Την έχουν χαρακτηρίσει και ως «αόρατη βία» και είναι μία από τις βαθιές, οδυνηρές πληγές που παραμένουν ανοιχτές σε πολύ περισσότερες οικογένειες των δυτικών κοινωνιών απ’ ότι ίσως φανταζόμαστε…

Η ενδοοικογενειακή βία κατά των παιδιών και των γυναικών είναι ένα φαινόμενο διαχρονικό, διαταξικό, διαγενεαλογικό και διαπολιτισμικό, με ανησυχητικές διαστάσεις και ανοδική πορεία.

Ήδη στα ομηρικά έπη ο Δίας παρουσιάζεται να απειλεί την Ήρα με άσκηση σωματικής βίας, αν δεν υπακούσει στις εντολές του.  Σήμερα όμως το φαινόμενο αυτό γνωρίζει μεγάλη έξαρση, τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και παγκοσμίως σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου.  Αφορμή για την έξαρση αυτή  αποτέλεσαν οι συνθήκες εγκλεισμού και ανασφάλειας που  οφείλονται στην εμφάνιση του κορωνοϊού. Οι ρίζες όμως θα πρέπει να αναζητηθούν αλλού.

Υπήρξε βέβαια και  συστηματική µελέτη τουφαινομένου που  προώθησε την αναγνώρισή του ως κοινωνικό φαινόμενο. Σ’ αυτό πρωτίστως συνέβαλε η ανάπτυξη δύο ισχυρών διεθνών κινημάτων, του φεμινιστικού και της παιδικής προστασίας (Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών) (Ευαγγέλου & συν., 2013. Θεοφίλου, 2016).

Ενδοοικογενειακή βία προς ανηλίκους

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ

Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινωνιολόγοι είναι η προσπάθεια απόδοσης ενός ορισμού στην ενδοοικογενειακή βία.  Αυτό οφείλεται στην αποσιώπηση  και στην απόκρυψη της κατάστασης, αλλά και στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες που απαντώνται από χώρα σε χώρα.  Για παράδειγμα, σε ορισμένες χώρες δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να προστατεύει τις γυναίκες από τέτοιου είδους πρακτικές και αν υπάρχει αυτό δεν εφαρμόζεται.
Αυτό που μπορεί κανείς πάντως να επισημάνει είναι ότι ο ορισμός της ενδοοικογενειακής βίας διευρύνεται διαρκώς.  Σύμφωνα με την πλατφόρμα δράσης του Πεκίνου που υιοθετήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1995 η ενδοοικογενειακή βία απαντάται συχνότερα στις γυναίκες και περιλαμβάνει τρόπους απειλητικής και καταχρηστικής συμπεριφοράς που μπορεί να βλάψουν  το άτομο σωματικά, σεξουαλικά, οικονομικά, συναισθηματικά, κοινωνικά, προκαλώντας την απομόνωσή του.  Απώτερος σκοπός είναι η άσκηση ισχύος και  ελέγχου.
  Στη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (2011)την οποία έχει υιοθετήσει και η χώρας μας, υπάρχει μία εννοιολογική διεύρυνση και  ως ενδοοικογενειακή  βία ορίζονται ‘’ όλες οι πράξεις φυσικής, σεξουαλικής, οικονομικής βίας οι οποίες συμβαίνουν εντός της οικογένειας ή οικογενειακής μονάδας ή μεταξύ πρώην ή νυν συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα του πόσο ή όχι  ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιραστεί την ίδια κατοικία με το θύμα’’.

Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να πάρει διάφορες μορφές.
Μπορεί να είναι σωματική όπου το άτομο αποσκοπεί στο να προκαλέσει εσκεμμένα φυσικό πόνο ( (Steen & Hunskaar,2004) σε κάποιο άλλο άτομο, σεξουαλική, λεκτική, ψυχολογική, οικονομική ή και να αποσκοπεί στην κοινωνική απομόνωση του θύματος. Επίσης, μία ακόμη μορφή βίας είναι και η παρενοχλητική παρακολούθηση.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 1999 εντόπισε ότι η βία αποτελεί έναν σοβαρό παράγοντα κινδύνου για την υγεία των παιδιών και την ανήγαγε σε πρόβλημα δημόσιας υγείας (2002), καθώς υπολόγισε ότι 40.000.000 παιδιά σ’ όλο τον κόσµο πέφτουν θύµατα βίας κάθε χρόνο, µε μεγάλες διακυμάνσεις κατά φύλο. Στην Ελλάδα, τέτοια φαινόμενα συστηματικής βάναυσης συμπεριφοράς ταλανίζουν τουλάχιστον μια στις τρεις οικογένειες, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης ή μορφωτικού επιπέδου των μελών της (Αρτινοπούλου & Μαγγανάς 1996, Ευαγγέλου & συν. 2013, Θεοφίλου 2016, Συνήγορος του Πολίτη 2016).

