Η 20η Μαΐου γιορτάζεται κάθε χρόνο ως Παγκόσμια Ημέρα Μέλισσας, με απόφαση του ΟΗΕ, έπειτα από πρόταση της Ένωσης Σλοβένων Μελισσοκόμων, για να ενημερώσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη για τα οφέλη της μελισσών και των λοιπών επικονιαστών στον άνθρωπο, το περιβάλλον και τον πολιτισμό και να προωθηθούν δράσεις για την προστασία τους.
Στο Ψήφισμα της 20ής Δεκεμβρίου 2017, τονίζεται η επείγουσα ανάγκη να προστατευθούν οι μέλισσες και οι άλλοι επικονιαστές και επισημαίνονται οι κίνδυνοι που συνεπάγεται ενδεχόμενη εξαφάνισή τους.
Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή του ΟΗΕ για τη Βιοποικιλότητα, οι επικονιαστές έχουν μειωθεί έως και 3/4 στην Ευρώπη τα τελευταία 30 χρόνια.
Η επιλογή της 20ης Μαΐου ως Παγκόσμιας Ημέρας Μέλισσας συμπίπτει με τη γέννηση το 1734 του σλοβένου ζωγράφου και μελισσοκόμου Άντον Γιάνσα, που θεωρείται ένας από τους πιονιέρους της σύγχρονης μελισσοκομίας.
Η συνεισφορά της μέλισσας στην ανθρωπότητα και την επιβίωσή της είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη. «Αν οι μέλισσες εξαφανιστούν, το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιστεί μέσα σε τέσσερα χρόνια» φέρεται να έχει δηλώσει ο Αλβέρτος Αϊνστάιν.
Η ιστορία μιας μέλισσας…
Από την στιγμή που γεννιέται γνωρίζει τον σκοπό της ύπαρξής της και ασταμάτητα και ακούραστα εργάζεται καθημερινά γι’ αυτόν.
Εργάτρια, Βασίλισσα ή Κηφήνας ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και χωρίς να επηρεάζονται από κανέναν «παράγοντα…» μπορούν να δώσουν ακόμα και την ζωή τους για το καλό της κυψέλης και του συνόλου, με αποτέλεσμα να είναι ένα από τα τελειότερα συστήματα στη φύση!
Μήπως όλοι μας θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε και να προβληματιστούμε για τον σκοπό της ύπαρξής μας και την συμμετοχή μας σε αυτήν την κοινωνία που έχουμε δημιουργήσει, η οποία μόνο για παράδειγμα δεν είναι;
Μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε από τις μέλισσες:
⚫ Σεβασμός στον αρχηγό.
⚫ Αυτοθυσία για τους άλλους.
⚫ Οργάνωση.
⚫ Συνεργασία.
Υλικό για μικρότερα παιδιά μπορείτε να βρείτε
στο παρακάτω άρθρο:
Το σώμα των μελισσών έχει συνολικό μήκος 1,5 εκ και αποτελείται από τρία μέρη το κεφάλι, το θώρακα και την κοιλιά. Η μέλισσα έχει τρίχωμα διαφορετικού χρώματος στο σώμα της. Αυτές οι τρίχες κάνουν τις ρίγες των μελισσών να φαίνονται καφέ και κίτρινες.
Στο κεφάλι των μελισσών υπάρχουν δυο μεγάλα και σύνθετα μάτια στα πλάγια (13.000 μικρά μάτια αποτελούν κάθε ένα μεγάλο) και τρία απλά στο πάνω μέρος που σχηματίζουν ένα τρίγωνο, αυτό της δίνει τη δυνατότητα να βλέπει ταυτόχρονα προς όλες τις κατευθύνσεις. Από το τμήμα που βρίσκεται ανάμεσα στα μάτια, φυτρώνουν δυο κεραίες, πάνω στις οποίες βρίσκονται τα αισθητήρια όργανα της ακοής και της όσφρησης.
Η κοιλιά είναι χωρισμένη σε δακτυλίους, που ανάμεσά τους βρίσκονται οι κηρογόνοι αδένες. Ο τελευταίος απ’ τους δακτυλίους έχει το κεντρί. Τα αρσενικά δεν διαθέτουν ούτε κηρογόνους αδένες ούτε κεντρί.
Στο στόμα η μέλισσα έχει μια γλώσσα μακριά, παχιά και εύκαμπτη. Στην άκρη είναι σαν προβοσκίδα που μοιάζει με κουταλάκι, με την προβοσκίδα ρουφά το νέκταρ από τα λουλούδια και χρησιμεύει σαν όργανο αφής και γεύσης. Όταν δεν τη μεταχειρίζεται, την κρατά κουλουριασμένη στην κοιλιά της.
Στο θώρακα στηρίζονται δυο ζευγάρια διάφανα, λεπτά αλλά δυνατά φτερά με μεμβρανώδη υφή που τη βοηθούν να πετά μακριά. Η έντονη κίνηση των φτερών της μέλισσας προκαλεί το χαρακτηριστικό τους ζουζούνισμα. Τα 6 πόδια της μέλισσας είναι κι αυτά τριχωτά και τελειώνουν στις άκρες τους σε νύχια αγκιστρωτά. Στα πίσω πόδια της έχει μικρές κοιλότητες, που λέγονται καλάθια και χρησιμεύουν για τη μεταφορά της γύρης.
Η κοιλιά της μέλισσας αποτελείται από 6 δαχτυλίδια. Στην άκρη της κοιλιάς υπάρχει το κεντρί το οποίο είναι κούφιο και συγκοινωνεί με έναν αδένα, που έχει μέσα δηλητήριο. Είναι το μοναδικό της όπλο εναντίον των εχθρών της.
Η μέλισσα δεν αναπνέει όπως ο άνθρωπος, αλλά έχει τρύπες στο σώμα, μέσα από τις οποίες περνά ο αέρας.
Η μέλισσα, την άνοιξη και το καλοκαίρι τρέφεται από τη γύρη και το γλυκό νέκταρ των λουλουδιών ενώ το χειμώνα τρέφεται με μέλι, που έχει αποθηκεύσει στις κηρήθρες της κυψέλης.
πηγή: http://melissi.gr/
Ο παραγωγός του κεριού – η μέλισσα
Διαβάστε το άρθρο πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Οι μέλισσες της φύσης και του μύθου
Η χρησιμότητα και το όφελος της μέλισσας προς τον άνθρωπο έχει αναγνωριστεί από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς. Ιδιαίτερες αναφορές προς την Μέλισσα υπάρχουν σε διάφορους μύθους της αρχαίας Ελλάδας.
