Σε λίγες μέρες καλωσορίζουμε τον Απρίλιο , το δεύτερο παιδάκι της Άνοιξης που είναι και ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Ονομάστηκε έτσι από το λατινικό ρήμα aperio, που σημαίνει ανοίγω, επειδή το μήνα αυτό ανοίγουν τα πάντα: τα δέντρα, τα λουλούδια, ο καιρός. Είναι ο κατεξοχήν μήνας της άνοιξης, γι’ αυτό στην αρχαία Ρώμη ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη.
Ο λαός ονομάζει τον Απρίλη Ανθομήνα, γιατί φέρνει πολλά άνθη,   Ξεροκοφινά και Τιναχτοκοφινίδη γιατί τότε εξαντλούνται οι φτωχικές συγκομιδές του γεωργού, Αηγιωργίτη απ’τον εορτασμό της μνήμης του Αγ. Γεωργίου (23) και Λαμπριάτη επειδή κατ’αυτόν συνήθως συμπίπτει ο εορτασμός του Πάσχα.
Ο Απρίλιος είναι από τους λίγους μήνες που από την αρχή τους φέρνουν έναν αέρα ανανέωσης, θέλοντας και μη. Βομβαρδισμός από φάρσες, η φαντασία στο κόκκινο και μια ευκαιρία, ακόμα και για τους μεγάλους, να ξαναγίνουν παιδιά.

Η Πρωταπριλιά είναι μια ιδιαίτερη μέρα….. ας μάθουμε γιατί

το γράμμα Ψψ όπως λέμε ψέματα

Το τραγούδι του Απρίλη

Το παρακάτω τραγούδι του Απρίλη δημιούργησε ο Ηλιάσκου Β. & Δαλμάτσου-Ζερβουδάκη Κ. και υπάρχει στο βιβλίο με κασέτα “12 μήνες 12 τραγούδια”.

Παροιμίες για τον Απρίλιο
Από το ιστολόγιο της Ανθής Ζήση
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα

Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο αν πρόκειται για την “Παγκόσμια ημέρα Ψέματος” και αν έχει αναγνωριστεί από τον Ο.Η.Ε. ως είθισται για τις Παγκόσμιες ημέρες, αλλά σίγουρα η 1η Απριλίου έχει την τιμητική της σε όλο τον κόσμο ως ημέρα ψεύδους και καλοπροαίρετης φάρσας. Το περίεργο αυτό έθιμο στηρίζεται στη δοξασία ότι όποιος κοροϊδέψει τον άλλον θα έχει καλή τύχη ενώ πολλοί ταυτίζουν την ύπαρξή της στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος, ταυτόχρονα με την απελευθέρωση της φύσης.

Ο Απρίλης είπε ψέματα
πως θα μας φέρει χιόνια
όμως τον μαρτυρήσανε
τα μαύρα χελιδόνια.
Ψαλίδισαν στον ουρανό
τον έβαψαν γαλάζιο
με παπαρούνες
γέμισαν βουνά, χωριό και κάμπο!!!

Στίχοι : Ιωάννα Κυρίτση-Τζιώτη
Μουσική – Ερμηνεία : Πάνος Γαληνός

Πρωταπριλιά: Οι ρίζες του εθίμου με τα ψέματα

Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου. Το   έθιμο αυτό που τιμάται ευλαβικά από –τουλάχιστον- τον Μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας, το αθώο ψέμα της 1ης Απριλίου αποτελεί ακόμα και σήμερα γρίφο για τους ιστορικούς που προσπαθούν να εντοπίσουν την προέλευσή του. Η Πρωταπριλιά των Ελλήνων, η April Fools’ Day των Βρετανών, το Poisson D’Avril (το ψάρι του Απριλίου δηλαδή) των Γάλλων και το Aprilscherz των Γερμανών είναι ένα από τα ελάχιστα έθιμα που τηρούνται σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει . Αυτή η συνήθεια έγινε, με το πέρασμα του χρόνου, έθιμο..κάτι που ενισχύεται και από τη γαλλική ονομασία της ημέρας ως Poisson D’Avril.

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, είναι αυτή που θέλει την Πρωταπριλιά να προέρχεται από τη Μεσαιωνική Γαλλία. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η “1η Απριλίου”. Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα –συνήθως εδέσματα και συνηθέστερα ψάρια-  για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο και ονομάστηκε το «ψάρι του Απριλίου».