Παρά τα δεδομένα των σημερινών ερευνών, είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει ακόμη μια σαφή εικόνα του προβλήματος, καθώς πολλές περιπτώσεις κακοποίησης δεν καταγγέλλονται αλλά αποσιωπούνται μέσα στην οικογένεια, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δυσκολίες στην αποτίμηση του βαθμού, της φύσης, της σοβαρότητας και των συνεπειών της βίας στο παιδί, καθώς πλήττουν όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης υπόστασής του.
Τα κοινωνικά και πολιτισμικά πρότυπα ενισχύουν την εμφάνιση διαφορετικών μορφών βίας. Για παράδειγμα η πατριαρχική βία συχνά είναι κοινωνικά κατασκευασμένη.  Κοινωνίες στις οποίες είναι νομοθετημένη η προίκα παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά βίας, καθώς ο γάμος είναι μορφή δοσοληψίας.
Επίσης,  υπάρχουν κοινωνίες  :
⇒ που θεωρούν τη γυναίκα υπεύθυνη για τη διατήρηση του γάμου (Ισραήλ),
⇒ που η φυσική βία είναι ένας αποδεκτός τρόπος επίλυσης διαφορών ( Κίνα),
⇒ που  η ελευθερία των γυναικών θεωρείται ότι μπορεί να περιορίζεται,
⇒ που ενθαρρύνονται εγκλήματα για την αποκατάσταση της τιμής ενός άνδρα, που το διαζύγιο θεωρείται ντροπή( Πακιστάν),
⇒ που η πατριαρχική βία θεωρείται ταμπού και δεν καταγγέλλεται,
⇒ που ο άνδρας θεωρείται κοινωνικά ανώτερος και οφείλει να πειθαρχήσει τη γυναίκα του,  εμφανίζουν υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας( World Health Organization, 2016).
Παράλληλα,  η  κακομεταχείριση των παιδιών συνδέεται με βαθιά ριζωμένες στρεβλές αντιλήψεις.  Για παράδειγμα, στην Τουρκία η φυσική τιμωρία είναι αποδεκτός τρόπος ανατροφής των παιδιών.  Επίσης, στη Νιγηρία και το Σουδάν θεωρείται αποδεκτός ο γενετικός ακρωτηριασμός των κοριτσιών και ο γάμος τους σε παιδική ηλικία.  Τέλος, σε περιοχές όπως το Περού τα κορίτσια θεωρούνται κοινωνικά κατώτερα πλάσματα ( World Health Organization).
Τα μέλη των παραπάνω κοινωνιών  υιοθετούν τις συμπεριφορές αυτές καθώς προσπαθούν να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο και δυστυχώς γίνονται  αποδεκτοί .

*Παιδί Τραύμα feat. Sophie Lies – Πάτσι*

Στίχοι:
Χαρά
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε
Πόνος
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε
Αγάπη
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε
Mίσος
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε

Δως μου σφιχτή αγκαλιά, κάθε μου κόκκαλο να σπάσει
Θα τα μοιράσουμε κι αυτά κι όλα θα ‘ναι δίκαια
Θα αγαπιόμαστε άδειοι
Τρύπα μου, αν θες, την καρδιά κι άσε το αίμα να στάξει
Κι ύστερα δως την στα σκυλιά κι έλα φώναξέ μου μετά
«Τώρα είμαστε πάτσι»

Φαΐ
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε,μοίρασε
Βία
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε
Πόνος
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε
Αγάπη
Ένα εγώ, ένα εσύ, μοίρασε, μοίρασε