Μέλισσα, η τροφός του Δία
Ο Δίας και οι τροφοί του – Nicolas Poussin (1638)
Σύμφωνα με έναν αρκετά διαδεδομένο μύθο, η Ρέα αποφάσισε μετά από συμβουλή της Γαίας και του Ουρανού να γεννήσει τον Δία μακριά από τον Κρόνο, ώστε να μην τον καταβροχθίσει όπως έκανε και με τα πέντε προηγούμενα παιδιά τους.
Η Ρέα γέννησε τον Δία στο Δικταίο Άντρο, σπήλαιο στην οροσειρά Δίκτη της Κρήτης. Έπειτα ανέθεσε την προστασία και την ανατροφή του βρέφους στους Κουρήτες (χθόνιοι δαίμονες) και τις Δικταίες Νύμφες (Ορεάδες νύμφες της Δίκτης).
Η νύμφες Αμάλθεια και Μέλισσα, κόρες του Μελισσέα που ήταν Βασιλιάς της Κρήτης, γηραιότερος και αρχηγός των Κουρητών, τάιζαν τον Δία με γάλα, και μέλι.
Η Μέλισσα ανέθρεψε τον Δία με ιδιαίτερη φροντίδα και ταΐζοντας τον μέλι ώστε να μεγαλώσει γρηγορότερα και να διεκδικήσει την θέση του ανάμεσα στους Θεούς. Ο Δίας αγάπησε το μέλι και μάλιστα ένα από τα ονόματά του είναι “Μελιττεύς” προς τιμήν της τροφού του Μέλισσας. Λέγεται μάλιστα πως οι μέλισσες εναπόθεταν μέλι απευθείας στο στόμα του Δία με την χάρη της Μέλισσας, και από αυτή ονομάστηκε το γνωστό σε όλους μας έντομο, καθώς και όλες οι νύμφες τροφοί του Δία που την διαδέχτηκαν.
Όταν ο Κρόνος αντιλήφθηκε τον ρόλο της Μέλισσας στην διάσωση του Δία, εξοργίστηκε και την μεταμόρφωσε σε γεοσκώληκα. Ο Δίας την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε ξανά, αυτή την φορά σε μέλισσα.
Μέλισσες, οι ιέρειες της θεάς Δήμητρας
Δήμητρα και Μετανείρα – απεικόνιση σε Ελευσίνια υδρία.
Σύμφωνα με τον νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πορφύριο οι ιέρειες της χθόνιας Δήμητρας αποκαλούνταν Μέλισσες. Κάποτε η ίδια η θεά αποφάσισε να μυήσει προσωπικά στα μυστικά της μια από τις πλέον ευλαβείς ιέρειες της, την γηραιά Μέλισσα. Κάποιες γυναίκες προσπάθησαν να μάθουν τα μυστικά της μυήσεως της Μέλισσας, αλλά αυτή παρέμεινε πιστή στην Δήμητρα και δεν αποκάλυψε τίποτε.
Έξαλλες από την ζήλια, δολοφόνησαν την Μέλισσα, διαμελίζοντας την. Όταν το αντιλήφθηκε η Δήμητρα έστειλε λοιμό στις φόνισσες, και από τις σάρκες της Μέλισσας εξαπέλυσε σμήνη μελισσών.
Στις θυσίες προς τιμήν της θεάς Δήμητρας, προσέφεραν ταύρους, βόδια, και μέλι.
Οι Θεές και η Μέλισσα
Εκτός από την Δήμητρα, και άλλες θεές ή θεότητες της αρχαίας Ελλάδας ονόμαζαν τις ιέρειες τους Μέλισσες. Η μέλισσα ήταν ένα από τα εμβλήματα της λατρείας της Πότνιας.
Πότνια θηρών – Ακρωτήρι Θήρας 1630π.Χ.
Πότνια (Κυρά, Δέσποινα) ήταν ένας τίτλος που έδιναν σε διάφορες θεές όπως η Αθηνά, η Δήμητρα, η Άρτεμις και η Περσεφόνη στον Μινωικό και στον Μυκηναϊκό πολιτισμό. Η “Πότνια Θηρών” (κυρά των ζώων), αρχαία τοιχογραφία της οποίας έχει βρεθεί στην Σαντορίνη, είναι η Άρτεμις, οι ιέρειες της οποίας ονομάζονταν “Μέλισσαι”. Την ίδια ονομασία είχαν και οι ιέρειες της Περσεφόνης αλλά και της Κυβέλης που ήταν η Φρυγική λατρευτική αντιστοίχιση της Ρέας. Θεά της γονιμότητας, και της αναγέννησης της φύσης.
Μνασέας ο Πατρεύς
Ο Μνασέας μας διηγείται τον μύθο πως η νύμφη Μέλισσα πρώτη βρήκε στο δάσος μια κηρήθρα και αφού την γεύτηκε την έβαλε σε νερό και έφτιαξε ένα ποτό. Μοιράστηκε την ανακάλυψή της με τους ανθρώπους και έτσι έγινε προστάτιδα της μέλισσας και οι άνθρωποι έδωσαν στο έντομο το όνομα της νύμφης η οποία τους δίδαξε να τρώνε το μέλι. Σε μια εποχή που οι άνθρωποι συμπεριφέρονταν σαν αγρίμια και αλληλοσπαράζονταν, η Μέλισσα εξευγένισε το πνεύμα τους και τους δίδαξε ταπεινοφροσύνη.
Ο ρόλος των νυμφών όπως η Μέλισσα στην μυθολογία και τους λαϊκούς μύθους ήταν πολύ σημαντικός. Στις νύμφες αποδίδονταν σημαντικές ανακαλύψεις που συνέβαλαν στην ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως η εξημέρωση των ζώων. Η διάδοση αυτών τον μύθων βοήθησε στην διάδοση και διατήρηση των ανακαλύψεων και των αξιών που πρεσβευόταν μέσω αυτών. Λέγεται μάλιστα πως οι πρώτες οργανωμένες κοινωνίες ανθρώπων εμπνεύστηκαν από την κοινωνία της μέλισσας, διατηρώντας για πολύ καιρό την ιερότητα της μέλισσας και προσδίδοντας σε αυτή ιδιαίτερη αξία.
