Ξεναγήθηκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας, επισκέφθηκαν την παραλία «Ναυάγιο» της Ζακύνθου, γνώρισαν όλα τα απειλούμενα είδη του πλανήτη, άκουσαν τη φωνή του Ελευθέριου Βενιζέλου… σε μερικές μόνο από τις περιηγήσεις τους οι μαθητές της τρίτης δημοτικού του πενταθέσιου δημοτικού σχολείου Λεχόβου της Φλώρινας, κατά τη φετινή σχολική χρονιά. Μόνο που οι μικροί Λεχοβίτες δεν κουνήθηκαν από τα θρανία τους, στο παραδοσιακό πέτρινο σχολείο ηλικίας τουλάχιστον εκατό ετών στο πανέμορφο αυτό χωριό του ορεινού όγκου του Βιτσίου. Ολα έγιναν χάρη στον ειδικό διαδραστικό πίνακα με τον οποίο ο διευθυντής του σχολείου και δάσκαλός τους, κ. Σταύρος Πασπάλης, αντικατέστησε τον παραδοσιακό σχολικό μαυροπίνακα στον οποίο έκαναν τα πρώτα μαθητικά τους βήματα γενεές και γενεές Ελλήνων. Με κόστος μόλις 1.200 ευρώ που κάλυψε το ίδιο το σχολείο, εξοστρακίστηκαν απ’ τη σχολική τάξη οι κιμωλίες και οι σπόγγοι, και τη θέση τους πήραν ένα διαδραστικό μολύβι που λειτουργεί με τεχνολογία blue tooth, ένας υπολογιστής και ένας προβολέας (προτζέκτορας). Με τη βοήθεια μιας ισχυρής και γρήγορης σύνδεσης στο Διαδίκτυο μέσω δορυφόρου, κάνουν εικονικές εκπαιδευτικές εκδρομές όποτε το απαιτούν τα μαθήματά τους, δηλαδή σχεδόν καθημερινά! Δεν είχαν κανένα πρόβλημα στην προσαρμογή στα νέα μέσα, όπως είπε ο ίδιος μιλώντας στην «Κ», και αντιλήφθηκαν από την αρχή ότι το μάθημα αντί να τους παιδέψει θα τους διασκεδάσει. Στον διαδραστικό πίνακα προβάλλεται το σχολικό βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή, όπως προσφέρεται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Πάνω στο βιβλίο και χρησιμοποιώντας το μολύβι/ποντίκι blue tooth, ο δάσκαλος και οι μαθητές γράφουν, σημειώνουν, λύνουν ασκήσεις, υπογραμμίζουν. «Τα παιδιά προσανατολίζονται πολύ εύκολα και γρήγορα και κερδίζουμε χρόνο», εξηγεί ο ίδιος. Παράλληλα, ο δάσκαλος μπαίνει στο Διαδίκτυο και επιλέγει βίντεο ή εικόνες που συμπληρώνουν τα εποπτικά μέσα καθώς και όσα αναφέρονται στα σχολικά εγχειρίδια. Σημαντικό είναι ότι οι μαθητές μπορούν να παρακολουθούν απερίσπαστοι τον δάσκαλο χωρίς να υποχρεώνονται να σημειώνουν, αφού μπορούν να πάρουν στο σπίτι μια εκτύπωση όσων γράφτηκαν στον πίνακα ή σε ηλεκτρονική μορφή το βίντεο παράδοσης ώστε να την ξαναδούν. Με τη διαφορά ότι οι περισσότερες οικογένειες στο Λέχοβο δεν διαθέτουν ούτε υπολογιστές ούτε σύνδεση με το Διαδίκτυο… Ωστόσο, οι γονείς των μαθητών αντέδρασαν τόσο θετικά, σύμφωνα με τον σαρανταπεντάχρονο δάσκαλο, ώστε στο Λέχοβο άρχισαν σχεδόν σαν επιδημία οι εγγραφές γονέων στα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων των τοπικών φορέων προκειμένου να μάθουν και εκείνοι να χειρίζονται τις νέες τεχνολογίες, ενώ φαίνεται πως όλοι πλέον σκοπεύουν να εξοπλιστούν με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. «Ως δάσκαλος επιθυμώ να είμαστε εξωστρεφείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί. Δυστυχώς, το ακριτικό Λέχοβο βρίσκεται πολύ μακριά από πολλά πράγματα. Αυτός είναι ένας τρόπος για ν’ ανοίξουν οι ορίζοντες των παιδιών, να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους και τις παραστάσεις τους», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Αφού κόπασε ο «κονιορτός» της πιστοποίησης, νομίζω οτι μπορώ να βάλλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά και να κάνω ορισμένους συνειρμούς. Την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου δώσαμε και τις εξετάσεις μας. Οι διοργανωτές φρόντισαν να επιβεβαιώσουν την φήμη τους ως παντελώς ανοργάνωτοι και άσχετοι. Η εξέταση είχε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος ήταν 27 ερωτήσεις multiple choice, απαιτούμενου χρόνου γύρω στα 15 λεπτά. Η διάρκεια της εξέτασης όμως ήταν 2 ώρες. Ακολούθησε το δεύτερο μέρος. Ανάλυση ενός ολόκληρου διδακτικού σεναρίου και ανάλυση της παρουσίασής του σε επιμορφωτές. Απαιτούμενος χρόνος τουλάχιστον 5 ώρες, η διάρκεια όμως ήταν 3 ώρες! Non stop! Άνοίξαν τα νεφρά μας. Τα πηγαιν-έλα στις τουαλέττες ήταν ατελείωτα. Ού γαρ…βλέπετε! Πολύ απαιτητικό-επιπέδου « επισκευάστε τον επιταχυντή του Cern»- προσωπικά χρειάστηκα 2 ώρες για το πρώτο μέρος, όπου έβγαλαν φούσκες τα δάχτυλά μου, και ολοκλήρωσα το β΄μέρος της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στον υπόλοιπο χρόνο. Είχα να γράψω τόσο, θαρρώ από …φοιτήτρια! Μεγάλη βοήθεια, οι σημειώσεις, που όλοι κατά κόρον χρησιμοποιήσαμε. Για β΄μέρος της εξέτασης του σεναρίου, μεγάλη βοήθεια προσέφεραν οι σημειώσεις του συζύγου συναδέλφου, στου οποίου το ΠΑΚΕ , είχαν εξασκηθεί σε κάτι ανάλογο. Σε αντίθεση με τους δασκάλους, εμείς μόνο 2 φορές -όχι 2 6ωρα-και κατόπιν δικής μας παράκλησης, είχαμε ακούσει πως μπορούμε να δομήσουμε ένα 4ωρο επιμόρφωσης. Δηλαδή, τί ήθελε να πεί ο ποιητής; Πόσο υψηλό ήταν το επίπεδο της επιμόρφωσης; Δείτε πόσο ικανοί και τι θέματα αντιμετωπίζουν οι επίδοξοι επιμορφωτές;
Και τη επόμενη Δευτέρα…back to school! Αναπλαισίωση της γνώσης! ?Ολος μου ο αναστοχασμός και η ανατροφοδότηση ήλθαν σε γνωστική σύγκρουση με τις πολλαπλές αναπαραστάσεις που δεν μπορούσα να αφομοιώσω, όταν δειλά δειλά σύρθηκα, πεθαμένη απ΄την κούραση στο γραφείο μου. Μπήκα στην τάξη. Βρίσκομαι σε κατάσταση αναστοχαστικής αφαίρεσης. Ανακάλεσα ότι θυμόμουνα για τους νεοπιαζετιανούς οικοδομιστές -που λέει και ο φίλος μου ο eleimon1–eleimon2 τους ομαδοσυνεργατικούς και είπα να εφαρμόσω στη πράξη ότι με κόπο είχα μάθει. Πάνω που βρισκόμασταν στην ζώνη επικείμενης ανάπτυξης με βρήκε «κατάστηθα» το βόλι της Αναστασίας που με περηφάνεια υπολόγισε ότι το κλάσμα 2/3 στην -3, ισουται με 25/7! Είπα να μετατρέψω την ζώνη σε «ζωνάρι» αλλά …κρατήθηκα. Οι εικασίες μου άρχισαν να επαληθεύονται. Η οικοδόμηση της γνώσης συνεχίστηκε απρόσκοπτα, με ένα ελαφρύ πικρό μειδίαμα στο πρόσωπό μου…

