ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ,
ΜΕΡΑ ΚΡΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΟΡΤΗΣ…
“Η αληθινή ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας, η θεμελιώδης δοκιμασία της (η οποία βρίσκεται βαθιά θαμμένη από τη θέα), αποτελείται από τη στάση της απέναντι σε εκείνους που είναι στο έλεός της:τα ζώα”.
Μίλαν Κούντερα
Ο άνθρωπος, το πιο επικίνδυνο ον στον πλανήτη μας, θεωρεί ότι ως «ανώτερο» είδος έχει το δικαίωμα να ασκεί εξουσία πάνω στις ζωές των ζώων. Δισεκατομμύρια ζώα σε ολόκληρο τον κόσμο υποφέρουν από την ανθρώπινη σκληρότητα, ματαιοδοξία και απληστία. Κι αναρωτιέται κανείς γιατί τόση κακία και μίσος απέναντι σ’ αυτά τα πλάσματα που δεν έχουν απολύτως κανέναν τρόπο να αμυνθούν.
Πόσο έχει διαβρωθεί η ψυχή και η συνείδηση των ανθρώπων που συμπεριφέρονται ανήθικα απέναντι στα ζώα;
Η ταινία “Sad Animation – The Animals Life” παρουσιάζει με ευαισθησία τις δύσκολες συνθήκες ζωής των ζώων και την συχνά θλιβερή ζωή τους με αιτία την ανθρώπινη απληστία , με έμφαση στην κακομεταχείριση . Εστιάζει πολύ γλαφυρά στα συναισθήματά τους και στις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν. Εξερευνά θέματα όπως η εγκατάλειψη, η κακοποίηση και η μοναξιά που βιώνουν πολλά ζώα. Ας δούμε την ταινία και ας αναλογιστούμε με ενσυναίσθηση για τη φροντίδα μας σε αυτά.
«Η έλλειψη βίας οδηγεί στην υπέρτατη ηθική, που είναι κι ο σκοπός όλης της εξέλιξης. Μέχρι να σταματήσουμε να κάνουμε κακό στα ζώα, θα είμαστε ακόμα απολίτιστοι», έλεγε ο Αμερικανός εφευρέτης, Τόμας Έντισον.
Η φιλοζωία αντιπροσωπεύει την ποιότητα και το επίπεδο του πολιτισμού μιας χώρας. Τα ζώα δεν είναι απορρίμματα, δεν είναι διασκεδαστές, δεν είναι σκλάβοι μας, είναι ψυχές με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο.
4 Οκτωβρίου από τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Ν. Λυκογιάννης
Δημιουργός Βίντεο : Ανθή Ζήση
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων προέρχεται από τον Χάινριχ Τσίμερμαν, ο οποίος οργάνωσε την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στις 24 Μαρτίου 1925 στο Αθλητικό Παλάτι στο Βερολίνο της Γερμανίας. Πάνω από 5.000 άτομα παρευρέθησαν σε αυτή την πρώτη εκδήλωση. Η εκδήλωση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 4 Οκτωβρίου, για να συμπέσει με την ημέρα της γιορτής του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, προστάτη αγίου της οικολογίας, ωστόσο ο χώρος δεν ήταν διαθέσιμος εκείνη την ημέρα. Η εκδήλωση εορτάστηκε στις 4 Οκτωβρίου για πρώτη φορά το 1929. Αρχικά ο θεσμός εορταζόταν μόνο στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελβετία και την Τσεχοσλοβακία, όπου ζούσε μια μεγάλη Γερμανική μειονότητα μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάθε χρόνο ο Τσίμερμαν εργαζόταν ακούραστα για την προώθηση της Παγκόσμιας Ημέρας των Ζώων. Τέλος, σε ένα Συνέδριο Διεθνούς Προστασίας των Ζώων στη Φλωρεντία της Ιταλίας τον Μάιο του 1931 πρότεινε την καθιέρωση της 4ης Οκτωβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Η πρόταση εγκρίθηκε ως ψήφισμα και έγινε ομόφωνα δεκτή.
Από τότε και μετά, η γιορτή διευρύνθηκε και στη μέριμνα του οργανισμού της Ημέρας συμπεριλήφθησαν όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Μερικές φορές αναφέρεται λανθασμένα ότι η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων άρχισε το 1931 στο συνέδριο των οικολόγων στη Φλωρεντία της Ιταλίας, όπου ήθελαν να τονίσουν την δεινή θέση των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση.
Η 4η Οκτωβρίου επιλέχθηκε και καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.
Σκοπός της Ημέρας είναι ο εορτασμός όλων των φιλόζωων του κόσμου, ασχέτως εθνικών, θρησκευτικών, πολιτικών και ιδεολογικών πλαισίων, ενώ με τα γεγονότα και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα επιτυγχάνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και μεγαλύτερη ανταπόκριση του κόσμου στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που βιώνουν τα ζώα, ενώ τονίζεται η σημασία και η αξία της ζωής του στον πλανήτη μας.
Σήμερα δυστυχώς ανάμεσα στα πολλά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η κοινωνία είναι και η κακοποίηση ζώων. Αρκετά δισεκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο κακοποιούνται με ποικίλους τρόπους και για διάφορους λόγους από τον άνθρωπο. Μάλιστα, όπως έχει επισημανθεί από διάφορες φιλοσοφικές προσεγγίσεις σε σχέση με τα ζώα, η καταπίεση των ζώων είτε προηγείται, είτε έπεται της καταπίεσης του ανθρώπου και σίγουρα στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας είναι καθοριστικός ο ρόλος της κυριαρχίας, της ιεραρχίας και της εξουσίας (Καραγεωργάκης, 2019).
Πολλά είναι τα παραδείγματα κακοποίησης ζώων με σκοπό το οικονομικό όφελος, όπως για ψυχαγωγία, έρευνα, τροφή, ένδυση κλπ.
Παραδείγματα είναι τα άλογα κούρσας σε ιπποδρομιακά στοιχήματα, οι κυνοδρομίες, οι κυνομαχίες, οι κοκορομαχίες, η θανάτωση των ζώων για τροφή ή για τη γούνα τους, η λαθροθηρία, τα πειραματόζωα από εταιρείες καλλυντικών και φαρμακοβιομηχανίες κ.α. Όλα τα παραπάνω καθιστούν σαφές ότι χρειάζεται επαναπροσδιορισμός των ηθικών υποχρεώσεων που οφείλουν να αναλάβουν οι άνθρωποι απέναντι στα μη ανθρώπινα όντα του πλανήτη.
Ανάμεσα στις διάφορες περιπτώσεις κακοποίησης ζώων, αν εστιάσουμε στα ζώα
συντροφιάς, διαπιστώνουμε ότι έχει δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα, καθώς στην Ελλάδα ολοένα αυξάνεται ο αριθμός των εγκαταλελειμμένων ζώων.
Τα ζώα αυτά όμως δεν έχουν πιθανότητες να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Η έλλειψη σίτισης, η εσκεμμένη δηλητηρίαση (φόλες), τα τροχαία ατυχήματα, οι ασθένειες, οι κακοποιήσεις είναι οι πιο συχνοί κίνδυνοι που οδηγούν στο θάνατο τα αδέσποτα ζώα. Η οικονομική κρίση είναι ένας λόγος εγκατάλειψης, αλλά σημαντικότερη αιτία είναι η κρίση αξιών και όχι η έλλειψη χρημάτων.
Δυστυχώς, από πολλούς τα ζώα αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα, σαν παιχνίδια που
μπορεί κάποιος να παραγγείλει, να αγοράσει, να παίξει μαζί τους και όταν τα βαρεθεί,
να τα εγκαταλείψει. Η αγορά ζώων από τα pet shops δηλώνει αυτή τη λανθασμένη
αντίληψη της καταναλωτικής κοινωνίας, που αντιμετωπίζει τα ζώα σαν καταναλωτικό προϊόν.
Τα ζώα όμως είναι ζωντανά και συναισθανόμενα πλάσματα.
“Ποιος έχει άραγε ευθύνη;” για την αναλγησία του κόσμου γύρω μας απέναντι σε αυτές τις αθώες ψυχούλες; μαχαίρια στην καρδιά όσα μας καταθέτει η συνάδελφος Κίτσιου Σωτηρία …ας αναρωτηθούμε μήπως όλοι μας έχουμε ένα σημαντικό κομμάτι ευθύνης απέναντί τους…
https://www.youtube.com/watch?v=TdS7C7XGsLg&ab_channel=SotiriaKitsiou
Ένα άλλο επίσης σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα είναι η κακοποίηση των ζώων
συντροφιάς και όχι μόνο. Τους πρώτους εννέα μήνες του 2016, συνελήφθησαν 156
άτομα για κακοποίηση, βασανισμό ή θανάτωση ζώων από τις αρμόδιες υπηρεσίες της
Ελληνικής Αστυνομίας, ενώ κατηγορήθηκαν αλλά 553 και σχηματίστηκαν περισσότερες
από 940 δικογραφίες για τα συγκεκριμένα αδικήματα (https://www.zoosos.gr, 2016). Το
ίδιο χρονικό διάστημα οι υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας κλήθηκαν να
διαχειριστούν 1.060 καταγγελίες. Τους πρώτους έξι μήνες του 2019, συνελήφθησαν 117
άτομα για κακοποίηση, βασανισμό ή θανάτωση ζώων από τις αρμόδιες υπηρεσίες της
Ελληνικής Αστυνομίας. Το ίδιο χρονικό διάστημα οι υπηρεσίες της Ελληνικής
Αστυνομίας κλήθηκαν να διαχειριστούν 1.799 καταγγελίες (Δρίβας, 2019).
Πρόκειται για περιπτώσεις παθητικής κακοποίησης, π.χ. κάποιο ζώο, συνήθως συντροφιάς, εκτεθειμένο σε ένα μικρό χώρο κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες και χωρίς τροφή ή υποθέσεις ενεργητικής κακοποίησης, με τα ζώα να γίνονται θύματα φρικτής βιαιοπραγίας.
Ιδιαίτερη προσοχή και μέριμνα χρειάζεται η κακοποίηση ζώων από παιδιά, καθώς αναδεικνύονται όλο και περισσότερα στοιχεία ότι η παιδική βιαιότητα απέναντι στα ζώα συχνά υποδηλώνει πως κάποιο πρόβλημα υπάρχει στη ζωή του παιδιού, ενώ αποτελεί προειδοποίηση μελλοντικών βίαιων πράξεων ενάντια σε ανθρώπους (https://www.minedu.gov.gr/ 2017, Πρεκατέ 2013).
Σε σχετική έρευνα τα παιδιά επισήμαναν, σε συντριπτική πλειοψηφία, την αξία της εκπαίδευσης, παρά την τιμωρία (Paul, 1993).
Σύμφωνα με τις προτάσεις των ίδιων των παιδιών:
«Καλλιεργήστε τη συμπόνια στα παιδιά…», «…δείξτε στα παιδιά ότι τα ζώα ζουν κι αναπνέουν όπως εμείς…», «…βοηθήστε μας να καταλάβουμε τα ζώα…», «…διδάξτε μας μαθήματα πώς να φροντίζουμε τα ζώα…», «…πείτε ότι τα ζώα είναι σαν τους ανθρώπους…»
(Πρεκατέ, 2013).
Ωστόσο, προφανώς δεν είναι ανάμεσα στις προτεραιότητες της κοινωνίας μας να
μαθαίνει τα παιδιά να σέβονται τα ζώα, τα οποία αντιμετωπίζονται σαν παιχνίδια και
στην επαρχία σαν εργαλεία. Μετά από τα σοβαρά περιστατικά κακοποίησης ζώων
συντροφιάς που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αναδεικνύεται έντονα η ανάγκη
καλλιέργειας φιλοζωικών αξιών στα παιδιά και σε όλη την κοινωνία.
Ένας ακόμη πολύ όμορφος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά για τα ζώα στη ζωή μας και ταυτόχρονα μια πολύ ωραία και επαγγελματική παρουσίαση για να τους μείνει στο μυαλό από δύο πολύ αξιόλογες συναδέλφισσες …. τις κ. Μαρία Λιμπανοβνού και Σωτηρία Κίτσιου.
Ας απολαύσουμε το υπέροχο αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας !!!!
Eνεργητική και παθητική κακοποίηση ζώων
Πατήστε πάνω στην παρακάτω εικόνα
«Τα ζώα αντιπροσωπεύουν την αγνότητα και την καλοσύνη. Η σχέση μαζί τους, μας βοηθά να αναπτύξουμε την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία μας. Ο τρόπος που τους συμπεριφερόμαστε και συμβιώνουμε, αποτελεί ένδειξη πολιτισμού και παιδείας.
Τα ζώα έχουν δικαιώματα;
Στην ταινία κινουμένων σχεδίων “Stray Dog – Animal Rights Animation”, αναδεικνύεται η ζωή ενός αδέσποτου σκύλου, με στόχο την ευαισθητοποίηση όλων μας για τα δικαιώματα των ζώων. Η ταινία προσφέρεται για να μας ενημερώσει για τις ευθύνες και τη φροντίδα που απαιτείται όταν υιοθετούμε ένα ζωάκι.
Η Οικουμενική διακύρηξη των δικαιωμάτων των Ζώων
To κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων των Ζώων υιοθετήθηκε από την Διεθνή Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων και άλλες οργανώσεις στα πλαίσια διεθνούς συνάντησης, με θέμα τα δικαιώματα των ζώων η οποία έλαβε χώρα στο Λονδίνο τον Σεπτέμβριο του 1977. Η Διακήρυξη υπογράφηκε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1978.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ζωή είναι ενιαία, ότι όλα τα είδη έχουν κοινή καταγωγή και διαφοροποιούνται υπό το νόμο της εξέλιξης των ειδών, λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα τα ζωντανά όντα έχουν φυσικά δικαιώματα και κάθε ζώο με νευρικό σύστημα έχει συγκεκριμένα δικαιώματα, λαμβάνοντας υπόψη ότι η περιφρόνηση ή και απλή άγνοια αυτών των φυσικών δικαιωμάτων είναι επιζήμια για την φύση και επιτρέπει στους ανθρώπους να διαπράτουν εγκλήματα εναντίον των ζώων, δεδομένου ότι η συνύπαρξη των ειδών, προϋποθέτει την αναγνώριση εκ μέρους του ανθρωπίνου είδους, του δικαιώματος στη ζωή και των υπολοίπων ζώων και δεδομένου ότι ο σεβασμός των ζώων από τους ανθρώπους είναι αδιαχώριστος με τον αντίστοιχο σεβασμό ανθρώπου προς άνθρωπο, διακηρύσσεται ότι:
Η Παγκόσμια Διακήρυξη Δικαιωμάτων των Ζώων
Από τον ιστότοπο της elniplex κατεβάσαμε την αφίσα για την Παγκόσμια Διακήρυξη Δικαιωμάτων των Ζώων.
Δείτε και το παρακάτω άρθρο από τον εκπαιδευτικό ιστότοπο “Χρωματιστή τάξη “
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να το επισκεφθείτε
Τα δικαιώματα των Ζώων σε κάρτες
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά κι εδώ:
Στην ανιδιοτελή αγάπη και τα συναισθήματά τους, πρέπει να απαντάμε με αγάπη και φροντίδα. Και αυτό γίνεται πράξη όταν τους προσφέρουμε τις συνθήκες ζωής που τους αξίζουν. Πράξεις που μας κάνουν καλύτερους, ως μονάδες και ως κοινωνία.