Δως μου σφιχτή αγκαλιά, κάθε μου κόκκαλο να σπάσει
Θα τα μοιράσουμε κι αυτά κι όλα θα ‘ναι δίκαια
Θα αγαπιόμαστε άδειοι
Τρύπα μου, αν θες, την καρδιά κι άσε το αίμα να στάξει
Κι ύστερα δως την στα σκυλιά κι έλα φώναξέ μου μετά
«Τώρα είμαστε πάτσι»

Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, είμαστε πάτσι
Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ, είμαστε πάτσι

Κι αφού βγάλεις την καρδιά μου, πέταξέ την στα σκυλιά
Μην φοβάσαι, το αξίζω, έκανα τόσα κακά
Εσύ μου ‘πες πως η αγάπη είναι μία μοιρασιά
Μα ότι σου ‘δωσα ήταν ψέμα, μάλλον και τα λόγια αυτά
Είναι ψέμα, είναι ψέμα, σ’ έριξα στη μοιρασιά
Ό,τι αξίζει ο καθένας δεν παθαίνει τελικά
Κοίτα με που τραγουδάω λες κι όλα είναι καλά
Και φωνάζεις «σ’ αγαπάω», μα εγώ μάλλον τελικά
Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ, είμαστε πάτσι
Και δεν πρέπει να στο πω και δεν πρέπει να το μάθεις
Και τα χέρια μου θα κάνουνε μια κίνηση που μοιάζει
μ’ αγκαλιά, μα κατά βάθος είναι ενέδρα να σε πιάσει

Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, είμαστε πάτσι
Μα έχω αυτόν τον εαυτό που δεν τολμάει να πεθάνει
Και το μόνο που ‘χει μάθει
και το μόνο που μοιράζει
Είναι λάθη και απάτη και το τέλειο σκοτάδι

Τι σκέφτεται το θύμα?

H παρακάτω  παρουσίαση βασίστηκε στην εργασία που εκτέλεσαν οι μαθητές του Ε1 Δημ. Σχ. Πόρτο- Ράφτη ( 2020-21) με κεντρικό ερώτημα πώς αισθάνεται και τι σκέφτεται αυτός /ή που του ασκείται βία και πώς αυτός-ή-οί που ασκούν βία. Οι καταγραφές των παιδιών ήταν συγκλονιστικές και θωρήθηκε  σημαντικό να πληροφορηθούν οι γονείς για τα θέματα που θίχτηκαν. Έτσι τέθηκαν περαιτέρω ερωτήματα όπως : πώς γεννιέται το μίσος , πώς και γιατί μεταβιβάζεται και ποια η συμβολή του οικογενειακού και κοινωνικού/οικονομικού περιβάλλοντος στην καλλιέργεια του θυμού-μίσους-βίας. Η προσέγγιση έγινε μα βάση ,κυρίως, την οπτική της Alice Miller παιδοψυχολόγου – συγγραφέως και των κοινωνικών ψυχολόγων.

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΠΡΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ
ΑΙΤΙΑ -ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Λήψη αρχείου

 

 

Η ενδοοικογενειακή βία οφείλει να μας κρατά σε εγρήγορση, πάντα κινητοποιημένους. Δίχως άλλο, κάθε προσπάθεια ανάδειξης του μεγάλου αυτού προβλήματος είναι άξια αναφοράς. Μια  αξιόλογη τέτοια προσπάθεια έρχεται από το μυαλό, το ταλέντο και την ευαισθησία ενός Έλληνα σπουδαστή στην Αθήνα, του Άγγελου Ροδιτάκη. Ο Άγγελος με την τεχνική του 3D Animation δημιούργησε ένα κλιπ διάρκειας μόλις ενάμιση λεπτού, που καταφέρνει να καταδείξει με τρόπο εύστοχο τη ρέουσα πληγή της ενδοοικογενειακής βίας.

«Οδηγίες προς τους ανήλικους για την προστασία στο διαδίκτυο, την ενδοοικογενειακή βία και την σεξουαλική κακοποίηση» της ΕΛ.ΑΣ.

Επικαιροποιημένες οδηγίες και χρήσιμες συμβουλές με infographics για την προστασία των ανηλίκων, που αφορούν στην ενδοοικογενειακή βία, στο διαδίκτυο και στην σεξουαλική κακοποίηση, έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Αστυνομία και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

 

Λήψη αρχείου

Συμβουλές προς πολίτες για την προφύλαξη και προστασία των ανηλίκων από πράξεις ασέλγειας ή κακοποίησης της ΕΛ.ΑΣ. 