Χρυσές πλάκες με την Θεά Μέλισσα (ίσως η Άρτεμις), Κάμειρος – Ρόδος (7ος π.Χ αιώνας)
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στο πόσο ιδιαίτερα εμφανής είναι η χρήση της μέλισσας ως λατρευτικού συμβόλου από τον Μινωικό αλλά και τον Μυκηναϊκό πολιτισμό. Τάφοι, αλλά και σιταποθήκες έχουν βρεθεί σε σχήμα θολωτής κυψέλης. Η Κρήτη ήταν από τα πρώτα μέρη που υπήρξε μελισσοκομία στον Ελλαδικό χώρο, ενώ ήταν γνωστή και θεωρούταν θεόσταλτη γνώση, η τεχνική παραγωγής μελοίνου (οινοπνευματώδες ποτό από την ζύμωση του μελιού με άλλους χυμούς ή νερό).
Η μυθολογία της Μέλισσας είναι σχεδόν ανεξάντλητη και κάθε ένας από τους μύθους που υπάρχει έχει διαφορετικές εκδοχές. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως πάντα η μέλισσα συνδεόταν με τις γενεσιουργές δυνάμεις της φύσης – ίσως πολύ απλά γιατί αυτό κάνει, και ο άνθρωπος το αναγνώρισε από νωρίς.
Διαβάστε και ένα ακόμη άρθρο πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ ΩΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
Διαβάστε το άρθρο πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Μέλισσα και Θρησκεία
Διαβάστε το άρθρο πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Μέλισσα: η ζωή της, η προσφορά της στον κόσμο και την οικονομία. Πώς παράγεται το μέλι
Η τεράστια αξία της μέλισσας δεν εντοπίζεται μόνο στην παραγωγή των προϊόντων της, αλλά κυρίως στα οφέλη που προσφέρει στη φύση μέσω της επικονίασης.
Διαβάστε το άρθρο πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Στο παρακάτω βίντεο μπορούμε να δούμε πως γινόταν η βασιλοτροφία τη δεκαετία του 1950. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι η τεχνική είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που χρησιμοποιείται και σήμερα. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι βλέπουμε να γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση στη βασίλισσα και στη συνέχεια να εισάγεται σε ορφανή (από βασίλισσα) αποικία.
Όμως υπάρχει πρόβλημα.
Η μέλισσα, ο πιο σημαντικός από όλους τους οργανισμούς του πλανήτη, είναι αντιμέτωπη σήμερα με πολλές φοβερές προκλήσεις: υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων, εκτεταμένη μονοκαλλιέργεια, μείωση των ελεύθερων βιοτόπων, κλιματική αλλαγή…Ο πληθυσμός των μελισσών κινδυνεύει με εξαφάνιση σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτό μας αφορά όλους.
1.Απώλεια βιοτόπων – Με την επέκταση της βιομηχανικής γεωργίας και της ανθρώπινης ανάπτυξης, μειώνονται ή εξαφανίζονται εντελώς οι φυσικοί βιότοποι των μελισσών. 2.Αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων – Τα φυτοφάρμακα δημιουργήθηκαν για να σκοτώνουν ανεπιθύμητα παράσιτα και ζιζάνια τόσο σε εμπορική όσο και σε οικιακή κλίμακα. Ωστόσο, συχνά επηρεάζουν είδη που δεν αποτελούν στόχο, όπως οι μέλισσες με δηλητηριάσεις και θανάτους.
3. Κλιματική αλλαγή- Οι μεταβαλλόμενες ακραίες καιρικές συνθήκες και τα γεγονότα διαταράσσουν τα οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας δύσκολο για τις εγγενείς μέλισσες να βρουν το φαγητό και το ασφαλές καταφύγιο που χρειάζονται.
4. Ασθένειες και παράσιτα – Όλοι οι παραπάνω παράγοντες έχουν αποδυναμώσει την υγεία των μελισσών και συμβάλουν στην εξάπλωση μη φυσικών παρασίτων και ασθενειών.
Λόγω των παραπάνω, τα τελευταία 15 χρόνια έχει παρατηρηθεί ραγδαία μείωση του πληθυσμού των μελισσών παγκοσμίως κατά 25 %. Η μείωση των μελισσών οδηγεί αναπόφευκτα στη μείωση των καρπών και των σπόρων. Με τον ανθρώπινο πληθυσμό να αυξάνεται ολοένα, γίνεται φανερό πως, αν δεν λάβουμε δραστικά μέτρα για την προστασία των μελισσών, η εξασφάλιση της τροφής θα μας απασχολήσει ιδιαιτέρως στο μέλλον.
Το The Bee Camp είναι ο πρώτος οργανισμός στην Ελλάδα που ασχολείται με την προστασία των μελισσών. Ιδρύθηκε το 2018 και αποτελείται από μια διεπιστημονική ομάδα 6 γυναικών αποφασισμένων να κάνουν τον κόσμο να ανθίσει. Με όραμα τη δημιουργία ενός κόσμου όπου ο άνθρωπος ζει σε αρμονία με τη βιοποικιλότητα, το The Bee Camp στοχεύει στο να θυμίσει στους κατοίκους των πόλεων την ξεχασμένη σχέση τους με τη φύση, να τους συστήσει με την αστική βιοποικιλότητα αλλά και να τους εμπνεύσει να αναλάβουν δράση για αύξηση του αστικού πρασίνου και την προστασία των μελισσών!
Μπες στη σελίδα, παίξε και μάθε για τις μέλισσες
The Bee Camp σχεδίασε ένα digital παιχνίδι για την ευαισθητοποίηση μικρών και μεγάλων για τις μέλισσες και τον ρόλο τους στο οικοσύστημα και προτείνει 10 απλούς τρόπους με τους οποίους ο καθένας μπορεί να αναλάβει δράση για την προστασία των μελισσών.
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να παίξετε το παιχνίδι
Αν καταβάλουμε, μικροί και μεγάλοι, μία προσπάθεια, θα μπορέσουμε να αλλάξουμε το μέλλον για τις μέλισσες και τους άλλους επικονιαστές και να εξασφαλίσουμε τη δική τους αλλά και τη δική μας επιβίωση!
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να δείτε την παρουσίαση :
“H λεωφόρος των λουλουδιών”
Γνωρίζετε ότι χωρίς τη μέλισσα δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας;
της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου, medlabnews.gr
Χωρίς τις μέλισσες η τροφή μας θα περιορίζονταν σε καλαμπόκι, ρύζι και σιτάρι! Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το 84% από τα καλλιεργούμενα φυτά χρειάζονται τη μέλισσα για επικονίαση ενώ το 80% της άγριας βλάστησης οφείλεται στις μέλισσες! Γενικότερα τα έντομα αυτά, που θεωρούνται τα σπουδαιότερα απο οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο, συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στο 15- 30% της παραγωγής τροφίμων.
