεργούς πολιτότητας.
Το υλικό αυτό, που παρέχεται δωρεάν σε όλες τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχει στους μαθητές σας τη δυνατότητα να ανακαλύψουν την ΕΕ και να μάθουν πώς λειτουργεί, καθώς και να γνωρίσουν ένα σωρό άλλα θέματα μέσα από διάφορα εργαλεία και ψυχαγωγικά παιχνίδια.
Δείτε εδώ το μαθησιακό υλικό του ιστότοπου «Γωνιά μάθησης»
Ας στηρίξουμε όλου μαζί το δικαίωμα στην εκπαίδευση και ας γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα για την Εκπαίδευση ώστε η μάθηση να ενδυναμώσει τους ανθρώπους, να διατηρήσει τον πλανήτη, να οικοδομήσει κοινή ευημερία και να προωθήσει την ειρήνη.
Κάποιοι πρωτοστάτες της εκπαίδευσης
Μήνυμα Αντόνιο Γκουτέρες, ΓΓ ΟΗΕ
Ο πορτογάλος Αντόνιο Γκουτέρες, πρώην Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και νυν Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, δήλωσε χαρακτηριστικά το εξής: «Η εκπαίδευση αλλάζει ζωές. Πολύ πριν υπηρετήσω στα Ηνωμένα Έθνη ή να αποκτήσω δημόσιο αξίωμα στη δική μου χώρα, ήμουν δάσκαλος. Στις φτωχογειτονιές της Λισαβόνας, είδα ότι η εκπαίδευση αποτελεί κινητήρια δύναμη για την εξάλειψη της φτώχειας και μία δύναμη για την ειρήνη».
Μαλάλα Γιουσαφζάι
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι, μία νεαρή κοπέλα από το Πακιστάν είναι γνωστή για την προσπάθειά της να μπορούν τα κορίτσια της χώρας της να έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η ιστορία της, και ιδίως η απόπειρα δολοφονίας της σε σχολικό λεωφορείο, αποτελούν απόδειξη ότι η μάθηση, ακόμα και σήμερα δεν είναι δεδομένη για όλους. Ως η νεότερη κάτοχος Νόμπελ Ειρήνης αποφάνθηκε το εξής: «ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο και ένα στυλό μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο».
Νέλσον Μαντέλα
O πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής και τιμημένος με το Νόμπελ Ειρήνης, Νέλσον Μαντέλα έχει αγωνιστεί για την εξάλειψη φυλετικών διακρίσεων. Οι φράσεις του –χαραγμένες στη μνήμη των ανθρώπων- αποτελούν σπουδαία παρακαταθήκη για τους λαούς. Χαρακτηριστικά έχει πει ότι: «η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις τον κόσμο».
Η σπουδαιότητα της εκπαίδευσης
Σήμερα η εκπαίδευση δεν βρίσκεται τυχαία στο επίκεντρο των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και αυτό γιατί επιδρά σε όλους του τομείς δράσεως. Οι κυβερνήσεις των κρατών του ΟΗΕ καλούνται να θέτουν ως πρωταρχικό στόχο την ποιοτική, ανοιχτή και ισότιμη εκπαίδευση, καθώς η τελευταία βοηθά στις:
- Μείωση φτώχειας
- Μείωση ανισοτήτων και βελτίωση της υγείας
- Επίτευξη ισότητας φύλων και εξάλειψη παιδικών γάμων
- Προστασία των πόρων του πλανήτη
- Καταπολέμηση της γλώσσας μίσους, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας
- Σταθεροποίηση του ηθικού υποβάθρου των ατόμων
- Αποκατάσταση των νέων στην κοινωνία
Εκπαίδευση με τη στενή έννοια του όρου χαρακτηρίζει την παροχή παιδείας από το εκπαιδευτικό σύστημα. Επιπλέον, περιγράφει το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μοναδικός στόχος δεν αποτελεί η γραφή, η ανάγνωση και η αριθμητική, αλλά η πολύπλευρη καλλιέργεια και μόρφωση του ατόμου, ώστε να αποκτήσει τα κατάλληλα εφόδια προς διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του. Το άτομο εκπαιδεύεται για να προετοιμαστεί και να ανταπεξέλθει στον έξω κόσμο, στην πραγματικότητα. Δεν είναι άδικο να στερείται κανείς των απαραίτητων εφοδίων και να απέχει από αυτή την εμπειρία;
Ας δώσουμε προτεραιότητα στην εκπαίδευση ως δημόσιο αγαθό. Να την υποστηρίξουμε με συνεργασία και χρηματοδότηση.
Την 24η Ιανουαρίου γιορτάζει η εκπαίδευση επομένως και όλοι οι εκπαιδευτικοί.
Η αλλαγή ξεκινάει πάντα με ένα πολύ μικρό βήμα καμιά φορά σε μια πολύ μικρή τάξη!