Επιστροφή όμως τώρα στην πραγματικότητα .
97 χρόνια σχεδόν έχουν περάσει από τη μέρα εκείνη και ακριβώς 40 χρόνια από τη θέσπιση της διακήρυξης των δικαιωμάτων τους στο Παρίσι, αλλά λίγα δυστυχώς άλλαξαν και πολλά όδευσαν προς το χειρότερο.
Εκτιμάται ότι σχεδόν 13 εκατομμύρια ζώα βασανίζονται και σκοτώνονται κάθε χρόνο στα επιστημονικά εργαστήρια της Ευρώπης στ’ όνομα της δήθεν επιστήμης και το υποτιθέμενο καλό της ανθρωπότητας.
Λαθροθηρία- ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΥΝΗΓΙ /Το εμπόριο της εξαφάνισης
Υπάρχουν άνθρωποι που απλά από χόμπυ δολοφονούν ζώα της άγριας φύσης όχι γιατί έχουν ανάγκη να φάνε, αλλά από ευχαρίστηση, επιδεικνύοντας αργότερα τα θύματά τους ως τρόπαια. Ζώα που αιχμαλωτίζονται για τη «ψυχαγωγία» των ανθρώπων, είδος «διασκέδασης» που απαξιώνει όχι μόνο τα ζώα, αλλά και τον ανθρώπινο πολιτισμό.
«Παραγωγικά» ζώα εκτρέφονται σε άθλιες συνθήκες και σφάζονται με ελάχιστο σεβασμό στην ύπαρξή τους. Ζώα που τα γδέρνουν ακόμα και ζωντανά για να πάρουν τις γούνες τους και μετά τα πετάνε στα σκουπίδια και υποφέρουν αργοπεθαίνοντας.
Ο Patrick Brown μοιράζεται 13 ντοκουμέντα ανθρώπινης θηριωδίας στο LIFO.gr
“H κοινή γνώμη αγνοεί πως εκτός από το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών υπάρχει ένα επίσης τεράστιο κύκλωμα που βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα της μαύρης αγοράς. Κάθε λεπτό και σε κάθε σημείο του πλανήτη, άγρια και σπάνια ζώα βρίσκονται υπό καταδίωξη, παγιδεύονται ή σφαγιάζονται στο βωμό του χρήματος και του θεάματος. Αυτό που προσπαθώ είναι να ξεσκεπάσω την αλήθεια αυτή μέσα από ντοκουμέντα. Όποιος θέλει να βοηθήσει και ενδιαφέρεται η υποστήριξη του θα ήταν πολύτιμη”
Patrick Brown
O Βρετανός, πολυβραβευμένος φωτορεπόρτερ Patrick Brown, έχει περάσει σχεδόν δέκα χρόνια σε αποστολές στην Ασία, καταγράφοντας την επικαιρότητα αλλά και μια ιστορία που όπως ο ίδιος λέει αρχίζει να ξεχνιέται. Τα ντοκουμέντα της ανθρώπινης θηριωδίας με θύμα τα ζώα γεμίζουν ένα βιβλίο του οποίου η δημοσίευση συμπέφτει με την Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής στο Λονδίνο για το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων.
Το “Trading to Extinction” θεωρείται ως η πιο ολοκληρωμένη σύγχρονη καταγραφή της σκληρής πραγματικότητας αυτού του εμπορίου.
“Διαισθάνομαι και ελπίζω πως τα πράγματα αλλάζουν. Ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται πως και ο ίδιος συχνά άθελά του γίνεται κρίκος στην αλυσίδα αυτή. Όλους μας αφορά αυτή η απάνθρωπη υπόθεση απληστίας. Ο δρόμος ακόμη είναι πολύ μεγάλος αλλά η αρχή νομίζω έχει γίνει!”
Ο Patrick Brown μοιράστηκε με το LIFO.gr 13 από τα ασπρόμαυρα ντοκουμέντα του project Trading to Extinction το οποίο μπορείτε να δείτε πατώντας στην παρακάτω εικόνα:
Ξεπερνούν τις 20.000 οι ελέφαντες στην Αφρική που πέφτουν θύματα λαθροθηρίας κάθε χρόνο σύμφωνα με την Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση Ειδών (CITES).
Όπως σημείωσε ο γενικός γραμματέας της CITES Τζον Σκάνλον η επιβίωση των αφρικανικών ελεφάντων εξακολουθεί να απειλείται άμεσα από τα υψηλά ποσοστά της λαθροθηρίας τους για το ελεφαντόδοντό τους, ενώ επισήμανε ότι ο αριθμός των ελεφάντων που σκοτώνεται παράνομα ξεπερνάει τον αριθμό αύξησής τους.
Ας σημειώσουμε πως η Cites, με διεθνές συνθήκες απαγορεύει το ανεξέλεγκτο εμπόριο σε απειλούμενα είδη σε όλο τον κόσμο.
Φωτογραφία που έδωσε στη δημοσιότητα η οργάνωση «Elephants Without Borders» (Η φωτογραφία ενδέχεται να ενοχλήσει μερικούς αναγνώστες)
Παρόλες όμως τις απαγορεύσεις τρεις αφρικανικές χώρες, η Ζιμπάμπουε, η Μποτσουάνα και η Ναμίμπια κατέθεσαν το 2019 νέο αίτημα στο Συνέδριο Διεθνούς Εμπορίου για τα Απειλούμενα Είδη (CITES) προκειμένου να αρθεί η απαγόρευση στο εμπόριο ακατέργαστου ελεφαντόδοντου.
Το παράδοξο είναι πως η Μποτσουάνα έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό ελεφάντων στον κόσμο, οι οποίοι ωστόσο απειλούνται από την διαρκή και αυξανόμενη παρουσία λαθροκυνηγών. Ενώ δεν υπάρχουν φράκτες στα διεθνή σύνορα, στοιχεία από κολάρα παρακολούθησης έδειξαν πως ελέφαντες έρχονται από την Ανγκόλα, την Ναμίμπια και τη Ζάμπια και βρίσκουν καταφύγιο στη Μποτσουάνα, όπου θεωρούν ενδεχομένως ότι είναι ασφαλείς.
Ανεξέλεγκτη είναι επίσης η λαθροθηρία ρινόκερων στη Νότια Αφρική
Με περίπου 20.000 ρινόκερους, η Νότια Αφρική φιλοξενεί το 70% ως 80% του παγκόσμιου πληθυσμού ρινόκερων και αποτελεί ολοένα και συχνότερο στόχο παρά την ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας και κυρίως την επέμβαση του στρατού.
Η αύξηση της λαθροθηρίας εξηγείται από το γεγονός ότι τα κέρατα των ρινόκερων πουλιούνται πανάκριβα στην Ασία, ιδιαίτερα στο Βιετνάμ, όπου χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ιατρική.
Οι αρχές διαφόρων χωρών κάνουν ότι μπορούν για τον περιορισμό του φαινομένου διαβάστε περισσότερα πατώντας στην παρακάτω εικόνα
πληροφορίες από BBC
Χρήση άγριων ζώων για ψυχαγωγία – Το τσίρκο και άλλες κακοποιήσεις των ζώων
Ζωολογικοί κήποι και αιχμαλωσία ζώων
Οι περισσότεροι Ζωολογικοί κήποι φροντίζουν πραγματικά τα ζώα τους από ειδικούς με περιβάλλον χώρο αρκετά μεγάλο για αυτά, άφθονο εμπλουτισμό και σωστή, υγιεινή διατροφή. Τα ζώα με τα οποία δουλεύουν είναι υγιή και εξωστρεφή και δεν βρίσκονται στο ζωολογικό κήπο μόνο για λόγους διασκέδασης. Όπου και αν κοιτάξετε υπάρχουν αφίσες και πινακίδες με στοιχεία και ονόματα διαφορετικών οργανώσεων στους οποίους μπορείτε να δωρίσετε για να βοηθήσετε στη διάσωση αυτών των ζώων στην άγρια φύση. Παρέχουν ένα ασφαλές περιβάλλον για πολλά απειλούμενα είδη της άγριας φύσης, χρησιμοποιώντας την ευκαιρία να δείξουν σε κοντινή απόσταση αυτά τα ζώα για παρατήρηση και να μάθουν οι επισκέπτες τους για την σπανιότητα αυτών των ειδών και πώς να τα βοηθήσουν στην άγρια φύση.
Οι άνθρωποι που επισκέπτονται τέτοια ζωολογικά πάρκα είναι πιο πιθανό να συγκινηθούν συναισθηματικά και να αγαπήσουν τα ζώα εάν δουν τη φροντίδα προς αυτά αυτοπροσώπως. Μερικές φορές μια εικόνα στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή δεν προκαλεί την ίδια αντίδραση στη ψυχολογία των θεατών που θα βοηθούσε προς την κατεύθυνση της συναισθηματικής αποδοχής των αναγκών τους. Για να μην αναφέρουμε τους ζωολογικούς κήπους σε όλο τον κόσμο που έχουν σταδιακά μειώσει την αποδοχή πολλών απειλούμενων ειδών. Οι ζωολογικοί κήποι βοήθησαν να αφαιρεθούν πολλά από αυτά τα ζώα από αυτές τις λίστες σε μη απειλούμενα. Το παρακάτω βίντεο μας τονίζει πως εξακολουθούν να υπάρχουν κακοί ζωολογικοί κήποι που πρέπει να κλείσουν επειδή θέλουν απλά το γρήγορο κέρδος και δεν ενδιαφέρονται για την ευζωία τους.
Από τις χειρότερες όμως κακοποιήσεις ζώων στον κόσμο είναι αυτές που γίνονται στα τσίρκo. Η απίστευτη βαρβαρότητα που γίνεται εις βάρος των ζώων θα έπρεπε να οδηγήσει στην απαγόρευση της χρήσης τους στα τσίρκo. Αλλά, όπως γνωρίζουμε, τα χρήματα και τα κέρδη είναι υπεράνω όλων.
“Caged” –
Η ταινία animation “Caged” των Julia Schultz, Sara Meixner, Mackenzie Keslin και Anthony Srnka, θίγει το θέμα της αιχμαλωσίας και κακοποίησης ζώων, προσφέροντας μια συγκινητική απεικόνιση της περιορισμένης ζωής που βιώνουν πολλά ζώα σε κλούβια.
Καθηλωμένο να δουλεύει σε ένα τσίρκο για έναν σκληρό δήμαρχο, η ζωή ενός παιδιού αναστατώνεται από ένα ανυπάκουο τίγρη. Το «Caged» είναι μια ιστορία για το σπάσιμο του κύκλου της κακοποίησης και την εύρεση νέας ελπίδας.
Ένα ευγενικό χέρι μπορεί να κάνει θαύματα!!!
Ο κύκλος της σκληρότητας πρέπει να σπάσει εντελώς, όπως το παιδί που σπάει το μπαστούνι στο τέλος. Τα ζώα είναι ζωντανά πλάσματα που αναπνέουν και θέλουν αγάπη!!
Αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι σπάνια πηγαίνουν στα τσίρκο στην σύγχρονη εποχή μας.
Βέβαια σε πολλές χώρες, όπως και στη δική μας, έχουν απαγορευτεί αλλά δυστυχώς υπάρχουν ακόμα σε πολλά μέρη.
Ένα βίντεο που ήρθε στη δημοσιότητα τον τελευταίο καιρό από την οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων PETA είναι ενδεικτικό για το τι συμβαίνει εκεί. Σε μια παράσταση ενός τσίρκου στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών ο θηριοδαμαστής προσπαθεί με το ζόρι να κάνει κάποιο άλογο να κάτσει κάτω στα δύο του πόδια.
Το ζώο τρέμει πιθανόν από το φόβο και από πόνο του αλλά ο θηριοδαμαστής δεν ενδιαφέρεται. Το μόνο που τον νοιάζει είναι το νούμερο και κάνει τα πάντα για να γίνει.Στη συνέχεια το βίντεο δείχνει και κάποια άλλα ζώα που αναγκάζονται να κάνουν πράγματα που δεν είναι στη φύση τους.Αυτά που γίνονται πίσω από τις πόρτες ενός τσίρκου είναι αδιανότητα και συχνά άγνωστα στους πολλούς.
Τα ζώα βασανίζονται με το χειρότερο τρόπο. Τους βγάζουν τα νύχια, τα αφήνουν χωρίς νερό και φαγητό, τα χτυπάνε, τα κλείνουν μέσα σε κλουβιά μέρες χωρίς να τα βγάλουν έξω και άλλα πολλά. Για αυτό και πολλές φορές έχουν δείξει επιθετική συμπεριφορά. Έχουν επιτεθεί και σκοτώσει το βασανιστή τους.
Το τσίρκo είναι μια ντροπή και πρέπει όλοι μας να κάνουμε κάτι. Να μη συμμετέχουμε σε τέτοιες εκδηλώσεις αλλά και να ενημερώνουμε όσους δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει εκεί μέσα πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη και η δεύτερη στον κόσμο που απαγόρευσε τα τσίρκo με ζώα!
(People for the Ethical Treatment of Animals)
Δείτε στο παρακάτω βίντεο πως πέντε αρκούδες είναι τώρα απαλλαγμένες από τον καταχρηστικό εκθέτη τους και μένουν σπίτι στο όμορφο καταφύγιο Keepers of the Wild. Όπως δείχνει αυτό το γλυκό βίντεο, ενεργούν ήδη όπως θα έπρεπε οι αρκούδες: κολυμπούν στην πισίνα τους, φωλιάζουν στα κρησφύγετα τους, αναζητούν τροφή και κοιμούνται κάτω από σκιερά δέντρα.
Πατήστε πάνω στην εικόνα για να δείτε το video
4 Απριλίου ,παγκόσμια ημέρα αδέσποτων ζώων
24 Απριλίου :Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης των Πειραμάτων σε Ζώα
& ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ στον κόσμο σήμερα
Όλα τα ζώα στους ζωολογικούς κήπους είναι δυστυχισμένα!
Αν αγοράζουμε δερμάτινα είδη καταδικάζουμε τα ζώα σε μια ζωή γεμάτη βασανιστήρια και πόνο!
Αν αγοράζουμε είδη που έχουν πούπουλα καταδικάζουμε τα ζώα σε ένα απίστευτο μαρτύριο!
Με το να τρώμε ζώα υποστηρίζουμε την δολοφονία τους!
Κάθε δευτερόλεπτο μιας οποιασδήποτε ημέρας περισσότερα από 280.000 ζώα μπαίνουν στη γραμμή του σφαγείου, κάνοντας τα τελευταία τους βήματα μέσα στον τρόμο. Κάθε χρόνο περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια χερσαία ζώα σφάζονται προκειμένου να καταναλώσουμε το νεκρό τους σώμα. Αν υπολογίσουμε και τα ψάρια, τότε ο αριθμός φτάνει τα 150 δισεκατομμύρια
Γιατί το κρέας είναι το καλύτερο χειρότερο πράγμα στον κόσμο
Πατήστε στη παρακάτω εικόνα για να δείτε το βίντεο:
Η Vegan διατροφή είναι ο πιο ευχάριστος τρόπος για να αποκτήσεις μια καλή υγεία!
Χαβιάρι, ο μεζές των πλούσιων…
Τροφή για λίγους, αλλά πολλά ζώα θυσιάζονται.