Η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων είναι η οποιουδήποτε τύπου επαφή ενός ενηλίκου (ή μεγαλύτερου εφήβου) με έναν ανήλικο ή ανήλικη με στόχο τη σεξουαλική ικανοποίηση του ενηλίκου. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι ανήλικοι κακοποιούνται από κάποιο άτομο που βρίσκεται στο κοντινό περιβάλλον τους.

Οδηγίες πρόληψης προς ενηλίκους (γονείς, εκπαιδευτικούς, κλπ.):

• Κουβεντιάστε με τα παιδιά και ακούστε ό,τι έχουν να σας πουν.
• Συζητήστε από πολύ νωρίς για τα μέρη του σώματος με το πραγματικό τους όνομα.
• Μιλήστε μαζί τους και απαντήστε στις απορίες που έχουν για τις ανθρώπινες σχέσεις και το σεξ.
• Μάθετε στα παιδιά τα όρια και εξηγήστε ότι κανείς δεν πρέπει να τα παραβιάζει.
• Τονίστε τους ότι το σώμα τους είναι δικό τους.
• Κερδίστε την εμπιστοσύνη τους και δώστε τους το δικαίωμα να μπορούν να σας πουν οτιδήποτε χωρίς να φοβούνται ή να ντρέπονται.
• Διδάξτε τους τις συμπεριφορές που είναι αποδεκτές απέναντι στους ενηλίκους, αλλά και απέναντι στα παιδιά της ηλικίας τους.
• Συνοδέψτε τα παιδιά στις δραστηριότητές τους και γνωρίστε όλους τους ενηλίκους και μεγαλύτερους εφήβους που ενδεχομένως έχουν επαφή και επικοινωνία με το παιδί σας.
• Ζητήστε από το παιδί να σας υποδείξει το ίδιο ένα πρόσωπο αναφοράς εκτός της οικογένειας, στο οποίο να μπορεί να μιλήσει αν για οποιοδήποτε λόγο εσείς δεν είστε διαθέσιμοι.

Σημάδια που πρέπει να προσέξουμε:

• Παρουσιάζει το παιδί κάποια απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά του;
• Μήπως εμφανίζει ξαφνικά προβλήματα στον ύπνο ή βλέπει πιο συχνά εφιάλτες;
• Ζωγραφίζει θέματα με σεξουαλικό περιεχόμενο;
• Έχει σεξουαλική συμπεριφορά που δεν ταιριάζει με την ηλικία του ή επιδεικνύει σεξουαλική συμπεριφορά προς άλλα παιδιά;
• Έχει παλινδρομήσει σε προηγούμενες συμπεριφορές, ενώ είχε αποκτήσει έλεγχο των σφιγκτήρων;
• Φοβάται πρόσωπα ή μέρη που δεν φοβόταν παλιότερα;
• Μιλάει τον τελευταίο καιρό συνέχεια για κάποιον ενήλικο για τον οποίο δε μιλούσε στο παρελθόν;
• Έχει χρήματα (ή καινούρια ρούχα, αντικείμενα, κλπ.) που δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευσή τους;
• Προσπαθεί να σας πει κάτι, αλλά σταματά όταν εμφανίζεται κάποιος άλλος ενήλικος;
• Έρχεται σπίτι με σκισμένα ρούχα ή λερωμένα εσώρουχα;
• Εμφανίζει δυσκολία να περπατήσει ή να καθίσει;