Σε αυτό το πλανήτη που ζούμε, μέσα σε πορεία εκατομμυρίων χρόνων έχει αναπτυχθεί μια σχέση μεταξύ φυτών και μελισσών που εντυπωσιάζει! Οι μέλισσες μεταφέρουν την γύρη από λουλούδι σε λουλούδι, και έτσι “ζευγαρώνουν” τα άνθη μεταξύ τους. Οι μέλισσες είναι κατασκευασμένες να ζευγαρώνουν δεκάδες χιλιάδες άνθη μέσα στην μικρή ζωή που τους δίνεται, και ας μας φαίνεται παράξενο αυτό είναι μεγαλειώδες! Διότι όταν πάψει να συμβαίνει η γονιμοποίηση, τα φυτά δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν καρπούς (φαγητό) και κατά συνέπεια να διαιωνίσουν το είδος τους (σπόρους). Δηλαδή χωρίς τις μέλισσες δεν θα υπάρχει φαγητό, ένα αργό τέλος για όλους μας!
Το 1/3 των τροφίμων που παράγονται σήμερα παγκοσμίως συνδέονται με την επικονίαση από τις μέλισσες, ενώ από τα 90 καλλιεργούμενα είδη φυτών, τα 70 έχουν ανάγκη τη μέλισσα.
Εάν οι μέλισσες αφανιστούν, οι 71 από τις 100 πιο σημαντικές φυτικές καλλιέργειες παγκοσμίως που επικονιάζονται από τις μέλισσες, θα αρχίσουν να εξαφανίζονται και αυτές. Ειδικότερα, καρποί όπως τα μήλα, οι φράουλες και τα αμύγδαλα θα εμφανίσουν απότομη πτώση. Η εξαφάνιση των μελισσών όμως θα έχει και καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αν αναλογιστούμε ότι η οικονομική αξία της επικονίασης των μελισσών αποτιμάται σε € 265 δις το χρόνο παγκοσμίως.
Ευτυχώς για εμάς η μέλισσα είναι ένα ανθεκτικό και ευπροσάρμοστο στις αντιξοότητες και ανθρώπινες αυθαιρεσίες έντομο.
Η γλυκόζη και η φρουκτόζη στο μέλι είναι στην πιο απλή τους μορφή. Τόσο εύπεπτες για τον οργανισμό που μπορούν να κάνουν ένα πραγματικό θαύμα. Δεν υπάρχει ουδεμία σχέση με τη ζάχαρη που καταστρέφει τα όργανα και την εύρυθμη λειτουργία τους. Το μέλι όταν μπαίνει στον οργανισμό, αναγνωρίζεται ως «βιολογικό προϊόν» και η γλυκόζη που απορροφάται στο αίμα γίνεται με μέτρο (παίρνει όση έχει ανάγκη ο οργανισμός) και όχι ανεξέλεγκτη όπως συμβαίνει με τη ζάχαρη.
Πρόκειται για πολύ σημαντικές ανακαλύψεις που μας θυμίζουν για άλλη μια φορά την ανεκτίμητη αξία που έχει το ελληνικό μέλι και ότι πρέπει να καταναλώνεται οπωσδήποτε δύο φορές κάθε ημέρα.
Την περίοδο του καλοκαιριού μια κυψέλη περιέχει:
- 1 Βασίλισσα
- 250-300 κηφήνες
- 60.000 εργάτριες μέλισσες (από τις οποίες οι 20.000 είναι συλλέκτριες)
Εργασίες που κάνει μια εργάτρια μέλισσα ανάλογα με την ηλικία της
Ηλικία σε ημέρες:
- 1-2 : Καθαρίζει κελιά και διατηρεί ζεστό το γόνο
- 3-11 : Ταΐζει τον γόνο
- 12-17 : Παράγει κερί, χτίζει κηρήθρες, μεταφέρει τροφές στην κυψέλη
- 18-21 : Φρουρός στην είσοδο της κυψέλης
- 21-40 : Συλλέκτρια νέκταρος, γύρης, πρόπολης, νερού
- 35-45 : Τέλος της ζωής της
Η υγεία των μελισσών είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα
Οι μέλισσες απειλούνται από την μόλυνση του περιβάλλοντος και κυρίως από τους ψεκασμούς που κάνουν οι άνθρωποι για να καταπολεμήσουν άλλα είδη εντόμων.
Η μεγαλύτερη απειλή για τις μέλισσες προέρχεται από τα χημικά φυτοφάρμακα, υψηλής τοξικότητας που χρησιμοποιούνται, στις βιομηχανικές καλλιέργειες. Αυτά τα πολύ επικίνδυνα φυτοφάρμακα, έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού. Παράνομα ραντίσματα γίνονται παντού και σκοτώνουν τις μέλισσες, κάτι που θα πρέπει να σταματήσει.
Οι μέλισσες προσλαμβάνουν τα φυτοφάρμακα από την γύρη και το νέκταρ κάτι που βλάπτει ανεπανόρθωτα το νευρικό τους σύστημα και πολύ συχνά τις οδηγεί στο θάνατο. Οι ολοένα περισσότερες μονοκαλλιέργειες που προωθεί η βιομηχανική γεωργία και που έχουν οδηγήσει στη μείωση της βιοποικιλότητας και την καταστροφή πλούσιων σε ποικιλία οικοσυστημάτων είναι ένας βασικός παράγοντας.
Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν μεγάλο κίνδυνο γιατί οι μέλισσες για να επιβιώσουν θα πρέπει να τρέφονται από μια μεγάλη ποικιλία ανθοφόρων φυτών.
Το σύνδρομο CCD ή Σύνδρομο Εγκατάλειψης Αποικιών Κυψελών
Η ζοφερή πραγματικότητα είναι ότι οι μέλισσες πεθαίνουν με ταχύτατους ρυθμούς, απειλώντας με εξαφάνιση την αγροτική παραγωγή και πολλά είδη φυτών που χρειάζονται επικονίαση για να αναπαραχθούν.
Σε κάποιες περιοχές παραπάνω από το 40% των κυψελών είναι πλέον άδειες. Στην Ισπανία εκατοντάδες χιλιάδες αποικίες έχουν… χαθεί, στην Πολωνία το ποσοστό απώλειας των μελισσών υπερβαίνει το 40%, ενώ ανάλογα προβλήματα αναφέρονται και από την Ελλάδα, τη Σουηδία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Ένα μόνο μελίσσι γονιμοποιεί 300 εκ. άνθη τη μέρα!
