Αναγνωρίζοντας ότι το θέατρο αναπτύσσει την ενσυναίσθηση, την κριτική σκέψη, τη φαντασία, την πνευματική καλλιέργεια, την ανάπτυξη της προσοχής και τη δημιουργική περιέργεια των μαθητών, οι μαθητές των πέντε τμημάτων της Δ΄τάξης του σχολείου μας παρακολούθησαν την κωμωδία του Αριστοφάνη “ΕΙΡΗΝΗ” στο Θέατρο Τεχνών της Λάρισας.
Η διασκευή του έργου δραματουργικά και σκηνοθετικά ήταν δομημένη έτσι ώστε το κάθε παιδί να μπορεί όχι μόνο να το παρακολουθεί ευχάριστα αλλά και να προσλαμβάνει ανάλογα με την ηλικία του διαφορετικά την ουσία αυτού.
Παράλληλα, η απόδοσή του με ανεπτυγμένους κώδικες σωματικού θεάτρου δημιούργησαν μια παράσταση «γραμμένη» στην παγκόσμια γλώσσα των παιδιών.
Η Ειρήνη είναι κωμωδία του Αριστοφάνη. Παίχτηκε πρώτη φορά το 421 π.Χ., στα Μεγάλα Διονύσια και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Το θέμα του έργου είναι ενάντια στον Πελοποννησιακό πόλεμο που μάστιζε τις ελληνικές πόλεις και θεωρείται ένα από τα πιο αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.
Στην «ΕΙΡΗΝΗ» ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας κωμικογράφος δε στέκεται στα δεινά και τις καταστροφές του πολέμου αλλά προβάλει τη λαχτάρα του ανθρώπου για μια καλύτερη ζωή και αναδεικνύει το μεγαλείο που μπορεί να προσφέρει μια ευτυχισμένη καθημερινή στιγμή αλλά και την αξία του οράματος για ένα δικαιότερο και πιο ανθρώπινο κόσμο. Ο Αριστοφάνης καταφέρνει με όπλο του τη σάτιρα, βασικό συστατικό της κωμωδίας, να μιλήσει για τα πιο σοβαρά θέματα όπως την τιμωρία, τον πόλεμο, τις συμμαχίες και την πολεμοκαπηλεία, προσφέροντας όμως στο θεατή γέλιο, ευφορία, αισιοδοξία και ελπίδα.
Ιστορικό υπόβαθρο
Το 431 π.Χ. ξέσπασε ο πόλεμος ανάμεσα στην Αθήνα και τη Σπάρτη. Για δέκα χρόνια ο πόλεμος ήταν αμφίρροπος. Οι Σπαρτιάτες λεηλατούσαν την Αττική αναγκάζοντας τους Αθηναίους να μένουν πίσω από τα τείχη τους. Επιπλέον το 430 π.Χ. η Αθήνα χτυπήθηκε από λοιμό σκοτώνοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένου και του Περικλή. Ωστόσο οι Αθηναίοι είχαν την υπεροχή στη θάλασσα και είχαν καταφέρει να πετύχουν σημαντική νίκη στη Σφακτηρία και να καταλάβουν την Πύλο. Και στις δύο πόλεις επικρατούσαν οι φιλοπόλεμες μερίδες με τον Κλέωνα στην Αθήνα και τον Βρασίδα στη Σπάρτη. Και οι δύο πολιτικοί σκοτώθηκαν στην Αμφίπολη το 422 π.Χ., δίνοντας έτσι την ευκαιρία να υπογραφεί η ειρήνη του Νικία λίγο καιρό μετά την παράσταση του Αριστοφάνη.
Υπόθεση
Ο Τρυγαίος, ένας Αθηναίος που έχει βαρεθεί τον πόλεμο, έχει μεγαλώσει ένα σκαθάρι για να το καβαλήσει και να ανέβει στο Δία για να τον ρωτήσει γιατί αφήνει τους Έλληνες να πολεμάνε. Φτάνοντας εκεί όμως βλέπει ότι οι θεοί έχουν φύγει γιατί θύμωσαν με τους Έλληνες και έχει μείνει μόνο ο Ερμής για τις τελευταίες ετοιμασίες. Του εξηγεί ότι εκεί μένει πλέον ο Πόλεμος ο οποίος έχει φυλακίσει την Ειρήνη. Εμφανίζεται τότε ο Πόλεμος που έχει ένα τεράστιο γουδί για να λιώσει μέσα τις ελληνικές πόλεις. Όμως όταν στέλνει το γιο του τον Τάραχο να ζητήσει γουδοχέρι από τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες αυτός επιστρέφει λέγοντας ότι έχουν χάσει το γουδοχέρι τους, εννοώντας τον Κλέωνα και το Βρασίδα που είχαν σκοτωθεί. Καθώς ο Πόλεμος φεύγει, ο Τρυγαίος καλεί το χορό που αποτελείται από Έλληνες από διάφορες πόλεις για να ελευθερώσουν την Ειρήνη. Χάρη στη βοήθεια τους, κυρίως των γεωργών που έχουν τραβήξει τα πιο πολλά στον πόλεμο, καταφέρνουν να ελευθερώσουν την Ειρήνη και την Οπώρα και τη Θεωρία που ήταν μαζί της. Ο Τρυγαίος επιστρέφει στην Αθήνα μαζί με την Οπώρα για να την παντρευτεί και τη Θεωρία για να τη δώσει στη Βουλή. Πριν το γάμο τον επισκέπτονται διάφοροι έμποροι που πουλούσαν όπλα και ο Τρυγαίος τους δίνει συμβουλές για το πως να τα χρησιμοποιήσουν τώρα που δεν είναι πια χρήσιμα.