Η ταινία μικρού μήκους : «Μην σωπαίνεις…»
παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους cineμαθεια Ιούνιος 19 στην Χίο και απέσπασε τις παρακάτω διακρίσεις:
Δεύτερο Βραβείο καλύτερης Ταινίας Μυθοπλασίας,
Πρώτο Βραβείο Σεναρίου
Πρώτο Βραβείο Γυναικείου Ρόλου .
Σε μια εποχή που οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και στην χωρα μας ολοένα και πολλαπλασιάζονται οι εκπαιδευτικοί δεν μπορεί να μένουν αμέτοχοι τουλάχιστον σε ότι αφορά περιπτώσεις μαθητών τους. Με έναυσμα την παραπάνω διαπίστωση και με δεδομένη την έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης γενικότερα της εκπαιδευτικής κοινότητας για το μεγάλο αυτό κοινωνικό πρόβλημα η ταινία μας εστιάζει στην στάση που θα πρέπει να έχουν οι εκπαιδευτικοί ενός σχολείου όταν υποψιάζονται περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Η ταινία, προϊόν εκτεταμένης βιβλιογραφικής έρευνας, αρχικά απεικονίζει τα ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα που εμφανίζει ένας κακοποιημένος μαθητής. Στην συνέχεια εστιάζει στις ενέργειες που θα μπορούσε να κάνει κάποιος εκπαιδευτικός για να ανακαλύψει πιθανή κακοποίηση μαθητή του. Παράλληλα καταγγέλλει την αδιαφορία κάποιων εκπαιδευτικών σε συνάρτηση με τον «φόβο» που τους περιβάλλει σε κάθε πιθανή ανάμιξη τους στην αποκάλυψη περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας. Τέλος προβάλει τις ενέργειες που ο νόμος ορίζει σε αυτές τις περιπτώσεις.
Κύριος σκοπός της κινηματογραφικής ομάδας εκτός από την συμμετοχή στο φεστιβάλ είναι να ευαισθητοποιήσει τις σχολικές κοινότητες και να αποτελέσει ένα βοήθημα ιδιαίτερα προς τους εκπαιδευτικούς στην αναγνώριση και αντιμετώπιση περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας μαθητών τους.

Τι κάνουμε όταν υποψιαζόμαστε ότι ένα παιδί κακοποιείται:

• Διατηρούμε την ψυχραιμία μας και επιλέγουμε έναν ιδιωτικό και ασφαλή χώρο για να μιλήσουμε με το παιδί.
• Πιστεύουμε ό,τι μας λέει και δεν προσπαθούμε να διερευνήσουμε την αλήθεια ή μη των λεγομένων του. Κάνουμε μόνο ανοιχτές ερωτήσεις και δεν καθοδηγούμε το παιδί (π.χ. «τι συνέβη μετά;» και όχι «τι άλλο σου έκανε;»).
• Αποφεύγουμε οποιαδήποτε ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με ένα σκέτο «ναι» ή «όχι» (π.χ. «σου είπε μετά να μην μιλήσεις σε κανέναν;»).
• Δεν εκφράζουμε οποιαδήποτε κρίση για το δράστη και τις πράξεις του.
• Δεν κάνουμε ποτέ και για κανένα λόγο καμία απολύτως ερώτηση που να ξεκινάει με τη λέξη «γιατί;» ή φράσεις όπως «για ποιο λόγο…», κλπ.
• Τονίζουμε ότι υπάρχουν και άλλα παιδιά που τους έχει συμβεί κάτι παρόμοιο, αλλά και ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν, ωστόσο αποφεύγουμε τις υποσχέσεις.
• Εξηγούμε στο παιδί ότι θα πρέπει να απευθυνθούμε στις αρμόδιες Αρχές για να το βοηθήσουν και το ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε με το να μας μιλήσει.
• Αναφέρουμε οποιοδήποτε περιστατικό κακοποίησης ανήλικου, ανήλικης,
  αμέσως. Έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε και καμία δικαιολογία να το
  αποκρύψουμε.

Οδηγίες για την προστασία από την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων

• Το σώμα σου είναι δικό σου και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε
  αγγίζει με τρόπο που δε θέλεις ή που σε κάνει να νιώθεις άβολα.
• Δεν υπάρχει κανένα καλό άγγιγμα που να είναι ταυτόχρονα και «μυστικό».
• Ξεχώρισε το «δώρο» από τη «δωροδοκία»: Δώρο είναι κάτι που σου δίνει κάποιος γιατί σε αγαπάει, δωροδοκία είναι όταν κάποιος σου δίνει κάτι ή σε αφήνει να κάνεις κάτι και ζητάει αντάλλαγμα για αυτό.
• Αν σε προβληματίζει ο τρόπος που σε προσεγγίζει ένας ενήλικος, μίλησε σε κάποιον άνθρωπο που εμπιστεύεσαι.
• Μίλα και μη σταματήσεις να μιλάς μέχρι κάποιος να σε ακούσει.