Οι παραπάνω αριθμοί αφορούν μόνο τα ζώα που οι άνθρωποι δολοφονούμε για τροφή. Δεν αφορούν τα ζώα που δολοφονούμε στα εργαστήρια πειραμάτων, ούτε τα ζώα που δολοφονούμε προκειμένου να τους κλέψουμε το δέρμα, τη γούνα, το μαλλί και τα πούπουλα. Δεν περιλαμβάνει τους σκύλους και τις γάτες που δολοφονούμε στα καταφύγια ζώων. Ούτε τα ζώα που πεθαίνουν ενώ βρίσκονται αιχμάλωτα σε επιχειρήσεις δουλείας όπως τσίρκο, ροντέο, ζωολογικοί κήποι και θαλάσσια πάρκα. Και σίγουρα δεν περιλαμβάνει τα ζώα που δολοφονούμε σε αρρωστημένες δραστηριότητες όπως το κυνήγι, οι ταυρομαχίες, οι κοκορομαχίες, οι κυνομαχίες και οι ιπποδρομίες.
Και ενώ όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στα ζώα ελάχιστοι μιλάμε γι’ αυτό και ακόμα λιγότεροι επιθυμούν να μας ακούσουν. Τα ζώα υπόκεινται καθημερινά σε μαζική σφαγή από τον άνθρωπο. Πρακτικά μιλάμε για ένα διαρκές ολοκαύτωμα, για μια ατελείωτη γενοκτονία. Το είδος μας αυτοανακηρύχθηκε ως το κυρίαρχο, εκμηδενίζοντας τα υπόλοιπα ζώα, καταπατώντας το φυσικό τους δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία.
Ο Αδόλφος Χίτλερ, ο μεγαλύτερος εκφραστής του ρατσισμού, είχε δηλώσει κατά την ομιλία του στο Βιλχελμσχάφεν, την 1η Απριλίου του 1939, ότι “Όποιος δεν κατέχει δύναμη χάνει το δικαίωμα στη ζωή!” Η δήλωση αυτή του Χίτλερ χαρακτηρίζει την πλειοψηφία της ανθρωπότητας, που με απερίγραπτη αλαζονεία καταδικάζει τα υπόλοιπα ζώα σε θάνατο. Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο που ο Χίτλερ εμπνεύστηκε τη λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης από τον τρόπο λειτουργίας των σφαγείων.
Ενώ όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν την έννοια του ρατσισμού και οι περισσότεροι δηλώνουν πολέμιοί του, την ίδια στιγμή οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η ζωή ενός ανθρώπινου ζώου έχει μεγαλύτερη αξία από ενός μη ανθρώπινου. Ταυτόχρονα διαχωρίζουν τα ζώα ανάλογα με τον τρόπο που εξυπηρετούν τις επιθυμίες τους, σε φίλους, φαγητό, μέσα πειραματισμού, μέσα διασκέδασης, εργαλεία, υφάσματα. Όλα τα παραπάνω αποτελούν τις βασικές αρχές του σπισισμού, του προγόνου του ρατσισμού. Ο σπισισμός επιτρέπει τις δολοφονίες, τους ακρωτηριασμούς, την κακοποίηση, την εκμετάλλευση, την άσκηση βίας, διατηρώντας ένα ολοκαύτωμα δίχως τέλος.
Ο σπισισμός ως ένα ολοκληρωτικό κοινωνικό καθεστώς καταπατά τα φυσικά δικαιώματα των ζώων. Ως φυσικό δικαίωμα ορίζεται το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία που κάθε ζώο το αποκτά με τη γέννησή του και φυσιολογικά κανένα δεν πρέπει να το στερείται. Ο σπισισμός, όμως, δεν αναγνωρίζει τα μη ανθρώπινα ζώα ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες με επιθυμίες και προσδοκίες – το μόνο που τους «αναγνωρίζει» είναι η χρηστικότητά τους σαν εμπορεύματα.
Η μετατροπή ενός ζώου σε εμπόρευμα είναι μια διαδικασία αρρωστημένη, αλλά απόλυτα μελετημένη, η οποία ακολουθείται από όλο το σύστημα εκμετάλλευσης, σε κάθε στρατόπεδο συγκέντρωσης, σε κάθε Άουσβιτς, σε κάθε Νταχάου που χτίζουμε για τους σκλάβους μας, και σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει τα εξής:
Σεξουαλική κακοποίηση: Η βίαιη γονιμοποίηση των θηλυκών ζώων, η οποία είναι μια ιδιαίτερα επώδυνη διαδικασία, γίνεται πάντα χωρίς τη συγκατάθεσή τους και αποτελεί σταθερή πρακτική τόσο στα μικρά όσο και στα μεγάλα εκτροφεία. Η συλλογή σπέρματος από τα αρσενικά ζώα είναι εξίσου βίαιη, περιλαμβάνοντας μέχρι και πρωκτικό ηλεκτροσόκ. Η βίαιη γονιμοποίηση, δηλαδή ο βιασμός, θεωρείται σοβαρό αδίκημα όταν τα θύματα είναι άνθρωποι. Ωστόσο, στα εκτροφεία βιάζονται δισεκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα κάθε χρόνο.
Κατάργηση της μητρότητας:Στα εκτροφεία ζώων οι άνθρωποι απομακρύνουν τα μωρά από τις μητέρες τους, σπάζοντας τον ισχυρότερο δεσμό μεταξύ δύο ζώων.
Δολοφονίες βρεφών: Τα πλεονάζοντα βρέφη στα εκτροφεία, ως άχρηστα υποπροϊόντα, πετιούνται στα σκουπίδια, στοιβάζονται σε σωρούς, πολτοποιούνται ζωντανά.
Ακρωτηριασμοί: Τα αρσενικά ζώα στα εκτροφεία συνήθως ευνουχίζονται, εκτός φυσικά από τα αρσενικά που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή. Σε θηλυκά και αρσενικά ζώα κόβονται οι ουρές, τα αυτιά και τα δόντια τους. Στα πτηνά κόβεται το ράμφος.
Άρνηση των φυσικών ενστίκτων & του δικαιώματος στη ζωή:
Σε κανένα εκτροφείο, όσο «εξανθρωπισμένο» και αν είναι, τα ζώα δεν ελέγχουν τη ζωή τους. Είναι οι άνθρωποι αυτοί που αποφασίζουν πότε θα τα αναπαράξουν, που θα ζήσουν, πόσο και τι θα φάνε, αν θα έχουν επαφή με τα παιδιά τους, τι ακρωτηριασμούς θα υποστούν, πότε και με ποιον τρόπο θα πεθάνουν.
Όπως και σε όλες τις περιπτώσεις δουλείας, έτσι και στην περίπτωση των μη ανθρώπινων ζώων, το κράτος θεσπίζει κάποια νομικά πλαίσια, τα οποία όμως δεν έχουν σκοπό να προστατεύσουν τα θύματα. Σκοπεύουν μόνο στη διευκόλυνση της εκμετάλλευσης. Φυσικά αναφερόμαστε στους νόμους περί ευζωίας. Αν και η ιδέα της ευζωίας ξεκινά από το γεγονός πως είναι λάθος να προκαλούμε άσκοπο πόνο και να βλάπτουμε τα ζώα, καταλήγει πως είναι απόλυτα αποδεκτό να τα σκοτώνουμε και έτσι τελικά να τα βλάπτουμε με τον απόλυτο τρόπο, δολοφονώντας τα!
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς: Ποιο είναι το νόημα της ευζωίας; Αν οι εργάτες δεν κλωτσάνε τα ζώα πριν τα δολοφονήσουν, αν τους ψήνουν τον εγκέφαλο με συσκευές αναισθητοποίησης/ηλεκτροσόκ πριν τους ανοίξουν διάπλατα τον λαιμό, τότε αυτό κάνει την δολοφονία αποδεκτή; Μήπως το νόημα είναι ένα μεγαλύτερο κελί; Ένα πιο κοφτερό μαχαίρι; Μήπως το νόημα είναι ο ελεγχόμενος σπισισμός, με κλειστό σύστημα παρακολούθησης από ένα κεντρικό δωμάτιο ελέγχου που διασφαλίζει ότι όλη η διαδικασία γίνεται σύμφωνα με τον νόμο; Η «εξανθρωπισμένη σκλαβιά», η «εξανθρωπισμένη δολοφονία» και ο «εξανθρωπισμένος βιασμός» ακούγονται λογικά;
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν βρίσκαμε έναν τρόπο ώστε να εξαλείψουμε όλες τις πρακτικές που περιλαμβάνουν σωματικό ακρωτηριασμό, πόνο, φόβο, βία, αγωνία, τρόμο είναι αδύνατον να μετατρέψουμε τη σκλαβιά και τη δολοφονία σε οτιδήποτε άλλο εκτός από σκλαβιά και δολοφονία. Σίγουρα μπορούμε να βάλουμε φανταχτερές ετικέτες στα προϊόντα που προέρχονται από τη δυστυχία των ζώων και να τα εμπορευόμαστε σαν «μεγαλωμένα ανώδυνα», «με αγάπη προς τα ζώα», «ηθικά παραγόμενα» και «χωρίς ενοχές», αλλά η δολοφονία είναι πάντα δολοφονία, ο φόβος είναι πάντα φόβος, το αίμα είναι πάντα αίμα και κανένας νόμος δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Η εκμετάλλευση των ζώων σε τελική ανάλυση απαιτεί το να κλέβεις τις ζωές τους!
Κανένα πολιτικό κόμμα, κανένα κράτος δεν θα μπορέσει ποτέ να βάλει τέλος στο ολοκαύτωμα των μη ανθρώπινων ζώων, όσο οι πολίτες που το απαρτίζουν εξακολουθούν να έχουν την επιθυμία να χρησιμοποιούν τα μη ανθρώπινα ζώα για να καλύψουν τις περίεργες ορέξεις τους. Οι πολίτες είναι αυτοί που πρέπει να αντιληφθούν ότι η συνήθεια, η λαιμαργία και η απληστία δεν ήταν, δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνουν ποτέ ανάγκη.
Παρόλα αυτά, σε αυτόν τον πόλεμο των ειδών, στον χειρότερο πόλεμο που γνώρισε ποτέ η γη, εκατομμύρια άνθρωποι στέκονται στο πλευρό των αθώων, στο πλευρό των μη ανθρώπινων ζώων. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει με την θέσπιση νόμων από την πολιτεία, αλλά μέσω μιας βίαιης επανάστασης – απάντηση στη βία που η ανθρωπότητα επιδεικνύει στα ζώα, απάντηση στο ιδιότροπο πείσμα της να αρνείται να επιστρέψει τα δικαιώματα σε αυτούς από τους οποίους τα έχει κλέψει.
Ακόμη όμως κι αν θεωρούμε πως δεν είμαστε υπεύθυνοι για όσα προαναφέρθηκαν ας σκεφτούμε λίγο σε πόσο πόνο και δυστυχία κλείνουμε τα μάτια μας καθημερινά
Δυστυχώς, σχεδόν 3 εκατομμύρια αδέσποτα ζώα περιφέρονται στους δρόμους της χώρας μας, κακοποιούνται, τραυματίζονται θανάσιμα, δηλητηριάζονται, πετιούνται στα σκουπίδια, πεθαίνουν από ασιτία και αρρώστιες.
Aπαιτούνται λοιπόν πολιτικές & παιδεία.
Σκεφτείτε πόσες κακοποιήσεις αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς έχετε διαβάσει τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας που ξεπερνούν τα όρια της διαστροφής. Άνθρωποι που εγκληματούν καθημερινά εις βάρος των ζώων σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη της Ελλάδας.
Δηλητηριασμένα δολώματα σκορπούν το θάνατο σε χιλιάδες αθώες ψυχές. Μέχρι και καρφιά βάζουν οι εγκληματίες μέσα στα δολώματα για να εξοντώσουν με οδυνηρό τρόπο όποιο αδέσποτο ζώο κάνει το λάθος να βρεθεί στο δρόμο τους.
Άνθρωποι που δεν σέβονται το υπέρτατο αγαθό, τη ζωή, πυροβολούν και απαγχονίζουν δύστυχα ζώα και δεν λογοδοτούν ποτέ στη δικαιοσύνη για τα φρικτά εγκλήματά τους.
Ασυνείδητοι εγκαταλείπουν τα ζώα τους ακόμα και στα βουνά για να πεθάνουν από έλλειψη τροφής και νερού. Χωρίς ίχνος ανθρωπιάς μέσα τους πετάνε με την πρώτη δυσκολία ακόμα και τα ηλικιωμένα και άρρωστα ζώα τους αδιαφορώντας πλήρως για τη τύχη τους.
«Do Not Abandon Your Pet»
Η ταινία κινουμένων σχεδίων “Do Not Abandon Your Pet” θίγει το ευαίσθητο θέμα της εγκατάλειψης κατοικίδιων ζώων και την ευθύνη των ανθρώπων απέναντί τους. Μας υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείψουμε το κατοικίδιό μας ακόμα κι αν έχουμε άλλες δεσμεύσεις.
Ένας σκύλος υποφέρει από κακουχίες και συναισθηματικό πόνο αφού ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε να τον εγκαταλείψει στο πάρκο μια μέρα.
Εκατοντάδες σκύλοι στην επαρχία ζουν όλη τους τη ζωή μόνιμα δεμένοι σ’ ένα βαρέλι. Πλάσματα άρρωστα, πεινασμένα και διψασμένα, μέσα στο κρύο και την αφόρητη ζέστη, χρησιμοποιούνται από τους «νοικοκυραίους» σαν «σκιάχτρα» σαν να μην είναι όντα με συναισθήματα και ανάγκες. Δημοτικά κυνοκομεία – κολαστήρια λειτουργούν ως αποθήκες ψυχών.
Το παρακάτω animation που έχει τον τίτλο Animal Abuse Awareness (Ευαισθητοποίηση για την κακοποίηση των ζώων) προβάλλει την ανάγκη για προστασία και φροντίδα των ζώων και ιδιαίτερα παροτρύνει τα παιδιά να γνωρίσουν τα γεγονότα που συνιστούν κακοποίηση των ζώων συντροφιάς . Έχοντας επίγνωση των διαφορετικών ειδών κακοποίησης ζώων και της κακοποίησης κατοικίδιων που πάντα αγνοούν μπορούν να κατανοήσουν τις συνέπειες της άσχημης συμπεριφοράς τους στην καθημερινή διαβίωση αυτών των αθώων και συναισθανόμενων πλασμάτων.
Η προστασία των ζώων συνδέεται με τον 15ο Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης: Ζωή στη Στεριά και πρέπει όλοι μαςνα αντιληφθούμε την αλληλεξάρτηση του 15ου Στόχου με τους περισσότερους από τους υπόλοιπους 16 Στόχους και την αναγκαιότητα να φροντίσουμε τα φυτά και τα ζώα τόσο για ηθικούς λόγους, όσο και γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για Βιώσιμη Ανάπτυξη χωρίς την προστασία των ειδών.
Η ιστορία ενός σκύλου!
Μία ιστορία απο το www.filozwos.gr, μας δείχνει την ζωή ενός σκύλου, που είναι βασανισμένος και όμως αγαπάει τα αφεντικά του μέχρι τελευταίας στιγμής της ζωής του.
Ορισμένοι δεν έχουν κανένα ενδοιασμό και ξεφορτώνονται τα «ανεπιθύμητα» νεογέννητα κουτάβια ή γατάκια, πετώντας τα στους κάδους σκουπιδιών για να τα πολτοποιήσει το απορριμματοφόρο. Ή ακόμα τα σφραγίζουν μέσα σε σακούλες για να πεθάνουν από ασφυξία.