Στην Κίνα στην επαρχία Σιτσουάν- από την δεκαετία του ’80- που τα φυτοφάρμακα εξάλειψαν τις μέλισσες, η επικονίαση της αγροτικής παραγωγής γίνεται με το χέρι, χρησιμοποιώντας βούρτσες με φτερά!
Στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του ισραηλινού φαρμάκου IAPV (Israel acute paralysis virus) και του συνδρόμου CCD.
Βρήκαν επίσης και ίχνη από Clothianidin, ένα φάρμακο που σκοτώνει παράσιτα, ζιζάνια, το οποίο το έχει κατασκευάσει η Bayer και το οποίο σχετίζεται με την απώλεια χιλιάδων μελισσιών σε Γαλλία και Γερμανία.
Πως ξεκίνησε όμως η παραγωγή του;
Το σιτάρι αποτελεί βασική τροφή για τα γουρούνια και τις αγελάδες και όχι μόνο. Στην ουσία ό, τι τρώμε βασίζεται στο σιτάρι. Το σιτάρι όμως έχει έναν εχθρό, ένα ζιζάνιο.
Το ζιζάνιο αυτό (diabrotica) που προκαλεί τον θάνατο του σιταριού. Οι αγρότες άρχισαν να παραπονιούνται γιατί η σοδειά τους μειωνόταν. Έτσι το 2003 με έγκριση της Γερμανικής Κυβέρνησης η Bayer κυκλοφόρησε το Clothianidin. Τα πειράματα που είχαν κάνει έδειχναν ότι πέρα από το ζιζάνιο τίποτα άλλο δεν θα πάθει κάτι ή τουλάχιστον έτσι λέγανε.
Επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μέλισσες και τα άλλα έντομα συνήθως αφήνουν τις εγκαταλειμμένες κυψέλες άθικτες. Κοντινοί πληθυσμοί από μέλισσες ή παράσιτα θα κυρίευαν φυσιολογικά μια τέτοια κυψέλη για να εκμεταλλευτούν τις προμήθειες μελιού και γύρης από τις μέλισσες που πέθαναν για κάποιους λόγους, όπως το υπερβολικό κρύο του χειμώνα.
Η αποφυγή όμως που δείχνουν οι μέλισσες και τα παράσιτα για τις άδειες κυψέλες μοιάζει σαν να υπάρχει κάτι τοξικό στην αποικία που απομακρύνει όποιον πλησιάσει.
Το 2007 το Γερμανικό σιτάρι μολύνθηκε από το ζιζάνιο και για να το σώσει η Γερμανία διάταξε τον ψεκασμό του. Μετά από ένα χρόνο υπολογίζεται ότι πέθαναν 330 εκ. μέλισσες. Η Γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να δώσει αποζημίωση στους αγρότες και να σταματήσει την χρήση του Clothianidin.
Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε την Bayer στην συνέχεια να αναπτύξει το πρόγραμμα Bee Care. Έτσι έχει αναπτύξει σημαντικό ερευνητικό έργο μέσα από τα κέντρα Bee Care σε Ευρώπη και Αμερική. Πέραν αυτού, διενεργεί σε βάθος έρευνα για τα χαρακτηριστικά των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και των καλλιεργειών με βιοτεχνολογία από τα πρώιμα στάδια ανάπτυξής τους για να διασφαλίσει ότι δεν επηρεάζουν αρνητικά τα είδη που δεν αποτελούν στόχο όπως οι μέλισσες, όταν βέβαια τα προϊόντα της εταιρίας εφαρμόζονται σύμφωνα με τις συγκεκριμένες οδηγίες ετικέτας. Τα προϊόντα με βάση τα νεονικοτινοειδή έχουν αντικαταστήσει πολλά παλαιότερα φυτοπροστατευτικά προϊόντα χάρη στην αποτελεσματικότητά τους στη διαχείριση επιβλαβών εντόμων, της άριστης ασφάλειας του χρήστη και του σχετικά ευνοϊκού περιβαλλοντολογικού προφίλ, που σημαίνει σημαντική μείωση της ποσότητας δραστικών ουσιών στο περιβάλλον.
Ο κίνδυνος για την εξαφάνιση των μελισσιών και κατ’ επέκταση της ζωής, είναι υπαρκτός. Το μέλλον της γεωργίας στην Ελλάδα και παγκοσμίως βασίζεται αποκλειστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη. Απαιτούνται καινοτόμες λύσεις διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών σε συνδυασμό με άρτια τεχνική υποστήριξη του παραγωγού για να χτίσουμε το μέλλον της γεωργίας
πηγή: medlabgr.blogspot.com/2018/05/bee.html
Τα προϊόντα της μέλισσας προάγουν την υγεία και την ομορφιά καθώς οι θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι εξαιρετικά σημαντικές και συντελούν στη μακροζωία.
Το μελισσοκέρι
Από αρχαιοτάτων χρόνων το κερί ήταν ευρέως διαδεδομένο για ποικίλες χρήσεις. Είναι γνωστό πως το χρησιμοποιούσαν σαν γραφική ύλη, τοποθετώντας μια στρώση επάνω σε πλάκες προκειμένου να γράφουν πάνω σε αυτές.
Στην πορεία των χρόνων το κερί αρχίζει να χρησιμοποιείται περισσότερο για οικιακή χρήση. Τα κεριά αυτά παρασκευάζονται κυρίως από ζωικό λίπος.
Το μελισσοκέρι κάνει την εμφάνιση του από το Μεσαίωνα ακόμη.
Το θαυματουργό μελισσοκέρι, παράγεται από τις μέλισσες προκειμένου να φτιάξουν τις κυψέλες τους και ήταν το πρώτο υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή κεριών, για την αντικατάσταση των όσων παράγονταν από ζωικό λίπος, για το απλό λόγω πως η μυρωδιά που ανέδυαν κατά την καύση ήταν πολύ πιο ευχάριστη.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το μελισσοκέρι
πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Μία κουταλιά μέλι την ημέρα…
Αν ήσουν έφηβος στην αρχαία Σπάρτη και πλησίαζε η ώρα να ολοκληρώσεις τη σκληρή φυσική σου εκπαίδευση (τα γυμνάσια),τι θα έκανες; Θα αποσυρόσουν στον Ταΰγετο για να περάσεις τον… μήνα του μέλιτος. Όχι για να εξασκηθείς στα γνωστά αθλήματα της παντρειάς, αλλά για να φτάσεις το σώμα σου στο απόγειο της δύναμής του τρεφόμενος αποκλειστικά με μέλι. Η αρχαία αυτή μαρτυρία υπογραμμίζει τη μεγάλη θρεπτική αξία του μελιού, πόσο μάλλον όταν η θεά της νεότητας, Ήβη, σερβίριζε στους Ολύμπιους Θεούς μέλι (αμβροσία) και υδρόμελο (νέκταρ).