Πες «όχι» όταν:
– Κάποιος σου ζητά να κάνεις κάτι που ξέρεις ότι είναι λάθος. – Κάποιος
θέλει να σε αγγίξει κάπου που δεν θέλεις εσύ.
– Κάποιος κάνει κάτι στο σώμα σου, που σε κάνει να νιώθεις περίεργα ή
και να πονάς.
– Κάποιος σου ζητά να κάνεις κάτι και να μην το πεις στους γονείς σου.
– Κάποιος σου ζητάει να κάνεις κάτι που αφορά το σώμα σου και θέλει να
το κρατήσεις μυστικό.

Για αναφορές περιστατικών κακοποίησης ανηλίκων μπορείτε να απευθυνθείτε:

• Στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής – Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ): Λεωφ. Αλεξάνδρας 173, τηλ.
  210 6476370, email: daa@hellenicpolice.gr
• Στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας
  Θεσσαλονίκης: Μοναστηρίου 326, τηλ. 2310 388456 – στις κατά τόπους
  Υπηρεσίες Ασφάλειας των Νομών των υπόλοιπων Υπηρεσιών της Ελληνικής
  Αστυνομίας. Για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, διαβάστε περισσότερα εδώ.

Για αναφορές περιστατικών διαδικτυακής παρενόχλησης – παιδοφιλίας ή πορνογραφίας ανηλίκων, μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στα ακολούθα στοιχεία επικοινωνίας:

• Τηλεφωνικά: 11188
• Με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) στο:
  ccu@cybercrimeunit.gov.gr
• Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones) με λειτουργικό σύστημα ios-android: CYBERKID

Δείτε και τα σχετικά άρθρα :

©«Μόνη μας πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια» Ας Νικήσουμε την Ενδοοικογενειακή Βία

©Βία στις σχέσεις & έμφυλη βία: Μύθοι και Πραγματικότητα…

 

Ενδοοικογενειακή βία προς ενήλικες
 Βία κατά των Γυναικών

«Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη»
Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών αντιστοιχεί στον ορισμό που υιοθετήθηκε το 1995 στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών και αναφέρεται στις παραγράφους 113 και 118 της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνο (*).

Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή(παρ. 113).

«Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους» (παρ.118).
Επομένως ο όρος βία περιλαμβάνει:

• Τη βία μέσα στην οικογένεια (ενδοοικογενειακή βία).
• Τη βία γενικά μέσα στην κοινωνία (βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, trafficking/σωματεμπορία).

H βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, το βαθμό πολιτικής σταθερότητας, το πολιτισμό ή τη θρησκεία.

Ας προσπαθήσουμε να την καταλάβουμε μέσα από μια  ποιοτική έρευνα τύπου Focus Groups (ομάδων εστίασης) που  πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της
εταιρείας ερευνών Insights Market Research με τίτλο :«Η ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ» εμπειρίες, αντιλήψεις και εισηγήσεις

Λήψη αρχείου

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ , Συμβαίνει σε μένα;

Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να επισκεφθείτε και να ενημερωθείτε από   τον  ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Κακοποίηση: Ισότητα και Ενεργή Κοινωνία

το διεθνές σήμα για θύματα ενδοοικογενειακής βίας που θέλουν να ζητήσουν βοήθεια γρήγορα, αλλά ταυτόχρονα διακριτικά. Το ακόλουθο βίντεο δείχνει διάφορα σενάρια στα οποία ένα άτομο χρειάζεται βοήθεια και δίνει σήμα με μια απλή χειρονομία που όλοι πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε – ή εάν χρειαστεί, να χρησιμοποιήσουμε για τον εαυτό μας.

Στο βίντεο, μια γυναίκα σε ένα μπαλκόνι, ένας άντρας στην πόρτα κατά τη διάρκεια μιας παράδοσης, και ένα κορίτσι που περπατά κάτω από ένα διάδρομο με έναν άνδρα, όλα δίνουν το σήμα χωρίς να το γνωρίζει ο κακοποιητής.