Μέχρι και τα μπολάκια με την τροφή και το νερό για τ΄αδέσποτα ενοχλούν ορισμένους, ενώ οι ίδιοι ζουν μέσα στη δυσοσμία των σκουπιδιών. Για τέτοιο επίπεδο πολιτισμού μιλάμε!
Ο λαός μας χαρακτηρίζεται φιλόξενος και πονόψυχος.Απέναντι σε όλους εκείνους που συμπεριφέρονται ανήθικα στα ζώα και τους ανθρώπους, υπάρχουν και οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες, που ίσως να αποτελούν και τη μειοψηφία σ’ αυτόν τον τόπο, που αντιστέκονται απέναντι στην κακία, στην ανοησία και στο παράλογο, υπερασπίζοντας με πράξεις το δικαίωμα κάθε πλάσματος να ζει με αξιοπρέπεια. Άνθρωποι που δεν επιτρέπουν με τίποτα τέτοιες νοσηρές πράξεις και που πολλές φορές το πληρώνουν ακριβά σε μια κοινωνία που πάσχει από αξίες.
Μην κλείνετε τα μάτια στις κακοποιήσεις ή θανατώσεις ανυπεράσπιστων ζώων.
Μην επιτρέψετε στους εαυτούς σας να γίνετε συνένοχοι στα εγκλήματα που διαπράττονται εις βάρος των ζώων καλύπτοντας με τη σιωπή σας όλους αυτούς που παραμένουν τις περισσότερες φορές άγνωστοι και ατιμώρητοι.
“Τα βήματα”
Ένα τραγούδι για τη λύπη, τον πόνο και την απόγνωση που βιώνει ένας σκύλος-ο κάθε σκύλος- στο τάχα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον του Δημοτικού Καταφυγίου περιμένοντας την υιοθεσία. Με τ’ αυτιά τεντωμένα και στον πιο ανεπαίσθητο ήχο που ίσως και να είναι για κείνον «κάλεσμα ζωής». Μιας άλλης ζωής. Όχι έγκλειστης. Όχι εδώ… Ένα τραγούδι για την χρόνια ομηρία και τον βιασμό της ψυχής. Για τη μη δυνατότητα του αναφαίρετου δικαιώματος της ελευθερίας, δεδομένης για κάθε ον του πλανήτη. Ένα τραγούδι για τον σκύλο πίσω από τα σίδερα που κοιμάται-ξυπνάει στο ίδιο κελί χωρίς να μπορεί να εκτονώσει την ενέργεια του. Πεταμένος, ξεχασμένος και προδομένος. Αυτός, ο πιο πιστός όλων. Αχάϊδευτος κι ακαμάρωτος. Ένα τραγούδι-πόνος στη διαπασών και ταυτόχρονα ειρηνική διαδήλωση για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την ΑΓΑΠΗ.
Άνοιξε την αγκαλιά σου και σώσε ένα αδέσποτο!
Δεν χρειάζεται να είμαστε ενεργοί φιλόζωοι για να βάλουμε τροφή και νερό στ’ αδέσποτα ζώα της γειτονιάς μας. Δεν χρειάζεται να είμαστε υπερήρωες για να σώσουμε ή να υιοθετήσουμε ένα αδέσποτο που έχει ανάγκη τη στήριξη και την αγάπη μας. Μπορεί να μην αλλάξουμε τον κόσμο σώζοντας ένα αδέσποτο αλλά σίγουρα αλλάζουμε τον κόσμο του ζώου αυτού.
Η Παγκόσμια Μέρα των Ζώων δεν είναι γιορτή, αν αναλογιστούμε μονάχα τις κακοποιήσεις ζώων στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες, αλλά είναι περισσότερο μέρα κραυγής για όλα αυτά τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή μα έχουν δικαιώματα μα και μέρα αφύπνισης κυρίως για όλες εκείνες τις κοιμισμένες συνειδήσεις που βλέπουν το κακό να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους και δεν κάνουν τίποτα.
- Σημάνετε ηλεκτρονικά και καταγράψτε τον σκύλο σας
- Εμβολιάστε τον σκύλο σας
- Αποφύγετε τις μη προγραμματισμένες γέννες
- Κάντε τακτικά επισκέψεις στον κτηνίατρο
- Φροντίζετε την υγεία του ζώου σας
- Αναζητήστε βοήθεια για το κατοικίδιό σας σε περίπτωση ανάγκης.
- Αν υπάρχουν προβλήματα, μην εγκαταλείψετε τον σκύλο στο δρόμο, συμβουλευθείτε τον κτηνίατρο ή κάποιο κέντρο διάσωσης.
Η υπάρχουσα δύσκολη κοινωνικο-οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας χρόνια τώρα δεν ευνοεί προσπάθειες ευαισθητοποίησης πάνω σε ζωοφιλικά θέματα. Μήπως όμως είναι και μια ευκαιρία να ενωθούμε και να παλέψουμε προς όφελος του κοινωνικού καλού, βάζοντας στην άκρη προσωπικά μίση, αντιπάθειες και εγωισμούς;
Αυτή η μέρα θα γίνει κάποτε μέρα μεγάλης χαράς και γιορτής όταν όμως αποκλειστικά και μόνο «εκπαιδευτούμε» ως κοινωνία για το ποια πρέπει να είναι η σχέση μας με όλα τα ζώα. Και όταν αντιληφθούμε πως και εκείνα νιώθουν όπως εμείς όσο μεγάλα ή μικρά είναι. Γνωρίζει άλλωστε κανείς πώς νιώθει μια μέλισσα όταν της κόβουν τα φτερά της; Η μια μύγα όταν την φυλακίζουν μέσα σε ένα ποτήρι; Η μια σαύρα όταν της κόβουν την ουρά της;
Αυτή η μέρα είναι επίσης άλλη μια μέρα να μας υπενθυμίζει ότι η κλασσική γραφική πλέον και κακόγουστη κακοήθεια, πως όταν πεινούν άνθρωποι το δράμα των ζώων γίνεται πολυτέλεια δεν πρέπει να περάσει. Υπάρχει τροφή, στέγη και στοργή για όλους, αρκεί ο κόσμος να ανακαλύψει μέσα του τον καλό του εαυτό και να αποδεχτεί πως αξία σε αυτή τη ζωή έχει και το να βοηθάς τους άλλους. Φράση που παραμένει αναλλοίωτη στον χρόνο ακόμη και από την εποχή του Περικλή όπου ο Πλούταρχος αναφέρει και επιτιμά όσους φροντίζουν ζώα και μοιράζουν εκεί την αγάπη τους που θα έπρεπε να προορίζεται μόνο για τους ανθρώπους ή την εποχή του Καίσαρα όπου διατυπώθηκε και η κυριότερη αντίρρηση στη ζωοφιλία. «Εις θηρίας καταναλίσκοντας ανθρώποις οφειλόμενον» έλεγε, μεταφρασμένο σήμερα απλά και κατανοητά «φροντίζουν ζώα ενώ άνθρωποι πεθαίνουν».
Η οργάνωση για την ευζωία των ζώων Network for Animals (NFA) έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα προσέγγισης στις απελπιστικά φτωχές πόλεις της Νότιας Αφρικής, για να προσθέσει μια εκπαιδευτική πτυχή στη σταυροφορία τους κατά της κακοποίησης ζώων. Για να προσπαθήσει να κάνει το μήνυμα σχετικό, η NFA παρήγγειλε ένα σύντομο βίντεο κινουμένων σχεδίων σχετικά με ένα αγόρι από τον δήμο που βοηθάει ζώα.
Ας δούμε αυτό το animation που έχει ως στόχο να προσελκύσει το νεανικό κοινό και μεταφέρει διακριτικά ένα μήνυμα καλοσύνης και συμπόνιας προς τα αξιολάτρευτα σκυλάκια.
Η ανάπτυξη της φιλοζωικής κουλτούρας η μόνη λύση για να σταματήσουν τα εγκλήματα
Η χώρα μας, δυστυχώς, έρχεται πολλές φορές στο προσκήνιο με ανατριχιαστικά γεγονότα βάρβαρης κακοποίησης του ζωικού βασιλείου από τον άνθρωπο. Παράλληλα, κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις όσον αφορά τις κάκιστες συνθήκες διαβίωσης πολλών ιδιόκτητων ζώων αλλά και περιστατικά κακοποιήσεων.Δυστυχώς τα περιστατικά πληθαίνουν καθημερινά και είναι ακραία σε βαναυσότητα.
Παράλληλα με όλα αυτά, η μαζική εγκατάλειψη ζώων και η δημιουργία αδέσποτων αγελών δημιουργεί επιπλέον προβλήματα όχι μόνο στα ίδια τα ζώα αλλά και στους πολίτες. Πολλές περιοχές, όπως αυτές που βρίσκονται περιμετρικά μεγάλων πόλεων (προάστια), έχουν μετατραπεί σε απέραντα κολαστήρια και νεκροταφεία πρώην δεσποζόμενων ζώων.
Μετά τα πρόσφατα περιστατικά με τις διαδηλώσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την κακομεταχείριση των γαϊδουριών στη Σαντορίνη, τον πυροβολισμό γάτας από λυκειάρχη στη Λαμία, τις εγκαταλείψεις ζώων τραυματισμένων από τροχαία στους δρόμους, τις καθημερινές καταγγελίες για κακοποιήσεις ζώων ανά την Ελλάδα, δεν αρκεί μόνο να προβληματιστούμε αλλά επιτέλους να δούμε το θέμα κατάματα.
Με γνώμονα πως ένα από τα βασικότερα προβλήματά της ελληνικής κοινωνίας είναι η παντελής έλλειψη παιδείας, πολιτισμού, ενσυναίσθησης και κοινωνικής αλληλεγγύης που οδηγεί σε μαζική θανάτωση ζώων, κακοποίηση, εγκατάλειψη και αδιαφορία, κινήσεις που κάποια μέρα θα στραφούν και σε μας, αν δεν έχουν στραφεί ήδη, στόχος αυτής της μέρας ήταν, είναι και θα παραμείνει η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του κοινού, ώστε να μάθει να συμβιώνει με όλες τις μορφές της ζωής και η αντίληψη πως η γη δεν του ανήκει, αλλά είναι επισκέπτης όπως και όλα τα έμβια όντα.
Ο σεβασμός στα δικαιώματα των ζώων δεν είναι υπόθεση ατομική αλλά είναι ένα βαθύ πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα που μας αφορά όλους. Ούτε οι προσωπικές λύσεις είναι η λύση στο πρόβλημα. Αυτό που πρέπει όλοι μας να κάνουμε είναι να συμβάλλουμε στο μέτρο που μπορούμε στην αλλαγή της στάσης μας απέναντι στα ζώα δημιουργώντας ένα σοβαρό κίνημα με ήθος και παιδεία το οποίο και θα φέρει σημαντικές αλλαγές στο θέμα της ηθικής απέναντι στα ζώα. Κάπως έτσι άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα έγινε η δεύτερη χώρα στον κόσμο που θέσπισε τον νόμο της απαγόρευσης της χρήσης ζώων σε τσίρκο.
Αλήθεια τι σκέφτονται τα παιδιά για τα αδέσποτα; Τι περνάει από το μυαλό τους κάθε φορά που βλέπουν δίπλα τους ένα ζώο να πεινάει, να διψάει, να μην έχει οικογένεια;
Σε αυτές τις ηλικίες διαμορφώνονται οι θεμελιώδεις αξίες που θα καθορίσουν το πώς θα βλέπει ένα παιδί την κάθε μορφή ζωής, αλλά και τον εαυτό του, και τη θέση του μέσα στην κοινωνία. Εάν από αυτήν την ηλικία κατανοήσει πως κάθε ζωντανός οργανισμός νιώθει και χρειάζεται ό,τι κι εμείς, θα έχουμε καταφέρει, τουλάχιστον, την αρμονική συμβίωση και την εξάλειψη των κακοποιήσεων, των δηλητηριάσεων και των εγκαταλείψεων. Σημασία έχει κάθε παιδί να καταλάβει :
⇒Ότι δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο.
⇒Ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα.
⇒Ότι έχουμε καθήκον να τα προστατεύουμε και να τα φροντίζουμε.
⇒Ότι ο άνθρωπος δεν είναι “βασιλιάς” στη φύση αλλά πολύ συχνά ευθύνεται για την έλλειψη ποιότητας στη ζωή των ζώων.
Το μάθημα φιλοζωικής κουλτούρας είναι ο μόνος τρόπος, ώστε η επόμενη γενιά να βάλει τέλος στα εγκλήματα εις βάρος των ζώων, που γίνονται παντού στον τόπο μας. Να διδαχτούν οι νέοι άνθρωποι να τα αγαπούν από την παιδική τους ηλικία, να τα κατανοήσουν, να αντιληφθούν εξ απαλών ονύχων το μεγαλείο των άλλων ειδών, τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους. Να καταλάβουν ότι δεν είναι όντα κατώτερα από τους ανθρώπους αλλά απλώς διαφορετικά. Όντα με ανάγκες, αισθήσεις και δικαιώματα.
Ο ρόλος του σχολείου στην εκπαίδευση και στην καλλιέργεια του ανθρώπου είναι εξαιρετικά σημαντικός ειδικά αν η οικογένεια στην οποία μεγαλώνει ένα παιδί αδυνατεί -για ποικίλους λόγους- να το καθοδηγήσει.Ο σεβασμός στη φύση και στα πλάσματά της είναι ένα στοιχείο που μεταφέρεται στα παιδιά τόσο από τους γονείς, όσο και από το σχολικό περιβάλλον. Αν λάβουμε υπόψη μας τον ανεπαρκή ως μηδενικό φιλοζωικό πολιτισμό των περισσότερων Ελλήνων, το σχολείο αναμφισβήτητα θα μπορούσε να παίξει κυρίαρχο ρόλο στο κτίσιμο μιας φιλόζωης συνείδησης και κουλτούρας στους μελλοντικούς πολίτες.
Συγκεκριμένα, ο ρόλος του σχολείου είναι διττός. Αφενός, η μετάδοση γνώσεων και η ανάπτυξη δεξιοτήτων των μαθητών, αφετέρου η καλλιέργεια ηθικών αξιών, με σκοπό τη διαμόρφωση ολοκληρωμένων και αξιόλογων προσωπικοτήτων.
Καλό θα ήταν οι εκπαιδευτικοί να μεριμνήσουν, οργανώνοντας φιλοζωικά προγράμματα και δράσεις σε συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις, κτηνιατρικούς συλλόγους, φιλοζωικά σωματεία και με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την ενημέρωση των μαθητών τους αλλά και των γονιών.
Δραστηριότητες
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
(τραγούδια – μουσικές- δραστηριότητες)
από τον ιστότοπο
https://giroapotimousiki.blogspot.com/
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να τον επισκεφθείτε
Δημιουργήστε ταυτότητες ζώων με τη χρήση της Επαυξημένης Πραγματικότητας
Σπύρος Σπύρου – ΕdTech Teacher
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να επισκεφθείτε το άρθρο
On line βιβλία
Και ένα φιλοζωικό παραμύθι προσφορά από το αρχείο μιας πολύ καλής φίλης
Απολαύστε το με τους μικρούς σας μαθητές!!!!
Το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου ευαισθητοποιεί για τα αδέσποτα
Τραγούδι, μελωποιημένο ποιήμα ¨”Ποτέ δεν θα πειράξω τα ζώα”
Ποίηση : Ιωάννης Πολέμης
Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα, κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα, προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω στους δρόμους να πεινούν.