Τι γνώριζε σχετικά ο μακρόβιος Ιπποκράτης και σύστηνε ανεπιφύλακτα το εκλεκτό ελληνικό μέλι ως κορυφαίο ελιξίριο νεότητας;
Θεραπευτικό μέσο για δεκάδες παθήσεις (όταν είναι αγνό) και μοναδικό σε γλυκύτητα, το μέλι έπαιξε τεράστιο ρόλο στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων (και των Ρωμαίων, Αιγυπτίων, Ασσυρίων, Ινδών, Κινέζων κ.α.). Δεν ήταν όμως μόνο ο Ιπποκράτης φανατικός οπαδός του. Μαζί του συμφωνούσε ο Πυθαγόρας (ο ίδιος και οι μαθητές του το είχαν ως κύρια τροφή, μαζί με το ψωμί). Το ίδιο και ο Αριστοτέλης και ο Δημόκριτος, ο οποίος υποστήριζε ότι οι άνθρωποι, για να διατηρηθούν άνοσοι και μακρόβιοι, θα έπρεπε να τρέφουν το σώμα τους εξωτερικά με λάδι και εσωτερικά με μέλι. Το μέλι ήταν επίσης βασικό συστατικό της τροφής που χρησιμοποίησε η Κίρκη για να σαγηνεύσει τον Οδυσσέα, ενώ ήταν το… ελαφρύ γεύμα της Πυθίας, πριν ξεκινήσει να προφητεύει.
Στις ιερές βέδες (ινδουιστικά θρησκευτικά βιβλία) αναγράφεται ότι το ποτό των θεών παρασκευαζόταν από μέλι και ήταν φάρμακο για όλες τις ασθένειες. Από την άλλη μεριά, στην Αγία Γραφή αναφέρεται ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τρεφόταν στην έρημο μόνο με μέλι και ακρίδες, ενώ ο αναστημένος Ιησούς συνέφαγε με τους Αποστόλους ψάρι και μέλι πριν από την Ανάληψη.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το μέλι σχεδόν παντού. Σε πίτες μαζί με λάδι και σκόρδο, σε σάλτσες με ξίδι και καρυκεύματα, σε τηγανίτες, τυρόψωμα και παστέλια, ενώ διατηρούσαν και φρούτα (π.χ. μήλα) μέσα σε μέλι. Έπιναν ένα είδος ρακόμελου ή κρασί με μέλι. Οι Βυζαντινοί το πρόσθεταν σε διάφορες συνταγές. Σε ζωμούς, στο ρύζι, σε μικρές σταρένιες πίτες. Ένας θρύλος θέλει τη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου να θάβεται μέσα σε ένα γυάλινο φέρετρο γεμάτο μέλι, για να συντηρηθεί μέχρι τη μεταφορά της στο σημείο ταφής. Οι αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες του μελιού ήταν ήδη γνωστές από τότε.
Το (ανόθευτο) μέλι δε χαλάει ποτέ. Το αρχαιότερο μέλι που ανακαλύφθηκε (αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων) προέρχεται από τους Φαραώ και τρωγόταν θαυμάσια ακόμα και μετά από 4.000 χρόνια, όπως υποστηρίζουν οι αρχαιολόγοι που το γεύτηκαν.
Το αγνό μέλι περιέχει 180 διαφορετικές ουσίες (σάκχαρα, μεταλλικά στοιχεία, οξέα, ένζυμα, πρωτεΐνες, αμινοξέα, υγιή βακτήρια, αντιοξειδωτικές ουσίες, βιταμίνες Α, B, C, Ε, K και νερό) σε μια μοναδική σύνθεση που δε μπορεί να αναπαραχθεί χημικά. Αυτή ακριβώς η σύνθεση εξασφαλίζει και την ανθεκτικότητα του μελιού, αφού εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηριδίων και μυκήτων λειτουργώντας ως φυσικό αντιβιοτικό. Η κρυστάλλωσή του (ζαχάρωμα) είναι φυσική συνέπεια των σακχάρων του: Όταν ζεσταθεί ελαφρά (σε μπεν-μαρί), επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση. Σημειωτέον ότι το ελληνικό μέλι έχει ανακηρυχθεί εθνικό προϊόν και θεωρείται ανώτερη πηγή ενέργειας. Η πλούσια, σε ηλιοφάνεια και ποικιλία αυτοφυών λουλουδιών, βοτάνων και δένδρων, χώρα μας θεωρείται ότι παράγει το πιο αρωματικό, παχύρρευστο και πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και αντιοξειδωτικές ουσίες μέλι.
Το θυμαρίσιο μέλι ειδικότερα (χωρίς να αδικηθούν οι υπόλοιπες, πραγματικά, θαυμάσιες ποικιλίες) κατέχει την ονομασία του βάλσαμου, ενώ ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί το εύρος των θεραπευτικών του ιδιοτήτων. Η θυμόλη που περιέχει είναι μια φαινόλη με αναγνωρισμένες αντισηπτικές ιδιότητες και το καθιστά πρώτο με διαφορά ανάμεσα σε εκατοντάδες είδη μελιού σε όλο τον κόσμο.
18 σπάνια και ιδιαίτερα μέλια
Η ελληνική γλώσσα έχει πάνω από 40 αρχαία ονόματα για τα δοχεία μελιού. Αναρίθμητες είναι και οι αναφορές στο μέλι σε όλη την αρχαία ελληνική ιστορία. Οι μέλισσες ήταν τόσο σεβαστές που οι πρόγονοί μας συνήθιζαν να χαράζουν την εικόνα τους πάνω στα ελληνικά νομίσματα αλλά και να τις χρησιμοποιούν ως νόμισμα. Ως λαός καταναλώνουμε πολύ μέλι, μεταξύ 1,5 και 2 κιλών ετησίως – σχεδόν το διπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το μέλι χαρακτηρίζεται ως εθνικό προϊόν με ξεχωριστό κύρος, εξαιρετική φήμη και όνομα.