Αρχαία Ρώμη

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι, αλλά και οι Ινδουιστές  γιόρταζαν στις 25 Μαρτίου την αρχή της νέας τους χρονιάς. Ημερομηνία που βρισκόταν κοντά στην εαρινή ισημερία και την Πρωταπριλιά και δήλωνε το «ξύπνημα» ανθρώπου και φύσης έπειτα από τη χειμερία νάρκη.

Η ελληνορωμαϊκή γιορτή Hilaria, κατά την οποία λατρευόταν η θεά Κυβέλη, ήταν η αφορμή για παιχνίδια, παρελάσεις και αστεία. Μια άλλη, επίσης ρωμαϊκή εκδοχή, θεωρούσε πως το να κάνεις κάποιον να «ψάχνεται» γι’ αυτό που του είπες/ανέθεσες έχει τις ρίζες του στην άκαρπη αναζήτηση της Περσεφόνης από τη μητέρα της.

Το έθιμο στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα το έθιμο της Πρωταπριλιάς είναι γνωστό από την εποχή των Σταυροφόρων και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας και να υποδεχτούμε με χαμόγελο και πειράγματα τον Απρίλιο.
Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.

Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο “ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή” όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα “αντίμετρα” (αλεξίκανα μέτρα).

Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη “ψευδολογία” παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Στις χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου και στην Πολωνία το έθιμο τηρείται κατά τον ίδιο τρόπο, με την εξής μόνη διαφορά. Τα ψέματα και οι φάρσες είναι αποδεκτά -μάλιστα το θύμα αποκαλείται April’s Fool- αλλά ισχύει μέχρι τις μεσημεριανές ώρες.
Οι φάρσες και τα ψέματα που θα ειπωθούν μετά το μεσημέρι δεν γίνονται αποδεκτά και μάλιστα θεωρούνται ανάρμοστα και άκομψα.

Ενώ στην Ιταλία, τη Γαλλία , το Βέλγιο, τις γαλλόφωνες περιοχές της Ελβετίας και τον Καναδά , η πρόκληση της ημέρας είναι να κολλήσεις στην πλάτη του θύματος ένα χάρτινο ψάρι χωρίς να γίνεις αντιληπτός και να τον κοροϊδέψεις αποκαλώντας τον Poisson d’avril, ή April Fish.

Όπως αναφέρει το SanSimera.gr, από τους Κέλτες και τους Γάλλους το έθιμο μεταλαμπαδεύτηκε σ’ όλο τον κόσμο, με προεξάρχουσες τις εφημερίδες στις αρχές του 20ου αιώνα και στη συνέχεια τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, που συχνά μεταδίδουν πολύ επιτυχημένες ειδήσεις – φάρσες.

Οι εφημερίδες στην πρώτη τους σελίδα, αλλά όχι ως κεντρική είδηση, φιλοξενούσαν μια ψεύτικη είδηση, την οποία την επόμενη μέρα φρόντιζαν να διαψεύσουν ή στα ψιλά γράμματα σε επόμενη σελίδα έκαναν αναφορά στην ανακρίβεια της είδησης.

Από τα ραδιόφωνα ακουγόταν μια ψεύτικη είδηση, η οποία φρόντιζαν να διαψεύσουν σχετικά γρήγορα, ειδικά αν είχε προκαλέσει σάλο μεταξύ των ακροατών και έντονες αντιδράσεις. Τα δελτία ειδήσεων σήμερα αλλά και μέσα που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο κρατούν το δικό τους μερίδιο στα fake news της Πρωταπριλιάς

Στην Ελλάδα, η πρώτη επίσημη φάρσα  έγινε  το 1955. Το υπουργείο Πολιτισμού τότε, επέλεξε για Πρωταπριλιάτικο αστείο να ανακοινώσει πως εντοπίστηκε ο τάφος του Σωκράτη μαζί με το κώνειο που έλαβε και μάλιστα στην Ακρόπολη. Μάλιστα, η φάρσα ήταν τόσο πετυχημένη που το Γαλλικό Πρακτορείο τη μετέδωσε ως πραγματική είδηση σε όλο τον κόσμο.

Η επικράτηση της Πρωταπριλιάς όμως στην Ελλάδα και το λαό, μπορεί να εντοπιστεί από ένα άλλο γεγονός.
Την Πρωταπριλιά του 1947 ανακοινώθηκε πως πέθανε ξαφνικά ο βασιλιάς Γεώργιος. Όλοι πίστεψαν πως ήταν μία φάρσα του παλατιού, καθώς ο βασιλιάς ήταν μόλις 57 ετών και μόλις την προηγούμενη ημέρα είχε εμφανιστεί δημόσια σε μία εκδήλωση. Όμως η αλήθεια ήταν πως ο βασιλιάς όντως πέθανε το βράδυ της Πρωταπριλιάς από ανακοπή καρδιάς.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΩΝ ΑΣΤΕΙΩΝ.

Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί.

Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.

Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν.

Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.
Με την εξάπλωση του Ίντερνετ, η Πρωταπριλιά έχει γίνει πλέον καθημερινή συνήθεια. Τα λεγόμενα «hoax» είναι οι πιο συνηθισμένες διαδικτυακές φάρσες. Πρόκειται για κατασκευασμένες ιστορίες με περίτεχνο τρόπο που μπορούν να ξεγελάσουν ακόμη κι ένα γνώστη του θέματος, το οποίο πραγματεύονται.

Ψέματα και internet 

1. Phishing . Η λέξη Phishing είναι παραλλαγή της λέξης Fishing (ψάρεμα) . Με τον όρο Phishing εννοούμε την νέα μέθοδο που χρησιμοποιούν ορισμένοι απατεώνες στέλνοντας “ψεύτικα” email από δήθεν αξιόπιστους φορείς (πχ Τράπεζα , microsoft κλπ) σε ανυποψίαστους χρήστες προσπαθώντας να τους αποσπάσουν χρήσιμες πληροφορίες όπως πχ στοιχεία πιστωτικών καρτών , κωδικούς και άλλα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα . Ο χρήστης διαβάζοντας ότι το email ήρθε από την δήθεν γνωστή εταιρεία ή φορέα …. απαντά και ακολουθεί τις προτροπές που ακολουθούν το μήνυμα που παρέλαβε … στέλνοντας όμως τις πληροφορίες στα χέρια των απατεώνων που έστειλαν αυτό το “ψευδό – παραπλανητικό” email . Άρα προσέχουμε και επιβεβαιώνουμε και με άλλους τρόπους (πχ τηλεφωνικά) την πρόθεση της δήθεν εταιρείας που μας ζητά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα . (περισσότερα)
2. HOAX VIRUSES / chain letters . Οι Ιοί “του μυαλού” , οι Ιοί φάρσες . Δεν καταστρέφουν τίποτα (μόνοι τους) δεν αναμεταδίδονται μόνοι τους , όλα τα κάνει το μυαλό μας και το πληκτρολόγιο μας. Αρχίζει κάποιος στέλνει ένα email σε καμιά 50αρια άτομα φίλους του με το μήνυμα “σώστε τα σπουργίτια από την μόλυνση στείλτε αυτό το μήνυμα στους φίλους σας” ή “επικίνδυνος ιός θα ενεργοποιηθεί την τάδε του μήνα δείτε εάν τον έχετε στον Η/Υ σας , ο ιός λέγετε palamuti.exe” και αρχίζουν μετά τα πληκτρολόγια να παίρνουν φωτιά και τα email χιλιάδες να ταξιδεύουν στο διαδίκτυο οι πιο άτυχοι ίσως ανακαλύψουν ότι έχουν τον ιό στον Η/Υ τους που με δάκρυα στα μάτια από την χαρά για την έγκαιρη ανακάλυψη θα σβήσουν το μισητό αρχείο που ΙΣΩΣ να ήταν ένα συμπαθέστατο και χρήσιμο αρχείο ΦΟΝΙΑΑ. (τα chain letters είναι email που μας παρακινούν να τα προωθήσουμε σε όσους φίλους μπορούμε για να επιτευχθεί ο σκοπός Χ (π.χ να σωθεί ένα παιδί) )

Ψέματα και Υγεία 

Σύνδρομο του Μινχάουζεν . Πρόκειται για διαταραχή της προσωπικότητας.
Στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή των γιατρών, ο ασθενής εφευρίσκει διάφορες σωματικές ενοχλήσεις. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου τις προξενεί ο ίδιος. Κοιλιακοί πόνοι, ναυτία και ίλιγγοι είναι τα συνήθη συμπτώματα. Σκοπός των ανθρώπων που πάσχουν απ’ αυτό το σύνδρομο είναι να φαίνονται πάντα άρρωστοι, εξασφαλίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη συνταγογράφηση κλινικών εξετάσεων και φαρμακολογικών θεραπειών. Αν έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια δεν την αποδέχονται και απευθύνονται σε άλλες υγειονομικές μονάδες.
Το όνομα προέρχεται από το βαρόνο Μινχάουζεν, πρωταγωνιστή του πασίγνωστου βιβλίου του Ροδόλφου Ράσπε, του 1785. Αφότου επέστρεψε από το Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1768-1774), άρχισε να διηγείται φανταστικά κατορθώματα.
Ο γιατρός έρχεται συχνά αντιμέτωπος μ’ ένα ασυνάρτητο και απίθανο ιστορικό του ασθενούς, το οποίο αποτελείται από σοβαρά συμπτώματα ασύνδετα μεταξύ τους, τα οποία δεν αποδίδονται σε καμιά αιτία. Οι ίδιες οι κλινικές εξετάσεις μπορεί να έχουν παραποιηθεί από τον ασθενή, ο οποίος θέλει να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση σχετικά με την “αρρώστια” του.
Υπάρχει επίσης το λεγόμενο “σύνδρομο του Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου”, που πλήττει τους γονείς, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ένας γονιός φαινομενικά στοργικός αλλάζει γιατρούς και νοσοκομεία για να γιατρέψει ένα μονίμως άρρωστο παιδί, το ασυνάρτητο ιατρικό ιστορικό του οποίου οφείλεται στον ίδιο τον ενήλικο με την άλογη χορήγηση φαρμάκων ή την παραποίηση των κλινικών εξετάσεων.