Aν δεν μιλούν κι εκείνα κι ο λόγος αν τους λείπει,
μήπως δεν νιώθουν λύπη, δεν νιώθουν και χαρά;
Μήπως καρδιά δεν έχουν, στα στήθη τους κρυμμένη,
που τη χαρά προσμένει κι αγάπη λαχταρά;
Πηγή: Fun for kids and parents
Δείτε επίσης προτάσεις
Η ιστορία της Ασπασίας… συζητήστε στην τάξη και προβληματίστε τους μαθητές και τις μαθήτριες σας
Την ιστορία της Ασπασίας έστειλε συνάδελφος νηπιαγωγός στο blog Ομάδα Δράσης Μαθητών για την προστασία των ζώων για να λάβει μέρος μέρος στην καμπάνια “Γίνε η φωνή τους”. Πρόκειται για μια όμορφη ιστορία που έχει ένα όμορφο τέλος για το αδέσποτο γατάκι. Η ιστορία της Ασπασίας είναι μια πολύ καλή αφορμή να μιλήσουμε στην τάξη για τα αδέσποτα ζώα και να τα εκπαιδεύσουμε τα παιδιά να βλέπουν γύρω τους, να προβληματίζονται για όσα συμβαίνουν και να αναρωτιούνται πώς μπορούν να βοηθήσουν.
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
από την Ομάδα Δράσης Μαθητών για την προστασία των ζώων
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα
Δραστηριότητες για την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης απέναντι στα ζώα
Εκπαιδευτικό υλικό που δημιούργησε η ομάδα , με σκοπό να υποστηρίξει τους εκπαιδευτικούς που εκπονούν με τους μαθητές τους φιλοζωικό πρόγραμμα για τα ζώα συντροφιάς.
Συλλογικό εκπαιδευτικό υλικό / Δραστηριότητες για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό)
(τάξεις Α’ και Β΄Δημοτικού)
Το παράπονο των ζώων- Οδηγός Βιωματικού Προγράμματος
(τάξεις Α’ ως Γ΄Δημοτικού)
ΤΑΠΕΣ ΜΕ ΖΩΑ (για να μην ξεχνάμε πως μας χρειάζονται)
από τον εκπαιδευτικό ιστότοπο “Εκπαιδεύοντας … χαρούμενα παιδιά!”
της εξαίρετης συναδέλφου Σωτηρίας Κίτσιου.
Οι τάπες της Σωτηρίας ( οι “Τάπες της ησυχίας”, όπως τις ονομάζει) αποτελούν έναν εναλλακτικό τρόπο για να μετατρέψετε τη ζωηρή ομάδα της τάξης σας σε πιο συνεργάσιμη παρέα, που θα πειθαρχεί στους κανόνες και θα προσπαθεί να τα πάει τουλάχιστον “Καλύτερα!”
Οι μικρές
και οι μεγάλες ή Super
Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα για το συγκεκριμένο Σύστημα επιβράβευσης αλλά και να ανακαλύψετε τάπες με μεγαλύτερη θεματολογία επισκεφθείτε την εκπαιδευτική ιστοσελίδα της συναδέλφου πατώντας στην παρακάτω εικόνα:
Φτιάξτε μερικά λιονταράκια
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να επισκεφθείτε ένα άρθρο
από το blog της αγαπημένης Φίλης και συνεργάτιδας Σωτηρίας Κίτσιου,
που θα σας οδηγήσει σε μια πολύ όμορφη κατασκευή …
Επτά βιβλία για τη φιλοζωία
άρθρο της Ζωής Κοσκινίδου
Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να το δείτε
Εκπαιδευτικό υλικό για μεγαλύτερες τάξεις
Μορφές κακοποίησης ζώων – Παρουσίαση
Τι κάνω αν διαπιστώσω ότι κάποιο ζώο κακοποιείται;
Δυστυχώς τα περιστατικά κακοποίησης είναι πάρα πολλά στη χώρα μας και τα περισσότερα προέρχονται από τους ίδιους τους κηδεμόνες των ζώων.
Ένα άλλο μεγάλο θέμα παραμέλησης ζώων αντιμετωπίζεται και στις πυρκαγιές ….
Κάθε χρόνο στη διαχείριση κρίσεων βλέπουμε εικόνες ζώων που μας σοκάρουν. Στους σταθμούς πυρόπληκτων ζώων μας καταφθάνουν ζωάκια καμμένα σε πολλά μέρη του σώματος, ζώα που γλίτωσαν από τον θάνατο επειδή ένα ανθρώπινο χέρι απλώθηκε μπροστά τους και τα έσωσε την τελευταία στιγμή.
Τι θα έλεγαν αλήθεια τα ζώα σε ένα κυνηγό ή σε κάποιον άλλο που ήθελε να κάψει το δάσος τους ;
Τα ζώα στις φωτιές
Δυστυχώς όμως όπως σε άλλες χώρες έτσι και στην Ελλάδα οι πυρκαγιές οφείλονται στη ξηρασία, στους ισχυρούς ανέμους και στην παράνομη αποψίλωση των δασών.
Εκτός από ανθρώπινες ζωές, σε μια φωτιά πριν το περιβάλλον και τις υλικές ζημιές πρέπει να υπολογίζουμε τα ζώα.Πολλά είναι συνήθως τα άγρια ζώα που χάνουν τη ζωή τους ή τραυματίζονται στις πυρκαγιές.Μεγάλος αριθμός άγριων ζώων και ενδημικά είδη όπως χελώνες, φίδια, αλεπούδες πουλίά κουνέλια και ζαρκάδια εγκλωβίζονται μέσα στη δύνη της φωτιάς και πεθαίνουν ενώ πάρα πολλά ακόμη (οικόσιτα και μη), χρήζουν ιατρικής περίθαλψης.
Είναι όμως θέμα άγνοιας ή αδιαφορίας να πιάνει φωτιά και να μην εκκενώνουν μερικοί πριν τους το ζητήσει η πολιτική προστασία μαζί με τα ζώα τους;Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ακόμη και όταν η φωτιά είναι μακριά, σε άλλη περιοχή, ένας σκύλος δεν μπορεί να πιει νερό από ένα μπολ που βρίσκεται έξω και είναι μαύρο από στάχτη. Είναι οργανισμός, ψυχή που τρομάζει όταν μυρίζει τη φωτιά, όταν ακούει αεροπλάνα και σειρήνες πυροσβεστικών. Τα ζώα αντιλαμβάνονται το φόβο μας και ενώ οι ικανότητες τους- αν μπορείς να τις καταλάβεις- σε κάνουν να ντρέπεσαι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις δικές μας παράλογες απαιτήσεις και να γίνουν μικροβοβιολογικά εργαστήρια.
Εμείς τα υιοθετούμε γεμάτοι υποσχέσεις : «θα είμαστε φίλοι», «θα σε προσέχω», «δεν θα σε αφήσω ποτέ», αλλά η αγάπη μας μόνο άνευ όρων δεν είναι.
Πώς βρίσκονται τόσα ζώα χαμένα στη φωτιά; Δεν μπορεί όλα να ξέφυγαν από υπεύθυνους ιδιοκτήτες γιατί τρόμαξαν. Έχουμε ευθύνη να αποτρέψουμε αυτό που μπορεί να συμβεί σε ψυχές που αποφασίσαμε να φροντίζουμε και να μην συνεχίζουμε να είμαστε τόσοι επιεικείς με εγκληματικά αμελείς ιδιοκτήτες, ειδικά εκείνων που βρίσκονται δεμένα σε αυλές ή περιορισμένα σε μπαλκόνια. .Δεν φτάνει το πρόβλημα με τα αδέσποτα ; Τα δεσποζόμενα πρέπει ο κάθε ιδιοκτήτης, σε αυτές τις περιοχές με δεδομένο τον κίνδυνο της πυρκαγιάς, με ευθύνη και απόφαση κοινής λογικής να φροντίζει για την έγκαιρη διάσωσή τους κατά την εκκένωση της περιοχής που κατοικούν.
Ωστόσο, εκτός από τους ανθρώπους που αφήνουν τα ζώα τους να καούν, ευτυχώς, υπάρχουν και εκείνοι που τα παίρνουν στην αγκαλιά τους και δεν τα αφήνουν στο έλεος της φωτιάς. Υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που αφήνουν για μια στιγμή τη μάχη με τις φλόγες ή τη δουλειά τους και δίνουν λίγο νερό στους τετράποδους φίλους μας.
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να δείτε συγκλονιστικές εικόνες με τα ζωάκια στην περιοχή της Βαρυμπόμπης που κινδύνεψαν από το μένος της πυρκαγιάς.
Τι κάνουμε όταν βρούμε ζώο με εγκαύματα:
- Δροσίζουμε την περιοχή του εγκαύματος με τρεχούμενο νερό ή κομπρέσα. Προσοχή όχι παγωμένο νερό.
- Το έγκαυμα πρέπει να μείνει για τουλάχιστον 5 λεπτά σε επαφή με δροσερό νερό κατα την διάρκεια μεταφοράς στο ιατρείο.
- Καλύπτουμε το υπόλοιπο σώμα, όχι το έγκαυμα, του ζώου με μια πετσέτα καθώς η υποθερμία είναι συχνή επιπλοκή
- Μεταφέρουμε το ζώο άμεσα σε κτηνιατρείο
Ήρωες στη φωτιά
Ας δούμε μερικά τέτοια παράδειγμα ανθρώπινης ευαισθησίας!!!!
- Η συγκλονιστική διάσωση ενός κοάλα:
Γυναίκα – ήρωας το έσωσε μέσα από τις φλόγες
Μία γυναίκα – ήρωας έσωσε ένα κοάλα που έκλαιγε σπαρακτικά, παγιδευμένο στις φλόγες που κατακαίνε τις τελευταίες εβδομάδες την Αυστραλία. Το μικροσκοπικό θύμα της πυρκαγιάς σώθηκε χάρη στο αξιοθαύμαστο θάρρος της Toni Doherty. «Πήγαινε προς τις φλόγες. Απλά βγήκα από το αμάξι και έτρεξα προς το μέρος του» δηλώνει η ίδια. Χρησιμοποίησε την μπλούζα της και μπουκάλια με νερό για να σώσει το κοάλα που έκλαιγε από τον πόνο. Σήμερα, η Toni συνάντησε ξανά το μικρό ζώο, που αναρρώνει στο Νοσοκομείο για Κοάλα στο Port Macquarie. Τα εγκαύματα του μικρού Lewis είναι πολύ σοβαρά. «Τα πόδια του και τα χέρια του έχουν καεί άσχημα. Έχει εγκαύματα και κάτω από τον βραχίονα. Η μύτη του έχει καεί επίσης» αναφέρει η κτηνίατρος που τον φροντίζει. Οι πυρκαγιές έχουν πλήξει το ένα τρίτο του φυσικού περιβάλλοντος των κοάλα. Για τον μικρό Lewis υπάρχει μια πιθανότητα να καταφέρει να επιστρέψει στο «σπίτι» του.
2.Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ειδών, κάποιες φορές, είναι πολύ λεπτή. Η ισχυρή αίσθηση της ατομικής επιβίωσης κοινή σε όλα τα είδη, υποχωρεί κάτω από ακραίες συνθήκες. Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν ξεπερνάμε τον φόβο μας και ζητάμε βοήθεια. Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε μαζί 10 συγκινητικές περιπτώσεις ζώων που ζήτησαν βοήθεια από ανθρώπους.
Είναι τελικά αυτή η μέρα γιορτή ή κραυγή για την κόλαση που συχνά βιώνουν αυτά τα τόσο αθώα πλάσματα; Μήπως ήρθε η ώρα να απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα;
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης;
Ο άνθρωπος σέβεται τη ζωή κάθε ζώου;
Ή καθώς ανήκει στο ζωικό βασίλειο μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου; Χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για το καλό των ζώων;
Κάθε ζώο απολαμβάνει φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο; Ή υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά;
Η θανάτωση ενός ζώου αν και μόνο θεωρηθεί υποχρεωτική γίνεται στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου;
Κάθε ζώο απολαμβάνει το δικαίωμα να ζήσει στον φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους;
Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο ζει με τον ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του;
Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου απολαμβάνει το δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα;
Θεωρείται από το νομικό πλαίσιο η εγκατάλειψη ενός ζώου πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική;
Τα ζώα που «προσφέρουν τις υπηρεσίες τους» στον άνθρωπο, έχουν τη διάρκεια και την ένταση της δουλειάς τους σε λογικά πλαίσια, είναι η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική;
Έχει σταματήσει ο οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Όλα τα ζώα που ζουν κοντά στον άνθρωπο και δεν έχουν πάψει ακόμη να εκτρέφονται για την τροφή του στεγάζονται, τρέφονται και απολαμβάνουν τελικά το δικαίωμά τους στη ζωή;
Έχει σταματήσει η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων;
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου αποτελεί έγκλημα απέναντι στη ζωή; Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος που οδηγεί στη μόλυνση και στην οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος; Υπάρχει σεβασμός σε ένα νεκρό ζώο;
Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο με θύματα ζώα έχει απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων προβάλλονται;
Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση;
Τα δικαιώματα των ζώων έχουν κατοχυρωθεί από τους νόμους και εφαρμόζονται, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου;
Και όσοι δεν το καταλάβατε μόλις πιο πάνω διαβάσατε μέσα σε λίγα λεπτά την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων. Πόσα από τα άρθρα της τηρούνται σήμερα άραγε; Και οποιαδήποτε καταπάτησή τους θεωρείται πράξη παράνομη και τιμωρείται;
Τα ζώα σήμερα όντως ζουν σε πολύ πιο άθλιες συνθήκες από ότι ζούσαν πριν 200 χρόνια που ίσως απλώς βοηθούσαν στις αγροτικές εργασίες.
Μάλιστα στις μέρες μας σφάζονται ανελέητα για το κρέας τους, βασανίζονται για τα «παράγωγά» τους και θυσιάζονται στον βωμό της γυναικείας φιλαρέσκιας για τα δέρματα και τις γούνες τους. Πάνω από 200 εκατομμύρια ζώα παγκόσμια εξακολουθούν να γίνονται πειραματόζωα κυρίως για καλλυντικά, αλλά και θηρεύονται για τα λεγόμενα hobby που άλλοι τα αποκαλούν «κυνήγι» και άλλοι «σαφάρι».
Πάνω από 650 διαφορετικά είδη απειλούνται με εξαφάνιση. Ταύροι σκοτώνονται σε έθιμα όπως οι ταυρομαχίες, σκύλοι θυσιάζονται σε κυνομαχίες, άλογα γίνονται στοιχήματα σε ιπποδρόμους και ζώα φυλακίζονται για όλη τους τη ζωή σε «πάρκα» και πίσω από τα κάγκελα άθλιων ζωολογικών κήπων ή χρησιμοποιούνται ως εκθέματα με στόχο την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας ορισμένων ανθρώπων, εκπαιδεύονται με βία ώστε να κάνουν ανόητα κόλπα που θα αφήσει άναυδους τους ανυποψίαστους θεατές που ανίδεοι για την εκμάθησή τους χειροκροτούν ως σύγχρονη αρένα.
Και το κυριότερο και τραγικότερο όλων κακοποιούνται άγρια καθημερινά και βρίσκουν βασανιστικό θάνατο ικανοποιώντας τις αρρωστημένες σκέψεις επικίνδυνων ανθρώπων που τις περισσότερες φορές μένουν ατιμώρητοι.