H ευρεία βιοποικιλότητα χλωρίδας σε συνδυασμό με τον καλοκαιρινό ήλιο της χώρας μας είναι αυτό που βοηθά στην παραγωγή αυτού του μοναδικού χρυσού νέκταρ. Το μέλι είναι το πρώτο παραδοσιακό γλυκαντικό που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα. Στην πραγματικότητα, το μέλι μαζί με τις ελιές και τα σταφύλια αποτέλεσαν τις απαρχές της ελληνικής γαστρονομίας. Το ελληνικό μέλι είναι ένα από τα πιο φυσικά τρόφιμα, πλούσιο σε βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά. Επιστημονικά αποδεδειγμένη η αντιβακτηριακή, αντι-ιική και αντιμυκητιακή δράση του, έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες ως θεραπεία για τον πονόλαιμο και το βήχα, τα μικροεγκαύματα, τα κοψίματα και για άλλες βακτηριακές λοιμώξεις.
Οι επιστήμονες και οι βοτανολόγοι θεωρούν την Ελλάδα τη χώρα με την πλουσιότερη χλωρίδα στη λεκάνη της Μεσογείου (περισσότερα από 7.500 είδη βότανα, φυτά, αγριολούλουδα και δέντρα). H πατρίδα μας έχει την μεγαλύτερη πυκνότητα μελισσιών ανά μονάδα εδάφους σε όλη την Ευρώπη και παράγονται 12.000 περίπου τόνοι μέλι κάθε χρόνο. Τα ελληνικά μέλια είναι πλουσιότερα σε αρωματικές ουσίες, συγκριτικά με αυτά που παράγονται σε άλλες χώρες. Έχουν λιγότερη υγρασία, που σημαίνει ότι είναι πυκνότερα και πλουσιότερα γευστικά. Το να πούμε ότι ένα είναι το καλύτερο μέλι δεν θα ήταν σωστό καθώς υπάρχουν τόσο πολλά είδη και το καθένα έχει τα δικά του θετικά και αρνητικά σημεία.
Μέλι Ελάτης Μαινάλου Βανίλια
Ένα προϊόν μοναδικό στον κόσμο, από την πιο σπάνια κατηγορία μελιού, παράγεται στον κορμό του μαύρου έλατου, στις ψηλές κορυφές του Μαινάλου. Γνωστό για τη μικρή συγκέντρωση σακχάρων, δεν κρυσταλλώνει ποτέ και έχει ιδιαίτερη υφή και χρώμα. Είναι το μόνο με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης στην Ελλάδα χάρη στα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του και η εξαγωγή του είναι πολύ δύσκολη και δαπανηρή γιατί απαιτείται η καταστροφή των κηρηθρών. Το μελίτωμα μοιάζει με υγρές σταγόνες ή με στερεή λευκόχρωμη μάζα (βανίλια). Η παραγωγή του διαρκεί από τα μέσα Μαΐου μέχρι και τα μέσα Ιουλίου.
Μέλι καστανιάς
Η καστανιά εκτός από τους θρεπτικούς της καρπούς συμβάλλει στην παραγωγή ενός αρκετά ξεχωριστού και πολύ δυναμωτικού μελιού. Κεχριμπαρένιο σκούρο χρώμα με έντονη και ωραία μυρωδιά θεωρείται ότι συμβάλλει στην καλή κυκλοφορία του αίματος και έχει επουλωτικές ιδιότητες.
Μέλι βελανιδιάς
Η βελανιδιά ή δρυς είναι δέντρο ψηλό και αιωνόβιο που βρίσκουμε σε πεδινές ή σε ορεινές περιοχές. Δίνει ένα πολύ σκούρο μέλι, σχεδόν μαύρο, υποτιμημένο για πολλά χρόνια που στις μέρες μας έχει βρει τη θέση του. Γοητεύει όλο και περισσότερο όσους αρέσκονται στις έντονες γεύσεις και αποτελεί ένα από τα πιο πλούσια σε ιχνοστοιχεία μέλια.
Μέλι ρεικιού
Η φθινοπωρινή ερείκη ή ξούρα ή σουσούρα λόγω της πληθώρας των λουλουδιών της δίνει μέλι αρωματικό, σκουρόχρωμο (λαδί βαθυπράσινο) αλλά και γύρη άφθονη που βοηθά τα ταλαιπωρημένα μελίσσια να αναπτυχθούν γρήγορα. Έντονη γεύση καραμέλας με μια ελαφριά πικρίλα. Περιέχει πυρίτιο, βόριο και βάριο.
Μέλι ακακίας
Το μέλι από ακακία είναι πολύ ανοιχτόχρωμο και έχει λεπτό αλλά ιδιαίτερο άρωμα και δροσερή γεύση. Σημειώνει μεγάλες πωλήσεις ανάμεσα στα μονοανθικά μέλια.
Μέλι τίλιου(φλαμουριάς)
Τα φύλλα του τίλιου, που συνήθως χρησιμοποιούνται σε βραδινά ροφήματα, παράγουν επίσης και ένα μέλι περιζήτητο, με χρώμα ανοιχτό κεχριμπαρένιο και άρωμα πολύ χαρακτηριστικό. Είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία (κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο).
Μέλι από παλιούρι
Πρόκειται για ένα αυτοφυές πολυετές φυτό που αν ο καιρός το ευνοήσει, τα μικρά κίτρινα άνθη του δίνουν άφθονο μέλι και γύρη. Είναι ανοιχτόχρωμο και έχει έντονη γεύση.
Μέλι βάτων
Σύμβολο της άγριας φύσης, τα βάτα παράγουν θαυμάσιους καρπούς και δίνουν ένα ιδιαίτερα λεπτό μέλι.
Μέλι τριφυλλιού
Το μέλι από τριφύλλι και κυρίως του αγριοτρίφυλλου είναι από τα σπάνια μονοανθικά μέλια. Ανοιχτόχρωμο με πολύ ευχάριστη και λεπτή γεύση που μένει στο στόμα. Πιστεύεται ότι ευνοεί τον καλό ύπνο.
Μέλι από κουμαριά
Έχει ιδιόμορφη πικρόγλυκη γεύση και κρυσταλλώνει γρήγορα. Περιέχει την ουσία Arbutin η οποία καθαρίζει το αίμα και ρυθμίζει το επίπεδο της χοληστερίνης.Έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα και είναι καλό και για διαβητικούς. Αυτό που το κάνει ακόμα πιο σπουδαίο, σύμφωνα με την Ιπποκράτεια θεραπευτική είναι η φαρμακευτική του ιδιότητα, λόγω της κουμαρίνης, την οποία περιέχει που χρησιμοποιείται ως αντιπηκτικό του αίματος και βοηθά στις θρομβώσεις. Ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσαν θεραπευτικά ως τονωτικό για τους εξασθενισμένους οργανισμούς, για την αντιμετώπιση φλεγμονών και άλλων παθήσεων των ουροφόρων οδών.