Οι επιστήμονες είναι σίγουροι ότι θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα η χρήση υπολογιστών και Διαδικτύου από τους νεότερους χρήστες του, τους «ψηφιακούς γηγενείς». «Τι συμβαίνει σε έναν εφηβικό εγκέφαλο ο οποίος ακόμη αναπτύσσεται, όταν ξοδεύει εννιά ώρες τη μέρα στη χρήση τεχνολογιών», αναρωτιέται ο Σμολ. «Αν ξοδεύουμε πολύ χρόνο σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα και όχι σε άλλες, όπως είναι η προσωπική επαφή, η κοινωνικοποίηση στον δημόσιο χώρο, τότε είναι βέβαιο πως τα νευρωνικά δίκτυα θα αναπτυχθούν ανάλογα», συμπλήρωσε ο ίδιος. Αν υιοθετήσει κανείς μια δαρβινική οπτική, εύκολα μπορεί να πει ότι όσοι από την επόμενη γενιά υιοθετήσουν το νέο περιβάλλον επικοινωνίας και παραγωγής που δημιουργείται σήμερα στους υπολογιστές και τα δίκτυα, θα αποκτήσουν και πλεονέκτημα επιβίωσης. Η υπερβολή όμως, όπως έχει ήδη επισημανθεί εμφατικά από ψυχολόγους και ψυχιάτρους, μπορεί να οδηγήσει στην απομόνωση, την ανάπτυξη του υπερκινητικού συνδρόμου και την «ατρόφηση» της φυσικής επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους. Το μεγαλύτερο ερώτημα παραμένει πώς πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες στο σχολείο. Ποιος θα είναι ο ρόλος του στην ανάπτυξη του ατόμου. Αντίθετα, στις μεγάλες ηλικίες, όπου ο εγκέφαλος υπόκειται σε δομικές και λειτουργικές αλλοιώσεις που επηρεάζουν αρνητικά τη γνωστική λειτουργία, οδηγούν σε ατροφία του, μείωση της κυτταρικής δραστηριότητας και δημιουργία συνθηκών για την ανάπτυξη νευρολογικών ασθενειών -όπως η νόσος Αλτσχάιμερ-, φαίνεται πως η χρήση υπολογιστών βοηθάει, όπως βοηθούν τα νοητικά τεστ ή τα παζλ και τα κουίζ, κρατώντας τον εγκέφαλο σε εγρήγορση.Καθημερινή

