Μύθοι και θρύλοι για αυτόφωτους ζωντανούς οργανισμούς
Η βιοφωταύγεια, συνάρπαζε τον άνθρωπο ανά τους αιώνες. Οι ναυτικοί πίστευαν κάποτε ότι η βιοφωταύγεια στα απόνερα των πλοίων τους ήταν απόδειξη της χείρας του Ποσειδώνα. Οι μύκητες που λάμπουν θεωρούνταν χαμένα πνεύματα νεράιδων.
Ένας θρύλος λέει ότι αν και οι Άγγλοι τον 17ο αιώνα μπορούσαν να αποβιβαστούν στην Κούβα, δεν το έκαναν επειδή περνώντας κοντά από το νησί είδαν φώτα να τρεμοπαίζουν και πίστεψαν ότι ήταν φωτιές που είχαν ανάψει στρατοπεδευμένοι Ισπανοί στρατιώτες. Τα φώτα ήταν στην πραγματικότητα χιλιάδες πυγολαμπίδες, που ίσως άλλαξαν το ρου της Ιστορίας σε σχέση με τον αποικισμό του νησιού.
Χιλιάδες πυγολαμπίδες, όπως τις κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός με την τεχνική της μακράς έκθεσης, στην περιοχή της Οκαγιάμα, στην Ιαπωνία.
Οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει σε αμετάκλητα συμπεράσματα για την χρησιμότητα του φωτός των αναλαμπίδων. Αναλαμπίδες είναι ένα ακόμη πιο λόγιο όνομα των ίδιων πάντα ζώων. Εικάζουν πως η βιοφωταύγεια ίσως είναι ένας τρόπος για να επικοινωνούν μεταξύ τους. Γι’ αυτό κι όταν βρεθείς σ’ ένα μέρος που υπάρχουν πολλές πυγολαμπίδες μαγεμένος παρακολουθείς το θέαμα της χαοτικής αυτής ανταλλαγής φωτεινών σημάτων που μοιάζει λίγο -με ανθρώπινη ανάγνωση- με τα λαμπιόνια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Οι πυγολαμπίδες όμως δεν είναι οι μόνοι αυτόφωτοι βιολογικοί οργανισμοί. Είναι απλώς εκείνοι που είναι πιθανότερο να συναντήσουμε στην καθημερινότητα. «Οι πυγολαμπίδες χρησιμοποιούν βιοφωταύγεια για επικοινωνία, θήρευση και ερωτοτροπία. Τα ψάρια τη χρησιμοποιούν για θήρευση, επικοινωνία και ως αντιστάθμιση στον φωτισμό. Το φαινόμενο εκδηλώνεται σε οργανισμοί που ζουν τόσο στη στεριά, όσο και στη θάλασσα. Ανάμεσά τους είναι μύκητες πάνω σε δέντρα που σαπίζουν.
Πικρό στρείδι ( Panellus stipticus ), ένας σαπροφυτικός μύκητας ικανός για βιοφωταύγεια. Κατατάσσεται στην οικογένεια Mycenaceae, το είδος βρίσκεται στην Ευρασία, την Αυστραλία και τη Βόρεια Αμερική. Είναι πιθανό οι μύκητες να εκπέμπουν φως για την προσέλκυση παραγόντων διασποράς σπορίων.
Ψάρια – θηρευτές σε μεγάλα βάθη χρησιμοποιούν το φως τους για να έλκουν τα θύματά τους, καλαμάρια το χρησιμοποιούν για να αποτρέπουν τους θηρευτές τους να τους επιτεθούν και φυσικά τα δινομαστιγωτά, μονοκύτταρο είδος πλαγκτόν, που δίνει το απόκοσμο γαλάζιο φως στα κύματα που σκάνε στις ακτές σε ορισμένες περιοχές του κόσμου.
Falmouth, Τζαμάικα. Αρχικά, τα παγκοσμίου φήμης μαύρα νερά της λιμνοθάλασσας παραμένουν στάσιμα. Αλλά μετά, με την παραμικρή αναταραχή, το νερό ζωντανεύει και ένα μπλε-πράσινο φως λαμπυρίζει από κάτω. Η λαϊκή παράδοση λέει ότι μια βουτιά σε αυτά τα «νερά που λαμπυρίζουν» μοιάζει με ντους στην πηγή της νεολαίας. Οι γυναίκες που αγκαλιάζουν την αιθέρια εμπειρία λέγεται ότι γίνονται πιο όμορφες και φαίνονται νεότερες
Η γνώση για τα φαινόμενα βιοφωταύγειας που έχει η ανθρωπότητα σήμερα δεν μειώνει καθόλου την ομορφιά του φαινομένου, που πάντα συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και το θαυμασμό, οπουδήποτε συναντάται.
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.