Μέλι ευκαλύπτου
Όταν τα φύλλα του ευκαλύπτου συνδυάζονται με το μέλι βοηθούν στο αναπνευστικό, έχουν αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, χρησιμοποιούνται για την επούλωση πληγών, για έλκη, εγκαύματα, κοψίματα. Έχει ξεχωριστό άρωμα και γεύση, που το κάνουν πολύ ιδιαίτερο.
Μέλι από πολύκομπο
Σκουρόχρωμο, σχεδόν μαύρο μέλι, που κρυσταλλώνει γρήγορα και παράγεται από τα άνθη του φυτού πολύκομπο, ενός μικρού άγριου φυτού που φυτρώνει παντού, κυρίως σε καλαμιές. Έχει έντονη οσμή και αρκετά γλυκιά γεύση. Είναι το πλουσιότερο σε ένζυμα ελληνικό είδος μελιού και έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε μεταλλικά άλατα, σίδηρο, φολικό οξύ. Γι’ αυτό και συνιστάται σε περιπτώσεις αναιμίας.
Μέλι δεντρολίβανου
Αρκετά ρευστό μέλι που έχει το χαρακτηριστικό άρωμα και τη γεύση του βοτάνου.
Μέλι φασκομηλιάς
Είναι η πρώτη παραγωγή της χρονιάς, γύρω στον Απρίλιο, μαζί με το μέλι πορτοκαλιάς. Έχει κίτρινο διάφανο χρώμα και γεύση λεπτή και πολύ ευχάριστη.
Μέλι πορτοκαλιάς
Το μέλι των εσπεριδοειδών σε συνδυασμό με το μέλι των άλλων οπωροφόρων αποτελεί το 25% της ελληνικής παραγωγής. Το μέλι που παράγεται από τα άνθη της πορτοκαλιάς είναι ιδιαίτερα αρωματικό και γευστικό. Μειονέκτημά του είναι πως όντας αρκετά ευαίσθητο, κρυσταλλώνει μέσα σε λίγους μόνο μήνες από την παραγωγή του. Είναι έντονα ανοιχτόχρωμο, μετατρέπεται σε ασπριδερό μετά την κρυστάλλωση του. Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του αρέσουν ιδιαίτερα. Είναι πλούσιο σε εσπεριδίνη, μια φλαβονική γλυκοζιδίνη, η οποία έχει πλούσια αντιοξειδωτική δράση.
Μέλι ηλιάνθου
Ανοιχτόχρωμο μέλι, το οποίο κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες. Στην κρυσταλλική του μορφή είναι κιτρινωπό. Είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες, με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση.
Βαμβακόμελο
Ανοιχτόχρωμο μέλι που μετατρέπεται σε ασπριδερό μετά την κρυστάλλωση, που γίνεται σε 1-3 μήνες. Έχει την υψηλότερη βακτηριοκτόνο δράση, αφού είναι το πλουσιότερο μέλι σε υπεροξείδιο του υδρογόνου. Προσφέρεται επίσης για αναμίξεις με βασιλικό πολτό, κρέμες ομορφιάς και καλλυντικά. Ερευνητική εργασία που έγινε από το Εργαστήριο Μελισσοκομίας Σηροτροφίας του Α.Π.Θ. σε μεγάλο αριθμό δειγμάτων μελιού από βαμβάκι, έδειξε ότι το συγκεκριμένο μέλι είναι καθαρό και δεν επιβαρύνεται από τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται στους ψεκασμούς. Οι μέλισσες όταν συλλέγουν επιβαρυμένο νέκταρ από φυτοπροστατευτικές ουσίες, είτε πεθαίνουν στον αγρό, είτε δεν γίνονται δεκτές στην κυψέλη τους και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, το μέλι να παραμείνει καθαρό και ασφαλές για τον καταναλωτή.
Χαρουπόμελο (δεν παράγεται από την μέλισσα)
Ένα σιρόπι από τον καρπό της χαρουπιάς (ξυλοκέρατο), αγνό προϊόν υγιεινής διατροφής, πλούσιο σε ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο, πρωτεΐνες, βιταμίνες του συμπλέγματος βιταμινών Β, βιταμίνες A, D. Η θερμιδική του αξία είναι εξαιρετικά χαμηλή. Ο καρπός της χαρουπιάς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, φυτικές ίνες (κυρίως γαλακτομανάνες), ασβέστιο και βιταμίνες Β1 και Β2. Το χαρουπόμελο είναι ευρέως αναγνωρισμένο για τις καταπραϋντικές και θεραπευτικές του ιδιότητες. Διευκολύνει την διαδικασία της πέψης και βοηθά στην ομαλή λειτουργία του εντέρου.
Το δηλητήριο της μέλισσας και η αξία του
Το κεντρί της μέλισσας είναι το μοναδικό όπλο εναντίον των εχθρών της. Το
κεντρί έχει μέσα δηλητήριο και το χρησιμοποιεί η μέλισσα για την άμυνα και την υπεράσπιση της φωλιάς της και την εξασφάλιση της τροφής της.
Οι μέλισσες κεντρίζουν μία και μοναδική φορά στη ζωή τους και μετά πεθαίνουν !
Εκτός από τη βασίλισσα η οποία το χρησιμοποιεί μόνο για να επιτεθεί σε άλλη βασίλισσα.
Οι μέλισσες δεν τσιμπούν ποτέ χωρίς σημαντικό λόγο !
Μπορεί όμως εμείς να έχουμε συνδέσει το τσίμπημα της μέλισσας με πόνο αλλά στην πραγματικότητα αυτό που μας προσφέρει είναι ένα ισχυρό φάρμακο της φύσης για διάφορες δύσκολες παθήσεις
Διαβάστε περισσότερα πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Τσίμπημα σφήκας και μέλισσας – αντιμετώπιση
Οι σφήκες και οι μέλισσες έχουν δηλητήριο στο κεντρί τους και αρκετοί άνθρωποι εμφανίζουν συνεπώς αλλεργία στο τσίμπημα της σφήκας ή της μέλισσας. Οι σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις απαιτούν άμεση ιατρική παρέμβαση.
Μάθετε πως να απομακρύνετε το κεντρί της μέλισσας
πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.