Αφήνοντας πίσω την εποχή του Ντεκάρτ όπου τα ζώα είναι μηχανές ανίκανα να νιώθουν και να υποφέρουν ο αναίτιος πόνος και ο θάνατος των ζώων σήμερα δεν είναι σίγουρα ηθικά αποδεκτός. Και ενώ συχνά είναι δύσκολο να βιώνουμε πλήρως τον αντίκτυπο των ηθικών μας επιλογών πάραυτα όμως μπορούμε να κάνουμε μια προσπάθεια να βιώσουμε συναισθηματικά τον πόνο αυτών των πλασμάτων. Και να αλλάξουμε τότε συμπεριφορά. Μπορούμε σίγουρα να μην ερχόμαστε σε επαφή με τα ζώα εφόσον αυτό επιλέγουμε, το να τα βασανίζουμε όμως για τη δική μας ικανοποίηση ή απλά για πειραματισμό δεν υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα να το υποστηρίξει και αυτό καθίσταται από μόνο του απαράδεκτο και ανήθικο.
Οι θεσμοί που αφορούν τη διαχείριση του ζωικού βασιλείου δεν αλλάζουν εύκολα και επιμένουν να συντηρούν ένα σύστημα που μας επιτρέπει να βλέπουμε τα ζώα ως πόρους που μας ανήκουν και υπάρχουν για μας. Οι εποχές όπου τα ζώα τα τρώμε, τα φοράμε, τα εκμεταλλευόμαστε δεν έχουν ακόμη περάσει. Και από τη στιγμή που μεγάλη μερίδα πληθυσμού επιμένει να πιστεύει ότι τα ζώα μας ανήκουν χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως ιδιοκτήτης σκύλου ή γάτας, η συνέχεια είναι δυστυχώς προβλέψιμη και θλιβερή.
Ο Tom Regan πολύ εύστοχα έλεγε κάποτε πως: «Οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους προτού αλλάξουν τις συνήθειές τους». Και όλοι εκείνοι που είναι σε θέσεις που μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα για τα δικαιώματα των ζώων πρέπει να πιστέψουν πρώτα εκείνοι σε αυτή την αλλαγή που η πορεία της θα είναι χρονοβόρα και θα απαιτεί τη συνεισφορά πολλών ανθρώπων. Της πολιτείας, των πολιτών, των επιστημόνων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, της παιδείας, της αστυνομίας, της Δημοτικής αρχής. Και θα απαιτεί κυρίως την ένωση όλων εκείνων που αγαπούν αληθινά τα ζώα. Μια κοινωνία που θα στηρίζει την ιδέα των δικαιωμάτων των ζώων στη λογική στο συναίσθημα είναι το ζητούμενο μα το δεδομένο είναι πως όσα κείμενα και να γράψουμε σίγουρα δεν θα καταφέρουν από μόνα τους να αλλάξουν τον κόσμο. Αυτό που θα αλλάξει σίγουρα τον κόσμο είναι όταν κάνουμε πράξη τις ιδέες που εκφράζουν οι λέξεις των κειμένων μας.
Πόσο να μιλήσεις άλλωστε για τον πόνο που βιώνουν τα ζώα, για τα βάσανά τους, τη μοναξιά τους αλλά και την αθωότητά τους. Πόσα συναισθήματα συχνά οργής, οίκτου, θυμού, θλίψης μα και συχνά αισιοδοξίας και ελπίδας να σε κυριεύσουν; Αυτό που σίγουρα δεν έχει αξία πάντως είναι ο απλός οίκτος απέναντι τους μιας που οφείλουμε να χτίσουμε μια σχέση ενπαθητική ώστε να αντιληφθούμε τα δεινά που περνάνε και να λάβουμε δράση υπέρ τους. Η φιλοζωική συμπεριφορά και ιδεολογία περνά σήμερα κρίση. Και συχνά όχι άδικα…
Με τη νέα τηλεφωνική γραμμή της Ελληνικής Αστυνομίας κάνουμε ακόμα ένα σημαντικό βήμα για την προστασία των ζώων.
Εάν αντιληφθείτε οποιαδήποτε κακοποίηση ζώου καλέστε στο 10410.
Η προστασία τους είναι υπόθεση όλων μας. Ας τα βοηθήσουμε.
Τα ζώα που αγαπούν δίχως διακυμάνσεις ούτε διαθέσεις και χτίζουν σχέσεις σταθερές και αναλλοίωτες στον χρόνο. Τα ζώα που δεν θα ξυπνήσουν ένα πρωί φωνάζοντας σου «δεν σε θέλω πια», «δεν σ’ αγαπώ», «σε βαρέθηκα».
Τα ζώα έχουν συναισθήματα και το δείχνουν με κάθε τρόπο που μπορούν.
Στο παρακάτω βίντεο θα δούμε μερικές απο τις πιο όμορφες στιγμές με κατοικίδια ζωάκια αλλά και άγρια ζώα (λιοντάρια, τίγρεις, αρκούδες, κτλ) μαζί με ανθρώπους σε τρυφερές στιγμές.
Τα ζώα που δεν είναι ικανά να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που βιώνουν ψηφίζοντας, διαδηλώνοντας ή βάζοντας βόμβες.
Τα ζώα που είναι τα μόνα που δεν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο ενώ ο άνθρωπος ναι! Τα ζώα λένε πολλοί δεν μιλούν! Και εγώ πάντα λέω πως τελικά καλύτερα! Τα μύρια άλλωστε προβλήματα ψυχολογικά, κοινωνικά, υπαρξιακά στις σχέσεις των ανθρώπων οφείλονται συχνά στο γεγονός ότι μιλούν. Στο ότι μιλούν κυρίως χωρίς να σκέφτονται.
Και αν η εξέγερση των ζώων ανήκει θα πούνε οι περισσότεροι στο χώρο του φανταστικού, μετά από τόσα εγκλήματα εναντίον τους αρχίζω και διατηρώ πλέον τις αμφιβολίες μου.
Θα θεωρούσαμε λοιπόν απάνθρωπο να κλείναμε ανθρώπους σε στενά άθλια κλουβιά, να τους αναγκάζαμε σε αργό και οδυνηρό θάνατο για να δοκιμάσουμε προϊόντα αισθητικής φύσης, να τους κατακρεουργούσαμε για να κατασπαράξουμε τις σάρκες τους; Το γεγονός ότι όλα αυτά όμως τα κάνουμε σε ζώα θεωρείται δείγμα σπισισμού και βολεύει συχνά ίσως και το ανθρώπινο είδος να απαλύνει τις τύψεις του. Το να φερθούμε στα ζώα με συμπόνια και ηθική πάντως είναι δείγμα σίγουρα πολιτισμού.
Ο κινηματογράφος στην υπηρεσία της προστασίας των ζώων
*EO (2022)*
Ο κόσμος είναι ένα περίεργο μέρος, όπως τουλάχιστον τον βλέπουν τα μάτια ενός ζώου. Ο ΕΟ, ένας γκρι γαϊδαράκος με μελαγχολικά μάτια και περίεργο πνεύμα, ξεκινά τη ζωή του ως ερμηνευτής τσίρκου προτού δραπετεύσει σε ένα οδοιπορικό στην πολωνική και ιταλική ύπαιθρο σε ένα ταξίδι που χαρακτηρίζεται από παραλογισμό και ζεστασιά εξίσου. Στον δρόμο θα συναντήσει καλούς και κακούς ανθρώπους, θα βιώσει χαρά και πόνο, αλλά σε κανένα σημείο δεν θα απωλέσει την αθωότητα του.
*Ο θρυλικός σκηνοθέτης Jerzy Skolimowski σκηνοθετεί μία από τις πιο ελεύθερες και οπτικά εφευρετικές ταινίες του, τοποθετώντας τον θεατή κατευθείαν στην καρδιά και το μυαλό του τετράποδου πρωταγωνιστή.*
Η ταινία «EO» προσεγγίζει το θέμα ενός αθώου ζώου που υφίσταται την κακία των ανθρώπων από μια ματιά γενικότερα φιλοσοφική. *Πρόκειται για μια κινηματογραφική «κραυγή» για τα δικαιώματα των ζώων* που, ανάλογα με τον βαθμό της φιλοζωικής ευαισθησίας του καθενός, μπορεί ακόμα και να τον συγκλονίσει.
*Σκηνοθετικά, πρόκειται για μια άκρως πολυδιάστατη δουλειά.* Η απόφαση για μια αφήγηση που στηρίζεται περισσότερο σε μια οπτική γλώσσα κι ελάχιστα στον διάλογο είναι όχι μόνο ουσιαστική, δεδομένου του ότι η προβληματική του φιλμ περιστρέφεται γύρω από όντα που δεν μπορούν να μιλήσουν, υιοθετώντας εν μέρει την οπτική τους γωνία, αλλά κλείνει παράλληλα το μάτι και στη βωβή περίοδο του κινηματογράφου
Η αφοπλιστική απλότητα που επικρατεί λειτουργεί ως προς το να προσεγγίσει μεγάλα ερωτήματα με προσβάσιμο τρόπο, αλλά και ως προς το να προσφέρει συγκινήσεις. Το κόκκινο είναι το χρώμα που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι τόσο από άποψη συχνότητας αλλά από άποψη σημασίας για τις θεματικές του φιλμ. Δεδομένου του ότι πρόκειται για ένα χρώμα που δεν μπορεί να αναγνωρίσει ο οφθαλμός ενός γαϊδουριού, η έντονη παρουσία του θα μπορούσε να συμβολίζει όλα αυτά που επικρατούν στον κόσμο των ανθρώπων και ο EO δεν μπορεί να αντιληφθεί λόγω της φύσης του, κι ευρύτερα ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση μέχρι θανάτου και των ζώων
Πέραν του προαναφερθέντος θεματικού πυρήνα, επιχειρείται και μια κατάδυση σε πολλά από τα κακώς κείμενα της σύγχρονης Ευρώπης. Θίγονται μεταξύ άλλων ζητήματα όπως οι ρατσιστικές αντιλήψεις γύρω από τα μεταναστευτικά ρεύματα, το κατά πόσο οι πολιτικές που ακολουθεί η Γηραιά Ήπειρος στα πλαίσια της ΕΕ είναι πραγματικά οικολογικές .
Δείτε την ταινία πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Ας δούμε όμως πως τα ζώα δείχνουν συναισθήματα και σώζουν ανθρώπους σε κρίσιμες στιγμές
Έχουμε ακούσει για κατοικίδια ζώα που σώζουν τους ιδιοκτήτες τους, αλλά τι γίνεται με τα άγρια ζώα που σώζουν εντελώς ξένους; Άγρια δελφίνια, δελφίνια και ελάφια έχουν σώσει τους ανθρώπους. Το ίδιο ισχύει για τα λιοντάρια, τις αρκούδες και τις φάλαινες .Ωστόσο, όλα τα ζώα που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον κατάλογο δεν έσωσαν ανθρώπους σκόπιμα. Κάποιοι έγιναν άθελά τους ήρωες, ενώ τα κίνητρα άλλων παραμένουν αμφίβολα.
Το ερώτημα λοιπόν που θα μπορούσε να «γεννήσει» η σημερινή μέρα θα μπορούσε να είναι το αν θα γίνουμε τελικά αλτρουιστές και αν θα βάλουμε ένα τέλος στην απάνθρωπη μεταχείριση αυτών των τόσο χαρισματικών πλασμάτων που είναι υπό την εξουσία μας. Και αυτό απλά και μόνο γιατί η στάση μας απέναντί τους κατανοούμε πως είναι ηθικά αστήριχτη και αδικαιολόγητη!
Ζούμε σε μια εποχή κομβική για όλους όπου κάτω από τέτοιες συνθήκες ή θα συμβιβαστούμε ή θα κραυγάσουμε. Ή θα αράξουμε στους καναπέδες μας κάτω από το πέπλο του «έλα μωρέ σιγά, εγώ θα σώσω τον κόσμο;» ή θα επαναστατήσουμε με ηθική, λογική και συναίσθημα. Και ίσως να μην τα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις υψηλές προσδοκίες μας και ίσως να χάσουμε και το θάρρος μας ή να νιώσουμε πως δεν έχουμε τη δύναμη που απαιτείται. Το σημαντικό όμως πάντα είναι προχωράμε με γνώμονα την ηθική και την προσπάθεια μας να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Η αποτυχία άλλωστε να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας όπως θα θέλαμε ώστε να φέρουμε την ισότητα όλων των έμβιων όντων σε αυτόν τον κόσμο δεν συνεπάγεται αυτόματα την καταδίκη όλου του κινήματός μας ή την απόγνωσή μας αλλά η παραμέληση όμως του καθήκοντος μας που είναι η αρμονική συνύπαρξη με όλα τα πλάσματα του πλανήτη, επειδή φοβόμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε να το εκπληρώσουμε επαρκώς, συνιστά τελικά αισχρό κυνισμό.
Αυτή η μέρα είναι εδώ να μας υπενθυμίζει πως η δίχως όρια αγάπη και συμπόνια για όλα τα πλάσματα που αναπνέουν και ο αγώνας για την απόκτηση της αρετής της ενσυναίσθησης είναι και η μοναδική ορθή ηθικά συμπεριφορά. Μήπως ήρθε τελικά η ώρα να διεκδικήσουμε για χάρη όλων των ζώων όλα όσα στερήθηκαν και τους ανήκουν;
Ας δούμε μερικούς τρόπους για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο για τα ζώα
Το πρόβλημα:
Τα περισσότερα σκυλιά σε αυτά τα κολαστήρια, ζουν σε κακές συνθήκες και χωρίς φυσικά ιατρική περίθαλψη. Ο υπερπληθυσμός των αδέσποτων, τα οδηγεί να γίνονται πεινασμένα, επιθετικά και να απειλούν την δημόσια υγεία σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Η Λύση:
– Υιοθετήστε τον επόμενο νέο σας φίλο από ένα καταφύγιο ζώων, ή έναν φιλοζωικό σύλλογο, ή πάρτε το από τον δρόμο. Είναι καλύτερα από το να το αγοράσετε από ένα κατάστημα.
– Βεβαιωθείτε ότι ο νέος σας φίλος είναι στειρωμένος αλλιώς στειρώστε το εσείς.
– Πριν υιοθετήσετε ερευνήστε τις ράτσες και αποφασίστε ποιο μέγεθος είναι καλύτερο για σας και την οικογένεια σας.
2. Καταγγείλτε την κακοποίηση των ζώων όταν την δείτε
Το πρόβλημα:
Παρά το γεγονός ότι ο βασανισμός των ζώων είναι παράνομος στην Ελλάδα, ουσιαστικά κανείς δεν τον καταγγέλλει όταν τον βλέπει. Η κακοποίηση ενός ζώου μπορεί να έχει πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων πράξεων βίας (π.χ. ξυλοδαρμό, ακρωτηριασμό) ή αμέλεια (π.χ. άρνηση επαρκής τροφής, νερού, στέγης). Όπως και να έχει, το σίγουρο είναι ότι οποιαδήποτε πράξη βίας απέναντι στα ζώα είναι κακοποίηση.
Η Λύση:
– Μάθετε να αναγνωρίζετε τα σημάδια της κακοποίησης ή της παραμέλησης όπως τα εξαιρετικά λιπόσαρκα ζώα, πληγές στο σώμα, τα φοβισμένα ζώα όταν προσεγγίζονται από τους ιδιοκτήτες τους.