Παίρνοντας παράδειγμα την αφεντιά μου, που τους τελευταίους μήνες ασχολείται με το μέσον, έχω παρατηρήσει οτι αυξάνονται οι φορές που μπαίνω σε ένα δωμάτιο του σπιτιού μου και αναρωτιέμαι: Βρε τι ήλθα να κάνω εγώ εδώ;  Το μέσον είναι πολύ δυνατό και μπορεί να σε ….καταπιεί χωρίς να το καταλάβεις. Μετά είναι αργά! Έχεις χάσει τους φίλους σου, το σπίτι σου και πολλές πολλές ωραίες στιγμές της ζωής σου, για χάρη πολλών… κλίκ! Γι αυτό…με μέτρο. 

Επειδή η επικαιρότης τρέχει παρακαλώ διαβάστε εδώ και εδώ…

Μην το ξεχάσετε παρακαλώ! Είναι θέματα που αφορούν όλους μας, παντιοτρόπως.

Σας παραπέμπω στο blog του eleimon-ος.  Για όλο το ΠΑΚΕ-το της Επιμόρφωσης θα επανέλθω δριμύτατη, όταν ξεπεράσω το σοκ και εφ΄οσον η sine εξακολουθήσει να υπάρχει.  Για ένα πράγμα είμαι ευχαριστημένη, στη διάρκεια της Επι-Παρα-Μόρφωσης.  Για τους …διπλανούς μου! Τους Daltons! Ο eleimon, κράτησε …Θερμοπύλες, όχι αστεία.  Το οχυρωματικό μας φράγμα, κάθε μέρα! Ο Joe , (θά ρθει και η ώρα του!), που εκάθητο αναμεσά μας ήταν ο πρώτος που λογόκρινε τα ποιηματάκια μας! Αλλά, βάσει της αντοποδοτικότητας, τα εικονογραφούσε! Ένα τέτοιο ποιηματάκι θα βρείτε στα σχόλια του Συμμαθητού μου Averel.  Ολόκληρη η ΤΠΕι-άδα θα δημοσιευτεί σε ένα απο τα δύο blog! 

Γιάννη, σ΄ευχαριστώ πολύ!

από τους επιμορφούμενους στα ΚΣΕ Αχαίας. Δεν έχουν και άδικο! Τρεις φορές την εβδομάδα απο τέσσερεις ώρες κάθε φορά, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Έλαβε κανείς υπ΄όψιν την ηλικία των επιμορφουμένων, το βάρος των οικογενειακών τους υποχρεώσεων; Η ύλη που πρέπει να “διδαχθεί” είναι υπέρογκη, σε έναν κλάδο που η λέξη “επιμόρφωση” κοντεύει να ξεθωριάσει. Κίνητρο; Κανένα. Ούτε μισό μόριο! Αν δεν ήταν τα ευρωπαϊκά κονδύλια σκασίλα του, του ΥΠΕΠΘ, οι ΤΠΕ. Οι συνάδελφοι που πήγαν στα ΚΣΕ, δεν “σύρθηκαν”, ούτε υποχρεώθηκαν. Οι πρώτες αυτές σειρές λογικό είναι να παραολουθούνται από εκείνους, που η λέξη Τεχνολογία κάτι τους λέει ή δεν τους λέει τίποτε και, απλά πήγαν να δουν τι ειν΄τούτου! Πήγαν, δηλαδή, οι συνάδελφοι γιατί ήθελαν να ακούσουν, να μάθουν κάτι το διαφορετικό.

Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα “επιμορφωθούν” και μετά θα αφεθούν στην …τύχη τους. Μιάς και δεν προβλέπεται καμιά ανατροφοδότηση. Καμία συνεργασία, επίβλεψη, ενημέρωση απο τους επιμορφωτές τους. Και όσοι θα έχουν το μεράκι και το φιλότιμο να εκμεταλλευτούν το “δημόσιο χρήμα”, για να εφαρμόσουν τις Νέες Τεχνολογίες, θα βρούν τις πόρτες των εργαστηρίων κλειστές και το αναλυτικό πρόγραμμα να τους κουνάει απειλητικά το χέρι. Αν δεν ήταν τα “ξένα κόλυβα” της Ε.Ε…Που φτάνουν και περισσεύουν να γίνει μια οργανωμένη δουλειά. Αλλά το χέρι του Έλληνα είναι ..μακρύ, πάντα βιαστικός -καθότι μάγκας- και μαθημένος να μην σέβεται το δημόσιο χρήμα. Όσο σκέφτομαι ότι μετά απο αυτήν την …”Υπερπαραγωγή” στον μαθητή μπορεί να μην φτάσει…τίποτα…