Για τις μέρες που δε δίδαξες γραμματική, αλλά ενσυναίσθηση.. ♥️
Για τις μέρες που δε σου άνοιξαν το τετράδιο, αλλά την καρδιά τους..♥️
Για όση ασφάλεια έδωσες σε μια αίθουσα.. ♥️
Για όσες αγκαλιές πήρες..♥️
Για εκείνο το ξέσπαμα εκείνου του μαθητή, που κατάλαβες το θυμό του, και τον έψαξες και τον μαλάκωσες..♥️
Για το κλάμα που έριξες κρυφά όταν δε μπόρεσες να βοηθήσεις..♥️
Για το κλάμα χαράς που έριξες όταν βοήθησες.. ♥️
Για όσα παιδιά τους έμαθες να σηκώνουν το κεφάλι ψηλά, μέρες που εσύ είχες το δικό σου κάτω..♥️
Για όσα τους έμαθες να χαμογελούν ενώ εσύ πενθούσες ♥️
Γιατί έχεις τόσα πολλά παιδιά κάθε χρόνο και βιολογικά ίσως κανένα δικό σου ……. ♥️
Επιπλέον εκπαιδευτικό υλικό
Ένας σοφός της Ανατολής λέγεται ότι διατύπωσε το απόφθεγμα: «Έως τα δεκαπέντε μου χρόνια έπαιξα, έως τα εικοσιπέντε μου αγάπησα, έως τα τριανταπέντε μου πολέμησα, έως τα πενήντα μου κέρδισα, τώρα αρχίζω να μαθαίνω».
Μόνο αν δώσομε στο «μαθαίνω» μια ειδική σημασία: «θεωρώ από ψηλά τα εγκόσμια», «εισδύω βαθύτερα στα προβλήματα του κόσμου και της ζωής», με μια λέξη: «φιλοσοφώ», μπορούμε –νομίζω– να εξηγήσομε γιατί μέσα στο ρητό τούτο η μάθηση τοποθετείται στις τελευταίες δεκάδες του βίου. Εάν όμως θέλομε να κυριολεκτήσομε και να δώσομε στον όρο το ουσιαστικό και γενικό νόημά του, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο άνθρωπος «μαθαίνει» από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή της ζωής. Όσο είναι πραγματικά ζωντανός μαθαίνει, και όταν πάψει να μαθαίνει, είναι ήδη νεκρός, και ας μην έχει ακόμη ταφεί… Τούτο θα φανεί καθαρά από την ανάλυση της έννοιας «μάθηση».
Με τη μάθηση (που είναι φαινόμενο καθολικό μέσα στο σύμπαν της ζωής) κάθε ζωντανό ον επιδιώκει και πραγματοποιεί δύο σκοπούς:
α. Δραστηριοποιεί και κατευθύνει τις δυνάμεις του για να προσαρμοστεί, όσο γίνεται καλύτερα, στο φυσικό και (αν είναι άνθρωπος) στο ιστορικό περιβάλλον.
β. Αποκτά την ικανότητα και τα μέσα να αλλάξει τούτο το περιβάλλον, να το αναμορφώσει, για να επιτύχει την ικανοποίηση των αναγκών και (αν είναι άνθρωπος) των φιλοδοξιών του.
Κατά βάθος οι δύο αυτές διαδικασίες είναι αλληλένδετες και αλληλέγγυες, η μία συμπληρώνει και εξασφαλίζει την άλλη. Για τούτο μπορούμε να τις συμπλέξομε μέσα σ’ ένα και τον ίδιο ορισμό. «Έμαθα» στη γενικότητά του σημαίνει ότι προσπάθησα και πέτυχα να προσαρμοστώ στους όρους του φυσικού και του ιστορικού κόσμου τόσο καλά, ώστε τον έκανα να προσαρμοστεί κ’ εκείνος στις βλέψεις μου. Κατ’ αυτό τον τρόπο δεν υποτάσσομαι μόνο στις απαιτήσεις (τους νόμους) του, αλλά και αποτυπώνω απάνω του τη σφραγίδα μου, τον υποχρεώνω να με υπηρετήσει. Της μάθησης έργο είναι και το ένα και το άλλο. Και επειδή ζωή θα πει ένταξη αλλά και κυριαρχία στο «περιβάλλον», το φυσικό και το ιστορικό (για τον άνθρωπο), κάθε ζωντανό ον μαθαίνει για να ζήσει, και ζει εάν και όσο μαθαίνει. […]
Με τη μάθηση λοιπόν, κατά την πλατύτερη έννοιά της, όπως μπορούμε να μετατρέψομε την έρημο σε περιβόλι, έτσι γινόμαστε ικανοί να αλλάξομε και το ρεύμα της ιστορίας, να εγκαινιάσομε μιαν άλλη αντίληψη των πραγμάτων, μιαν άλλη ευαισθησία, άλλα ηθικά μέτρα, άλλες κοσμολογικές ιδέες. Τότε η μάθηση φτάνει στο πλήρωμά της. Όταν είναι μεταβολή όχι μόνο του εαυτού μας στη σχέση του με τον φυσικό και ιστορικό κόσμο, αλλά και του φυσικού και ιστορικού κόσμου στη σχέση του μ’ εμάς.[…]
Απόσπασμα από εκπαιδευτικό υλικό που αφορά μεγάλες τάξεις (Γυμνάσιο – Λύκειο)
Δείτε το εδώ
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.