1. η παλάμη σηκωμένη ανοιχτά ενωμένα δάχτυλα (είναι σαν να λέμε στον απέναντι θέλω να μιλήσω; θέλω να σου πω)
2. φέρνουμε τον αντίχειρα εμπρός (σημαίνει φέρνω το πρόβλημά μου ενώπιόν σου)
3. κλείνουμε τα δάχτυλα πάνω στον αντίχειρα εγκλωβίζοντάς τον (σημαίνει είμαι εγκλωβισμένη)

 

Το σωματείο «ΤΟ ΜΩΒ» ενημερώνει σχετικά με το διεθνές σήμα για να ζητάμε «Βοήθεια- Help Me» προκειμένου να μπορούμε όλοι σε περίπτωση εκφοβισμού (bullying) , εμπορία ανθρώπων (trafficking), ενδοοικογενειακής βίας, απαγωγής κλπ.:

1) να αναγνωρίσουμε ότι κάποιος άνθρωπος προσπαθεί να ζητήσει βοήθεια ή
2) να το χρησιμοποιήσουμε οι ίδιοι

Η χειρονομία είναι απλή: η παλάμη σηκωμένη ανοιχτά ενωμένα δάχτυλα/ φέρνουμε τον αντίχειρα εμπρός/ κλείνουμε τα δάχτυλα πάνω στον αντίχειρα.

Το Πρωτοχρονιάτικο Χαστούκι Της Βιτρίνας

Πίσω από τις βιτρίνες της λάμψης, η βία μες στην οικογένεια εντείνεται…

Η δύσκολη, ενίοτε και βίαιη καθημερινότητα των ανθρώπων σε γιορτινό φόντο… Ένα κείμενο της Έλενας Ακρίτα αφήνει πίσω τη σκηνοθετημένη επαναληπτικότητα των «παγκόσμιας χαράς γεγονότων» όπως αυτά παρουσιάζονται από τις τηλεοπτικές οθόνες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ρίχνει τους προβολείς σε σκληρές ιστορίες συνανθρώπων μας.

Στην περίοδο των εορτών, η ενδοοικογενειακή βία αυξάνεται κατά 30%.

Αρκεί αυτή η διαπίστωση για να φύγει το βλέμμα από την κατασκευασμένη λαμπρότητα των ημερών και την καταναλωτική κοκεταρία των πόλεων και να σταθεί σ΄ένα project –«The Window Project» ονομάζεται- που λαμβάνει χώρα στον Καναδά, με σκοπό την αφύπνιση των ανθρώπων ενάντια στην ενδοοικογενειακή βία. Διαβάστε το κείμενο . Κυρίως όμως, δείτε πίσω από τις βιτρίνες της λάμψης, την ουσία των πραγμάτων.

«Το Πρωτοχρονιάτικο χαστούκι της βιτρίνας»

Στο γιορτινό οικογενειακό τραπέζι της τετραμελούς οικογένειας – ξαφνικά ο πατέρας ρίχνει μια σφαλιάρα στη μητέρα.

Αυτή η βίαιη σκηνή απεικονίζεται στην χλιδάτη βιτρίνα πολυκαταστήματος με πρωταγωνιστές τέσσερις κούκλες σε ανθρώπινο μέγεθος: Άναυδοι οι περαστικοί βλέπουν μια εικόνα παραδοσιακά ταυτισμένη με την χαρά, την αγάπη και την ειρήνη να συνθλίβεται κάτω από το πέλμα της ενδοοικογενειακής βίας.

«The Window Project» ονομάζεται η καμπάνια του 2016 που – με επίκεντρο το εφιαλτικό της μήνυμα – κάνει πάταγο σε όλο τον δυτικό κόσμο. Μια βιτρίνα στο Τορόντο του Καναδά – κόντρα στο ‘πρέπει’ της καταναγκαστικής ευφορίας – προσπαθεί να αφυπνίσει την κοινή γνώμη: Στην περίοδο των εορτών, η ενδοοικογενειακή βία αυξάνεται κατά 30%. Οι έρευνες καταδεικνύουν πως μια στις τρεις γυναίκες – σε κάποια φάση της ζωής της – θα πέσει θύμα της οικογενειακής βίας, με τα παιδιά αθώους μάρτυρες μιας άγρια τραυματικής χειροδικίας.