– Καταγγείλτε όταν δείτε μια κακοποίηση είτε στον τοπικό φιλοζωικό σύλλογο της περιοχής σας ή στην αστυνομία.
– Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας και τους γύρω σας για την σωστή εκπαίδευση και την φροντίδα των ζώων συντροφιάς.
– Καταγγείλτε και φυσικά δεν επιτρέπεται την συμμετοχή των ζώων σας σε αγώνες ή κυνομαχίες.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ύπουλη μορφή της σκληρότητας των ζώων που θα πρέπει να αναφερθεί στις αρχές αμέσως.
3. Να ζουν σε αρμονία με τους άγριους γείτονές τους
Το πρόβλημα:
Όσο καταστρέφουμε την φύση γύρω μας, τα ζώα είναι αναγκασμένα να ζουν σε πιο κοντινή απόσταση με τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν συχνά μια ποικιλία ειδών της άγριας ζωής, στην καθημερινή τους ζωή.
Οι συγκρούσεις μπορεί να προκύψουν όταν τα ζώα αυτά εισέρχονται στις αυλές των σπιτιών ή στα χωράφια, ψάχνοντας για τροφή και στέγη. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν σκληρές και περιβαλλοντικά ανεύθυνες μεδόθους για την απομάκρυνση τους με αποτέλεσμα την σύγκρουση μεταξύ ανθρώπου και ζώου.
Η Λύση:
– Πρόληψη των συγκρούσεων με τα άγρια ζώα προτού να εμφανιστούν, κάνοντας πράγματα όπως να μην αφήνετε εκτεθειμένα τα σκουπίδια, τη διατροφή των ζώων συντροφιάς σε εσωτερικούς χώρους, την κάλυψη τυχών τρυπών και ρωγμών στο σπίτι σας.
– Κρατήστε τη γάτα σας στην αυλή σας. Είναι από τη φύση της κυνηγός και είναι ικανή να σκοτώσει πολλά μικρά άγρια είδη.
– Εάν βρείτε ένα ορφανό ή τραυματισμένο ζώο, επικοινωνήστε με τον τοπικό φιλοζωικό σας σύλλογο, ή το αστυνομικό τμήμα. Ποτέ μην προσπαθήσετε να χειριστείτε μόνοι σας ένα άγριο ζώο.
– Δημιουργήστε ένα καταφύγιο για την άγρια φύση στο κατώφλι σας με τη φύτευση δένδρων ή θάμνων, παρέχοντας μια πηγή νερού και περιορίζοντας τη χρήση των τοξικών φυτοφαρμάκων.
4. Κάντε πιο ανθρώπινες τις επιλογές των τροφίμων σας
Το πρόβλημα
Τα δισεκατομμύρια των ζώων εκτροφής θανατώνονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο κάθε χρόνο. Η πλειοψηφία αυτών των ζώων υπόκεινται σε διάφορες μορφές κακοποίησης πίσω από τις κλειστές πόρτες των εργοστασιακών μονάδων, όπου τα ζώα αντιμετωπίζονται ως κάτι παραπάνω από το κρέας – μηχανές.
Είναι στοιβαγμένα σε εξαιρετικά περιορισμένο χώρο, χωρίς την ικανότητά τους να έχουν τις φυσικές συμπεριφορές τους, που θα είχαν σε αντίθετη περίπτωση.
Η Λύση
– Αν δεν μπορείτε να σταματήσετε να τρώτε κρέας, τότε επιλέξτε μόνο ελεύθερης βοσκής ή βιολογικά κρέατα, γάλα και τα αυγά, ή προϊόντα πιστοποιημένα ως προερχόμενα από ζώα που έχουν σφαγιαστεί ανώδυνα.
– Να προσέχετε τις παραπλανητικές ετικέτες, όπως “φυσικά”, το οποίο δεν έχουν καμία σημασία από την άποψη της προστασίας των ζώων και μπορούν να τοποθετηθούν σε προϊόντα από ζώα που εκτρέφονται στις εργοστασιακές μονάδες.
– Ζητήστε από τον κρεοπώλη σας, να προσφέρει ζώα από ελεύθερη βοσκή, ή από βιολογική και φυσικά να είναι πιστοποιημένα τρόφιμα.
– Κάνετε υγιεινές επιλογές τροφίμων, προσθέτοντας περισσότερα φρούτα και λαχανικά στη διατροφή σας και τη μείωση της κατανάλωσης του κρέατος σας.
5. Χρησιμοποιήστε τη δύναμη του χρήματος
Γιορτάζουν και τα πειραματόζωα;;;;
από τα «ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ» του Αρκά
Το πρόβλημα:
Κάθε χρόνο, μεγάλος αριθμός ζώων υποβάλλονται σε οδυνηρές διαδικασίες στις δοκιμές ασφαλείας για τα καλλυντικά και τα προϊόντα οικιακής χρήσης. Ζώα που χρησιμοποιούνται σε δοκιμές του προϊόντος μπορεί να πάθουν ερεθισμό των ματιών, καθώς και θανατηφόρο δηλητηρίαση από τα πειράματα.
Οι δοκιμές τοξικότητας περιλαμβάνουν δοκιμές στον θηλασμό των ζώων, για να δουν αντιδράσεις (π.χ. σπασμοί, πεθαίνουν δερματικά εξανθήματα, και διάρροια). Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, πολύ λίγη είναι η κτηνιατρική περίθαλψη που παρέχεται στα ζώα και η χρήση των αναισθητικών είναι σπάνια.
Η Λύση:
– Επιλέξτε μόνο τα προϊόντα που δεν έχουν δοκιμαστεί σε ζώα.
– Να είστε δύσπιστοι όσον αφορά τα προϊόντα που ισχυρίζονται ότι «δεν έχουν δοκιμαστεί σε ζώα». Ορισμένες εταιρείες δηλώνουν ότι δεν κάνουν δοκιμές σε ζώα, όταν στην πραγματικότητα έχουν απλώς σύμβαση με κάποιον άλλον να κάνει τις δοκιμές.
– Ενημερώστε τους άλλους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι πολλά οικιακά προϊόντα εξαρτώνται από την ταλαιπωρία των ζώων.
6. Περιορίστε το πλαστικό
Το πρόβλημα:
Η ρύπανση αποτελεί απειλή για τα ζώα σε πολλές μορφές. Απορρίπτονται σκουπίδια, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών σακουλών, όπου μπορεί μπλέξουν γύρω από το λαιμό των ζώων, προκαλώντας τραυματισμό ή θάνατο.
Οι πλαστικές σακούλες των παντοπωλείων μπορεί να είναι θανατηφόρος για τα άγρια ζώα που συχνά τις περνάνε για τροφή. Τη βιομηχανική ρύπανση (από βαρέα μέταλλα, PCBs, καθώς και άλλων ρύπων), λαμβάνει επίσης ένα βαρύ τίμημα για τα ζώα που υποβαθμίζει το περιβάλλον και καταστρέφει πολύτιμα ενδιαιτήματα.
Η Λύση:
– Επαναχρησιμοποίηση. Χρησιμοποιείτε τις δικές σας σακούλες για τα ψώνια σας στα καταστήματα.
– Ανακύκλωση. Ανακυκλώστε όλα τα ανακυκλώσιμα γυάλινα και πλαστικά υλικά καθαρίστε τα υπολείμματα τροφίμων που θα μπορούσαν να προσελκύσουν τα ζώα.
7. Μη βοηθάτε στο πρόβλημα των τουριστικών «ατραξιόν»
Το πρόβλημα:
Η εκμετάλλευση των ζώων είναι ένα κοινό υποπροϊόν της τουριστικής βιομηχανίας. Σκληρότητα, παραμέληση και κακοποίηση είναι τίμημα των ζώων σε όλο τον κόσμο που πληρώνουν για την ψυχαγωγία τουριστών.
Ζώα που χρησιμοποιούνται για βόλτες ή φωτογραφίες τίθενται υπό τεράστια πίεση και συχνά υπό την επήρεια ναρκωτικών ή ξυλοδαρμό για να διασφαλιστεί ότι θα παραμένουν πειθήνια γύρω από τους θεατές. Το εμπόριο ζωικών προϊόντων για τα δώρα ή αναμνηστικά συμβάλλει επίσης στη σοβαρή ταλαιπωρία των ζώων και απειλεί την επιβίωση των απειλούμενων ειδών.
Η Λύση:
– Να μην αποδεχτείτε τον πολιτισμό ως δικαιολογία για τη σκληρότητα των ζώων. Μπορείτε να μποϊκοτάρετε τις ταυρομαχίες και τα φεστιβάλ που χρησιμοποιούν ζώα.
– Ποτέ μην αγοράσετε αναμνηστικά από άγρια ζώα ή προϊόντα που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο ή να προκαλέσει ταλαιπωρία των ζώων, όπως ελεφαντόδοντο, χελωνόστρακο, γούνα, και κέρατα.
8. Αποφύγετε τις εγκαταστάσεις που κρατούν τα άγρια ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας
Το πρόβλημα:
Η βιομηχανία θεάματος εξαναγκάζει σε μια βαριά σωματική και ψυχική ζωή τα άγρια ζώα. Τα ζώα σε αιχμαλωσία αναγκάζονται να ζουν σε τεχνητό άγχος, σε περιορισμένους χώρους, μακριά από την οικογένεια και το φυσικό τους περιβάλλον.
Για παράδειγμα, τα δελφίνια στο φυσικό περιβάλλον μπορούν να ταξιδεύουν πολλά μίλια την ημέρα προς αναζήτηση τροφής, για την κοινωνικοποίηση τους με τους συντρόφους τους, είτε για να εξερευνήσουν τον τεράστιο υποβρύχιο κόσμο τους. Αυτά τα φυσικά ένστικτα τα καταπνιγεί εντελώς η αιχμαλωσία, προκαλώντας μεγάλη πίεση στα ζώα.
Η Λύση:
– Μην επισκεφτείτε θαλάσσια πάρκα, ζωολογικούς κήπους, ή άλλες εγκαταστάσεις που διαθέτουν άγρια ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
– Αν θέλετε να θαυμάσετε αυτά τα υπέροχα ζώα από κοντά, μπορείτε να επισκεφτείτε τους φυσικούς χώρους που επιτρέπουν στους ανθρώπους να δουν τα ζώα στο φυσικό περιβάλλον τους (εθνικοί δρυμοί, καταφύγια, ιερά ζώα, κέντρα αποκατάστασης).
9. Να είστε προετοιμασμένοι για τις φυσικές καταστροφές
Το πρόβλημα:
Καταστροφές, όπως οι ανεμοστρόβιλοι, σεισμοί, τυφώνες, πυρκαγιές ή πλημμύρες, μπορούν εύκολα να χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή, με μικρή ή χωρίς προειδοποίηση.
Χωρίς να είναι εύκολο, οι οικογένειες είναι μερικές φορές αναγκασμένες να πρέπει να επιλέξουν μεταξύ την ασφάλεια των δικών τους ανθρώπων και την ασφάλεια των αγαπημένων τους ζώων. Κατά τη διάρκεια του τυφώνα Κατρίνα, δεκάδες χιλιάδες ζώα έμειναν άστεγα ή έχασαν τη ζωή τους. Πολλοί ιδιοκτήτες των ζώων έχασαν τη ζωή τους μαζί με τους συντρόφους τους, επειδή δεν άντεχαν να τα εγκαταλείψουν.
Η Λύση:
– Να είστε προετοιμασμένοι!
– Πάρτε τα ζώα συντροφιάς μαζί σας. Μπορούν εύκολα να χαθούν, να τραυματιστούν ή να σκοτωθούν αν μείνουν πίσω μόνα τους και θα πρέπει να φροντίσουν για τον εαυτό τους.
10. Στηρίξτε τις φιλοζωικές οργανώσεις με όποιο τρόπο μπορείτε
Το πρόβλημα:
Τα δισεκατομμύρια των ζώων σε όλο τον κόσμο πλήττονται από τον άνθρωπο, και βασίζονται σε ανθρώπους για τη θεραπεία τους και την φροντίδα τους. Δυστυχώς, σε πολλές χώρες υπάρχει η ελάχιστη εθνική και όχι διεθνή προστασία για τα ζώα.
Η WSPA πιστεύει ότι μια διεθνής συμφωνία για τα πρότυπα καλής μεταχείρισης πρέπει να αποτελέσει βασικό στόχο για την προστασία των ζώων κατά τον 21ο αιώνα.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις στην Ελλάδα, παλεύουν μόνες τους για να βοηθήσουν τα ζώα, χωρίς καμιά ουσιαστική βοήθεια από το κράτος.
Η Λύση:
– Στηρίξτε τις φιλοζωικές οργανώσεις ακόμα και με εθελοντική εργασία.
– Αναγνωρίστε τα ζώα ως ευαίσθητα όντα, ικανά να υποφέρουν και να βιώνουν τον πόνο.
– Προσπαθήστε να συμβάλετε και εσείς με τον δικό σας τρόπο, στην μείωση των αδέσποτων ζώων και στην αυστηρότερη ποινικοποίηση των κακοποιήσεων.
Προσωρινή φιλοξενεία _ένα σωτήριο βήμα
Ας έχουμε υπόψη μας πως φιλοξενώντας έστω και προσωρινά ένα ζωάκι προσφέρεις ένα ζεστό σπίτι σε έναν σκύλο που δεν έχει ξυπνήσει ποτέ με ένα χάδι, δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ένα ζεστό καναπέ ή χαλί, δεν έχει νιώσει ποτέ τι σημαίνει πραγματική αγάπη. Πολλοί θεωρούν πως φιλοξενώντας ένα ζώο για ένα διάστημα, δεν το βοηθούν αφού δεν έχουν σκοπό να το υιοθετήσουν..Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ένας σκύλος σε σπίτι αποκτά την ευκαιρία να νιώσει την ασφάλεια που χρειάζεται για να εκδηλώσει τον χαρακτήρα του. Εμείς το γνωρίζουμε καλύτερα, το γνωρίζει έτσι καλύτερα και ο κόσμος ώσπου τελικά να γίνει το πανέμορφο ταίριασμα του με τον καταλληλότερο γι’αυτόν άνθρωπο, τον άνθρωπο του!
«Ο βασανισμός των ζώων πρέπει να σταματήσει»
Ένα μεγάλο κατηγορώ εναντίον του παστουρώματος στα παραγωγικά και ιπποειδή ζώα, αλλά και στο εμπόριο και τις παράνομες εισαγωγές άγριων, εξωτικών και ζώων συντροφιάς, εξαπολύει η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία.
Η πρόεδρός της, Νατάσα Βυσσίνου – Μπομπολάκη, ζητά την ενεργή δράση της Ελληνικής Αστυνομίας για την πάταξη της κακοποίησης των ζώων και, παράλληλα, μας εξηγεί τι είναι το παστούρωμα, πόσο κακό κάνει στην υγεία των ζώων, αλλά και τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν τα ζώα συντροφιάς που έχουν προοριστεί για αναπαραγωγή.
«Η βασανιστική μέθοδος του παστουρώματος των παραγωγικών ζώων και των ιπποειδών παρατηρείται, σε τεράστια έκταση, στις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, αλλά και σε πάρα πολλά άλλα μέρη της χώρας.
Παστούρωμα είναι η μέθοδος της καθολικής ακινητοποίησης των ζώων, και είναι εξαιρετικά επώδυνη και βασανιστική, καθώς αδυνατούν να κινηθούν. Μία ακραία μορφή κακοποίησής. Μία μέθοδος που αντικαθιστά το επάγγελμα του κτηνοτρόφου, που οφείλει να τα καθοδηγεί στην ποιμνιοβοσκή.