Δείτε μερικές  πρωταπριλιάτικες φάρσες που άφησαν εποχή:

Στο πέρασμα των χρόνων ειπώθηκαν ή γράφτηκαν ψέματα που έμειναν στην ιστορία, καθώς η πλειοψηφία του κόσμου τα πίστεψε. Μάλιστα στις ΗΠΑ υπάρχει ακόμη και Μουσείο… Φάρσας και περιλαμβάνει οτιδήποτε σχετικό με ψέματα. Στο μουσείο ή στην ιστοσελίδα του (hoaxes.org) μπορεί κανείς να δει μερικές από τις πιο… επικές φάρσες της Πρωταπριλιάς.

Βρετανία:

Το 1993, η βρετανική εφημερίδα Independent ανέφερε πως βρέθηκε το χωριό του Αστερίξ, από επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Βρέστης, και ότι οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα, στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα χωρίς να υπάρχει ίχνος ρωμαϊκής εισβολής! Όλοι οι αναγνώστες το πίστεψαν.

Το 1957, ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC Ρίτσαρντ Ντίμπλεμπι παρουσίασε ένα οπτικοποιημένο ρεπορτάζ για την ανοιξιάτικη συγκομιδή σπαγγέτι στην Ιταλία όπου όλοι οι τηλεθεατές του, το πίστεψαν.

Το 2008, πάλι το BBC παρουσίασε βίντεο με μία μοναδική ανακάλυψη. Ότι οι πιγκουίνοι της Ανταρκτικής μετατρέπονται σε αποδημητικά πουλιά, πετώντας μίλια μακριά με προορισμό τα τροπικά δάση της Αμερικής.

Το 1998 ο φυσικός Marc Boslough είχε την ιδέα να κοροϊδέψει τους επιστήμονες και όχι μόνο, ανακοινώνοντας την πρόθεση της Αλαμπάμα να αλλάξει με νόμο (!) την τιμή της μαθηματικής σταθεράς «π» από 3.14159 σε 3.0, ακολουθώντας τους συμβολισμούς της Βίβλου!

Μια ευχάριστη παράδοση λοιπόν, το ψέμα την ημέρα της Πρωταπριλιάς, που έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα.
Από  θεολογική θεώρηση όμως , πρόκειται για συνήθεια που παραπέμπει στην ανθρώπινη αδυναμία.

Η αλήθεια του γιατί λέμε ψέματα

Τι είναι, όμως, πραγματικά αυτό που μας κάνει να λέμε μικρά ή μεγάλα ψέματα;
Ο καθηγητής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου New England, στο Μέιν των ΗΠΑ, δρ. David L. Smith υποστηρίζει ότι η τάση να λέμε ψέματα είναι «ένα πολύ φυσικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό». «Το ψέμα σου επιτρέπει να χειραγωγείς τον τρόπο με τον οποίον θέλεις να σε βλέπουν οι άλλοι», συνεχίζει ο δρ. Smith, εξηγώντας ότι οι περισσότεροι άνθρωποι λέμε ψέματα επειδή επιδιώκουμε με αυτά να δείχνουμε καλύτεροι, σπουδαιότεροι, πιο αρεστοί από όσο πιστεύουμε ότι είμαστε. Η ανάγκη, λοιπόν, θετικής ένταξης στο κοινωνικό σύνολο, στον χώρο εργασίας μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίον λέμε ψέματα.