Τέσσερις κούκλες στην διακοσμημένη βιτρίνα. Μπαμπάς, μαμά, αγοράκι, κοριτσάκι. Όλοι ντυμένοι με τα καλά τους, καθισμένοι γύρω από ένα πλούσιο γιορταστικό τραπέζι. Όμως, όποιος προσέξει καλύτερα την ειδυλλιακή εικόνα, θα παρατηρήσει πως κανένα από τα τέσσερα πρόσωπα δεν χαμογελάει. Ο πατέρας οργισμένος, η μητέρα και τα παιδιά τρομαγμένα.

Το ‘χαστούκι της βιτρίνας’ επαναλαμβάνεται σταθερά κάθε 60 δευτερόλεπτα. Οι θεατές με το κινητό τους έχουν την δυνατότητα να το σταματήσουν – έστω για ένα λεπτό κάθε φορά – στέλνοντας, με το μήνυμα , μια δωρεά υπέρ των Κακοποιημένων Γυναικών και Παιδιών. Αυτή η δωρεά καθυστερεί ‘το χαστούκι της βιτρίνας’. Για λίγο. Όταν η αντίστροφη φτάσει ξανά από τα 60 δευτερόλεπτα στο μηδέν, ο πατέρας θα ξαναχτυπήσει την μητέρα.

Η Charlene Catchpole, Πρόεδρος της «Ontario Association of Interval & Transition Houses» – Ένωσης που εξειδικεύεται στην ανεύρεση ασφαλών καταφυγίων και χώρων διαμονής για κακοποιημένες μητέρες και παιδιά – αναφέρεται στην ακτιβιστική αυτή καμπάνια:

“Η εορταστική περίοδος αποσυντονίζει ακόμα περισσότερο τις κακοποιημένες γυναίκες. Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και μικρά παιδιά. Οι μητέρες με ένα ψεύτικο χαμόγελο, αγωνιούν να είναι όλα τέλεια, ώστε να ‘μην δώσουν δικαίωμα’ στον δυνάστη να χειροδικήσει. Η ριζοσπαστική αυτή καμπάνια φιλοδοξεί να συντρίψει την επίμονη ‘παράδοση’ της (συν)ένοχης σιωπής αναφορικά με την κακοποίηση.»

Τα στοιχεία που κανένας μας δεν θέλει να ακούσει ‘χρονιάρες μέρες’, είναι αμείλικτα: Η ‘εορταστική κατάθλιψη’ βαράει ταβάνια. Τα συμπτώματα του στρες, του άγχους, της μοναξιάς, της βίας, των κάθε μορφής διαταραχών μεγιστοποιούνται τονίζοντας το εφιαλτικό ‘κοντράστ’ των συμβάσεων που μας επιβάλλει το ‘Πνεύμα των Χριστουγέννων’. Παιδικές αναμνήσεις εξωραΐζονται, απώλειες αγαπημένων προσώπων ανασύρονται, χαμένες προσδοκίες μεγεθύνονται. Έτσι από τα βάθη του υποσυνείδητου ανασύρεται ένας ψυχικός ζόφος που – σε ακραίες περιπτώσεις – οδηγεί στην βία: Από την ‘εσωστρέφεια’ μιας αυτοκτονίας στην ‘εξωστρέφεια’ της κακοποίησης.

Όλο και περισσότερα μηνύματα αφύπνισης, ευαισθητοποίησης κι ανθρωπιάς κόβουν την μαγιονέζα ενός αέναου ‘jingle bells – jingle bells – jingle all the way’.

Ένα τέτοιο μήνυμα προωθεί η πρωτοβουλία «The Window Project». Μια εξτρεμιστική σχεδόν υπενθύμιση πως ο εθελοντισμός, ακτιβισμός, η αλληλεγγύη, η προσφορά, η ευαισθητοποίηση είναι αξιακά συστήματα που πρέπει να ισχύουν, όχι μόνο κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα αλλά 365 μέρες του χρόνου.

 Αυτή τη χρονιά ας γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι: Με έμφαση στο ‘καλύτεροι’ όχι στο ‘λίγο’.

Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»

Υλικό ευαισθητοποίησης για την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση ενάντια στην παιδική σεξουαλική  κακοποίηση στην παρακάτω διαδραστική εικόνα:”Ποτέ δεν φταις εσύ”_ Παιδική σεξουαλική κακοποίηση”

Πρωτόκολλο Διερεύνησης, Διάγνωσης 
και Διαχείρισης Κακοποίησης και Παραμέλησης Παιδιών

Λήψη αρχείου

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.