Τα παστουρωμένα ζώα είναι ανήμπορα να κινηθούν, να ξαπλώσουν, να σηκώσουν, πολλές φορές, το κεφάλι τους προς τον ουρανό. Στα σημεία που δένονται υποφέρουν από μολύνσεις και γάγγραινα. Συχνά καταλήγουν σε ακρωτηριασμούς, ή και στον θάνατο.
Ο βασανισμός αυτός των ζώων πρέπει να σταματήσει. Οφείλουμε να τον σταματήσουμε. Να απαλλάξουμε από το μαρτύριο που ζουν αυτά τα πλάσματα. Και υποφέρουν. Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι είμαστε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα που δεν κακοποιεί τα ζώα.
Ο ρόλος του αστυνομικού στο «φρένο» αυτής της αποτρόπαιας πράξης είναι καθοριστικός, μαζί και με άλλα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, όπως είναι η ενημέρωση και η παιδεία.
Εμπόριο ζώων συντροφιάς
Χιλιάδες ζώα συντροφιάς εκτρέφονται και εμπορεύονται παράνομα στην Ελλάδα. Παράλληλα χιλιάδες άλλα, όπως και ζώα άγρια και εξωτικά, εισάγονται παράνομα, κάτω από τη μύτη των ελεγκτικών αρχών, γεγονός που εκτός όλων των άλλων συνεπειών, αποτελεί κύρια και συνεχή πηγή δημιουργίας νέων αδέσποτων καθημερινά.
Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, αν και γνωρίζει, από τις καταγγελίες των φιλοζωικών φορέων, τη παρανομία και το διαρκές έγκλημα στο Διαδίκτυο, δεν αντιδρά, τουλάχιστον δεν ανταποκρίνεται άμεσα, αποτελεσματικά και επίμονα.
Σε άπειρους ιστότοπους, κάθε μέρα, πωλούνται και διακινούνται ζώα συντροφιάς, χιλιάδες Έλληνες εκτρέφουν στα σπίτια τους ή σε πανάθλιους χώρους ζώα, και αμέτρητα πλάσματα κακοποιούνται βάναυσα.
Τι είναι τα puppy mills;
Ο όρος puppy mills χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει μεγάλης κλίμακας εμπορικές επιχειρήσεις αναπαραγωγής γενετικά άρρωστων και ελαττωματικών κουταβιών τις περισσότερες φορές. Εργοστάσια, θα λέγαμε, μαζικής παραγωγής, γνωστά για τις απάνθρωπες συνθήκες μέσα στις οποίες γεννιούνται και αποσπώνται βίαια τα κουτάβια από τις εξαντλημένες μάνες τους.
Σκοπός μας είναι να αγγίξουμε κάποιες χορδές, της λογικής κυρίως, του καθήκοντος και μετά, γιατί όχι, και της ευαισθησίας των εμπλεκομένων αρχών.
Για να σταματήσουν, ή έστω να περιορίσουν, αυτό το έγκλημα.
Οι εικόνες που λαμβάνουμε από αυτά τα παράνομα εκτροφεία, σοκάρουν. Ζώα ζουν μέσα στη βρώμα, στοιβαγμένα σε κλουβιά με ακαθαρσίες, ή σε κλουβιά με παράλληλες μεταλλικές ράβδους για δάπεδα, που τραυματίζουν τα πόδια τους. Εκτεθειμένα στη ζέστη και το κρύο, ή κλεισμένα σε σκοτεινά κλουβιά, χωρίς να έχουν αντικρίσει ποτέ το φως της ημέρας.
Φυσικά, δεν υπάρχει ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Τα θηλυκά γεννούν σε κάθε οίστρο μεγάλο αριθμό κουταβιών, από τα οποία σπάνια επιβιώνουν όλα. Και κάποια στιγμή εξαντλούνται τόσο, ώστε, είτε πεθαίνουν, είτε (επειδή δεν μπορούν να γεννήσουν πια) θανατώνονται. Αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμα είδη.
Αυτό το έγκλημα, που συμβαίνει παντού γύρω μας, ζητάμε να σταματήσει με συνεχείς, επίμονες και αυτεπάγγελτες ενέργειες».
«Το γαϊδουράκι έχει δικαιώματα ως εργαζόμενο ζώο»
Ένα από τα ζώα που έχει βιώσει τη σκληρή και βάναυση μεταχείριση από τον άνθρωπο είναι ο γαϊδαράκος, το συμπαθές τετράποδο των παιδικών μας χρόνων: τον συναντούσαμε στην εξοχή, δεμένο, τις περισσότερες φορές, σε κάποιο χωράφι, χωρίς νερό, δίχως στέγη. Εκτεθειμένο στο κρύο, στη βροχή, στο χιόνι, στη ζέστη. Ή, τον βλέπαμε φορτωμένο με ξύλα, με κοφίνια γεμάτα σταφύλι. «Συνεργάτης» με τον άνθρωπο της υπαίθρου: ζώο εργασίας που αντέχει.
Δεν είναι λίγοι οι γάιδαροι που τελούν και χρέη τουριστικής ατραξιόν στα νησιά τα καλοκαίρια, ενώ το χειμώνα βοηθούν στις οικοδομικές εργασίες. Αλήθεια, τα γαϊδουράκια αυτά που μεταφέρουν τους τουρίστες, πόσα δρομολόγια εκτελούν την ημέρα και πόσες ώρες είναι εκτεθειμένα στον ήλιο;
Πριν από έξι χρόνια ιδρύθηκε, από τον κ. Δημήτρη Στουπάκη και την κυρία Τατιάνα Παπαμόσχου, η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Ελληνικό Κέντρο για το Γαϊδούρι». Ένας εναλλακτικός «τόπος» ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης, που την τιμητική του έχει το γαϊδουράκι.
Σε αυτόν τον χώρο ζουν 15 γαϊδουράκια. Καθημερινά παίζουν, κυνηγιούνται και δαγκώνονται παιχνιδιάρικα.
Το Ελληνικό Κέντρο για το Γαϊδούρι έχει ως στόχο να μας γνωρίσει τον γνωστό – άγνωστο γαϊδουράκο και να αναδείξει τα ιδιαίτερα χαρίσματά του, αλλά και τον εξαιρετικό του χαρακτήρα. Να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους μέσα από τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες, αλλά και τα εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιεί.
Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, το γαϊδουράκι με τη βοήθεια του κ. Δημήτρη Στουπάκη.
«Το γαϊδουράκι ανήκει στην κατηγορία των ιπποειδών. Είναι, δηλαδή, ξαδελφάκι με το άλογο και τη ζέβρα. Είναι ζώο της ερήμου, καθώς οι πρόγονοι του ήταν άγρια γαϊδούρια της Αφρικής και της Ασίας. Γι΄αυτό και αντέχει χωρίς νερό, χωρίς να σημαίνει ότι δεν το έχει ανάγκη.
Είναι κοινωνικό ζώο, καθώς στη φύση ζει σε αγέλες και μπορεί να φτάσει έως 50 ετών, αν έχει καλή ζωή. Δεν του αρέσει να ζει μόνο του. Έχει ανάγκη την παρέα. Αν δείτε ένα γαϊδουράκι να τρώει, όταν σας αντιληφθεί θα αφήσει την τροφή του και θα έρθει να σας γνωρίσει.
Του αρέσει να τρέχει, να παίζει, είναι έξυπνο, ζαβολιάρικο, περίεργο και τρυφερό. Όταν δεν αισθάνεται ασφάλεια δεν αντιδρά. Οπότε δεν υπακούει και γι΄αυτό, λανθασμένα, το χαρακτηρίζουν ξεροκέφαλο και δύστροπο.
Ζώο εργασίας, έχει δουλέψει για πολλά χρόνια δίπλα στον άνθρωπο της υπαίθρου, κουβαλώντας αδιαμαρτύρητα. Το βάρος που πρέπει να σηκώνει ένα ενήλικο γαϊδούρι ορίζεται από σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με την οποία: «Τα ιπποειδή εργασίας δε θα πρέπει να φορτώνονται µε φορτίο βάρους υπερβολικού για το μέγεθος, την ηλικία ή τη φυσική κατάστασή τους. Το φορτίο δε δύναται να υπερβαίνει το βάρος των 100 κιλών ή το 1/5 του σωματικού τους βάρους[…] Τέλος, επισημαίνεται ότι σε περίπτωση κακοποίησης ζώων εργασίας ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 16 του Νόµου 4039/2012 (Α’ 15), όπως ισχύει για την επιβολή κυρώσεων.
Υπάρχουν πολλές καταγγελίες για κακή μεταχείρισή του γαϊδάρου.
Το γαϊδουράκι έχει δικαιώματα ως εργαζόμενο ζώο και παράλληλα οφείλουμε να σεβαστούμε τη φύση του, αλλά και τις ανάγκες του».
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων σήμερα, όμως ορισμένα είδη ενδέχεται να μη γιορτάσουν πολλές φορές ακόμη.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων βρίσκει τη βιοποικιλότητα σε μια δύσκολη καμπή και την ανθρωπότητα, αντιμέτωπη με ακόμα μία μεγάλη απειλή, καθώς η συνεχιζόμενη απώλεια των ειδών θέτει σε κίνδυνο το μέλλον μας. Τα ζώα, όπως και τα φυτά, οι θάλασσες, τα δάση, τα ποτάμια, είναι άμεσα συνυφασμένα με την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε αυτή την αλληλεξάρτηση, τόσο πιο άμεσα θα πιέσουμε για άμεση και ουσιαστική προστασία των εκατοντάδων ειδών που απειλούνται στη χώρα μας».
Δείτε και το άρθρο:
22 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας : “Είμαστε μέρος της λύσης για τη Φύση”
Αξίζει να δούμε ποια είναι τα κυριότερα από αυτά, με την ελπίδα ότι η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για τη μείωση των πληθυσμών τους θα οδηγήσει και στη διάσωσή τους.
Δείτε τα πέντε είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση στην Ελλάδα.
Μεσογειακή φώκια Μονάχους μονάχους
Περίπου ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός αυτού του σπανιότατου ζώου (θεωρείται ένα από τα σπανιότερα της Ευρώπης), ζει στην Ελλάδα. Εκτιμάται ότι στις θάλασσες της χώρας μας κολυμπούν περίπου 300 φώκιες Μονάχους μονάχους, ενώ στη Γυάρο εντοπίζεται το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού της. Πολύ σημαντικό για την επιβίωσή τους είναι και το θαλάσσιο πάρκο της Αλοννήσου.
Δυστυχώς, δεν παύουν οι ειδήσεις για θανατώσεις του συγκεκριμένου είδους φώκιας, παρά το γεγονός ότι προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία. Τον περασμένο Ιούλιο, ολόκληρη η χώρα ταράχτηκε από τον θάνατο του «Κωστή» της μεσογειακής φώκιας της Αλοννήσου, από ψαροντούφεκο.
Χελώνα Καρέτα καρέτα
Περίπου το 60% των φωλιών που δημιουργούν οι χελώνες καρέτα-καρέτα συνολικά βρίσκονται στη χώρα μας, αφού επιστρέφουν σε ετήσια βάση στην ίδια παραλία όπου και γεννούν τα αυγά τους.
Μόλις ένα στα 1.000 χελωνάκια θα καταφέρει να επιβιώσει, σύμφωνα με τη WWF.
Οι χελώνες καρέτα-καρέτα γεννούν τα αβγά τους κυρίως σε δυο περιοχές της χώρας μας: Στις έξι παραλίες ωοτοκίας του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου στο Κόλπο του Λαγανά και στο νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο της Δυτικής Πελοποννήσου.
Δυστυχώς, τα παρεπόμενα της ανεξέλεγκτης αλιείας και της υπερβολικής τουριστικής ανάπτυξης (δηλαδή τα σκουπίδια, τα δίχτυα και τα αγκίστρια από τα παραγάδια των ψαράδων) στις παραλίες όπου γεννούν οι Καρέτα-καρέτα έχουν αυξήσει τις απειλές που αντιμετωπίζουν.
Φυσητήρες
Ίσως δεν γνωρίζατε ότι ο συγκεκριμένος γίγαντας κατοικεί στα νερά της Ελλάδας.
Πρόκειται για το τρίτο μεγαλύτερο ζώο στον κόσμο, ενώ διαθέτει τον μεγαλύτερο εγκέφαλο.
Στην Ελλάδα, περίπου 200 φυσητήρες ζουν στη λεγόμενη «Ελληνική Τάφρο» (από τη βόρεια Κεφαλονιά μέχρι τη νότια Ρόδο), όπου η ευρασιατική τεκτονική πλάκα συναντά την αφρικανική στη Μεσόγειο.
Η περιοχή ενδείκνυται για την επιβίωσή τους εξαιτίας του μεγάλους βάθους της – με πιο γνωστό ίσως παράδειγμα το Φρέαρ των Οινουσσών στα ανοιχτά της Πύλου που ξεπερνά τα 5.000 μέτρα βάθους.
Όμως η μόλυνση, η πλαστική ρύπανση και τα διερχόμενα πλοία απειλούν τον μικροσκοπικό πληθυσμό τους.
Γύπες
Μπορεί να υπάρχουν σε πληθώρα στις βραδινές μας εξόδους, όμως έχουν αρχίσει να απουσιάζουν θλιβερά από τα δάση μας.
Σύμφωνα με τη WWF, στο εθνικό πάρκο Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου στον Έβρο συνυπάρχουν αρμονικά με την παραδοσιακή κτηνοτροφία 36 από τα 38 είδη αρπακτικών πουλιών της Ευρώπης. Ανάμεσά τους ο μαυρόγυπας και ο ασπροπάρης.
Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο τρία ζευγάρια ασπροπάρη ζουν στο δάσος Δαδιάς-Λευκίμμης-Σουφλίου.
Κόκκινο ελάφι
Κάποτε, ολόκληρη η ηπειρωτική Ελλάδα φιλοξενούσε αυτά τα υπέροχα ζώα με την ευγενική μορφή.
Πλέον, ο μεγαλύτερος πληθυσμός της ράτσας ζει στην πολύπαθη Πάρνηθα.
Η παράνομη υλοτομία, η λαθροθηρία, η αποψίλωση των δασών και οι πυρκαγιές έχει οδηγήσει σε συντριπτική μείωση του πληθυσμού του, με αποτέλεσμα πλέον να θεωρείται ότι απειλείται με εξαφάνιση.
Σημείωση :Μέρος του άρθρου από κείμενο της Κατερίνα Παπαποστόλου, Εκπαιδευτικός, Εκπαιδεύτρια σκύλων, Συγγραφέας και Δημιουργός Ζω.Ε.Σ.
Πρόσθετο εκπαιδευτικό υλικό υλικό
Εξωτερικά άρθρα
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων : Μία σχέση ηθικής από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα
Τα άρθρα επιμελούνται οι κτηνίατροι :
Dr. Καραμιχάλη Παναγιώτα , απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, διδάκτωρ αναισθησιολογίας και εντατικής θεραπείας του ΑΠΘ.
και Βαλάντης Σκρέκας, ειδικός υπερηχολόγος, απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου.
Ευχαριστούμε το κτηνιατρείο Καραμιχάλη Σκρέκα για τις επιστημονικές γνώσεις που μοιράζονται τακτικά μαζί μας!!!
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.