Λαϊκή Σοφία 

Ο ΠΡΩΤΟΝ ΨΕΥΔΟΣ . “Το αρχικό ψέμα.” Ειπώθηκε από τον Αριστοτέλη (Αναλυτικά πρότ. 66α 16: «Ο δε ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψεύδος»), που ήθελε να προφυλάξει από τα κακά συμπεράσματα που ακολουθούν μια πλανεμένη βασική σκέψη. Λέγεται σήμερα για ψέμα που μπορεί να έχει για επακόλουθο και άλλα.

Πρωταπριλιά / Ψέματα θα πω
(Χιουμοριστικό τραγούδι για την Πρωταπριλιά . )
Στη μελωδία του «Ήταν ένας γάιδαρος»
Στίχοι / μουσική διασκευή / τραγούδι / σύνταξη βίντεο – Ελευθερία Βογιατζάκη 

Σήμερα η μέρα είναι διαφορετική
Ψέματα πολλά θα πεις και εσύ και εσύ και εσύ πρώτη του Απρίλη , Σήμερα πρωταπριλιά
Σαν τον Πινόκιο και γω Λέω ψέματα πολλά
Ψέματα θα πω στους φίλους μου παιδιά
Στα αδέρφια  στη γάτα μου σε όλο το ντουνιά
Άκουσα μια γάτα που έκανε κο κό
Και μια καμηλοπάρδαλη που χόρευε τανγκό
Είδα ένα πίθηκο να με χαιρετά
Μ ένα χέρι τριχωτό και να μου λέει γεια
Είδα ένα δεινόσαυρο δειλά να νιαουρίζει
Και μια μπανάνα κίτρινη γοργά να κοκκινίζει
Είδα ένα αυγό Που έκανε μια κότα
Να σπάει και να βγαίνει Από μέσα μια μπότα
Και γω σαν τον Πινόκιο ψέματα θα πω
Και η μύτη μου μεγάλωσε Σαν να΄ταν ριμουλκό

Πινόκιο: Η ιστορία του διασημότερου ψεύτη του κόσμου

Ο Πινόκιο είναι ο κεντρικός ήρωας του ομώνυμου ιταλικού παραμυθιού, μια ξύλινη κούκλα που έφτιαξε ο Τζεπέτο για να του κάνει παρέα στη μοναχική ζωή του. Μια καλή νεράιδα λυπήθηκε τον Τζεπέτο, έδωσε ζωή στην κούκλα και έτσι ο Πινόκιο έγινε πραγματικό αγόρι. Χαρακτηριστικό του παραμυθιού είναι πως κάθε φορά που ο Πινόκιο έλεγε ψέματα, μεγάλωνε η μύτη του. Το παραμύθι γράφτηκε από τον Κάρλο Κολόντι που γεννήθηκε στην Φλωρεντία το 1826. Το πρωτότυπο γράφτηκε το 1883 και δεν πρόκειται για μια “παιδική” ιστορία. Είναι έργο βαθιά ειρωνικό και για αυτό ο Ιταλός φιλόσοφος Μπενεντέτο Κρότσε επέμενε πως πρέπει να το διαβάσει όποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του καλλιεργημένο άνθρωπο.

Όμως, μικροί και μεγάλοι στη ζωή μας, την αλήθεια πρέπει πάντα να τιμάμε, το ψέμα να μην το προτιμάμε. Ας αφήσουμε ,λοιπόν, του Πινόκιο το παραμύθι, την αξία της αλήθειας να μας δείξει .

ΝΕΡΑΪΔΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ: ΠΙΝΟΚΙΟ στα Ελληνικά

ΠΙΝΟΚΙΟ του Κάρλο Κολόντι – παράσταση κουκλοθέατρου από την ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ (2016)

Αν πάλι σας αρέσουν τα κινούμενα σχέδια, δείτε την ιστορία του Πινόκιο από τη σειρά Ελληνικά παραμύθια,πατώντας στην παρακάτω εικόνα

-Πώς αισθάνονταν άραγε ο Πινόκιο όταν έλεγε ψέματα και μεγάλωνε η μύτη του;
-Πώς νιώθουν οι γονείς μας, τα αδέρφια μας, οι φίλοι μας όταν προσπαθούμε να τους ξεγελάσουμε;
-Έχεις προσπαθήσει ποτέ να δικαιολογήσεις ένα ψέμα σου;
– Θα θέλατε  έναν φίλο σαν τον Πινόκιο;
-Πώς θα νιώθατε αν σας έλεγαν συνέχεια ψέματα;
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως
“Η ψευτιά κρυφή δε μένει πάντα ο ψεύτης την παθαίνει!” και πως
“Κάθε ψέμα πληγώνει!”

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.